مقاطع تحصیلی در مدارس اتیوپی: تفاوت میان نسخهها
صفحهای تازه حاوی «سیستم آموزشی اتیوپی در دهه هاي 1960 تا 1990 دربرگیرنده سه دوره ذیل بود: ابتدایی(شش سال ) مرحله اول متوسطه (دو سال) مرحله آخر متوسطه (چهار سال ) در پایان هر دوره (سال های ششم، هشتم و دوازدهم) نیز آزمون های جامع در سطح کشوری برگزار می گردید. پس از استقر...» ایجاد کرد |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
سیستم آموزشی اتیوپی در | سیستم آموزشی [[اتیوپی]] در دهههای 1960 تا 1990 دربرگیرنده سه دوره ذیل بود: | ||
*[[آموزش های ابتدایی و متوسطه اتیوپی|ابتدایی]] (شش سال )؛ | |||
*مرحله اول [[آموزش های ابتدایی و متوسطه اتیوپی|متوسطه]] (دو سال)؛ | |||
*مرحله آخر [[آموزش های ابتدایی و متوسطه اتیوپی|متوسطه]] (چهار سال ). | |||
در پایان هر دوره (سالهای ششم، هشتم و دوازدهم) نیز آزمونهای جامع در سطح کشوری برگزار میگردید. پس از استقرار دولت انقلابی [[اتیوپی]] در سال 1991؛ نظام آموزشی کشور دستخوش تغییراتی اساسی شده و [[آموزش عالی اتیوپی|وزارت آموزش و پرورش]] کشور در سال 1994 برنامه آموزشی نوینی را در نظام جدید [[آموزش عالی اتیوپی|آموزش و پرورش]] ایجاد کرد. | |||
ابتدایی( | ساختار کلی نظام آموزشی جدید عبارت بود از: | ||
*دوره هشت ساله [[آموزش های ابتدایی و متوسطه اتیوپی|ابتدایی]] شامل یک دوره پایه 4 ساله و یک دوره عمومی ابتدایی (سالهای پنجم تا هشتم)؛ | |||
*دوره دو ساله [[آموزش های ابتدایی و متوسطه اتیوپی|متوسطه]] عمومی(سالهای نهم و دهم)؛ | |||
*دوره دو ساله [[آموزش های ابتدایی و متوسطه اتیوپی|متوسطه]] نهایی (سالهای یازدهم و دوازدهم). | |||
بر اساس این نظام نوین آموزشی امتحانات عمومی در سطح کشوری (ملی) فقط در پایان سالهای دهم و دوازدهم برگزار میگردند و در پایان سال هشتم نیز امتحانات منطقهای (که جایگزین آزمونهای پیشین شدهاند) انجام میشوند. نظام آموزشی 4، 4، 2 و 2 ساله که از سال 1994 در این کشور در حال اجرا است. هر چند از نظام آموزشی کشورهای پیشرفته و توسعه یافته اخذ گردیده با این حال چندان متناسب با شرایط کشور [[اتیوپی]] نیست و در زمینههایی همچون امکانات آموزشی،ارتباطاتوکیفیت آموزشی دارای ضعفهایی اساسی است. انجام برخی اصلاحات در این برنامه آموزشی در اوایل دهه 2000 میلادی نیز تاکنون نتوانسته است در خصوص برطرف ساختن نقائص و مشکلات موجود موثر واقع شود<ref>برگرفته از https://www.tulane.edu/ Education in Ethiopia/2011</ref>. | |||
== نیز نگاه کنید به == | |||
[[نظام آموزش، تحقیقات و فناوری اتیوپی]]؛ [[مقاطع تحصیلی در مدارس تایلند]] | |||
== کتابشناسی == | |||
<references /> | |||
== منبع اصلی == | |||
عرب احمدی، امیر بهرام، کریمی، مهرداد (1392). جامعه و فرهنگ [https://dmelal.ir/%D8%A7%D8%AA%DB%8C%D9%88%D9%BE%DB%8C اتیوپی]. تهران: [https://www.icro.ir/ سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی] (در دست انتشار)، ص 250-251. | |||
== نویسندگان مقاله == | |||
امیر بهرام عرب احمدی و مهرداد کریمی | |||
نسخهٔ کنونی تا ۸ اوت ۲۰۲۵، ساعت ۱۳:۲۹
سیستم آموزشی اتیوپی در دهههای 1960 تا 1990 دربرگیرنده سه دوره ذیل بود:
در پایان هر دوره (سالهای ششم، هشتم و دوازدهم) نیز آزمونهای جامع در سطح کشوری برگزار میگردید. پس از استقرار دولت انقلابی اتیوپی در سال 1991؛ نظام آموزشی کشور دستخوش تغییراتی اساسی شده و وزارت آموزش و پرورش کشور در سال 1994 برنامه آموزشی نوینی را در نظام جدید آموزش و پرورش ایجاد کرد.
ساختار کلی نظام آموزشی جدید عبارت بود از:
- دوره هشت ساله ابتدایی شامل یک دوره پایه 4 ساله و یک دوره عمومی ابتدایی (سالهای پنجم تا هشتم)؛
- دوره دو ساله متوسطه عمومی(سالهای نهم و دهم)؛
- دوره دو ساله متوسطه نهایی (سالهای یازدهم و دوازدهم).
بر اساس این نظام نوین آموزشی امتحانات عمومی در سطح کشوری (ملی) فقط در پایان سالهای دهم و دوازدهم برگزار میگردند و در پایان سال هشتم نیز امتحانات منطقهای (که جایگزین آزمونهای پیشین شدهاند) انجام میشوند. نظام آموزشی 4، 4، 2 و 2 ساله که از سال 1994 در این کشور در حال اجرا است. هر چند از نظام آموزشی کشورهای پیشرفته و توسعه یافته اخذ گردیده با این حال چندان متناسب با شرایط کشور اتیوپی نیست و در زمینههایی همچون امکانات آموزشی،ارتباطاتوکیفیت آموزشی دارای ضعفهایی اساسی است. انجام برخی اصلاحات در این برنامه آموزشی در اوایل دهه 2000 میلادی نیز تاکنون نتوانسته است در خصوص برطرف ساختن نقائص و مشکلات موجود موثر واقع شود[۱].
نیز نگاه کنید به
نظام آموزش، تحقیقات و فناوری اتیوپی؛ مقاطع تحصیلی در مدارس تایلند
کتابشناسی
منبع اصلی
عرب احمدی، امیر بهرام، کریمی، مهرداد (1392). جامعه و فرهنگ اتیوپی. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی (در دست انتشار)، ص 250-251.
نویسندگان مقاله
امیر بهرام عرب احمدی و مهرداد کریمی