کتابخانه های عمومی سنگال: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «تاریخ کتابخانه ها و آرشیوها در کشور سنگال وابسته به دوران استعمار است. اولین کتابخانه ها در قرن 19 میلادی به منظور نیاز استعمارگران احداث شد. در ابتدا مجموعه ای از کتاب های کوچک بود. اما پس از احداث مدرسه فرانسوی، راه آهن، تلگراف و ادارات نوشتار...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
تاریخ کتابخانه ها و آرشیوها در کشور [[سنگال]] وابسته به دوران استعمار است. اولین کتابخانه ها در قرن 19 میلادی به منظور نیاز استعمارگران احداث شد. در ابتدا | تاریخ کتابخانه ها و [[آرشیو ملی سنگال|آرشیوها]] در کشور [[سنگال]] وابسته به دوران استعمار است. اولین کتابخانه ها در قرن 19 میلادی به منظور نیاز استعمارگران احداث شد. در ابتدا مجموعه‌ای از کتاب های کوچک بود. اما پس از احداث مدرسه فرانسوی، راه آهن، تلگراف و ادارات نوشتار جای گفتار را گرفت (در قسمت ادبیات [[سنگال]] این دو واژه به طور کامل توضیح داده شده است). اولین کتابخانه ها در مناطق ساحلی که مقر استعمار بود شکل گرفت. | ||
کشور سنگال دارای 6 زبان ملی است. این زبان ها به حروف عربی نبودند. تنها کسانی که به زبان عربی آشنایی داشتند مارابوها ( دعا نویسان)بودند. نامه های دیپلماتیک نیز توسط مارابوت ها به زبان عربی نوشته می شد. کاربرد نوشتار به زبان عربی هم تنها به مسائل مذهبی محدود شده بود. | کشور [[سنگال]] دارای 6 زبان ملی است. این زبان ها به حروف عربی نبودند. تنها کسانی که به زبان عربی آشنایی داشتند مارابوها (دعا نویسان)بودند. نامه های دیپلماتیک نیز توسط مارابوت ها به زبان عربی نوشته می شد. کاربرد نوشتار به زبان عربی هم تنها به مسائل مذهبی محدود شده بود. علی‌رغم رابطه‌ای که بین نوشتار، جادو و مذهب وجود داشت، سهم نوشتار برای انتقال ایده ها، تاریخ و علم تکنولوژی ضعیف بود. تا اینکه کم کم تمدن مبتنی بر نوشتار شکل گرفت. "ام. کویاته" (M. Kouyate) این حقیقت را چنین بیان می کند: "ملت های دیگر از نوشتار برای بیان گذشته استفاده می کردند؛ اما این ابداع حافظه را در نزد آنها از بین برده است؛ آنها دیگر گذشته را حل نمی کنند زیرا نوشتار گرمای صدای انسان را ندارد... چه شناخت بی ارزشی مانند شناختی منجمد در کتاب های گنگ.".<ref>Niane.(1960).94</ref> اما با این وجود کتاب ها به تدریج جای گفتار را گرفتند. | ||
از نظر "شووریه" (J.Chevrier) "عمل خواندن به خوبی در آفریقا شناخته نشده است و مفهوم | از نظر "شووریه" (J.Chevrier) "عمل خواندن به خوبی در آفریقا شناخته نشده است و مفهوم توسعه‌ای که ما در اروپا درک می کنیم را ندارد. کتاب در آنجا گران است، کمیاب است و عادات جمع گرایی و موانع روانشناختی آفریقایی ها، خواندن را برای آنها محدود می سازد. بنابراین در نزد آنها عمل خواندن امری شخصی به شمار می آید که گروه آن را نمی پسندد." <ref>Chevrier.(1947).7</ref> بنابراین اولین مجموعه های کتاب برای برطرف کردن نیازهای شخصی و شغلی استعمار بود و راهی برای باز کردن فرهنگ و تمدن اروپایی برای آفریقایی هایی که در مدارس فرانسوی تحصیل می کردند، بوجود آورد. | ||
