جغرافیای طبیعی کوبا: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
(صفحه‌ای تازه حاوی «'''1.1.    موقعيت، حدود و وسعت''' کوبا کشوری واقع در مجمع‌الجزایر آنتیل بزرگ در دریای کارائیب می‌باشد. مجمع‌الجزایر آنتیل بزرگ از جزایر کوچک و بزرگ شنی و یا آتشفشانی تشکیل شده است که کوبا از بزرگترین جزایر آن محسوب می‌شود. این کشور در دریای کارا...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
'''1.1.    موقعيت، حدود و وسعت'''
[[کوبا]] کشوری واقع در مجمع‌الجزایر آنتیل بزرگ در دریای کارائیب می‌باشد. مجمع‌الجزایر آنتیل بزرگ از جزایر کوچک و بزرگ شنی و یا آتشفشانی تشکیل شده است که کوبا از بزرگترین جزایر آن محسوب می‌شود، این کشور در دریای کارائیب و ورودی خلیج مکزیک واقع است که در جنوب آن دریای کارائیب و در شمال و شرق آن، اقیانوس اطلس قرار دارد، به عبارت دیگر، این کشور از شمال با تنگه فلوریدا، در شرق با اقیانوس اطلس، در جنوب با دریای کارائیب و در غرب با تنگه یوکاتان احاطه شده است.  


[[کوبا]] کشوری واقع در مجمع‌الجزایر آنتیل بزرگ در دریای کارائیب می‌باشد. مجمع‌الجزایر آنتیل بزرگ از جزایر کوچک و بزرگ شنی و یا آتشفشانی تشکیل شده است که کوبا از بزرگترین جزایر آن محسوب می‌شود. این کشور در دریای کارائیب و ورودی خلیج مکزیک واقع است که در جنوب آن دریای کارائیب و در شمال و شرق آن، اقیانوس اطلس قرار دارد. به عبارت دیگر، این کشور از شمال با تنگه فلوریدا، در شرق با اقیانوس اطلس، در جنوب با دریای کارائیب و در غرب با تنگه یوکاتان احاطه شده است.
مساحت جزیره کوبا حدود ۱۰۴۹۴۵ کیلومتر مربع می‌باشد.  


مساحت جزیره کوبا حدود 104945 کیلومتر مربع می‌باشد. در ازای آن نیز از شرق به غرب 1250 کیلومتر و پهنای شمالی جنوبی آن نیز بین 32 و 210 کیلومتر است. جزیره کوبا از حدود 5800 کیلومتر ساحل برخوردار می‌باشد. شکل دراز و باریک این کشور بارها و بارها با شکل تمساح مقایسه شده است که البته همین شکل آن باعث می‌شود تا بادهای استوایی در تمام این کشور احساس شود. ( M Clark, 1992, p.12)
۱۹




'''1.2.    ارتفاعات و ناهمواري ها'''


کوبا کشوری غالباً هموار محسوب می‌شود، زیرا 75 درصد سطح کشور، به خصوص در مناطق غربی و مرکزی، از دشت‌هایی تشکیل شده و 3 رشته کوه هم در غرب، مرکز و شرق جزیره قرار دارد. این دشت‌ها معمولا کاملا مسطح هستند یا به طرز ملایمی موج دار می‌باشند که ارتفاعی کمتر از 100 متر از سطح دریا دارند و در این دشت‌ها عملا همه جمعیت کشور ساکن می‌شوند و به همین دلیل بخش اصلی فعالیت‌های اقتصادی در این مناطق در جریان می‌باشد. از این رو، این دشت‌ها معمولا بنا به فعالیت انسانی به اندازه کافی تغییر شکل یافته‌اند.
طول آن از شرق به غرب ۱۲۵۰ کیلومتر و پهنای شمالی -جنوبی آن نیز بین ۳۲ و ۲۱۰ کیلومتر است، جزیره کوبا از حدود ۵۸۰۰ کیلومتر ساحل برخوردار می‌باشد. شکل دراز و باریک این کشور بارها و بارها با شکل تمساح مقایسه شده است که البته همین شکل آن باعث می‌شود تا بادهای استوایی در تمام این کشور احساس شود. (M Clark, 1992, p.12)


بخش‌های کوهستانی این کشور از سه قسمت تشکیل شده است:
'''۲-۱. ارتفاعات و ناهمواری‌ها'''


1.                دشت گوآنی گوآنیکو<sup>[1]</sup> در استان پینار دل ریو<sup>[2]</sup>، که از دشت اورگانوس<sup>[3]</sup> در بخش غربی و دشت روساریو<sup>[4]</sup> در شرق کشور تشکیل شده و در مجموع درازایی در حدود 150 کیلومتر در محور جنوب غرب-شمال شرق دارد و پهنایی که بین 10 و 30 کیلومتر نوسان دارد. این منطقه از مناظر بسیار متنوعی برخوردار می‌باشد و مملو از جاذبه های توریستی است.
کوبا کشوری غالبا هموار محسوب می‌شود، زیرا ۷۵ درصد سطح کشور، به‌خصوص در مناطق غربی و مرکزی، از دشت‌هایی تشکیل شده و ۳ رشته کوه هم در غرب، مرکز و شرق جزیره قرار دارد. این دشت‌ها معمولا کاملا مسطح هستند یا به طرز ملایمی موج‌دار می‌باشند که ارتفاعی کمتر از ۱۰۰ متر از سطح دریا دارند و در این دشت‌ها عملا همه جمعیت کشور ساکن می‌شوند و به همین دلیل بخش اصلی فعالیت‌های اقتصادی در این مناطق در جریان می‌باشد. از این‌رو، این دشت‌ها معمولا به‌دلیل فعالیت انسانی در حد چشمگیری تغییر شکل یافته‌اند.  


