پرش به محتوا

ساختار نیروهای نظامی آرژانتین: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
Mahdi (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
Shekvati (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
نیروهای نظامی [[آرژانتین]] (Fuerzas Armadas de la República Argentina) زیر نظر رئیس‌جمهور که فرماندهی کلّ قوا نامیده می‌شود، اداره می‌گردد. در واقع طبق قانون اساسی کشور، فرمانهای جنگ، صلح، حکومت نظامی و... توسّط شخص رئیس‌جمهور صادر خواهد شد. به لحاظ اداری و اجرایی، ارتش تحت نظارت وزارت دفاع قرار دارد. در واقع وزیر دفاع یک شخص غیرنظامی است و صرفاً رسیدگی به مسائل اداری و هماهنگی با رئیس‌جمهور را بر عهده دارد.
[[پرونده:Fuerzas Armadas de la República Argentina.jpg|بندانگشتی|نیروهای نظامی [[آرژانتین]] (Fuerzas Armadas de la República Argentina) ، قابل بازیابی از<nowiki/>https://www.infobae.com/opinion/2019/07/22/la-argentina-esta-en-peligro-es-necesario-recuperar-las-fuerzas-armadas/]]
نیروهای نظامی [[آرژانتین]] (Fuerzas Armadas de la República Argentina) زیر نظر رئیس‌جمهور که فرمانده‌ی کلّ قوا نامیده می‌شود، اداره می‌گردد. در واقع طبق قانون اساسی کشور، فرمان‎‌های جنگ، صلح، حکومت نظامی و... توسّط شخص رئیس‌جمهور صادر خواهد شد. به لحاظ اداری و اجرایی، ارتش تحت نظارت وزارت دفاع قرار دارد. در واقع وزیر دفاع یک شخص غیرنظامی است و صرفاً رسیدگی به مسائل اداری و هماهنگی با رئیس‌جمهور را بر عهده دارد.


علاوه بر نیروهای زمینی، دریایی (نیروی دریایی در سال 1919 و بخش زیردریایی در سال 1933 تأسیس شده است) و هوایی (در سال 1912 تأسیس شد)، ارتش مرکّب از نیروی زمینی، نیروی دریایی و نیروی هوایی می‌باشد. مناطق آبی [[آرژانتین]] توسّط یک وزارتخانهی جداگانه (وزارت کشور) کنترل می‌شود که به وسیلهی ادارهی دریانوردی [[آرژانتین]] محافظت می‌شود، و مرزهای زمینی به وسیلهی ژاندارمری کشور پاسداری می‌گردد. امّا هر دو شاخهی مزبور تحت نظارت وزارت دفاع قرار گرفته‌اند. آنها عمدتاً به امر گشتزنی علیه جنایت سازمانیافته، قاچاق موادّ مخدّر و نیز عملیاتهای نجات شهروندان در هنگام اضطراری می‌پردازند. تعداد نیروهای نظامی آماده به خدمت و رزرو [[آرژانتین]] در سال 2011 بالغ بر 550 هزار نفر اعلام شده است.
علاوه بر نیروهای زمینی، دریایی (نیروی دریایی در سال 1919 و بخش زیردریایی در سال 1933 تأسیس شده است) و هوایی (در سال 1912 تأسیس شد)، ارتش مرکّب از نیروی زمینی، نیروی دریایی و نیروی هوایی می‌باشد. مناطق آبی [[آرژانتین]] توسّط یک وزارتخانه جداگانه (وزارت کشور) کنترل می‌شود که به وسیله اداره دریانوردی [[آرژانتین]] محافظت می‌شود، و مرزهای زمینی به وسیله ژاندارمری کشور پاسداری می‌گردد. امّا هر دو شاخه مزبور تحت نظارت وزارت دفاع قرار گرفته‌اند. آنها عمدتاً به امر گشت زنی علیه جنایت سازمان یافته، قاچاق موادّ مخدّر و نیز عملیات‌های نجات شهروندان در هنگام اضطراری می‌پردازند. تعداد نیروهای نظامی آماده به خدمت و رزرو [[آرژانتین]] در سال 2011 بالغ بر 550 هزار نفر اعلام شده است.


