پرش به محتوا

اپرای عامه پسند در چین: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
Momeni (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
Mahdi (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:


 
در گذشته، انواع مختلفی از اُپرا وجود داشت که در زمان‌ها و مکان‌های مختلفی متداول و مورد پسند مردم بود. دو نمونه‌ی از آن‌ها زاجو (Zaju) شمالی مربوط به [[سلسله یوان|دوران سلسله‌ی یوان]] و اُپرای جنوبی در [[سلسله مینگ|سلسله‌ی مینگ]] است. از حدود سال‌های دهه‌ی 1560 میلادی، شاخه‌ای از اُپرای آوازی جنوبی در ردیف کونشان (Kunshan) توسط هنرمندان فولکلور عامیانه به کار گرفته شد که پس از 200 سال و در اواسط [[سلسله چینگ|دوران سلسله‌ی چینگ]] به اُپرای مسلط کونچو (Kunqu) تبدیل شد. تعدادی اُپرای عامیانه نیز همراه با اُپرای متداول در دوران‌های مختلف شکل گرفتند که هر کدام به منطقه‌ی خاصی تعلق داشتند. از اوایل قرن هجدهم تا اواسط قرن نوزدهم، این نوع اُپراها بیشتر شکوفا شدند. تعدادی از آن‌ها حتی در [[پکن]] روی صحنه رفتند. چهار گروه اُپرای محلی استان اَن خویی (Anhui)، در آغاز سال‌های دهه‌ی 1790 میلادی، برنامه‌های خود را روی سِن‌های [[پکن]] اجرا کردند. این گروه‌های چهار گانه حدود ده سال بعد با همکاری هنرمندان اُپرای خن (Han) از استان خوبِی (Hubei) و با تلفیق ملودی‌ها و سبک‌های نمایشی اُپرای کونچو و اُپرای شَن‌سی(Xaanxi  نام استانی در [[چین]])، هم‌چنین با استفاده از ملودی‌های تعدادی از اُپرا‌های محلی دیگر، یک سبک هنری کامل و سیستم نمایشی خاصی را ایجاد و توسعه دادند که اینک به اُپرای معروف [[پکن]] و به جریان اصلی اُپرای سنتی [[چین]] تبدیل شده است.  
در گذشته انواع مختلفی از اُپرا وجود داشت که در زمان ­ها و مکان­ های مختلفی متداول و مورد پسند مردم بود. دو نمونه ­ی از آن­ها زاجو[[اپرای عامه پسند در چین#%20ftn1|(Zaju]])ی شمالی مربوط به دوران سلسله ­ی یوان، و اُپرای جنوبی در سلسله ­ی مینگ است. از حدود سال ­های دهه­ ی1560 میلادی، شاخه ­ای از اُپرای آوازی جنوبی در ردیف کونشان[[اپرای عامه پسند در چین#%20ftn2|(Kunshan]])توسط هنرمندان فولکلور عامیانه به کار گرفته شد که پس از 200سال و در اواسط دوران سلسله­ ی چینگ به اُپرای مسلط کونچو[[اپرای عامه پسند در چین#%20ftn3|(Kunqu]]) تبدیل شد. تعدادی اُپرای عامیانه نیز همراه با اُپرای متداول در دوران­ های مختلف شکل گرفت که هر کدام به منطقه­ ی خاصی تعلق داشتند. از اوایل قرن هجدهم تا اواسط قرن نوزدهم، این نوع اُپراها بیشتر شکوفا شدند. تعدادی از آن­ ها حتی در [[پکن]] روی صحنه رفتند. چهار گروه اُپرای محلی استان اَن خویی[[اپرای عامه پسند در چین#%20ftn4|(Anhui]])، در آغاز سال­ های دهه ی 1790 میلادی، برنامه ­های خود را روی سِن­ های [[پکن]] اجرا کردند. این گروه­ های چهارگانه، حدود ده سال بعد، با همکاری هنرمندان اُپرای خن[[اپرای عامه پسند در چین#%20ftn5|(Han]]) از استان خوبِی[[اپرای عامه پسند در چین#%20ftn6|(Hubei]])، و با تلفیق ملودی­ ها و سبک­ های نمایشی اُپرای کونچو و اُپرای شَن­سی[[اپرای عامه پسند در چین#%20edn1|[i]]]، هم­ چنین با استفاده از ملودی­ های تعدادی از اُپرا­های محلی دیگر، یک سبک هنری کامل و سیستم نمایشی خاصی را ایجاد و توسعه دادند که اینک به اُپرای معروف [[پکن]] و به جریان اصلی اُپرای سنتی [[چین]] تبدیل شده است. (جانگ چی جی ،منتشر نشده)<ref>سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ [[چین]]. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، جلد ...، ص ... .</ref>