2.                گروه کوهستانی گوآموآیا<sup>[5]</sup> که در بخش مرکزی کشور واقع است و بخشی از استان‌های سیینفوئهگس<sup>[6]</sup>، سانتی اسپیریتوس<sup>[7]</sup> و بییا کلارا<sup>[8]</sup> را دربرمیگیرد و از دشت اسکامبرا<sup>[9]</sup> و دشت ترینیداد<sup>[10]</sup> با گسترهای حدود 4500 کیلومتر مربع تشکیل شدهاست. این ناحیه کوهستانی بیشتر تحت عنوان دشت اسکامبرای شناخته شده و به تاریخ معاصر این کشور بسیار وابسته است به دلیل اینکه تا اواسط دهه 60، صحنه اصلی مبارزه علیه انقلاب کوبا بوده است. ارتفاع این کوهها بین 300 و 1100 متر متفاوت است و بالاترین نقطه آن نوک سان خوآن<sup>[11]</sup> با ارتفاع 1140 متر نسبت به سطح دریا میباشد.
بخش‌های کوهستانی این کشور از سه قسمت تشکیل شده است: ۱. دشت گوآنی گوآنیکوا در استان پینار دل ریو"، که از دشت اورگانوس۳ در بخش غربی و دشت روساریو" در شرق کشور تشکیل شده و در مجموع درازیی در حدود ۱۵۰ کیلومتر در محور


3.         دشت مائسترا<sup>[12]</sup>، که در منتهاالیه جنوب شرقی جزیره واقع است از بزرگترین و بلندترین رشته کوههای کوبا به شمار میآید و حصاری در طول و به طور موازی در ساحل جنوبی از کابو کروس<sup>[13]</sup> تا پونتا د مایسی<sup>[14]</sup> با حدود 250 کیلومتر طول و بین 15 و 60 کیلومتر پهنا دارد. دشت مائسترا نیز با تاریخ پر فراز و نشیب کوبا در دوران انقلاب پیوند خورده است، چرا که صحنه درگیریهای چریکی فیدل کاسترو و همرزمانش بر علیه دیکتاتوری باتیستا در سالهای 1958 و1959 بوده است. (A.Fox, 2006, p.43)
1. Sierra de Guaniguanico 2. Pinar del Rio


3. Sierra de los Organos 4. Sierra del Rosario


'''1.3.                    رودخانههاي مهم، درياچهها، درياها و خليجها'''


شکل خاص جزیره کوبا که دراز و باریک میباشد باعث شده تا اکثرا رودهایی با مسیر کوتاه و کم آب در این کشور دیده شوند. همچنین این شکل خاص باعث شده تا یک تقسیم اساسی در مورد آبهای سراسر کشور صورت گیرد و به دو قسمت تقسیم شود: شمالی و جنوبی. بزرگترين رودخانه کوبا، کائوتو<sup>[15]</sup> نام دارد و پرآبترین آن رودخانه توآ<sup>[16]</sup> است و درحقیقت در مقایسه با رودهای واقع در آمریکای شمالی یا جنوبی، اروپا و دیگر قارهها، رودخانههای کوچکی به حساب میآیند. رودهای مهم کوبا به شرح زیر می‌باشد:
جنوب غرب - شمال شرق دارد و پهنایی که بین ۱۰ و ۳۰ کیلومتر نوسان دارد. این منطقه از مناظر بسیار متنوعی برخوردار می‌باشد و مملو از جاذبه‌های توریستی است.
 
۲ گروه کوهستانی گوآموآیا' که در بخش مرکزی کشور واقع است و بخشی از استان‌های سی‌ین‌فوئگوس۲، سانتی اسپیریتوس۳ و بی‌یاکلارا را دربرمی‌گیرد و از دشت اسکامبرا و دشت ترینیداد با گستره‌های حدود ۴۵۰۰ کیلومترمربع تشکیل شده است، این ناحیه کوهستانی بیشتر تحت عنوان دشت اسکامبرای شناخته شده و به تاریخ معاصر این کشور بسیار وابسته است به دلیل این‌که تا اواسط دهه ۶۰، صحنه اصلی مبارزه علیه انقلاب کوبا بوده است، ارتفاع این کوه‌ها بین ۳۰۰ و ۱۱۰۰ متر متفاوت است و بالاترین نقطه آن نوک سان خوآنا با ارتفاع ۱۱۴۰ متر نسبت به سطح دریا می‌باشد. ۳ دشت مائسترا^، که در منتهی‌الیه جنوب شرقی جزیره واقع است از بزرگترین و بلندترین رشته کوه‌های کوبا بشمار می‌آید و حصاری در طول و به‌طور موازی در ساحل جنوبی از کابو کروس؟ تا پونتا د مایسی" با حدود ۲۵۰ کیلومتر طول و بین ۱۵ و ۶۰
 
'''کیلومتر پهنا دارد، دشت مائسترا نیز با تاریخ پرفراز و نشیب کوبا'''
 
در دوران انقلاب پیوند خورده است، چرا که صحنه درگیری‌های
 
1. Guamuahaya 2. Cienfuegos
 
3. Sancti Spiritus 4. Villa Clara
 
5. Sierra Escambray 6. Sierra de Trinidad 7. Pico San Juan 8. Sierra Maestra 9. Cabo Cruz
 
10. Punta de Maisi
 
۲۱
 
 
 
چریکی فیدل کاسترو و هم رزمانش بر علیه دیکتاتوری باتیستا در سال‌های ۱۹۵۸ و ۱۹۵۹ بوده است. (A.Fox, 2006, p.43)
 
'''۳-۱. رودخانه‌های مهم، دریاچه‌ها، دریاها و خلیج‌ها'''
 
شکل خاص جزیره کوبا که دراز و باریک می‌باشد باعث شده تا اکثرا رودهایی با مسیر کوتاه و کم آب در این کشور دیده شوند. همچنین این شکل خاص باعث شده تا یک تقسیم اساسی در مورد آب‌های سراسر کشور صورت گیرد و به دو قسمت شمالی و جنوبی تقسیم شود. بزرگ‌ترین رودخانه کوبا، کائوتوا نام دارد و پرآب‌ترین آن، رودخانه توآ است که در مقایسه با رودهای واقع در آمریکای شمالی یا جنوبی، اروپا و دیگر قاره‌ها؛ رودخانه‌های کوچکی به حساب می‌آیند. رودهای مهم کوبا به شرح زیر می‌باشد:  
 
۲۲
{| class="wikitable"
{| class="wikitable"
|'''نام رود'''
|
|'''طول (كيلومتر)'''
|
|'''محل'''
 
