حقوق کودکان در عراق: تفاوت میان نسخهها
صفحهای تازه حاوی « قانون اساسی عراق به حقوق و رفاه کودکان توجه ویژهای دارد. در ماده 29، این قانون میگوید که بهرهبرداری اقتصادی از کودکان بهطور کلی ممنوع است و دولت باید اقدامات لازم را برای حمایت از کودکان انجام دهد. همچنین ماده 30 قانون اساسی تاکید دارد که...» ایجاد کرد |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
قانون اساسی عراق به حقوق و رفاه کودکان توجه ویژهای دارد. در ماده 29، این قانون میگوید که بهرهبرداری اقتصادی از کودکان بهطور کلی ممنوع است و دولت باید اقدامات لازم را برای حمایت از کودکان انجام دهد. همچنین ماده 30 قانون اساسی تاکید دارد که دولت باید تضمینهای اجتماعی، بهداشتی و سایر نیازهای اساسی زندگی را برای فرد و | قانون اساسی [[عراق]] به حقوق و رفاه [[کودکان در عراق|کودکان]] توجه ویژهای دارد. در ماده 29، این قانون میگوید که بهرهبرداری اقتصادی از [[کودکان در عراق|کودکان]] بهطور کلی ممنوع است و دولت باید اقدامات لازم را برای حمایت از کودکان انجام دهد. همچنین ماده 30 قانون اساسی تاکید دارد که دولت باید تضمینهای اجتماعی، بهداشتی و سایر نیازهای اساسی زندگی را برای فرد و [[نهاد خانواده در عراق|خانواده]]، بهویژه برای [[کودکان در عراق|کودکان]]، فراهم کند. | ||
قانون کار عراق بهویژه در زمینه کار کودک حساس است. طبق ماده 90 این قانون، کودکان زیر 18 سال اجازه ندارند در مشاغلی که خطراتی برای سلامت یا اخلاق آنها دارند، کار کنند. همچنین ماده 91 برخی از بدترین اشکال کار کودک، مانند کار در شرایط سخت، در معادن، یا کار در شرایط بالقوه خطرناک، را ممنوع کرده است. قانون همچنین بر منع کار کودک در زمینههای خاص مانند کار در محیطهای خطرناک و فیزیکی، نظیر کار با مواد سمی، در ارتفاعات، یا در شرایط خاص کاری که آسیبزا باشند، تأکید دارد. | قانون کار عراق بهویژه در زمینه کار کودک حساس است. طبق ماده 90 این قانون، [[کودکان در عراق|کودکان]] زیر 18 سال اجازه ندارند در مشاغلی که خطراتی برای سلامت یا اخلاق آنها دارند، کار کنند. همچنین ماده 91 برخی از بدترین اشکال کار [[کودکان در عراق|کودک،]] مانند کار در شرایط سخت، در معادن، یا کار در شرایط بالقوه خطرناک، را ممنوع کرده است. قانون همچنین بر منع کار [[کودکان در عراق|کودک]] در زمینههای خاص مانند کار در محیطهای خطرناک و فیزیکی، نظیر کار با مواد سمی، در ارتفاعات، یا در شرایط خاص کاری که آسیبزا باشند، تأکید دارد. | ||
عراق به کنوانسیون حقوق کودک سازمان ملل متحد پیوسته است و در سال 1994 این کنوانسیون را تصویب کرده است. این کنوانسیون حقوقی را برای محافظت از کودکان در برابر انواع خشونتها، سوءاستفادهها، و استثمار اقتصادی به رسمیت میشناسد و از دولتها میخواهد که اقداماتی مؤثر برای حمایت از کودکان بهویژه در زمینه آموزش، بهداشت، و رفاه اجتماعی اتخاذ کنند. در مجموع بر اساس قوانین و مصوبات عراق مهمترین حقوق کودکان در این کشور را می توان در موارد زیر خلاصه کرد: | [[عراق]] به کنوانسیون حقوق کودک [https://www.un.org/en/ سازمان ملل متحد] پیوسته است و در سال 1994 این کنوانسیون را تصویب کرده است. این کنوانسیون حقوقی را برای محافظت از [[کودکان در عراق|کودکان]] در برابر انواع خشونتها، سوءاستفادهها، و استثمار اقتصادی به رسمیت میشناسد و از دولتها میخواهد که اقداماتی مؤثر برای حمایت از [[کودکان در عراق|کودکان]] بهویژه در زمینه آموزش، بهداشت، و رفاه اجتماعی اتخاذ کنند. در مجموع بر اساس قوانین و مصوبات [[عراق]] مهمترین حقوق [[کودکان در عراق|کودکان]] در این کشور را می توان در موارد زیر خلاصه کرد: | ||
