پرش به محتوا

سنت چند همسری در مالی: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
Mina (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
Mina (بحث | مشارکت‌ها)
 
(۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
یکی از سنت‌های دیرینه جوامع شهری و روستایی مالی چند همسری و داشتن زنان متعدد است و مردان این کشور ازدواج با چند زن را نوعی تفاخر و برتری برای خود درنظر می‌گیرند. با این حال این سنت به دلیل مشکلات جوامع شهری و هزینه‌های بالای زندگی رسم چند همسری به تدریج در این مناطق کمرنگ شده و بیشتر به روستاهای کشور منحصر گشته است.<ref>www.emersonvermaat.com</ref><ref>عرب احمدی، امیر بهرام (1391). جامعه و فرهنگ [[مالی]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی]، ص225-241.</ref>
یکی از سنت‌های دیرینه جوامع شهری و روستایی [[مالی]] چند همسری و داشتن زنان متعدد است و مردان این کشور [[ازدواج در مالی|ازدواج]] با چند زن را نوعی تفاخر و برتری برای خود درنظر می‌گیرند. با این حال این سنت به دلیل مشکلات جوامع شهری و هزینه‌های بالای زندگی رسم چند همسری به تدریج در این مناطق کمرنگ شده و بیشتر به روستاهای کشور منحصر گشته است<ref>برگرفته از https://&#x20;www.emersonvermaat.com</ref>.
 
== نیز نگاه کنید به ==
[[فرهنگ عمومی مالی]]؛ [[سنت و مراسم ازدواج در مالی]]
 
== کتابشناسی ==
<references />
 
== منبع اصلی ==
عرب‌احمدی، امیربهرام (1392). جامعه و فرهنگ [[مالی]]. ناظر علمی ابوالحسن شریف محمدی. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی]، ص229-230.
 
== نویسنده مقاله ==
امیربهرام عرب احمدی
[[رده:ازدواج، طلاق و فرزند آوری]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۲ سپتامبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۷:۳۴

یکی از سنت‌های دیرینه جوامع شهری و روستایی مالی چند همسری و داشتن زنان متعدد است و مردان این کشور ازدواج با چند زن را نوعی تفاخر و برتری برای خود درنظر می‌گیرند. با این حال این سنت به دلیل مشکلات جوامع شهری و هزینه‌های بالای زندگی رسم چند همسری به تدریج در این مناطق کمرنگ شده و بیشتر به روستاهای کشور منحصر گشته است[۱].

نیز نگاه کنید به

فرهنگ عمومی مالی؛ سنت و مراسم ازدواج در مالی

کتابشناسی

  1. برگرفته از https://+www.emersonvermaat.com

منبع اصلی

عرب‌احمدی، امیربهرام (1392). جامعه و فرهنگ مالی. ناظر علمی ابوالحسن شریف محمدی. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی، ص229-230.

نویسنده مقاله

امیربهرام عرب احمدی