مدارس دینی اهل تسنن افغانستان: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
== نیز نگاه کنید به == | == نیز نگاه کنید به == | ||
[[ادیان در افغانستان]]؛ [[آموزش دین اسلام در افغانستان]]؛ [[پیشینه مدارس دینی افغانستان]]. | [[ادیان در افغانستان]]؛ [[آموزش دین اسلام در افغانستان]]؛ [[پیشینه مدارس دینی افغانستان]]. | ||
== | == منبع اصلی == | ||
<references /> | |||
== نویسنده مقاله == | |||
علیرضا علی آبادی | |||
[[رده:مساجد و مراکز تبلیغی – دینی و آموزشی مهم اهل سنت]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲ ژانویهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۸:۴۹
درگذشته، مدارس دینی اهل سنت به دو دسته دولتی و خصوصی تقسیم میشد. مدارس دینی دولتی از بودجه و حمایت دولتی برخوردار بود و دارای رونق و توسعه بودند؛ ولی مدارس دینی خصوصی درآمد نداشتند و از کمکها و حمایتهای دولتی نیز بیبهره بودند و رونق کافی نداشتند.
مهمترین مدارس دینی دولتی عبارت بودند از:
مدرسه شاهی کابل. این مدرسه در زمان عبدالرحمان خان تأسیس شد. در آن زمان این مدرسه تنها مدرسه دینی اهل سنت در افغانستان بود و سایر مدارس به دلیل جنگ و نابسامانیهای داخلی از رونق افتاده بودند.
دارالعلوم عربیه کابل. مقدمات آن مدرسه از زمان حبیبالله خان فراهم شد و مدرسه در اوایل حکومت امانالله خان راهاندازی شد.
مدرسه علوم شرعیه. در سال ۱۳۲۳/۱۹۴۴، در زمان محمدظاهرشاه تأسیس شد. بسیاری از رهبران مجاهدان مانند ربانی، مجددی و سیاف مدتی در این مدرسه تحصیل کرده بودند.
مدارس دینی غیردولتی یا خصوصی
این مدارس به شهرهای مهم و مراکز ولایات اختصاص داشت و در مساجد و مدارس کوچکتر تشکیل میشد. در این مدارس علمای روحانیون مساجد، تعدادی طلبه را تحت تعلیم قرار میدادند. این مدارس چون بودجه و درآمد نداشتند بهتدریج جای خود را به مدارسی دینی دولتی دادند.[۱]
نیز نگاه کنید به
ادیان در افغانستان؛ آموزش دین اسلام در افغانستان؛ پیشینه مدارس دینی افغانستان.
منبع اصلی
- ↑ علی آبادی، علیرضا (1395). جامعه و فرهنگ افغانستان. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، ص 163-164.
نویسنده مقاله
علیرضا علی آبادی