 
محل
|
 
 
طول(کیلومتر)
|
 
 
نام رود
|
|-
|-
|کائوتو
|
|370
|
|گرانما
 
 
گرانما
|
 
 
۳۷۰
| colspan="2" |
 
 
کائوتو
|-
|-
|ساگوآ لا گرانده
|
|163
|
|بییا كلارا
 
 
بییا کلارا
|
 
 
۱۶۳
| colspan="2" |
 
 
ساگوآ لاگرانده
|-
|-
|ساسا
| colspan="2" |
|155
 
|سانتي اسپيريتوس
 
سانتی اسپیریتوس
|
 
 
۱۵۵
|
|
 
 
ساسا
|-
|-
|كااونائو
|
|133
|
|سیيگودآبیلا
 
 
سپیگودآبیلا
|
 
 
۱۳۳
| colspan="2" |
 
 
کااونائو
|-
|-
|سان پدرو
|
|124
|
|كاماگوئي
 
 
کاماگوئی
|
 
 
۱۲۴
| colspan="2" |
 
 
سان پدرو
|-
|-
|خاتیبونیکوی جنوبی
|
|119
|
|سانتی اسپیریتوس
 
 
سانتی اسپیریتوس
|
 
 
۱۱۹
| colspan="2" |
 
 
خاتیبونیکوی جنوبی
|-
|-
|لاس یه گوآس
|
|117
|
|کاماگوئی
 
 
کاماگوئی
|
 
 
۱۱۷
| colspan="2" |
 
 
لاس یه گوآس
|}
1. Cauto 2. Toa
 
{| class="wikitable"
|
 
 
پینار دل ریو
|
 
 
۱۱۲
|
 
 
کویاگوآتخه
|-
|-
|کویاگوآتخه
|
|112
 
|پینار دل ریو
 
اولگین
|
 
 
۱۰۶
|
 
 
مایاری
|-
|-
|مایاری
|
|106
 
|اولگین
 
پینار دل ریو
|
 
 
۱۰۵
|
 
 
اوندو
|-
|-
|اوندو
|
|105
 
|پینار دل ریو
 
سانتی اسپیریتوس
|
 
 
۱۰۵
|
 
 
آگاباما
|-
|-
|آگاباما
|
|105
 
|سانتی اسپیریتوس
 
|-
گوآنتانامو
|توآ
|
|100
 
|گوآنتانامو
 
|}
۱۰۰
|
 
 
توآ
|}
'''۴-۱. پوشش گیاهی، زندگی جانوری، خاک'''
 
پوشش گیاهی و انواع جانوری در کوبا از تنوع و سطح بالایی برخوردار می‌باشد. در کوبا وجود مناطقی با نام سابانا در گستره وسیعی دیده می‌شود. علفزارهای ناحیه مداری، شامل درختان پراکنده می‌باشد که این امر ناشی از دخالت انسانی و همین‌طور وجود کربنات کلسیم است که باعث گردش آب به شکل زیرزمینی و خشکی سطح زمین می‌شود.
 
مناطق سابانا به سه دسته تقسیم می‌شود: خاک رسی که حاصل‌خیزتر است، شنی و صخره‌ای، در امتداد ساحل، و به‌خصوص در مناطق مردابی، جنگل‌های مانگرو۲ دیده می‌شود. در کوبا حدود ۸۰۰۰ نوع گیاه، ۷۵۰۰ نوع حشره، ۹۶۳ نوع ماهی، ۱۲۱ نوع خزنده، ۴۶ نوع دوزیست، ۳۵ نوع پرنده، ۴۲ نوع پستاندار دیده شده است.که انواع انحصاری موجود %۴۳ از مجموع انواع زمینی را تشکیل می‌دهند. (Mawer, 2000, p.102)
 
در کوبا می‌توان جانوران و گیاهان عجیبی را در طبیعت دید. 1. Sabana
 
2. Manguero
 
۲۳
 
 
 
۲۴
 
از جمله این موارد می‌توان از ماهی‌های کور، ارکیده‌های عجیب و پروانه‌هایی با بال‌های شفاف نام برد، همچنین پستاندارانی چون آلمیکی' که در حال انقراض است نیز دیده می‌شود. ماهی‌های فسیلی مثل مانخوآری" که فراوان در سیه‌ناگا د زاپاتا۳، یا فسیل‌های گیاهی مثل پالما کورچا، پستانداران دریایی مانند ماناتی، سوسمارهای بزرگ، و صدها نوع پرنده با بال و پر فوق‌العاده زیبا دیده می‌شوند. قورباغه‌های بسیار کوچک که هنگام پریدن شناخته می‌شوند و موش‌های کوتوله نیز از جانوران قابل توجه در کوبا بشمار می‌آیند. البته از زمان ورود کریستف کلمب به کوبا، این جزیره به‌عنوان یک بهشت اکولوژیک شناخته شده است. (Mawer, 2000, p.108)
 
'''۵-۱. آب و هوا، بارندگی، درجه حرارت'''
 
کوبا دارای آب و هوای استوایی است و دو فصل کاملا مشخص دارد: فصل خشک و خنک که زمستان کوبا محسوب می‌شود و از ماه نوامبر آغاز و تا آوریل ادامه دارد؛ و فصل گرم و بارانی یا به عبارتی تابستان، که از ماه می تا اکتبر می‌باشد. البته نسیم‌های مداومی در طول سال می‌وزد و هوای خنکی را باعث می‌شود. به دلیل مجاورت این کشور در شمال و شرق با اقیانوس اطلس، در جنوب با دریای کارائیب و در غرب با خلیج مکزیک، آب و هوای
 
'''کوبا بسیار در معرض جریانات گرم و مرطوب دریا قرار دارد.'''
 