== نیز نگاه کنید به ==
== نیز نگاه کنید به ==
[[هنر چینی|هنر چینی؛]] [[هنر تئاتر مدرن چین]]؛ [[هنر اپرای سنتی چینی]]


* [[هنر در چین]]
= پاورقی =
* [[صورت گرایی در هنر چینی]]
<small>[[اپرای عامه پسند در چین# ednref1|[i]]] - Xaanxi  نام استانی در چین</small>
* [[نماد گرایی در هنر چینی|نمادگرایی در هنر چینی]]
* [[الهام گیری هنرمند چینی]]
* [[موسیقی سنتی چین]]
* [[تاریخ موسیقی چینی]]
* [[هنر تئاتر مدرن چین|هنر تثاتر مدرن چین]]
* [[هنر اپرای سنتی چینی|هنر اپرای سنتی چین]]


= پاورقی =
== منبع اصلی ==
<small>[[اپرای عامه پسند در چین#%20ednref1|[i]]] - Xaanxi  نام استانی در چین</small>
<sub><big>سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ [[چین]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی].</big></sub>


= کتابشناسی =
== نویسنده مقاله ==
علی محمد سابقی
[[رده:هنرهای نمایشی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۰ نوامبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۵:۰۷

در گذشته، انواع مختلفی از اُپرا وجود داشت که در زمان‌ها و مکان‌های مختلفی متداول و مورد پسند مردم بود. دو نمونه‌ی از آن‌ها زاجو (Zaju) شمالی مربوط به دوران سلسله‌ی یوان و اُپرای جنوبی در سلسله‌ی مینگ است. از حدود سال‌های دهه‌ی 1560 میلادی، شاخه‌ای از اُپرای آوازی جنوبی در ردیف کونشان (Kunshan) توسط هنرمندان فولکلور عامیانه به کار گرفته شد که پس از 200 سال و در اواسط دوران سلسله‌ی چینگ به اُپرای مسلط کونچو (Kunqu) تبدیل شد. تعدادی اُپرای عامیانه نیز همراه با اُپرای متداول در دوران‌های مختلف شکل گرفتند که هر کدام به منطقه‌ی خاصی تعلق داشتند. از اوایل قرن هجدهم تا اواسط قرن نوزدهم، این نوع اُپراها بیشتر شکوفا شدند. تعدادی از آن‌ها حتی در پکن روی صحنه رفتند. چهار گروه اُپرای محلی استان اَن خویی (Anhui)، در آغاز سال‌های دهه‌ی 1790 میلادی، برنامه‌های خود را روی سِن‌های پکن اجرا کردند. این گروه‌های چهار گانه حدود ده سال بعد با همکاری هنرمندان اُپرای خن (Han) از استان خوبِی (Hubei) و با تلفیق ملودی‌ها و سبک‌های نمایشی اُپرای کونچو و اُپرای شَن‌سی(Xaanxi  نام استانی در چین)، هم‌چنین با استفاده از ملودی‌های تعدادی از اُپرا‌های محلی دیگر، یک سبک هنری کامل و سیستم نمایشی خاصی را ایجاد و توسعه دادند که اینک به اُپرای معروف پکن و به جریان اصلی اُپرای سنتی چین تبدیل شده است.

نیز نگاه کنید به

هنر چینی؛ هنر تئاتر مدرن چین؛ هنر اپرای سنتی چینی

پاورقی

[i] - Xaanxi  نام استانی در چین

منبع اصلی

سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی.

نویسنده مقاله

علی محمد سابقی