دستگاه ارتش [[آرژانتین]] از لحاظ تاریخی یکی از مجهّزترین ارتشها در منطقه بوده ‌است (مثلاً جنگنده‌های جت پیشرفتهی خود را از اوایل دههی ۱۹۵۰ توسعه و ارتقاء داده ‌است) امّا در مقایسه با دیگر ارتشهای منطقه‌ای با هزینه‌های کمرشکنی مواجه شد و کمکم از اعتبار آن کاسته شد. نباید این نکته را از نظر دور داشت که دولتهای سالهای اخیر تلاش زیادی برای کنترل هرچه بیشتر نظامیان به کار بستهاند. بر اساس اعلام وزارت دفاع [[آرژانتین]]، نیروهای هوایی این کشور در حال حاضر 10 هواپیما و 7 هلیکوپتر جنگی در اختیار دارد<ref name=":0">برگرفته از https://www.mindef.gov.ar</ref>.
دستگاه ارتش [[آرژانتین]] از لحاظ تاریخی یکی از مجهّزترین ارتش‌ها در منطقه بوده ‌است (مثلاً جنگنده‌های جت پیشرفته خود را از اوایل دهه ۱۹۵۰ توسعه و ارتقاء داده ‌است) امّا در مقایسه با دیگر ارتش‌های منطقه‌ای با هزینه‌های کمرشکنی مواجه شد و کم‌کم از اعتبار آن کاسته شد. نباید این نکته را از نظر دور داشت که دولت‌های سال‌های اخیر تلاش زیادی برای کنترل هرچه بیش‌تر نظامیان به کار بسته‌اند. بر اساس اعلام وزارت دفاع [[آرژانتین]]، نیروهای هوایی این کشور در حال حاضر 10 هواپیما و 7 هلیکوپتر جنگی در اختیار دارد<ref name=":02">برگرفته از https://www.mindef.gov.ar</ref>.


نیروهای مسلّح [[آرژانتین]] در اجرای عملیاتهای مهم حفاظت صلح در هاییتی، قبرس، یوگسلاوی سابق، کویت، بوسنی و هرزگوین، و لیبی طبق چارچوب تعیینشدهی سازمان ملل اقدام کردهاند. از سال 1999 تا سال 2006 نیروهای نظامی [[آرژانتین]]، تنها نیروهای آمریکای لاتینی حاضر در منطقهی کوزوو بودند.
نیروهای مسلّح [[آرژانتین]] در اجرای عملیات‌های مهم حفاظت صلح در هاییتی، قبرس، یوگسلاوی سابق، کویت، بوسنی و هرزگوین، و لیبی طبق چارچوب تعیین شده سازمان ملل اقدام کرده اند. از سال 1999 تا سال 2006 نیروهای نظامی [[آرژانتین]]، تنها نیروهای آمریکای لاتینی حاضر در منطقه کوزوو بودند.


تسلیحات نظامی [[آرژانتین]] عمدتاً از [[آمریکا]] و در رتبهی بعدی آلمان، [[فرانسه]]، ایتالیا، [[اسپانیا]] و همچنین رژیم صهیونیستی تأمین شده است. در سال 2011 [[آرژانتین]] برای اوّلین بار در تاریخ خود، خرید تسلیحات و تجهیزات نظامی از [[روسیه]] و [[چین]] را آغاز کرد. در آمریکای جنوبی مهم‌ترین متّحدین نظامی این کشور برزیل، ونزوئلا و شیلی می‌باشند<ref name=":0" />.
تسلیحات نظامی [[آرژانتین]] عمدتاً از [[آمریکا]] و در رتبه بعدی آلمان، [[فرانسه]]، ایتالیا، [[اسپانیا]] و همچنین رژیم صهیونیستی تأمین شده است. در سال 2011 [[آرژانتین]] برای اوّلین بار در تاریخ خود، خرید تسلیحات و تجهیزات نظامی از [[روسیه]] و [[چین]] را آغاز کرد. در آمریکای جنوبی مهم‌ترین متّحدین نظامی این کشور برزیل، ونزوئلا و شیلی می‌باشند<ref name=":02" />.


