حقوق شهروندی مردم اردن: تفاوت میان نسخهها
صفحهای تازه حاوی «حقوق شهروندان ازنظر قانون اساسی همه ی اردنی ها در برابر قانون یکسان هستند و زبان، نژاد و دین تأثیری براین موضوع ندارد. آزادی های شخصی محترم است و دولت عهده دار حمایت از آزادی انجام شعائر و آزادی فکر و عقیده است. تاحد امکان تمام شهروندان ازکار،...» ایجاد کرد |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
حقوق | همهی اردنیها در برابر قانون یکسان هستند و [[زبان و خط رسمی اردن|زبان]]، نژاد و دین تأثیری بر این موضوع ندارد. آزادیهای شخصی محترم است و دولت عهدهدار حمایت از آزادی انجام شعائر و آزادی فکر و عقیده است. تا حد امکان تمام شهروندان از کار، [[آموزش بزرگسالان(سواد آموزی) در اردن|آموزش]] و امکانات عادلانه و برابر برخوردار خواهند بود. آزادی افراد تضمین و مسکن و اموالشان از تعرض مصون است. هیچ شهروند اردنی نباید از [[اردن]] تبعید شود. تنها در شرایط اضطرار مالی و یا درصورت محکومیت، تحمیل کار اجباری به افراد مجاز خواهد بود. دولت شرایط و ساعات کار و نیز دستمزد و سایر حقوق کارگران را تحت نظارت و حمایت خود دارد. [[مطبوعات در اردن|مطبوعات]] و نشر عقاید و انتشار کتب جز در شرایط حکومت نظامی آزاد است. | ||
تشکیل مجامع و انجمنها در محدودهی قانونی مجاز و تأسیس مدارس آزاد است. اما تمام مدارس میبایست از برنامه و سیاست آموزشی رسمی و معمولی پیروی کنند. تحصیلات ابتدائی رایگان و اجباری است. همه مردم [[اردن]] حق اشتغال در مشاغل دولتی را دارند و گزینش افراد برای این مشاغل تنها برپایهی شایستگی و لیاقت آنها استوار است<ref>لایقی، غلامرضا (1402). جامعه و فرهنگ [[اردن]]. تهران: [https://www.icro.ir/ سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی](در دست انتشار)</ref>. | |||
== نیز نگاه کنید به == | |||
[[جامعه اردن]]؛ [[گروهها و نهادهای اجتماعی اردن]] | |||
== منبع اصلی == | |||
<references /> | |||
== '''نویسنده مقاله''' == | |||
غلامرضا لایقی | |||
نسخهٔ کنونی تا ۷ اوت ۲۰۲۵، ساعت ۱۰:۰۰
همهی اردنیها در برابر قانون یکسان هستند و زبان، نژاد و دین تأثیری بر این موضوع ندارد. آزادیهای شخصی محترم است و دولت عهدهدار حمایت از آزادی انجام شعائر و آزادی فکر و عقیده است. تا حد امکان تمام شهروندان از کار، آموزش و امکانات عادلانه و برابر برخوردار خواهند بود. آزادی افراد تضمین و مسکن و اموالشان از تعرض مصون است. هیچ شهروند اردنی نباید از اردن تبعید شود. تنها در شرایط اضطرار مالی و یا درصورت محکومیت، تحمیل کار اجباری به افراد مجاز خواهد بود. دولت شرایط و ساعات کار و نیز دستمزد و سایر حقوق کارگران را تحت نظارت و حمایت خود دارد. مطبوعات و نشر عقاید و انتشار کتب جز در شرایط حکومت نظامی آزاد است.
تشکیل مجامع و انجمنها در محدودهی قانونی مجاز و تأسیس مدارس آزاد است. اما تمام مدارس میبایست از برنامه و سیاست آموزشی رسمی و معمولی پیروی کنند. تحصیلات ابتدائی رایگان و اجباری است. همه مردم اردن حق اشتغال در مشاغل دولتی را دارند و گزینش افراد برای این مشاغل تنها برپایهی شایستگی و لیاقت آنها استوار است[۱].
نیز نگاه کنید به
جامعه اردن؛ گروهها و نهادهای اجتماعی اردن
منبع اصلی
- ↑ لایقی، غلامرضا (1402). جامعه و فرهنگ اردن. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی(در دست انتشار)
نویسنده مقاله
غلامرضا لایقی