عضویت مائو تسه تونگ در حزب کمونیست: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ کنونی تا ‏۳۰ نوامبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۱:۳۹

تصویر مائو تسه تونگ. قابل بازیابی از https://ihistory.ifeng.com/50077557/news.shtml

حزب کمونیست چین در سال 1921در شانگهای تأسیس و سازماندهی شد، و مائو از همان ابتدا به عضویت این حزب در آمد. وی در نخستین کنفرانس ملی حزب حضور یافت و دو سال بعد و در سومین کنفرانس ملی به عنوان یکی از پنج کمیسر کمیته‌ی مرکزی حزب انتخاب شد. در دوران همکاری میان حزب کمونیست و حزب کومین تانگ، وی برای سازماندهی شاخه‌ی خونَن کومین تانگ در منطقه‌ی خونَن به این شهر بازگشت.

عضویت مائو در حزب کمونیست

مائو در سال1924 به عنوان عضو علی البدل کمیته‌ی اجرایی کومین تانگ انتخاب و همزمان فعالانه برای گسترش فعالیت‌های حزب کمونیست هم تلاش می کرد. وی مدتی هم برای گسترش فعالیت‌های حزبی و تشکیل بخش پیشرو حزب به شانگهای که مرکز فعالیت نیروهای کمونیست بود رفت. با آغاز مشکلات حزب در شانگهای وی به خانه‌ی پدری بازگشت ولی با آغاز شورش‌هایی در شانگهای و گوانگ جو بار دیگر فعالیت‌های سیاسی خود را از سر گرفت و در سفری به گوانگ جو برای برگزاری دومین نشست حزب کومین تانگ با این حزب همکاری و به عنوان مسئول تبلیغات حزب گمارده شد.

مائو و استالین. قابل بازیابی از https://gadtb.com/fa/%D8%B9%D9%84%DB%8C-%D8%B5%D9%85%D8%AF%D9%BE%D9%88%D8%B1-%D9%BE%D8%A7%DB%8C%D8%A7%D9%86-%D9%87%D8%B2%D8%A7%D8%B1%D9%87-%D8%A7%D9%88%D9%84-%D9%88-%D8%AC%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D8%B1%D9%87%D8%A7%DB%8C%DB%8C/

در سال1925، دکتر سون یات سِن فوت کرد و چیانگ کایشِک رهبری حکومت چین را بر عهده گرفت. دیدگاه‌های وی با سون یات سِن مغایر بود. سال بعد چیانگ کنترل ارتش را نیز در اختیار گرفت و در سال 1927، به خاطر اختلافاتی که پیش آمد، عوامل کمونیستی را از دولت و ارتش پاکسازی کرده و برخی را نیز زندانی نمود. براساس برخی از آمارها، در درگیری میان حزب کمونیست و دولت ملی طی سال‌های 1926 تا 1927، به دلیل قتل عام کمونیست‌ها توسط ارتش و پلیس مخفی چیانگ کایشِک، تعداد اعضای این حزب از حدود 58هزار نفر به 10هزار نفر کاهش یافت^[۱]. در همین ایام مائو برای حضور در اجلاس اضطراری حزب کمونیست به ووخَن رفته و در آنجا گزارشی از وضعیت قیام کشاورزان خونَن ارایه کرد که این گزارش (Report on the Peasant Movment in Hunan) مبنایی برای تئوری‌های انقلابی وی در سال‌های بعد شد.

پس از برخورد چیانگ با حزب کمونیست، حزب اقدام به راه اندازی گروه‌های پارتیزانی نموده و مائو در این حرکت نقش مؤثری داشت. وی برای به دست آوردن پیروزی در مقابل نیروهای ملی، راهبردی را تعیین کرد که دارای سه مرحله بود: نخست، برخورداری از یک ارتش دهقانی که از قدرت و تحرک کافی به منظور درگیری‌های نظامی طولانی مدت برخوردار است. دوم، تحت کنترل درآوردن سرزمینی استراتژیک برای استقرار و انجام عملیات نظامی. و سوم، ایجاد گروه خود کفایی اقتصادی در مناطق تحت کنترل ارتش سرخ برای فراهم سازی نیرو و تجهیزات جهت درگیری‌های نظامی. وی با ایجاد جمهوری شورایی چین در منطقه‌ی خونَن به هر سه هدف خود دست یافته بود^[۱].

