طریقت لاین(مهدویه) سنگال: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی « لاین از لفظ عربي ”الهیين“ كه به معناي افراد خدائی يا خداگرايان مي باشد گرفته شده است. نام" لاين" (Laien) اين نامگذاري از يك آيه قرآني دعوت کننده به توحید و یگانه پرستی[1] آمده (و گفت خدا، نگیرید خدایانی دوگانه، جز این نیست که اوست خداوند یگانه،...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
لاین از لفظ عربی ”الهیین“ که به معنای افراد خدایی یا خداگرایان می باشد گرفته شده است. نام" لاین" (Laien) این نام گذاری از یک آیه قرآنی دعوت کننده به توحید و یگانه پرستی[i] آمده (و گفت خدا، نگیرید خدایانی دوگانه، جز این نیست که اوست خداوند یگانه، پس مرا بپرستید) که شعار طریقه را تشکیل می دهد. در [[سنگال]] لاین را پیروان "لیباس چاو" (Libasse Thiaw) می دانند که به نام "لیمامواله" (Limmamou lah) یعنی امام برگزیده توسط خدا معروف است. آنها اصولاً در شبه جزیره داکار متمرکز شده اند و مکان پارسایان آنها "یوف"(Yoff) و "کمبرن"(Camberene) می باشد. | |||
بنیان‌گذار طریقه در سال 1843 در روستای یوف واقع در منطقه ای از داکار متولد گردید. او از سال 1887 تا 1909 (سال فوتش) با موعظه، ایمان و اعتقاداتی که طریقه اش را از بقیه طریقه ها منفک می نماید، شناخته می شد. این طریقه مورد احترام اکثر ماهیگیران سنگالی بوده و اکثر افرادی که به نحوی با دریا سروکار دارند پیرو این طریقه‌اند. پیروان لاین معتقدند رهبرشان که همان مهدی(عج) است، سرانجام ظهور کرده و جهان را پر از عدل و داد می‌کند. این طریقه به لحاظ فقهی, تابع مذهب مالکی هستند. لیکن برخی احکام خاص برای اتباع این مکتب وضع شده است از قبیل: حرمت تدخین, موسیقی, تربیت سگ و خرید و فروش آن, عدم حرمت استفاده طلا برای مردان و غیره. | |||
رفتار علمای سنگالی، رهبران مجامع مسلمان نسبت به لیمامو مبتنی بر رد و عدم پذیرش او می باشد. در واقع علما اساس مأموریتش را رد می کنند. چون قرآن به‌طور واضح و آشکار تأکید می کند که حضرت محمد(ص) نشان آخرین پیامبری خدا را دارد و این بدان معناست که در اسلام هیچ پیامبر بعد از محمد (ص) نمی تواند آمده باشد و این اتفاق نظری است که به قرون اولیه اسلام تا به امروز برمی گردد.<ref>بصیری، محمدعلی، فتحی پور، ریحانه (1401).جامعه و فرهنگ [[سنگال]]. تهران: [https://www.icro.ir/ سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی](در دست انتشار)</ref> | |||
== نیز نگاه کنید به == | == نیز نگاه کنید به == | ||
[[ادیان در سنگال]]؛ [[تصوف در سنگال]] | |||
== پاورقی == | == پاورقی == | ||
[i]. (وَقَالَ اللّهُ لاَ تَتَّخِذُواْ إِلـهَيْنِ اثْنَيْنِ إِنَّمَا هُوَ إِلهٌ وَاحِدٌ فَإيَّايَ فَارْهَبُونِ سوره نحل 51) | |||
== کتابشناسی == | |||
نسخهٔ کنونی تا ۸ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۰۰:۵۸
لاین از لفظ عربی ”الهیین“ که به معنای افراد خدایی یا خداگرایان می باشد گرفته شده است. نام" لاین" (Laien) این نام گذاری از یک آیه قرآنی دعوت کننده به توحید و یگانه پرستی[i] آمده (و گفت خدا، نگیرید خدایانی دوگانه، جز این نیست که اوست خداوند یگانه، پس مرا بپرستید) که شعار طریقه را تشکیل می دهد. در سنگال لاین را پیروان "لیباس چاو" (Libasse Thiaw) می دانند که به نام "لیمامواله" (Limmamou lah) یعنی امام برگزیده توسط خدا معروف است. آنها اصولاً در شبه جزیره داکار متمرکز شده اند و مکان پارسایان آنها "یوف"(Yoff) و "کمبرن"(Camberene) می باشد.
بنیان‌گذار طریقه در سال 1843 در روستای یوف واقع در منطقه ای از داکار متولد گردید. او از سال 1887 تا 1909 (سال فوتش) با موعظه، ایمان و اعتقاداتی که طریقه اش را از بقیه طریقه ها منفک می نماید، شناخته می شد. این طریقه مورد احترام اکثر ماهیگیران سنگالی بوده و اکثر افرادی که به نحوی با دریا سروکار دارند پیرو این طریقه‌اند. پیروان لاین معتقدند رهبرشان که همان مهدی(عج) است، سرانجام ظهور کرده و جهان را پر از عدل و داد می‌کند. این طریقه به لحاظ فقهی, تابع مذهب مالکی هستند. لیکن برخی احکام خاص برای اتباع این مکتب وضع شده است از قبیل: حرمت تدخین, موسیقی, تربیت سگ و خرید و فروش آن, عدم حرمت استفاده طلا برای مردان و غیره.
رفتار علمای سنگالی، رهبران مجامع مسلمان نسبت به لیمامو مبتنی بر رد و عدم پذیرش او می باشد. در واقع علما اساس مأموریتش را رد می کنند. چون قرآن به‌طور واضح و آشکار تأکید می کند که حضرت محمد(ص) نشان آخرین پیامبری خدا را دارد و این بدان معناست که در اسلام هیچ پیامبر بعد از محمد (ص) نمی تواند آمده باشد و این اتفاق نظری است که به قرون اولیه اسلام تا به امروز برمی گردد.[۱]
نیز نگاه کنید به
پاورقی
[i]. (وَقَالَ اللّهُ لاَ تَتَّخِذُواْ إِلـهَيْنِ اثْنَيْنِ إِنَّمَا هُوَ إِلهٌ وَاحِدٌ فَإيَّايَ فَارْهَبُونِ سوره نحل 51)
کتابشناسی
- ↑ بصیری، محمدعلی، فتحی پور، ریحانه (1401).جامعه و فرهنگ سنگال. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی(در دست انتشار)