میانگین درجه حرارت سالیانه کوبا ۲۴ درجه سانتی‌گراد می‌باشد 1. Almiqui 2. Manjuari
 
3. Cienaga de Zapata 4. Palma Corcha 5. Manati
 
 
که در زمستان به ۲۰ درجه می‌رسد و در تابستان حدود ۲۶ الی ۲۷ درجه سانتی‌گراد است. در طی فصل زمستان، جبهه‌های هوای سرد با درجه برودت حداقل که گاهی نیز به زیر ۱۰ درجه سانتی‌گراد می‌رسد، وارد کوبا می‌شود، حداقل درجه برودت بین ۱ درجه سانتی‌گراد و ۸۵ در غرب کشور و بین ۱۲-۳ درجه سانتی‌گراد در بخش شرقی در نوسان است، حداکثر درجه حرارت ثبت شده بین ۳۶ و ۳۸ درجه سانتی‌گراد است، علی‌رغم این که حوضه رودخانه توآ در قسمت شرقی، با متوسط سالانه بیش از ۳۰۰۰ میلی‌متر بارش، پرباران‌ترین منطقه کوبا بشمار می‌آید، به‌طور کلی نواحی غربی و مرکزی از بارندگی بیشتری نسبت به بخش شرقی برخوردارند و از گرمای کمتری بهره‌مند هستند. بارش‌های کوبا به‌طور متوسط سالانه ۱۲۰۰ میلی‌متر با حدود %۳۰ از بارش‌های فصل زمستان و بقیه ۷۰% در تابستان می‌باشد و به‌طورکلی در غرب کشور بیشتر از شرق می‌باشد. (M Clark, 1992, p.32)


متوسط حداقل دما در کوبا بین ۲۴-۱۸ درجه است که در ماه‌های گرم سال یعنی آگوست حدود ۲۴ الی ۲۵ درجه دیده می‌شود. میانگین حداکثر درجه حرارت در کوبا بین ۳۱-۲۶ درجه سانتی‌گراد می‌باشد که در ماه‌های جولای و آگوست و سپتامبر حدود ۳۱ درجه سانتی‌گراد می‌باشد، اگرچه بعضی مواقع تا ۳۴ درجه نیز دیده شده است، اما با توجه به رطوبت بالا و شرجی بودن هوا که در آگوست تا ۹۰ درصد نیز می‌رسد باعث احساس گرمای شدید می‌شود. در ماه‌های گرم سال با توجه به دما و رطوبت بالا، بارش رگبارهای شدیدی دیده می‌شود، این رگبارهای شدید


ما ۲۵


'''1.4.                    پوشش گياهي، زندگي جانوري، خاك:'''


پوشش گیاهي و انواع جانوري در کوبا از تنوع و سطح بالايي برخوردار می‌باشد. در كوبا وجود مناطقي با نام سابانا<sup>[17]</sup> در گستره وسيعي ديده ميشود، علفزارهاي ناحيه مداري، شامل درختان پراكنده می‌باشد كه اين امر ناشي از دخالت انساني و همينطور وجود كربنات كلسيم است كه باعث گردش آب به شكل زيرزميني و خشكي سطح زمين ميشود.


مناطق سابانا به سه دسته تقسيم می‌شود: خاك رسي كه حاصلخيزتر است، شني و صخرهاي. در امتداد ساحل، و به خصوص در مناطق مردابي، جنگل هاي مانگرو<sup>[18]</sup> ديده می‌شود. در كوبا حدود 8000 نوع گياه، 7500 نوع حشره، 963 نوع ماهي، 121 نوع خزنده، 46 نوع دوزيست، 35 نوع پرنده، 42 نوع پستاندار ديده شده است. كه انواع انحصاري موجود 43% از مجموع انواع زميني را تشكيل مي دهند. (Mawer, 2000, p.102)
ر


در كوبا می‌توان جانوران و گياهان عجيبي را در طبيعت ديد. از جمله اين موارد می‌توان از ماهيهاي كور، اركيدههاي عجيب و پروانههايي با بالهاي شفاف نام برد. همچنين پستانداراني چون آلميكي<sup>[19]</sup> كه در حال انقراض است نیز ديده میشود، ماهيهاي فسيلي مثل مانخوآري<sup>[20]</sup> كه به كرات در سيه ناگا د زاپاتا<sup>[21]</sup>، يا فسيل هاي گياهي مثل پالما كورچا<sup>[22]</sup>، پستانداران دريايي مانند ماناتي<sup>[23]</sup>، سوسمارهاي بزرگ، و صدها نوع پرنده با بال و پر فوق العاده زيبا ديده می‌شوند. قورباغه های بسیار کوچک که هنگام پریدن شناخته می‌شوند و موش‌های کوتوله نیز در کوبا از جانوران قابل توجه در کوبا به شمار می آیند. البته از زمان ورود كريستف كلمب به كوبا، این جزیره به عنوان يك بهشت اكولوژيك شناخته شده است.   (Mawer, 2000, p.108)
را آگوآسروا می‌گویند که باران موسمی می‌باشد و در زمان کوتاهی بارش سیل آسا را به همراه دارد.  


'''1.5.                    آب و هوا، بارندگي، درجه حرارت'''
یکی دیگر از خصوصیات آب و هوایی کوبا بروز طوفان‌های استوایی است که اوراکان" خوانده می‌شوند و هر ساله کوبا را تهدید می‌کنند. طوفان‌ها یا گردبادهای استوایی محدوده‌هایی با فشار پایین هستند که بین ۵۰۰-۳۰۰ کیلومتر شعاع دارند و تولید باد، باران و امواج بسیار قوی دریا را به همراه می‌آورند و باعث بروز حوادث فاجعه‌آمیز در مناطقی که از آن گذر می‌کنند می‌شوند. فصل طوفان‌های استوایی از ژوئن تا نوامبر می‌باشد، ولی ماه‌های سپتامبر و اکتبر به دلیل عبور بیشتر طوفان‌های استوایی و همین‌طور شدت و قدرت بالا، از ماه‌های خطرناک‌تر هستند (,2011 De Andueza, .(p.45-46 طوفان‌هایی که از کوبا گذر می‌کنند از درجات و شدت


کوبا دارای آب و هوای استوایی است و دو فصل کاملا مشخص دارد: فصل خشک و خنک که زمستان کوبا محسوب می‌شود و از ماه نوامبر آغاز و تا آوریل ادامه دارد؛ و فصل گرم و بارانی یا به عبارتی تابستان، که از ماه می تا اکتبر می‌باشد. البته نسیمهای مداومی در تمام طول سال میوزد و هوای خنکی را باعث میشود. به دلیل مجاورت این کشور در شمال و شرق با اقیانوس اطلس، در جنوب با دریای کارائیب و در غرب با خلیج مکزیک، آب و هوای کوبا بسیار در معرض جریانات گرم و مرطوب دریا قرار میگیرد.
'''متفاوتی برخوردارند.'''