* حق حیات، بقا و رشد: تضمین حق حیات و فراهم کردن امکانات لازم برای رشد جسمی، فکری و معنوی | * حق حیات، بقا و رشد: تضمین حق حیات و فراهم کردن امکانات لازم برای رشد جسمی، فکری و معنوی [[کودکان در عراق|کودکان]]؛ | ||
* حق عدم تبعیض: همه کودکان صرفنظر از جنسیت، نژاد، مذهب یا وضعیت اجتماعی از حقوق یکسان برخوردارند؛ | * حق عدم تبعیض: همه [[کودکان در عراق|کودکان]] صرفنظر از جنسیت، نژاد، مذهب یا وضعیت اجتماعی از حقوق یکسان برخوردارند؛ | ||
* مصالح عالی کودک: تمام تصمیمگیریها و سیاستگذاریها باید به گونهای باشد که منافع کودک در اولویت قرار گیرد؛ | * مصالح عالی [[کودکان در عراق|کودک]]: تمام تصمیمگیریها و سیاستگذاریها باید به گونهای باشد که منافع [[کودکان در عراق|کودک]] در اولویت قرار گیرد؛ | ||
* حق مشارکت و اظهار نظر: کودکان حق دارند آزادانه عقاید خود را بیان کنند و در تصمیمات مربوط به زندگیشان مشارکت داشته باشند؛ | * حق مشارکت و اظهار نظر: [[کودکان در عراق|کودکان]] حق دارند آزادانه عقاید خود را بیان کنند و در تصمیمات مربوط به زندگیشان مشارکت داشته باشند؛ | ||
* حقوق بهداشت و رفاه اجتماعی: فراهم کردن خدمات بهداشتی، جلوگیری از سوءاستفادههای جسمی و روانی، و ارائه خدمات حمایتی به کودکان آسیبپذیر؛ | * حقوق بهداشت و رفاه اجتماعی: فراهم کردن خدمات بهداشتی، جلوگیری از سوءاستفادههای جسمی و روانی، و ارائه خدمات حمایتی به [[کودکان در عراق|کودکان]] آسیبپذیر؛ | ||
* حق آموزش و سرگرمی: دسترسی به آموزش با کیفیت و مشارکت در فعالیتهای فرهنگی و تفریحی برای همه کودکان تضمین شده است<ref>الأمم المتحده(لجنه حقوق الطفل)، '''''النظر فی التقارير المقدمه من الدول الأطراف بموجب الماده ٤٤من الاتفاقيه، تقارير الدول الأطراف الدوريه من الثانی إلى الرابع التی حل موعد تقديمها فی عام 2011''''': العراق، كانون الأول/ديسمبر 2013، ص 40-60.</ref>. | * حق آموزش و سرگرمی: دسترسی به آموزش با کیفیت و مشارکت در فعالیتهای فرهنگی و تفریحی برای همه [[کودکان در عراق|کودکان]] تضمین شده است<ref>الأمم المتحده(لجنه حقوق الطفل)، '''''النظر فی التقارير المقدمه من الدول الأطراف بموجب الماده ٤٤من الاتفاقيه، تقارير الدول الأطراف الدوريه من الثانی إلى الرابع التی حل موعد تقديمها فی عام 2011''''': العراق، كانون الأول/ديسمبر 2013، ص 40-60.</ref>. | ||
== نیز نگاه کنید به == | |||
[[کودکان در عراق]]؛ [[ساختارها و نهادهای حاکمیتی مرتبط با امور کودکان در عراق]]؛ [[ساختارها و نهادهای غیر حاکمیتی مرتبط با امور کودکان در عراق]] | |||
== کتابشناسی == | |||
<references /> | |||
== نویسنده مقاله == | |||
علی اکبر اسدی | |||
[[رده:کودکان]] | |||
[[رده:سیاست ها ، قوانین، و برنامه های کلان در ارتباط با کودکان]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۱ مهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۷:۱۲
قانون اساسی عراق به حقوق و رفاه کودکان توجه ویژهای دارد. در ماده 29، این قانون میگوید که بهرهبرداری اقتصادی از کودکان بهطور کلی ممنوع است و دولت باید اقدامات لازم را برای حمایت از کودکان انجام دهد. همچنین ماده 30 قانون اساسی تاکید دارد که دولت باید تضمینهای اجتماعی، بهداشتی و سایر نیازهای اساسی زندگی را برای فرد و خانواده، بهویژه برای کودکان، فراهم کند.