=== اولین کتابخانه های عمومی === | |||
اولین کتابخانه در شهر "سنت لوئی" (Saint Louis) با 1351 جلد کتاب (Inventaire des papiers du greffe – Bibliotheque, 1803) تأسیس شد. اغلب کتاب های این کتابخانه در سال های اشغال انگلستان (1816- 1809) ناپدید شدند که البته پس از جنگ بازسازی شد. | |||
در سال 1855، به مناسبت احداث مستعمره [[فرانسه]]، در جزیره‌ی "گوره" (Gorée) کتابخانه‌ای اداری احداث شد.<ref>Annuaire du Sénégal.(1880).Dakar.Senegal</ref> مرکز A.O.F مرکز آفریقای غربی فرانسوی (Afrique Occidentale Française) در داکار شکل گرفت. با ایجاد این مرکز توسعه و سازماندهی کتابخانه ها و آرشیوها بیشتر شد و توسعه و رشد آموزش جهت متمدن سازی و تحقیقات علمی آفریقایی ها شکل گرفت. | |||
کتابخانه ها به سیستم کتابداری مجهز شدند و یک کمیته‌ی کنترل متشکل از 3 عضو مسئولیت آنها را به عهده گرفت: این سه عضو عبارتند از: مشاور عمومی، عضو اتاق تجارت و یک دفتر دار که توسط فرماندار انتخاب می شد. | |||
در سال | پس از کتابخانه های اداری، اولین کتابخانه‌ی عمومی در شهر داکار در سال 1919 برای عموم مردم باز شد که یکی از مسئوولان آن شهردار بود. پس از جنگ جهانی دوم، تعداد کتاب های آن 2000 جلد بود. توسعه سریع شهر داکار و انتقال پایتخت از سنت لوئی به شهر داکار باعث رشد و توسعه‌ی این کتابخانه شد. | ||
کتابخانه ها به | در طول چهار دهه‌ای که از ایجاد A.O.F می گذشت، توجه به مسائل اداری و اقتصادی کشور [[سنگال]] توسط استعمار [[فرانسه]] 8 برابر قبل گردید و باعث شد که سیاست جدیدی برای احداث کتابخانه ها به کار رود. استان های جدید، ساختار دولت، بخش کشاورزی، معادن و زمین شناسی جز قسمت خاصی از کتابخانه ها شد. تحولات سیاسی حاصل از جنگ در توسعه‌ی آموزش تأثیر گذاشته و باعث احداث دانشگاه داکار و به طور غیرمستقیم ایجاد ساختارهای اسنادی برای تحقیقات علمی شد. | ||
از سال 1940 تا 1970، جمعیت در مدارس ابتدایی از 21000 نفر به 266383 و از سال 1956 تا 1970، جمعیت دانش آموز در دوران متوسطه از 4331 به 48905 رسید. این رشد استثنایی در برنامه های آموزشی و تربیتی تأثیر کرد. بنابراین، برای مدت طولانی، سیاست اسنادی رشد قابل توجهی نسبت به نیازهای جدید نداشته است. این کشور همچنان در برابر نیازهای جدید تحقیقات علمی و تکنیکی قرار دارد.<ref>Charpy, J. (1953). Les archives de l’Afrique occidentale française, A.B.C.D, N°12 . Archives of the History of African Colonization, Paris, France.</ref> | |||
در | در حال حاضر، از بین 22 کتابخانه، 9 کتابخانه در مراکز فرهنگی – اجتماعی شهر داکار قرار دارند. نام پنج کتابخانه مهم در شهر داکار عبارتند از: | ||
* کتابخانه "[[عثمان سامبن]]" (1992) (Ousmane Sembène)؛ | |||
* کتابخانه جوانی" آمیناتا سوفال" (1995) (Aminata Sow FAll)؛ | |||