میانگین درجه حرارت سالیانه کوبا 24 درجه سانتی گراد می‌باشد که در زمستان به 20 درجه میرسد و در تابستان حدود 26 الی 27 درجه سانتی گراد است. در طی فصل زمستان، مکررا جبهههای هوای سرد با درجه حرارت حداقل که گاهی نیز به زیر 10 درجه سانتی گراد میرسد نیز وارد کوبا میشود. حداقل درجه حرارت بین 1 درجه سانتی گراد و 8.5 در غرب کشور و بین 12-3 درجه سانتی گراد در بخش شرقی در نوسان است. حداکثر درجه حرارت ثبت شده بین 36 و 38 درجه سانتی گراد است. علیرغم اینکه حوضه رودخانه توآ در قسمت شرقی، با متوسط سالانه بیش از 3000 میلیمتر بارش، پربارانترین منطقه کوبا به شمار میآید، به طور کلی نواحی غربی و مرکزی از بارندگی بیشتری نسبت به بخش شرقی برخوردارند و از گرمای کمتری بهرهمند هستند. بارشهای کوبا به طور متوسط سالانه 1200 میلی متر با حدود 30% از بارش‌های فصل زمستان و بقیه 70% در تابستان می‌باشد و به طور کلی در غرب کشور بیشتر از شرق می‌باشد.  (M Clark, 1992, p.32)
طوفان‌های استوایی به پنج دسته تقسیم می‌شوند که در جدول زیر مشخص شده است:


متوسط حداقل دما در کوبا بین 24-18 درجه است که در ماههای گرم سال یعنی آگوست حدود 24 الی 25 درجه دیده میشود. میانگین حداکثر درجه حرارت در کوبا بین 31-26 درجه سانتی گراد می‌باشد که در ماه های جولای و آگوست و سپتامبر حدود 31 درجه سانتی گراد می‌باشد. اگرچه بعضی مواقع تا 34 درجه نیز دیده شده است. اما با توجه به رطوبت بالا و شرجی بودن هوا که در آگوست تا 90 درصد نیز میرسد باعث احساس گرمای شدید میشود. در ماههای گرم سال با توجه به دما و رطوبت بالا، بارش رگبارهای شدیدی دیده میشود. این رگبارهای شدید را آگوآسرو aguacero میگویند که باران موسمي می‌باشد و در زمان کوتاهی بارش سيل آسا را به همراه دارد.
1. Aguacero 2. Huracan


یکی دیگر از خصوصیات آب و هوایی کوبا بروز طوفان‌های استوایی است که اوراکان Huracán خوانده میشوند و هرساله کوبا را تهدید میکنند. طوفان‌ها یا گردبادهای استوایی محدودههایی با فشار پایین هستند که بین 500-300 کیلومتر شعاع دارند و تولید باد، باران و امواج بسیار قوی دریا را به همراه میآورند و باعث بروز حوادث فاجعهآمیز در مناطقی که از آن گذر میکنند میشوند. فصل طوفان‌های استوایی از ژوئن تا نوامبر میباشد، ولی ماههای سپتامبر و اکتبر به دلیل عبور بيشتر طوفان‌های استوایی و همینطور شدت و قدرت بالا، از ماههای خطرناکتر هستند (De Andueza, 2011, p.45-46). طوفان‌هایی که از کوبا گذر میکنند از درجات و شدت متفاوتی برخوردارند.


طوفان‌های استوایی به پنج دسته تقسیم میشوند که در جدول ذیل مشخص شده است:
براساس مقیاس سافیر- سامپسون
{| class="wikitable"
{| class="wikitable"
| colspan="2" |'''براساس  مقیاس سافیر- سامپسون'''
|
 
 
میانگین سرعت بادها
|
|-
|-
|درجه
|
|میانگین سرعت بادها
|
 


(کیلومتر بر ساعت)
درجه
|-
|1
|153-119
|-
|2
|177-154
|-
|3
|209-178
|-
|4
|250-210
|-
|-
|5
|
|بیش از 250
|}




(کیلومتر بر ساعت)
|
|-
|




'''1.6.                    جاذبهها و ديدنيهاي طبیعی'''
۱۱۹-۱۵۳
|


با توجه به ویژگی‌های طبیعی فوق‌الذکر، كوبا از جاذبههاي طبیعی بسیار برای گردشگري برخوردار می‌باشد؛ علاوه بر سواحل و آفتاب زيباي آن، اين كشور دارای شهرها و آبگرمهاي معدني و طبي است كه همه اين موارد باعث شده تا كوبا مقصد مورد علاقه بخش وسيعي در بازار توريسم باشد و مورد توجه طيف وسيعي از علايق و سنين در ميان گردشگران قرار گیرد.


در اشاره به یکی از موارد متعددی که در بخش صنعت گردشگری ذکر می‌گردد، می‌توان به بارادرو اشاره کرد. بارادرو، كه بزرگترين ساحل شني درياي كارائيب در آن واقع می‌باشد در استان ماتانزاس واقع شده است. اين ساحل زيبا، روزانه پذيراي توريستهاي بسياري از اقصي نقاط عالم است. ساحل شني سفيدرنگ آن با آب‌هاي سبز آبي آن با نخلهاي سربه فلك كشيده براي انسان تداعي بخش بهشتي در روي زمين است. چنين مي گويند كه اگر كسي به كوبا سفر كند و بارادرو را نبيند گويا اصلا به كوبا سفر نكرده است. بارادرو با 20 كيلومتر ساحل شني سفيدرنگ در 140 كيلومتري هاوانا قرار دارد. (Freire Díaz, 2010, 75).
۱
----<sup>[1]</sup> Sierra de Guaniguanico
|-
|
|
|-
|