قانون کار عراق بهویژه در زمینه کار کودک حساس است. طبق ماده 90 این قانون، کودکان زیر 18 سال اجازه ندارند در مشاغلی که خطراتی برای سلامت یا اخلاق آنها دارند، کار کنند. همچنین ماده 91 برخی از بدترین اشکال کار کودک، مانند کار در شرایط سخت، در معادن، یا کار در شرایط بالقوه خطرناک، را ممنوع کرده است. قانون همچنین بر منع کار کودک در زمینههای خاص مانند کار در محیطهای خطرناک و فیزیکی، نظیر کار با مواد سمی، در ارتفاعات، یا در شرایط خاص کاری که آسیبزا باشند، تأکید دارد.
عراق به کنوانسیون حقوق کودک سازمان ملل متحد پیوسته است و در سال 1994 این کنوانسیون را تصویب کرده است. این کنوانسیون حقوقی را برای محافظت از کودکان در برابر انواع خشونتها، سوءاستفادهها، و استثمار اقتصادی به رسمیت میشناسد و از دولتها میخواهد که اقداماتی مؤثر برای حمایت از کودکان بهویژه در زمینه آموزش، بهداشت، و رفاه اجتماعی اتخاذ کنند. در مجموع بر اساس قوانین و مصوبات عراق مهمترین حقوق کودکان در این کشور را می توان در موارد زیر خلاصه کرد:
- حق حیات، بقا و رشد: تضمین حق حیات و فراهم کردن امکانات لازم برای رشد جسمی، فکری و معنوی کودکان؛
- حق عدم تبعیض: همه کودکان صرفنظر از جنسیت، نژاد، مذهب یا وضعیت اجتماعی از حقوق یکسان برخوردارند؛
- مصالح عالی کودک: تمام تصمیمگیریها و سیاستگذاریها باید به گونهای باشد که منافع کودک در اولویت قرار گیرد؛
- حق مشارکت و اظهار نظر: کودکان حق دارند آزادانه عقاید خود را بیان کنند و در تصمیمات مربوط به زندگیشان مشارکت داشته باشند؛
- حقوق بهداشت و رفاه اجتماعی: فراهم کردن خدمات بهداشتی، جلوگیری از سوءاستفادههای جسمی و روانی، و ارائه خدمات حمایتی به کودکان آسیبپذیر؛
- حق آموزش و سرگرمی: دسترسی به آموزش با کیفیت و مشارکت در فعالیتهای فرهنگی و تفریحی برای همه کودکان تضمین شده است[۱].
نیز نگاه کنید به
کودکان در عراق؛ ساختارها و نهادهای حاکمیتی مرتبط با امور کودکان در عراق؛ ساختارها و نهادهای غیر حاکمیتی مرتبط با امور کودکان در عراق
کتابشناسی
- ↑ الأمم المتحده(لجنه حقوق الطفل)، النظر فی التقارير المقدمه من الدول الأطراف بموجب الماده ٤٤من الاتفاقيه، تقارير الدول الأطراف الدوريه من الثانی إلى الرابع التی حل موعد تقديمها فی عام 2011: العراق، كانون الأول/ديسمبر 2013، ص 40-60.
نویسنده مقاله
علی اکبر اسدی