* کتابخانه" ایسا سامب واکام" مرکز فرهنگی (Issa Samb de Ouakam) (1997-2011)؛ | |||
* کتابخانه "سِبیکوتان" (1998) (Sebikotane)؛ | |||
* کتابخانه "کور ماسار" (1998) (Keur Massar) (Sacré Cour) (2009). | |||
کتابخانه های استان "کازامانس" (Casamance): اولین کتابخانه در این شهر در سال 2005 احداث شد. این شهر دارای 20 کتابخانه می باشد. کتابخانه های بخش والو و کیور (Walo et Cayor): در این دو بخش نیز از سال 2009 - 2006 کتابخانه بسیار فعال بوده است. کتابخانه "مِخِه" (Mekhé) این بخش در سال 2007 جایزه عالی ترین و در سال 2010 جایزه منظم ترین را از آن خود کرده است. در این بخش ها 6 کتابخانه وجود دارد. کتابخانه هایی نیز واقع در "سین و سالوم" (Sine et Saloum) می باشد.<ref>Lire en Afrique. (2010). Bibliothèques. Retrieved January 16, 2010, from:http://www.lirenfrique.org</ref> کتابخانه [[آرشیو ملی سنگال|آرشیو]] سنگال طبق حکم شماره‌ی 959 در اول ژویه 1913 دولت [[سنگال]] ساخته شد. کتابخانه‌ی فعلی محصول الحاق کتابخانه دولت AOF و دولت [[سنگال]] است.<ref name=":0">Les rites et les coutumes sénégalais. (2009). Retrieved January 25, 2012, from: http://www.senegal-mariage.com/senegal/rites-coutumes</ref><ref>بصیری، محمدعلی، فتحی پور، ریحانه (1401).جامعه و فرهنگ [[سنگال]]. تهران: [https://www.icro.ir/ سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی](در دست انتشار)</ref> | |||
== نیز نگاه کنید به == | == نیز نگاه کنید به == | ||
[[كتابخانه های عمومی در تایلند]]؛ [[کتابخانه های عمومی ژاپن]]؛ [[کتابخانه های عمومی کانادا]]؛ [[کتابخانه های عمومی کوبا]]؛ [[كتابخانه های عمومی در لبنان]]؛ [[کتابخانه های عمومی مصر]]؛ [[کتابخانه های عمومی تونس]]؛ [[کتابخانه های عمومی در چین]]؛ [[کتابخانه های عمومی در فرانسه]]؛ [[کتابخانه های عمومی مالی]]؛ [[كتابخانه های عمومی در زیمبابوه]]؛ [[کتابخانه های عمومی اسپانیا]]؛ [[کتابخانه های عمومی اردن]]؛ [[كتابخانه های عمومی در سیرالئون]]؛ [[كتابخانه های عمومی در قطر]]؛ [[كتابخانه های عمومی سریلانکا]]؛ [[كتابخانه های عمومی قزاقستان]]؛ [[كتابخانه های عمومی در بنگلادش]]؛ [[كتابخانه های عمومی تاجیکستان]] | |||
== کتابشناسی == | == کتابشناسی == | ||
<references /> | |||
[[رده:کتابخانه های عمومی]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۸ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۰۲:۰۰
تاریخ کتابخانه ها و آرشیوها در کشور سنگال وابسته به دوران استعمار است. اولین کتابخانه ها در قرن 19 میلادی به منظور نیاز استعمارگران احداث شد. در ابتدا مجموعه‌ای از کتاب های کوچک بود. اما پس از احداث مدرسه فرانسوی، راه آهن، تلگراف و ادارات نوشتار جای گفتار را گرفت (در قسمت ادبیات سنگال این دو واژه به طور کامل توضیح داده شده است). اولین کتابخانه ها در مناطق ساحلی که مقر استعمار بود شکل گرفت.