<sup>[2]</sup> Pinar del Río


<sup>[3]</sup> Sierra de los Organos
۱۵۴-۱۷۷
|


<sup>[4]</sup> Sierra del Rosario


<sup>[5]</sup> Guamuahaya
۲
|-
|


<sup>[6]</sup> Cienfuegos


<sup>[7]</sup> Sancti Spiritus
۱۷۸-۲۰۹
|


<sup>[8]</sup> Villa Clara


<sup>[9]</sup> Sierra Escambray
۳
|-
|


<sup>[10]</sup> Sierra de Trinidad


<sup>[11]</sup> Pico San Juan
۲۱۰-۲۵۰
|


<sup>[12]</sup> Sierra Maestra


<sup>[13]</sup> Cabo Cruz
۴
|-
|


<sup>[14]</sup> Punta de Maisi


<sup>[15]</sup> Cauto
بیش از ۲۵۰
|


<sup>[16]</sup> Toa


<sup>[17]</sup> Sabana
۵
|}
'''۶-۱. جاذبه‌ها و دیدنی‌های طبیعی'''


<sup>[18]</sup> Manguero
با توجه به ویژگی‌های طبیعی فوق‌الذکر، کوبا از جاذبه‌های طبیعی بسیار برای گردشگری برخوردار می‌باشد؛ علاوه بر سواحل و آفتاب زیبای آن، این کشور دارای شهرها و آبگرم‌های معدنی و طبی است که همه این موارد باعث شده تا کوبا مقصد مورد علاقه بخش وسیعی در صنعت توریسم باشد و مورد توجه طیف وسیعی از علایق و سنین مختلف در میان گردشگران قرار گیرد.


<sup>[19]</sup> Almiqui
در اشاره به یکی از موارد متعددی که در بخش صنعت گردشگری ذکر می‌گردد، می‌توان به بارادرو اشاره کرد. بارادرو، که بزرگ‌ترین ساحل شنی دریای کارائیب در آن قرار دارد، در استان ماتانزاس واقع شده است. این ساحل زیبا، روزانه پذیرای توریست‌های بسیاری از نقاط مختلف جهان می‌باشد. آب‌های سبز - آبی و ساحل شنی سفید رنگ با نخل‌های سر به فلک کشیده آن، تداعی‌بخش بهشت روی زمین برای انسان است، چنین می‌گویند که اگر کسی به کوبا


<sup>[20]</sup> Manjuari
۲۷


<sup>[21]</sup> Cienaga de Zapata


<sup>[22]</sup> Palma Corcha


<sup>[23]</sup> Manati
سفر کند و بارادرو را نبیند گویا اصلا به کوبا سفر نکرده است. بارادرو با ۲۰ کیلومتر ساحل شنی سفیدرنگ در ۱۴۰ کیلومتری هاوانا قرار دارد. (75 ,2010 (Freire Diaz,

نسخهٔ ‏۲۵ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۴:۲۴

کوبا کشوری واقع در مجمع‌الجزایر آنتیل بزرگ در دریای کارائیب می‌باشد. مجمع‌الجزایر آنتیل بزرگ از جزایر کوچک و بزرگ شنی و یا آتشفشانی تشکیل شده است که کوبا از بزرگترین جزایر آن محسوب می‌شود، این کشور در دریای کارائیب و ورودی خلیج مکزیک واقع است که در جنوب آن دریای کارائیب و در شمال و شرق آن، اقیانوس اطلس قرار دارد، به عبارت دیگر، این کشور از شمال با تنگه فلوریدا، در شرق با اقیانوس اطلس، در جنوب با دریای کارائیب و در غرب با تنگه یوکاتان احاطه شده است.

مساحت جزیره کوبا حدود ۱۰۴۹۴۵ کیلومتر مربع می‌باشد.

۱۹


طول آن از شرق به غرب ۱۲۵۰ کیلومتر و پهنای شمالی -جنوبی آن نیز بین ۳۲ و ۲۱۰ کیلومتر است، جزیره کوبا از حدود ۵۸۰۰ کیلومتر ساحل برخوردار می‌باشد. شکل دراز و باریک این کشور بارها و بارها با شکل تمساح مقایسه شده است که البته همین شکل آن باعث می‌شود تا بادهای استوایی در تمام این کشور احساس شود. (M Clark, 1992, p.12)

۲-۱. ارتفاعات و ناهمواری‌ها

کوبا کشوری غالبا هموار محسوب می‌شود، زیرا ۷۵ درصد سطح کشور، به‌خصوص در مناطق غربی و مرکزی، از دشت‌هایی تشکیل شده و ۳ رشته کوه هم در غرب، مرکز و شرق جزیره قرار دارد. این دشت‌ها معمولا کاملا مسطح هستند یا به طرز ملایمی موج‌دار می‌باشند که ارتفاعی کمتر از ۱۰۰ متر از سطح دریا دارند و در این دشت‌ها عملا همه جمعیت کشور ساکن می‌شوند و به همین دلیل بخش اصلی فعالیت‌های اقتصادی در این مناطق در جریان می‌باشد. از این‌رو، این دشت‌ها معمولا به‌دلیل فعالیت انسانی در حد چشمگیری تغییر شکل یافته‌اند.

بخش‌های کوهستانی این کشور از سه قسمت تشکیل شده است: ۱. دشت گوآنی گوآنیکوا در استان پینار دل ریو"، که از دشت اورگانوس۳ در بخش غربی و دشت روساریو" در شرق کشور تشکیل شده و در مجموع درازیی در حدود ۱۵۰ کیلومتر در محور

1. Sierra de Guaniguanico 2. Pinar del Rio

3. Sierra de los Organos 4. Sierra del Rosario


جنوب غرب - شمال شرق دارد و پهنایی که بین ۱۰ و ۳۰ کیلومتر نوسان دارد. این منطقه از مناظر بسیار متنوعی برخوردار می‌باشد و مملو از جاذبه‌های توریستی است.