از سال 2000 در [[آرژانتین]] و 34 کشور آمریکای لاتین، مصونیت نیروهای نظامی آمریکایی لغو شد. (در این زمان منم متّحد همیشگی [[آمریکا]] از قدرت کنار رفته بود). در همین دوره [[آرژانتین]] نهتنها در سیاست خارجی بلکه در همکاریهای نظامی از [[آمریکا]] فاصله گرفت. این کشور مداخلهی نظامی [[آمریکا]] در اففانستان و بعداً عراق را محکوم نموده و حاضر به همراهی با آن نشد. هم‌اکنون [[آرژانتین]] از نظر توان نظامی در ردهی سی و دوم قدرت‌های نظامی جهان قرار دارد. برخی از پارامترهای قدرت نظامی [[آرژانتین]] به شرح زیر می‌باشد<ref>برگرفته از https://www.militaryparsi.ir</ref>:
از سال 2000 در [[آرژانتین]] و 34 کشور آمریکای لاتین، مصونیت نیروهای نظامی آمریکایی لغو شد. (در این زمان منم متّحد همیشگی [[آمریکا]] از قدرت کنار رفته بود). در همین دوره [[آرژانتین]] نه‌تنها در سیاست خارجی بلکه در همکاری های نظامی از [[آمریکا]] فاصله گرفت. این کشور مداخله نظامی [[آمریکا]] در [[افغانستان|اففانستان]] و بعداً عراق را محکوم نموده و حاضر به همراهی با آن نشد. هم‌اکنون [[آرژانتین]] از نظر توان نظامی در رده‌ی سی و دوم قدرت‌های نظامی جهان قرار دارد. برخی از پارامترهای قدرت نظامی [[آرژانتین]] به شرح زیر می‌باشد<ref>برگرفته از https://www.militaryparsi.ir</ref>:
=====نیروی انسانی:=====
نیروی انسانی در دسترس: 9،918،490


مناسب برای خدمت: 16،718،928
===== نیروی انسانی =====


نیروی نظامی در دسترس: 684،870
* نیروی انسانی در دسترس: 9،918،490؛
* مناسب برای خدمت: 16،718،928؛
* نیروی نظامی در دسترس: 684،870؛
* نیروی نظامی فعّال: 100.000؛
* نیروی نظامی رزرو: 450.000.


نیروی نظامی فعّال: 100.000
===== نیروی زمینی =====


نیروی نظامی رزرو: 450.000
* تانک‌ها: 257؛
=====نیروی زمینی:=====
* نفربرها: 981؛
تانکها: 257
* توپخانه کششی: 289؛
* توپ: 543؛
* موشک‌انداز: 58؛
* خمپاره: 1754؛
* تسلیحات ضدّتانک: 850؛
* تسلیحات ضدّهوایی: 375؛
* وسایل نقلیه لجستیکی: 5021.


نفربرها: 981
===== نیروی دریایی =====


توپخانهی کششی: 289
* مجموع کشتی‌های نیروی دریایی: 42؛
* ناوگان بازرگانی: 43؛
* بنادر مهم و پایانه‌ها: 8؛
* ناو هواپیمابر: 0؛
* ناوشکن: 4؛
* زیردریایی: 3؛
* ناوچه: 0؛
* قایق گشتی: 8؛
* قایق مینروب: 0؛
* تجهیزات آبی و خاکی: 2.


توپ: 543
===== نیروی هوایی =====


موشکانداز: 58
* تعداد هواپیما: 404؛
* هلیکوپتر: 94؛
* فرودگاه عملیاتی: 1،141.


خمپاره: 1754
===== مالی (USD) =====


تسلیحات ضدّتانک: 850
* بودجه دفاعی: 5 میلیارد دلار.


تسلیحات ضدّهوایی: 375
===== جغرافیایی =====


وسایل نقلیهی لجستیکی: 5021
* راه آبی: 11000 کیلومتر؛
=====نیروی دریایی:=====
* خطّ ساحلی: 4989 کیلومتر؛
مجموع کشتیهای نیروی دریایی: 42
* مساحت: 2،780،400 کیلومتر؛
* مرز مشترک: 9861 کیلومتر.


