یوان جی، نقاش چینی: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
«یوان جی»(Yuan Ji) (1718-1642 میلادی) نقاش اوایل [[سلسله چینگ|دوران چینگ]] است. نام او در اصل «جو رووجی (Zhu Ruoji)» بود. پس از سقوط [[سلسله مینگ|سلسلهی مینگ]]، زمانی که وی 5 سال داشت، پدرش دستگیر و به قتل رسید. او برای فرار از بیچارگی، به سلک راهبان بودایی در آمد و نام «یوان جی» را برگزید. در سالهای باقی مانده از حیاتش، در «یانگ جو» ساکن و با فروش نقاشیهای خود امرار معاش میکرد. | |||
او به نقاشی | او به [[هنر نقاشی در چین|نقاشی]] گلها، میوهها و اجسام میپرداخت و مخصوصاً در [[هنر نقاشی در چین|نقاشی منظره]] مهارت زیاد داشت، و در آن زمان از جایگاه والایی برخوردار بود. وی از نیاکان خود به خوبی تجربه آموخته و پژوهشگری خوب در مورد اشیای طبیعی هم بود. وی معتقد بود که «هنرمند باید با زمان سازگار باشد» و یک نقاش منظره باید«به کوهستان و رود خانه، زندگی و حیات بخشد»، «تمام قلههای عجیب و غریب را کاوش و طراحی کند» و سپس«مقررات خاص خود را تدوین کند». با این کار، یک هنرمند میتواند از گذشتگان خود جدا شده و سبک ویژه ای به وجود آورد. کارهای قلم موی او از قید و بند رها بوده و طرحها متنوع و بدیع، و با روشهای معمول سبکهای قدیمی آن زمان کاملاً تفاوت دارد. | ||
== نیز نگاه کنید به == | == نیز نگاه کنید به == | ||
[[هنر در چین]]؛ [[نقاشان مشهور چین باستان]]؛ [[یان لیبن]]؛ [[وو دائوزی، نقاش سلسله تانگ]]؛ [[وانگ وی، نقاش چینی]]؛ [[جانگ زدوان، نقاش چینی]]؛ [[مایوان، نقاش چینی]]؛ [[خوانگ گونگ وانگ، نقاش چینی]]؛ [[شو وی، هنرمند چینی]]؛ [[جودا، نقاش چینی]] | |||
== منبع اصلی == | |||
<sub><big>سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ [[چین]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی].</big></sub> | |||
= | == نویسنده مقاله == | ||
علی محمد سابقی | |||
[[رده:هنرهای تجسمی]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۰ نوامبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۵:۰۱
«یوان جی»(Yuan Ji) (1718-1642 میلادی) نقاش اوایل دوران چینگ است. نام او در اصل «جو رووجی (Zhu Ruoji)» بود. پس از سقوط سلسلهی مینگ، زمانی که وی 5 سال داشت، پدرش دستگیر و به قتل رسید. او برای فرار از بیچارگی، به سلک راهبان بودایی در آمد و نام «یوان جی» را برگزید. در سالهای باقی مانده از حیاتش، در «یانگ جو» ساکن و با فروش نقاشیهای خود امرار معاش میکرد.
او به نقاشی گلها، میوهها و اجسام میپرداخت و مخصوصاً در نقاشی منظره مهارت زیاد داشت، و در آن زمان از جایگاه والایی برخوردار بود. وی از نیاکان خود به خوبی تجربه آموخته و پژوهشگری خوب در مورد اشیای طبیعی هم بود. وی معتقد بود که «هنرمند باید با زمان سازگار باشد» و یک نقاش منظره باید«به کوهستان و رود خانه، زندگی و حیات بخشد»، «تمام قلههای عجیب و غریب را کاوش و طراحی کند» و سپس«مقررات خاص خود را تدوین کند». با این کار، یک هنرمند میتواند از گذشتگان خود جدا شده و سبک ویژه ای به وجود آورد. کارهای قلم موی او از قید و بند رها بوده و طرحها متنوع و بدیع، و با روشهای معمول سبکهای قدیمی آن زمان کاملاً تفاوت دارد.
نیز نگاه کنید به
هنر در چین؛ نقاشان مشهور چین باستان؛ یان لیبن؛ وو دائوزی، نقاش سلسله تانگ؛ وانگ وی، نقاش چینی؛ جانگ زدوان، نقاش چینی؛ مایوان، نقاش چینی؛ خوانگ گونگ وانگ، نقاش چینی؛ شو وی، هنرمند چینی؛ جودا، نقاش چینی
منبع اصلی
سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی.
نویسنده مقاله
علی محمد سابقی