نفوذ فارسی در زبان تایی: تفاوت میان نسخهها
ظاهر
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
[[روابط تایلند با ج.ا.ایران|روابط تایلند با ج.ا.ایران؛]] [[ایرانشناسی و ایرانشناسان در تایلند]]؛ [[ایرانشناسی در تایلند]]؛ [[مباحث مهم ایرانشناسی در تایلند]] | [[روابط تایلند با ج.ا.ایران|روابط تایلند با ج.ا.ایران؛]] [[ایرانشناسی و ایرانشناسان در تایلند]]؛ [[ایرانشناسی در تایلند]]؛ [[مباحث مهم ایرانشناسی در تایلند]] | ||
== | == منبع اصلی == | ||
<references /> | |||
== نویسنده مقاله == | |||
امیر سعید الهی | |||
[[رده:واژه های فارسی در زبان رایج سایر کشورها]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۹ ژانویهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۰۸:۴۶
باتوجه به پیشینهٔ حضور مؤثر ایرانیان در سیام، بسیاری از واژههای زبان فارسی رفتهرفته وارد زبان تایی شده است. برای نمونه واژههای فارسی مانند پوست، گلاب، نم (آب)، صابو (صابون)، کاروان، فرنگ، شولا (شعله)، صرای (صراحی)، خاکی، چتر، کُرما (خرما)، کلم درک (گل کلم)، کلم پلی (گل کلم)، فارنگ (فرنگ)، انگور و دیوان در زبان تایی بسیار رایج است. از میان پژوهشگران این رشته باید از دکتر اسماعیل مارسینکوفسکی، استاد آلمانیتبار «مؤسسهٔ فهم و تمدن اسلامی مالزی» نام برد[۱].
نیز نگاه کنید به
روابط تایلند با ج.ا.ایران؛ ایرانشناسی و ایرانشناسان در تایلند؛ ایرانشناسی در تایلند؛ مباحث مهم ایرانشناسی در تایلند
منبع اصلی
- ↑ الهی، امیر سعید(1391). جامعه و فرهنگ تایلند. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشارات بینالمللی الهدی،ص.336.
نویسنده مقاله
امیر سعید الهی