۲ گروه کوهستانی گوآموآیا' که در بخش مرکزی کشور واقع است و بخشی از استان‌های سی‌ین‌فوئگوس۲، سانتی اسپیریتوس۳ و بی‌یاکلارا را دربرمی‌گیرد و از دشت اسکامبرا و دشت ترینیداد با گستره‌های حدود ۴۵۰۰ کیلومترمربع تشکیل شده است، این ناحیه کوهستانی بیشتر تحت عنوان دشت اسکامبرای شناخته شده و به تاریخ معاصر این کشور بسیار وابسته است به دلیل این‌که تا اواسط دهه ۶۰، صحنه اصلی مبارزه علیه انقلاب کوبا بوده است، ارتفاع این کوه‌ها بین ۳۰۰ و ۱۱۰۰ متر متفاوت است و بالاترین نقطه آن نوک سان خوآنا با ارتفاع ۱۱۴۰ متر نسبت به سطح دریا می‌باشد. ۳ دشت مائسترا^، که در منتهی‌الیه جنوب شرقی جزیره واقع است از بزرگترین و بلندترین رشته کوه‌های کوبا بشمار می‌آید و حصاری در طول و به‌طور موازی در ساحل جنوبی از کابو کروس؟ تا پونتا د مایسی" با حدود ۲۵۰ کیلومتر طول و بین ۱۵ و ۶۰

کیلومتر پهنا دارد، دشت مائسترا نیز با تاریخ پرفراز و نشیب کوبا

در دوران انقلاب پیوند خورده است، چرا که صحنه درگیری‌های

1. Guamuahaya 2. Cienfuegos

3. Sancti Spiritus 4. Villa Clara

5. Sierra Escambray 6. Sierra de Trinidad 7. Pico San Juan 8. Sierra Maestra 9. Cabo Cruz

10. Punta de Maisi

۲۱


چریکی فیدل کاسترو و هم رزمانش بر علیه دیکتاتوری باتیستا در سال‌های ۱۹۵۸ و ۱۹۵۹ بوده است. (A.Fox, 2006, p.43)

۳-۱. رودخانه‌های مهم، دریاچه‌ها، دریاها و خلیج‌ها

شکل خاص جزیره کوبا که دراز و باریک می‌باشد باعث شده تا اکثرا رودهایی با مسیر کوتاه و کم آب در این کشور دیده شوند. همچنین این شکل خاص باعث شده تا یک تقسیم اساسی در مورد آب‌های سراسر کشور صورت گیرد و به دو قسمت شمالی و جنوبی تقسیم شود. بزرگ‌ترین رودخانه کوبا، کائوتوا نام دارد و پرآب‌ترین آن، رودخانه توآ است که در مقایسه با رودهای واقع در آمریکای شمالی یا جنوبی، اروپا و دیگر قاره‌ها؛ رودخانه‌های کوچکی به حساب می‌آیند. رودهای مهم کوبا به شرح زیر می‌باشد:

۲۲


محل


طول(کیلومتر)


نام رود


گرانما


۳۷۰


کائوتو


بییا کلارا


۱۶۳


ساگوآ لاگرانده


سانتی اسپیریتوس


۱۵۵


ساسا


سپیگودآبیلا


۱۳۳


کااونائو


کاماگوئی


۱۲۴


سان پدرو


سانتی اسپیریتوس


۱۱۹


خاتیبونیکوی جنوبی


کاماگوئی


۱۱۷


لاس یه گوآس

1. Cauto 2. Toa


پینار دل ریو


۱۱۲


کویاگوآتخه


اولگین


۱۰۶


مایاری


پینار دل ریو


۱۰۵


اوندو


سانتی اسپیریتوس


۱۰۵


آگاباما


گوآنتانامو


۱۰۰


توآ

۴-۱. پوشش گیاهی، زندگی جانوری، خاک

پوشش گیاهی و انواع جانوری در کوبا از تنوع و سطح بالایی برخوردار می‌باشد. در کوبا وجود مناطقی با نام سابانا در گستره وسیعی دیده می‌شود. علفزارهای ناحیه مداری، شامل درختان پراکنده می‌باشد که این امر ناشی از دخالت انسانی و همین‌طور وجود کربنات کلسیم است که باعث گردش آب به شکل زیرزمینی و خشکی سطح زمین می‌شود.

مناطق سابانا به سه دسته تقسیم می‌شود: خاک رسی که حاصل‌خیزتر است، شنی و صخره‌ای، در امتداد ساحل، و به‌خصوص در مناطق مردابی، جنگل‌های مانگرو۲ دیده می‌شود. در کوبا حدود ۸۰۰۰ نوع گیاه، ۷۵۰۰ نوع حشره، ۹۶۳ نوع ماهی، ۱۲۱ نوع خزنده، ۴۶ نوع دوزیست، ۳۵ نوع پرنده، ۴۲ نوع پستاندار دیده شده است.که انواع انحصاری موجود %۴۳ از مجموع انواع زمینی را تشکیل می‌دهند. (Mawer, 2000, p.102)

در کوبا می‌توان جانوران و گیاهان عجیبی را در طبیعت دید. 1. Sabana

2. Manguero

۲۳


۲۴

از جمله این موارد می‌توان از ماهی‌های کور، ارکیده‌های عجیب و پروانه‌هایی با بال‌های شفاف نام برد، همچنین پستاندارانی چون آلمیکی' که در حال انقراض است نیز دیده می‌شود. ماهی‌های فسیلی مثل مانخوآری" که فراوان در سیه‌ناگا د زاپاتا۳، یا فسیل‌های گیاهی مثل پالما کورچا، پستانداران دریایی مانند ماناتی، سوسمارهای بزرگ، و صدها نوع پرنده با بال و پر فوق‌العاده زیبا دیده می‌شوند. قورباغه‌های بسیار کوچک که هنگام پریدن شناخته می‌شوند و موش‌های کوتوله نیز از جانوران قابل توجه در کوبا بشمار می‌آیند. البته از زمان ورود کریستف کلمب به کوبا، این جزیره به‌عنوان یک بهشت اکولوژیک شناخته شده است. (Mawer, 2000, p.108)

۵-۱. آب و هوا، بارندگی، درجه حرارت

کوبا دارای آب و هوای استوایی است و دو فصل کاملا مشخص دارد: فصل خشک و خنک که زمستان کوبا محسوب می‌شود و از ماه نوامبر آغاز و تا آوریل ادامه دارد؛ و فصل گرم و بارانی یا به عبارتی تابستان، که از ماه می تا اکتبر می‌باشد. البته نسیم‌های مداومی در طول سال می‌وزد و هوای خنکی را باعث می‌شود. به دلیل مجاورت این کشور در شمال و شرق با اقیانوس اطلس، در جنوب با دریای کارائیب و در غرب با خلیج مکزیک، آب و هوای

کوبا بسیار در معرض جریانات گرم و مرطوب دریا قرار دارد.