کشور سنگال دارای 6 زبان ملی است. این زبان ها به حروف عربی نبودند. تنها کسانی که به زبان عربی آشنایی داشتند مارابوها (دعا نویسان)بودند. نامه های دیپلماتیک نیز توسط مارابوت ها به زبان عربی نوشته می شد. کاربرد نوشتار به زبان عربی هم تنها به مسائل مذهبی محدود شده بود. علی‌رغم رابطه‌ای که بین نوشتار، جادو و مذهب وجود داشت، سهم نوشتار برای انتقال ایده ها، تاریخ و علم تکنولوژی ضعیف بود. تا اینکه کم کم تمدن مبتنی بر نوشتار شکل گرفت. "ام. کویاته" (M. Kouyate) این حقیقت را چنین بیان می کند: "ملت های دیگر از نوشتار برای بیان گذشته استفاده می کردند؛ اما این ابداع حافظه را در نزد آنها از بین برده است؛ آنها دیگر گذشته را حل نمی کنند زیرا نوشتار گرمای صدای انسان را ندارد... چه شناخت بی ارزشی مانند شناختی منجمد در کتاب های گنگ.".[۱] اما با این وجود کتاب ها به تدریج جای گفتار را گرفتند.
از نظر "شووریه" (J.Chevrier) "عمل خواندن به خوبی در آفریقا شناخته نشده است و مفهوم توسعه‌ای که ما در اروپا درک می کنیم را ندارد. کتاب در آنجا گران است، کمیاب است و عادات جمع گرایی و موانع روانشناختی آفریقایی ها، خواندن را برای آنها محدود می سازد. بنابراین در نزد آنها عمل خواندن امری شخصی به شمار می آید که گروه آن را نمی پسندد." [۲] بنابراین اولین مجموعه های کتاب برای برطرف کردن نیازهای شخصی و شغلی استعمار بود و راهی برای باز کردن فرهنگ و تمدن اروپایی برای آفریقایی هایی که در مدارس فرانسوی تحصیل می کردند، بوجود آورد.
اولین کتابخانه های عمومی
اولین کتابخانه در شهر "سنت لوئی" (Saint Louis) با 1351 جلد کتاب (Inventaire des papiers du greffe – Bibliotheque, 1803) تأسیس شد. اغلب کتاب های این کتابخانه در سال های اشغال انگلستان (1816- 1809) ناپدید شدند که البته پس از جنگ بازسازی شد.
در سال 1855، به مناسبت احداث مستعمره فرانسه، در جزیره‌ی "گوره" (Gorée) کتابخانه‌ای اداری احداث شد.[۳] مرکز A.O.F مرکز آفریقای غربی فرانسوی (Afrique Occidentale Française) در داکار شکل گرفت. با ایجاد این مرکز توسعه و سازماندهی کتابخانه ها و آرشیوها بیشتر شد و توسعه و رشد آموزش جهت متمدن سازی و تحقیقات علمی آفریقایی ها شکل گرفت.
کتابخانه ها به سیستم کتابداری مجهز شدند و یک کمیته‌ی کنترل متشکل از 3 عضو مسئولیت آنها را به عهده گرفت: این سه عضو عبارتند از: مشاور عمومی، عضو اتاق تجارت و یک دفتر دار که توسط فرماندار انتخاب می شد.
پس از کتابخانه های اداری، اولین کتابخانه‌ی عمومی در شهر داکار در سال 1919 برای عموم مردم باز شد که یکی از مسئوولان آن شهردار بود. پس از جنگ جهانی دوم، تعداد کتاب های آن 2000 جلد بود. توسعه سریع شهر داکار و انتقال پایتخت از سنت لوئی به شهر داکار باعث رشد و توسعه‌ی این کتابخانه شد.
در طول چهار دهه‌ای که از ایجاد A.O.F می گذشت، توجه به مسائل اداری و اقتصادی کشور سنگال توسط استعمار فرانسه 8 برابر قبل گردید و باعث شد که سیاست جدیدی برای احداث کتابخانه ها به کار رود. استان های جدید، ساختار دولت، بخش کشاورزی، معادن و زمین شناسی جز قسمت خاصی از کتابخانه ها شد. تحولات سیاسی حاصل از جنگ در توسعه‌ی آموزش تأثیر گذاشته و باعث احداث دانشگاه داکار و به طور غیرمستقیم ایجاد ساختارهای اسنادی برای تحقیقات علمی شد.