ناوگان بازرگانی: 43
بنادر مهم و پایانهها: 8
ناو هواپیمابر: 0
ناوشکن: 4
زیردریایی: 3
ناوچه: 0
قایق گشتی: 8
قایق مینروب: 0
تجهیزات آبی و خاکی: 2
=====نیروی هوایی:=====
تعداد هواپیما: 404
هلیکوپتر: 94
فرودگاه عملیاتی: 1،141
=====[[مالی]] (USD):=====
بودجهی دفاعی: 5 میلیارد دلار
=====جغرافیایی:=====
راه آبی: 11000 کیلومتر
خطّ ساحلی: 4989 کیلومتر
مساحت: 2،780،400 کیلومتر
مرز مشترک: 9861 کیلومتر<ref>خیرمند، احمدرضا (1391). جامعه و فرهنگ [[آرژانتین]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی]، ص183-186.</ref>
==نیز نگاه کنید به==
==نیز نگاه کنید به==
[[نیروهای مسلح آرژانتین]]؛ [[سیاست و حکومت آرژانتین]]
[[سیاست و حکومت آرژانتین]]؛ [[نیروهای مسلح آرژانتین]]


==کتابشناسی==
==کتابشناسی==
<references />
==منبع اصلی==
خیرمند، احمدرضا (1391). جامعه و فرهنگ [[آرژانتین]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی]، ص183-186.
==نویسنده مقاله==
احمدرضا خیرمند

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۶ سپتامبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۷:۰۸

نیروهای نظامی آرژانتین (Fuerzas Armadas de la República Argentina) ، قابل بازیابی ازhttps://www.infobae.com/opinion/2019/07/22/la-argentina-esta-en-peligro-es-necesario-recuperar-las-fuerzas-armadas/

نیروهای نظامی آرژانتین (Fuerzas Armadas de la República Argentina) زیر نظر رئیس‌جمهور که فرمانده‌ی کلّ قوا نامیده می‌شود، اداره می‌گردد. در واقع طبق قانون اساسی کشور، فرمان‎‌های جنگ، صلح، حکومت نظامی و... توسّط شخص رئیس‌جمهور صادر خواهد شد. به لحاظ اداری و اجرایی، ارتش تحت نظارت وزارت دفاع قرار دارد. در واقع وزیر دفاع یک شخص غیرنظامی است و صرفاً رسیدگی به مسائل اداری و هماهنگی با رئیس‌جمهور را بر عهده دارد.

علاوه بر نیروهای زمینی، دریایی (نیروی دریایی در سال 1919 و بخش زیردریایی در سال 1933 تأسیس شده است) و هوایی (در سال 1912 تأسیس شد)، ارتش مرکّب از نیروی زمینی، نیروی دریایی و نیروی هوایی می‌باشد. مناطق آبی آرژانتین توسّط یک وزارتخانه جداگانه (وزارت کشور) کنترل می‌شود که به وسیله اداره دریانوردی آرژانتین محافظت می‌شود، و مرزهای زمینی به وسیله ژاندارمری کشور پاسداری می‌گردد. امّا هر دو شاخه مزبور تحت نظارت وزارت دفاع قرار گرفته‌اند. آنها عمدتاً به امر گشت زنی علیه جنایت سازمان یافته، قاچاق موادّ مخدّر و نیز عملیات‌های نجات شهروندان در هنگام اضطراری می‌پردازند. تعداد نیروهای نظامی آماده به خدمت و رزرو آرژانتین در سال 2011 بالغ بر 550 هزار نفر اعلام شده است.

دستگاه ارتش آرژانتین از لحاظ تاریخی یکی از مجهّزترین ارتش‌ها در منطقه بوده ‌است (مثلاً جنگنده‌های جت پیشرفته خود را از اوایل دهه ۱۹۵۰ توسعه و ارتقاء داده ‌است) امّا در مقایسه با دیگر ارتش‌های منطقه‌ای با هزینه‌های کمرشکنی مواجه شد و کم‌کم از اعتبار آن کاسته شد. نباید این نکته را از نظر دور داشت که دولت‌های سال‌های اخیر تلاش زیادی برای کنترل هرچه بیش‌تر نظامیان به کار بسته‌اند. بر اساس اعلام وزارت دفاع آرژانتین، نیروهای هوایی این کشور در حال حاضر 10 هواپیما و 7 هلیکوپتر جنگی در اختیار دارد[۱].

