فرقه های مختلف بودایی در چین

بودای نشسته، مدیتیشن، برگرفته از پارس استاک، قابل بازیابی از https://parsstock.ir/search.aspx?searchterm=%D8%A8%D9%88%D8%AF%D8%A7

در عصر سلسله‌های جنوبی و شمالی(589-420 میلادی)، در آیین بودا یک جدایی جغرافیایی به وجود آمد(آیین یی (Yi) در جنوب و چان(Chan) در شمال). از آنجا که آیین بودا از راه‌های مختلفی وارد چین شده بود، و به دلیل اختلافات فرهنگی این مناطق، در جنوب چین بیشتر بر تئوری و تحلیل اعتقادات بودایی تأکید می‌شد، در حالی که در شمال اغلب روی ریاضت کشی و مراقبه‌ی فکری این آیین اصرار به عمل می‌آمد. به هر­حال، سبک‌های متفاوت آموزشی جنوب و شمال هر دو برای تأثیر گذاری روی یکدیگر تلاش می­‌کردند، و مبنای اختلاف‌های آن­ها دقیقاً روشن و معین نبود. پس از اتحاد مجدد سرزمین چین تحت حاکمیت سلسله‌ی سووی(Sui)(618-581 میلادی)، اختلافات فرقه­‌های مختلف بودایی جنوب و شمال به تدریج از میان رفت. منشأ تمامی فرقه‌های گوناگون که توسط راهبان در دوران حاکمیت سلسله­‌های جنوب و شمال پایه گذاری شده بودند، و یا آن­هایی که در سلسله‌های بعدی به وجود آمدند، اعتقادات بودایی هندی بود[i].

نیز نگاه کنید به

آیین بودا؛ آموزه های بودا

پاورقی

[i] - براساس خبر منتشره در روزنامه مردم مورخ 7 ژوئن2005، به نقل از آمار منتشره از سوی انجمن بوداییان چین، درحال حاضر در این کشور بیش از 34مرکز آوزش علوم بودایی، ده هزار معبد و 200هزار راهب و راهبه در حال فعالیت هستند.

منبع اصلی

_{سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی.}

نویسنده مقاله

علی محمد سابقی