از سال 1940 تا 1970، جمعیت در مدارس ابتدایی از 21000 نفر به 266383 و از سال 1956 تا 1970، جمعیت دانش آموز در دوران متوسطه از 4331 به 48905 رسید. این رشد استثنایی در برنامه های آموزشی و تربیتی تأثیر کرد. بنابراین، برای مدت طولانی، سیاست اسنادی رشد قابل توجهی نسبت به نیازهای جدید نداشته است. این کشور همچنان در برابر نیازهای جدید تحقیقات علمی و تکنیکی قرار دارد.[۴]
در حال حاضر، از بین 22 کتابخانه، 9 کتابخانه در مراکز فرهنگی – اجتماعی شهر داکار قرار دارند. نام پنج کتابخانه مهم در شهر داکار عبارتند از:
- کتابخانه "عثمان سامبن" (1992) (Ousmane Sembène)؛
- کتابخانه جوانی" آمیناتا سوفال" (1995) (Aminata Sow FAll)؛
- کتابخانه" ایسا سامب واکام" مرکز فرهنگی (Issa Samb de Ouakam) (1997-2011)؛
- کتابخانه "سِبیکوتان" (1998) (Sebikotane)؛
- کتابخانه "کور ماسار" (1998) (Keur Massar) (Sacré Cour) (2009).
کتابخانه های استان "کازامانس" (Casamance): اولین کتابخانه در این شهر در سال 2005 احداث شد. این شهر دارای 20 کتابخانه می باشد. کتابخانه های بخش والو و کیور (Walo et Cayor): در این دو بخش نیز از سال 2009 - 2006 کتابخانه بسیار فعال بوده است. کتابخانه "مِخِه" (Mekhé) این بخش در سال 2007 جایزه عالی ترین و در سال 2010 جایزه منظم ترین را از آن خود کرده است. در این بخش ها 6 کتابخانه وجود دارد. کتابخانه هایی نیز واقع در "سین و سالوم" (Sine et Saloum) می باشد.[۵] کتابخانه آرشیو سنگال طبق حکم شماره‌ی 959 در اول ژویه 1913 دولت سنگال ساخته شد. کتابخانه‌ی فعلی محصول الحاق کتابخانه دولت AOF و دولت سنگال است.[۶][۷]
نیز نگاه کنید به
كتابخانه های عمومی در تایلند؛ کتابخانه های عمومی ژاپن؛ کتابخانه های عمومی کانادا؛ کتابخانه های عمومی کوبا؛ كتابخانه های عمومی در لبنان؛ کتابخانه های عمومی مصر؛ کتابخانه های عمومی تونس؛ کتابخانه های عمومی در چین؛ کتابخانه های عمومی در فرانسه؛ کتابخانه های عمومی مالی؛ كتابخانه های عمومی در زیمبابوه؛ کتابخانه های عمومی اسپانیا؛ کتابخانه های عمومی اردن؛ كتابخانه های عمومی در سیرالئون؛ كتابخانه های عمومی در قطر؛ كتابخانه های عمومی سریلانکا؛ كتابخانه های عمومی قزاقستان؛ كتابخانه های عمومی در بنگلادش؛ كتابخانه های عمومی تاجیکستان
کتابشناسی
- ↑ Niane.(1960).94
- ↑ Chevrier.(1947).7
- ↑ Annuaire du Sénégal.(1880).Dakar.Senegal
- ↑ Charpy, J. (1953). Les archives de l’Afrique occidentale française, A.B.C.D, N°12 . Archives of the History of African Colonization, Paris, France.
- ↑ Lire en Afrique. (2010). Bibliothèques. Retrieved January 16, 2010, from:http://www.lirenfrique.org
- ↑ Les rites et les coutumes sénégalais. (2009). Retrieved January 25, 2012, from: http://www.senegal-mariage.com/senegal/rites-coutumes
- ↑ بصیری، محمدعلی، فتحی پور، ریحانه (1401).جامعه و فرهنگ سنگال. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی(در دست انتشار)