نیز نگاه کنید به

مائو تسه تونگ(مائو زدونگ)، بنیانگذار جمهوری خلق چین

کتابشناسی

↑ ^۱٫۰ ^۱٫۱ وردی نژاد، فریدون و دیگران(1390).اژدهای شکیبا، چینِ دیروز، امروز و فردا. تهران:انتشارات اطلاعات. چاپ دوم.

منبع اصلی

_{سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی.}

نویسنده مقاله

علی محمد سابقی

[:02-1] ۱٫۰ ^۱٫۱ وردی نژاد، فریدون و دیگران(1390).اژدهای شکیبا، چینِ دیروز، امروز و فردا. تهران:انتشارات اطلاعات. چاپ دوم.

[۱]

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
 [[پرونده:Index(32).jpg|بندانگشتی|تصویر [[مائو تسه تونگ(مائو زدونگ)، بنیانگذار جمهوری خلق چین|مائو تسه تونگ]]. قابل بازیابی از https://ihistory.ifeng.com/50077557/news.shtml]]
-[[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|حزب کمونیست]] [[چین]] در سال 1921در [[شانگهای]] تأسیس و سازماندهی شد، و [[مائو تسه تونگ(مائو زدونگ)، بنیانگذار جمهوری خلق چین|مائو]] از همان ابتدا به عضویت این حزب در آمد. وی در نخستین کنفرانس ملی حزب حضور یافت و دو سال بعد و در سومین کنفرانس ملی به عنوان یکی از پنج کمیسر کمیته ی مرکزی حزب انتخاب شد. در دوران همکاری میان [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|حزب کمونیست]] و [[تاسیس حزب کومین تانگ در گوانگ جو|حزب کومین تانگ]]، وی برای سازماندهی شاخه‌ی خونَن [[تاسیس حزب کومین تانگ در گوانگ جو|کومین تانگ]] در منطقه‌ی خونَن به این شهر بازگشت.
+[[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|حزب کمونیست]] [[چین]] در سال 1921در [[شانگهای]] تأسیس و سازماندهی شد، و [[مائو تسه تونگ(مائو زدونگ)، بنیانگذار جمهوری خلق چین|مائو]] از همان ابتدا به عضویت این حزب در آمد. وی در نخستین کنفرانس ملی حزب حضور یافت و دو سال بعد و در سومین کنفرانس ملی به عنوان یکی از پنج کمیسر کمیته‌ی مرکزی حزب انتخاب شد. در دوران همکاری میان [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|حزب کمونیست]] و حزب کومین تانگ، وی برای سازماندهی شاخه‌ی خونَن کومین تانگ در منطقه‌ی خونَن به این شهر بازگشت.
 === عضویت [[مائو تسه تونگ(مائو زدونگ)، بنیانگذار جمهوری خلق چین|مائو]] در [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|حزب کمونیست]] ===
-[[مائو تسه تونگ(مائو زدونگ)، بنیانگذار جمهوری خلق چین|مائو]] در سال1924 به عنوان عضو علی البدل [[تاسیس حزب کومین تانگ در گوانگ جو|کمیته ی اجرایی کومین تانگ]] انتخاب و همزمان فعالانه برای گسترش فعالیت های [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|حزب کمونیست]] هم تلاش می کرد. وی مدتی هم برای گسترش فعالیت های حزبی و تشکیل بخش پیشرو حزب به [[شانگهای]] که مرکز فعالیت [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|نیروهای کمونیست]] بود رفت. با آغاز مشکلات حزب در [[شانگهای]] وی به خانه‌ی پدری بازگشت ولی با آغاز شورش هایی در [[شانگهای]] و گوانگ جو بار دیگر فعالیت های سیاسی خود را از سر گرفت و در سفری به گوانگ جو برای برگزاری دومین نشست [[تاسیس حزب کومین تانگ در گوانگ جو|حزب کومین تانگ]] با این حزب همکاری و به عنوان مسئول تبلیغات حزب گمارده شد.