نیروهای مسلّح آرژانتین در اجرای عملیات‌های مهم حفاظت صلح در هاییتی، قبرس، یوگسلاوی سابق، کویت، بوسنی و هرزگوین، و لیبی طبق چارچوب تعیین شده سازمان ملل اقدام کرده اند. از سال 1999 تا سال 2006 نیروهای نظامی آرژانتین، تنها نیروهای آمریکای لاتینی حاضر در منطقه کوزوو بودند.

تسلیحات نظامی آرژانتین عمدتاً از آمریکا و در رتبه بعدی آلمان، فرانسه، ایتالیا، اسپانیا و همچنین رژیم صهیونیستی تأمین شده است. در سال 2011 آرژانتین برای اوّلین بار در تاریخ خود، خرید تسلیحات و تجهیزات نظامی از روسیه و چین را آغاز کرد. در آمریکای جنوبی مهم‌ترین متّحدین نظامی این کشور برزیل، ونزوئلا و شیلی می‌باشند[۱].

از سال 2000 در آرژانتین و 34 کشور آمریکای لاتین، مصونیت نیروهای نظامی آمریکایی لغو شد. (در این زمان منم متّحد همیشگی آمریکا از قدرت کنار رفته بود). در همین دوره آرژانتین نه‌تنها در سیاست خارجی بلکه در همکاری های نظامی از آمریکا فاصله گرفت. این کشور مداخله نظامی آمریکا در اففانستان و بعداً عراق را محکوم نموده و حاضر به همراهی با آن نشد. هم‌اکنون آرژانتین از نظر توان نظامی در رده‌ی سی و دوم قدرت‌های نظامی جهان قرار دارد. برخی از پارامترهای قدرت نظامی آرژانتین به شرح زیر می‌باشد[۲]:

نیروی انسانی
  • نیروی انسانی در دسترس: 9،918،490؛
  • مناسب برای خدمت: 16،718،928؛
  • نیروی نظامی در دسترس: 684،870؛
  • نیروی نظامی فعّال: 100.000؛
  • نیروی نظامی رزرو: 450.000.
نیروی زمینی
  • تانک‌ها: 257؛
  • نفربرها: 981؛
  • توپخانه کششی: 289؛
  • توپ: 543؛
  • موشک‌انداز: 58؛
  • خمپاره: 1754؛
  • تسلیحات ضدّتانک: 850؛
  • تسلیحات ضدّهوایی: 375؛
  • وسایل نقلیه لجستیکی: 5021.
نیروی دریایی
  • مجموع کشتی‌های نیروی دریایی: 42؛
  • ناوگان بازرگانی: 43؛
  • بنادر مهم و پایانه‌ها: 8؛
  • ناو هواپیمابر: 0؛
  • ناوشکن: 4؛
  • زیردریایی: 3؛
  • ناوچه: 0؛
  • قایق گشتی: 8؛
  • قایق مینروب: 0؛
  • تجهیزات آبی و خاکی: 2.
نیروی هوایی
  • تعداد هواپیما: 404؛
  • هلیکوپتر: 94؛
  • فرودگاه عملیاتی: 1،141.
مالی (USD)
  • بودجه دفاعی: 5 میلیارد دلار.
جغرافیایی
  • راه آبی: 11000 کیلومتر؛
  • خطّ ساحلی: 4989 کیلومتر؛
  • مساحت: 2،780،400 کیلومتر؛
  • مرز مشترک: 9861 کیلومتر.

نیز نگاه کنید به

سیاست و حکومت آرژانتین؛ نیروهای مسلح آرژانتین

کتابشناسی

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ برگرفته از https://www.mindef.gov.ar
  2. برگرفته از https://www.militaryparsi.ir

منبع اصلی

خیرمند، احمدرضا (1391). جامعه و فرهنگ آرژانتین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی، ص183-186.

نویسنده مقاله

احمدرضا خیرمند