سابار: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:سابار.jpg|بندانگشتی|سابار. قابل بازیابی از https://www.africandrumming.com.au/]] | |||
[[سابار]] (Sabar) واژهای است که از کلمهی سِرِر (Sérère)، طایفهای در [[سنگال]] گرفته شده است. این آلت موسیقی ابزار کوبش، نوع خاصی از [[موسیقی در سنگال|موسیقی]] و رقص احساسی در جشن های سنتی و مردمی [[سنگال]] و گامبیا است. این آلت موسیقی که نوعی تامبور است جز فرهنگ ولوف ها، سِرِرها و لابوها به شمار می آید. هم در [[موسیقی در سنگال|موسیقی]] سنتی و هم در [[موسیقی در سنگال|موسیقی]] مدرن از آن استفاده می شود. خاص بودن این [[موسیقی در سنگال|موسیقی]] را باید مدیون "دودو اِندای روز" (Doudou Ndiaye Rose) متخصص این [[موسیقی در سنگال|موسیقی]] دانست. جنس آن از چوب و پوست بز است و امروزه هفت نوع آن در بازار وجود دارد. در زمان قدیم از [[سابار]] برای ارتباط برقرارکردن از یک روستا با روستایی دیگر تا حدود پانزده کیلومتری از آن استفاده می گردید. | |||
از این [[ابزار موسیقی در سنگال|آلت موسیقی]] برای جشن ها، تولدها، مراسم ازدواج، جشن تعمید، ختنه، کشتی سنگالی، بازی ها و غیره استفاده می کنند. آلت [[سابار]] در آفریقای غربی کمتر به چشم می خورد، ولی رقص آن در کشورهای گوناگونی آموزش داده می شود اما در کشور [[مالی]] ممنوع است<ref>Ndour, S. (2008). L’industrie musicale au Sénégal: essai d’analyse. Dakar: Codesria.</ref>. | |||
== نیز نگاه کنید به == | == نیز نگاه کنید به == | ||
[[موسیقی در سنگال]]؛ [[ابزار موسیقی در سنگال]]؛ [[بالافون]]؛ [[بُم بولونگ]]؛ [[جِمبه]]؛ [[اِکون تینگ]]؛ [[گون گوبا]]؛ [[ژونگ ژونگ]]؛ [[کورا]]؛ [[تاما]]؛ [[ماریمبا]] | |||
== کتابشناسی == | |||
<references /> | |||
== منبع اصلی == | |||
بصیری، محمدعلی، فتحی پور، ریحانه (1401). جامعه و فرهنگ [[سنگال]]. تهران: [https://www.icro.ir/ سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی](در دست انتشار). | |||
== | == نویسندگان مقاله == | ||
محمدعلی بصیری و ریحانه فتحی پور | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۸ اوت ۲۰۲۵، ساعت ۱۴:۳۱
سابار (Sabar) واژهای است که از کلمهی سِرِر (Sérère)، طایفهای در سنگال گرفته شده است. این آلت موسیقی ابزار کوبش، نوع خاصی از موسیقی و رقص احساسی در جشن های سنتی و مردمی سنگال و گامبیا است. این آلت موسیقی که نوعی تامبور است جز فرهنگ ولوف ها، سِرِرها و لابوها به شمار می آید. هم در موسیقی سنتی و هم در موسیقی مدرن از آن استفاده می شود. خاص بودن این موسیقی را باید مدیون "دودو اِندای روز" (Doudou Ndiaye Rose) متخصص این موسیقی دانست. جنس آن از چوب و پوست بز است و امروزه هفت نوع آن در بازار وجود دارد. در زمان قدیم از سابار برای ارتباط برقرارکردن از یک روستا با روستایی دیگر تا حدود پانزده کیلومتری از آن استفاده می گردید.
از این آلت موسیقی برای جشن ها، تولدها، مراسم ازدواج، جشن تعمید، ختنه، کشتی سنگالی، بازی ها و غیره استفاده می کنند. آلت سابار در آفریقای غربی کمتر به چشم می خورد، ولی رقص آن در کشورهای گوناگونی آموزش داده می شود اما در کشور مالی ممنوع است[۱].
نیز نگاه کنید به
موسیقی در سنگال؛ ابزار موسیقی در سنگال؛ بالافون؛ بُم بولونگ؛ جِمبه؛ اِکون تینگ؛ گون گوبا؛ ژونگ ژونگ؛ کورا؛ تاما؛ ماریمبا
کتابشناسی
- ↑ Ndour, S. (2008). L’industrie musicale au Sénégal: essai d’analyse. Dakar: Codesria.
منبع اصلی
بصیری، محمدعلی، فتحی پور، ریحانه (1401). جامعه و فرهنگ سنگال. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی(در دست انتشار).
نویسندگان مقاله
محمدعلی بصیری و ریحانه فتحی پور