+[[مائو تسه تونگ(مائو زدونگ)، بنیانگذار جمهوری خلق چین|مائو]] در سال1924 به عنوان عضو علی البدل کمیته‌ی اجرایی کومین تانگ انتخاب و همزمان فعالانه برای گسترش فعالیت‌های [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|حزب کمونیست]] هم تلاش می کرد. وی مدتی هم برای گسترش فعالیت‌های حزبی و تشکیل بخش پیشرو حزب به [[شانگهای]] که مرکز فعالیت [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|نیروهای کمونیست]] بود رفت. با آغاز مشکلات حزب در [[شانگهای]] وی به خانه‌ی پدری بازگشت ولی با آغاز شورش‌هایی در [[شانگهای]] و گوانگ جو بار دیگر فعالیت‌های سیاسی خود را از سر گرفت و در سفری به گوانگ جو برای برگزاری دومین نشست حزب کومین تانگ با این حزب همکاری و به عنوان مسئول تبلیغات حزب گمارده شد.
-[[پرونده:Images (5).jpg|بندانگشتی|مائو و استالین. قابل بازیابی از https://gadtb.com/fa/%D8%B9%D9%84%DB%8C-%D8%B5%D9%85%D8%AF%D9%BE%D9%88%D8%B1-%D9%BE%D8%A7%DB%8C%D8%A7%D9%86-%D9%87%D8%B2%D8%A7%D8%B1%D9%87-%D8%A7%D9%88%D9%84-%D9%88-%D8%AC%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D8%B1%D9%87%D8%A7%DB%8C%DB%8C/]]
+[[پرونده:Images (5).jpg|بندانگشتی|مائو و استالین. قابل بازیابی از https://gadtb.com/fa/%D8%B9%D9%84%DB%8C-%D8%B5%D9%85%D8%AF%D9%BE%D9%88%D8%B1-%D9%BE%D8%A7%DB%8C%D8%A7%D9%86-%D9%87%D8%B2%D8%A7%D8%B1%D9%87-%D8%A7%D9%88%D9%84-%D9%88-%D8%AC%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D8%B1%D9%87%D8%A7%DB%8C%DB%8C/]]در سال1925، دکتر [[سون یات سن، بنیانگذار جمهوری چین|سون یات سِن]] فوت کرد و [[مارشال چیانگ کایشک، ژنرال سرخ|چیانگ کایشِک]] رهبری حکومت [[چین]] را بر عهده گرفت. دیدگاه‌های وی با [[سون یات سن، بنیانگذار جمهوری چین|سون یات سِن]]  مغایر بود. سال بعد [[مارشال چیانگ کایشک، ژنرال سرخ|چیانگ]] کنترل ارتش را نیز در اختیار گرفت و در سال 1927، به خاطر اختلافاتی که پیش آمد، [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|عوامل کمونیستی]] را از دولت و ارتش پاکسازی کرده و برخی را نیز زندانی نمود. براساس برخی از آمارها، در درگیری میان [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|حزب کمونیست]] و دولت ملی طی سال‌های 1926 تا 1927، به دلیل قتل عام [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|کمونیست‌ها]] توسط ارتش و پلیس مخفی [[مارشال چیانگ کایشک، ژنرال سرخ|چیانگ کایشِک]]، تعداد اعضای این حزب از حدود 58هزار نفر به 10هزار نفر کاهش یافت<ref name=":02">وردی نژاد، فریدون و دیگران(1390).اژدهای شکیبا، چینِ دیروز، امروز و فردا. تهران:انتشارات اطلاعات. چاپ دوم.</ref>. در همین ایام [[مائو تسه تونگ(مائو زدونگ)، بنیانگذار جمهوری خلق چین|مائو]] برای حضور در اجلاس اضطراری [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|حزب کمونیست]] به ووخَن رفته و در آنجا گزارشی از وضعیت قیام کشاورزان خونَن ارایه کرد که این گزارش (Report on the Peasant Movment in Hunan) مبنایی برای تئوری‌های انقلابی وی در سال‌های بعد شد.