میانگین درجه حرارت سالیانه کوبا ۲۴ درجه سانتی‌گراد می‌باشد 1. Almiqui 2. Manjuari

3. Cienaga de Zapata 4. Palma Corcha 5. Manati


که در زمستان به ۲۰ درجه می‌رسد و در تابستان حدود ۲۶ الی ۲۷ درجه سانتی‌گراد است. در طی فصل زمستان، جبهه‌های هوای سرد با درجه برودت حداقل که گاهی نیز به زیر ۱۰ درجه سانتی‌گراد می‌رسد، وارد کوبا می‌شود، حداقل درجه برودت بین ۱ درجه سانتی‌گراد و ۸۵ در غرب کشور و بین ۱۲-۳ درجه سانتی‌گراد در بخش شرقی در نوسان است، حداکثر درجه حرارت ثبت شده بین ۳۶ و ۳۸ درجه سانتی‌گراد است، علی‌رغم این که حوضه رودخانه توآ در قسمت شرقی، با متوسط سالانه بیش از ۳۰۰۰ میلی‌متر بارش، پرباران‌ترین منطقه کوبا بشمار می‌آید، به‌طور کلی نواحی غربی و مرکزی از بارندگی بیشتری نسبت به بخش شرقی برخوردارند و از گرمای کمتری بهره‌مند هستند. بارش‌های کوبا به‌طور متوسط سالانه ۱۲۰۰ میلی‌متر با حدود %۳۰ از بارش‌های فصل زمستان و بقیه ۷۰% در تابستان می‌باشد و به‌طورکلی در غرب کشور بیشتر از شرق می‌باشد. (M Clark, 1992, p.32)

متوسط حداقل دما در کوبا بین ۲۴-۱۸ درجه است که در ماه‌های گرم سال یعنی آگوست حدود ۲۴ الی ۲۵ درجه دیده می‌شود. میانگین حداکثر درجه حرارت در کوبا بین ۳۱-۲۶ درجه سانتی‌گراد می‌باشد که در ماه‌های جولای و آگوست و سپتامبر حدود ۳۱ درجه سانتی‌گراد می‌باشد، اگرچه بعضی مواقع تا ۳۴ درجه نیز دیده شده است، اما با توجه به رطوبت بالا و شرجی بودن هوا که در آگوست تا ۹۰ درصد نیز می‌رسد باعث احساس گرمای شدید می‌شود. در ماه‌های گرم سال با توجه به دما و رطوبت بالا، بارش رگبارهای شدیدی دیده می‌شود، این رگبارهای شدید

ما ۲۵


ر

را آگوآسروا می‌گویند که باران موسمی می‌باشد و در زمان کوتاهی بارش سیل آسا را به همراه دارد.

یکی دیگر از خصوصیات آب و هوایی کوبا بروز طوفان‌های استوایی است که اوراکان" خوانده می‌شوند و هر ساله کوبا را تهدید می‌کنند. طوفان‌ها یا گردبادهای استوایی محدوده‌هایی با فشار پایین هستند که بین ۵۰۰-۳۰۰ کیلومتر شعاع دارند و تولید باد، باران و امواج بسیار قوی دریا را به همراه می‌آورند و باعث بروز حوادث فاجعه‌آمیز در مناطقی که از آن گذر می‌کنند می‌شوند. فصل طوفان‌های استوایی از ژوئن تا نوامبر می‌باشد، ولی ماه‌های سپتامبر و اکتبر به دلیل عبور بیشتر طوفان‌های استوایی و همین‌طور شدت و قدرت بالا، از ماه‌های خطرناک‌تر هستند (,2011 De Andueza, .(p.45-46 طوفان‌هایی که از کوبا گذر می‌کنند از درجات و شدت

متفاوتی برخوردارند.

طوفان‌های استوایی به پنج دسته تقسیم می‌شوند که در جدول زیر مشخص شده است:

1. Aguacero 2. Huracan


براساس مقیاس سافیر- سامپسون


میانگین سرعت بادها


درجه


(کیلومتر بر ساعت)


۱۱۹-۱۵۳


۱


۱۵۴-۱۷۷


۲


۱۷۸-۲۰۹


۳


۲۱۰-۲۵۰


۴


بیش از ۲۵۰


۵

۶-۱. جاذبه‌ها و دیدنی‌های طبیعی

با توجه به ویژگی‌های طبیعی فوق‌الذکر، کوبا از جاذبه‌های طبیعی بسیار برای گردشگری برخوردار می‌باشد؛ علاوه بر سواحل و آفتاب زیبای آن، این کشور دارای شهرها و آبگرم‌های معدنی و طبی است که همه این موارد باعث شده تا کوبا مقصد مورد علاقه بخش وسیعی در صنعت توریسم باشد و مورد توجه طیف وسیعی از علایق و سنین مختلف در میان گردشگران قرار گیرد.

در اشاره به یکی از موارد متعددی که در بخش صنعت گردشگری ذکر می‌گردد، می‌توان به بارادرو اشاره کرد. بارادرو، که بزرگ‌ترین ساحل شنی دریای کارائیب در آن قرار دارد، در استان ماتانزاس واقع شده است. این ساحل زیبا، روزانه پذیرای توریست‌های بسیاری از نقاط مختلف جهان می‌باشد. آب‌های سبز - آبی و ساحل شنی سفید رنگ با نخل‌های سر به فلک کشیده آن، تداعی‌بخش بهشت روی زمین برای انسان است، چنین می‌گویند که اگر کسی به کوبا

۲۷


سفر کند و بارادرو را نبیند گویا اصلا به کوبا سفر نکرده است. بارادرو با ۲۰ کیلومتر ساحل شنی سفیدرنگ در ۱۴۰ کیلومتری هاوانا قرار دارد. (75 ,2010 (Freire Diaz,