-در سال1925، دکتر [[سون یات سن، بنیانگذار جمهوری چین|سون یات سِن]] فوت کرد و [[مارشال چیانگ کایشک، ژنرال سرخ|چیانگ کایشِک]] رهبری حکومت [[چین]] را بر عهده گرفت. دیدگاه های وی با [[سون یات سن، بنیانگذار جمهوری چین|سون یات سِن]]  مغایر بود. سال بعد [[مارشال چیانگ کایشک، ژنرال سرخ|چیانگ]] کنترل ارتش را نیز در اختیار گرفت و در سال 1927، به خاطر اختلافاتی که پیش آمد، [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|عوامل کمونیستی]] را از دولت و ارتش پاکسازی کرده و برخی را نیز زندانی نمود. براساس برخی از آمارها، در درگیری میان [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|حزب کمونیست]] و دولت ملی طی سال های 1926تا1927، به دلیل قتل عام [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|کمونیست ها]] توسط ارتش و پلیس مخفی [[مارشال چیانگ کایشک، ژنرال سرخ|چیانگ کایشِک]]، تعداد اعضای این حزب از حدود58هزار نفر به 10هزار نفر کاهش یافت<ref name=":0">وردی نژاد، فریدون و دیگران(1390).اژدهای شکیبا، چینِ دیروز، امروز و فردا. تهران:انتشارات اطلاعات. چاپ دوم.</ref>. در همین ایام [[مائو تسه تونگ(مائو زدونگ)، بنیانگذار جمهوری خلق چین|مائو]] برای حضور در اجلاس اضطراری [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|حزب کمونیست]] به ووخَن رفته و در آنجا گزارشی از وضعیت قیام کشاورزان خونَن ارایه کرد که این گزارش(Report on the Peasant Movment in Hunan)مبنایی برای تئوری های انقلابی وی در سال های بعد شد.
-پس از برخورد [[مارشال چیانگ کایشک، ژنرال سرخ|چیانگ]] با [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|حزب کمونیست]]، حزب اقدام به راه اندازی گروه های پارتیزانی نموده و [[مائو تسه تونگ(مائو زدونگ)، بنیانگذار جمهوری خلق چین|مائو]] در این حرکت نقش مؤثری داشت. وی برای به دست آوردن پیروزی در مقابل نیروهای ملی، راهبردی را تعیین کرد که دارای سه مرحله بود:
+پس از برخورد [[مارشال چیانگ کایشک، ژنرال سرخ|چیانگ]] با [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|حزب کمونیست]]، حزب اقدام به راه اندازی گروه‌های پارتیزانی نموده و [[مائو تسه تونگ(مائو زدونگ)، بنیانگذار جمهوری خلق چین|مائو]] در این حرکت نقش مؤثری داشت. وی برای به دست آوردن پیروزی در مقابل نیروهای ملی، راهبردی را تعیین کرد که دارای سه مرحله بود: نخست، برخورداری از یک ارتش دهقانی که از قدرت و تحرک کافی به منظور درگیری‌های نظامی طولانی مدت برخوردار است. دوم، تحت کنترل درآوردن سرزمینی استراتژیک برای استقرار و انجام عملیات نظامی. و سوم، ایجاد گروه خود کفایی اقتصادی در مناطق تحت کنترل ارتش سرخ برای فراهم سازی نیرو و تجهیزات جهت درگیری‌های نظامی.  وی با ایجاد جمهوری شورایی [[چین]] در منطقه‌ی خونَن به هر سه هدف خود دست یافته بود<ref name=":02" />.
-نخست، برخورداری از یک ارتش دهقانی که از قدرت و تحرک کافی به منظور درگیری های نظامی طولانی مدت برخوردار است.
-دوم، تحت کنترل درآوردن سرزمینی استراتژیک برای استقرار و انجام عملیات نظامی.
-و سوم، ایجاد گروه خود کفایی اقتصادی در مناطق تحت کنترل ارتش سرخ برای فراهم سازی نیرو و تجهیزات جهت درگیری های نظامی<ref name=":0" />.
-وی با ایجاد جمهوری شورایی [[چین]] در منطقه‌ی خونَن به هر سه هدف خود دست یافته بود<ref>سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ [[چین]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی]، جلد 1، ص.202-204.</ref>.
 == نیز نگاه کنید به ==
@@ خط ۲۱: / خط ۱۲: @@
 == کتابشناسی ==
+<references />
+== منبع اصلی ==
+<sub><big>سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ [[چین]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی].</big></sub>
+== نویسنده مقاله ==
+علی محمد سابقی
+[[رده:شخصیت های شاخص سیاسی]]