ديپلماسی با پشتيبانی از افکار عمومی ژاپن: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:JICA-ENG.png|بندانگشتی|سازمان همکاریهای بینالمللی [[ژاپن]]]] | [[پرونده:JICA-ENG.png|بندانگشتی|سازمان همکاریهای بینالمللی [[ژاپن]]، برگرفته از وب سایت جایکا، قابل بازیابی از https://www.jica.go.jp/english/overseas/iran/index.html]] | ||
در راستای داشتن سیاست خارجی فعال، [[ژاپن]] به دنبال حمایت از سیاستهای عمومی است. مقامات ارشد ژاپنی در رسانهها به طور مستقیم با مردم در مورد سیاست خارجی صحبت میکنند. تا آخر سال ۲۰۱۱، تمام سفارتخانههای [[ژاپن]] و دفاتر کنسولگری وبسایتهای مخصوص به خود را باز و راهاندازی کردند. درمجموع اتخاذ سیاست روابط عمومی قوی بهمنظور تبادل به موقع و مناسب اطلاعات و اهمیت قائل شدن به رسانهها و شناساندن [[فرهنگ ژاپنی|فرهنگ ژاپن]] به سایرین جهت ارتباط بلندمدت و طولانیتر با سایر ملتها و متقابلاً درک سایر فرهنگها حائز اهمیت است. علاوه بر مطالعات فرهنگی، این کشور جهت گسترش ارتباط همه جانبه و فراگیر انجام پژوهش و مطالعه پیرامون حوزه اقتصادی و فنی را نیز مد نظر قرار داده است. سازمان همکاریهای بینالمللی [[ژاپن]] یا جایکا (Japan International Cooperation Agency (JICA)) یکی از مراکزی است که جهت آموزش و پژوهش و تبادلنظر پیرامون موضوعات اقتصادی، فنی، اجتماعی و فرهنگی بهوجود آمده است.<ref>شادلو، شیده (۱۳۸۱). نقش موسسات پژوهشی در [[سیاست خارجی ژاپن]]. فصلنامه سیاست خارجی، سال شانزدهم، شماره ۴، ص۱۱۳۶-۱۱۲۵ | در راستای داشتن سیاست خارجی فعال، [[ژاپن]] به دنبال حمایت از سیاستهای عمومی است. مقامات ارشد ژاپنی در رسانهها به طور مستقیم با مردم در مورد سیاست خارجی صحبت میکنند. تا آخر سال ۲۰۱۱، تمام سفارتخانههای [[ژاپن]] و دفاتر کنسولگری وبسایتهای مخصوص به خود را باز و راهاندازی کردند. | ||
درمجموع اتخاذ سیاست روابط عمومی قوی بهمنظور تبادل به موقع و مناسب اطلاعات و اهمیت قائل شدن به رسانهها و شناساندن [[فرهنگ ژاپنی|فرهنگ ژاپن]] به سایرین جهت ارتباط بلندمدت و طولانیتر با سایر ملتها و متقابلاً درک سایر فرهنگها حائز اهمیت است. | |||
علاوه بر مطالعات فرهنگی، این کشور جهت گسترش ارتباط همه جانبه و فراگیر انجام پژوهش و مطالعه پیرامون حوزه اقتصادی و فنی را نیز مد نظر قرار داده است. سازمان همکاریهای بینالمللی [[ژاپن]] یا جایکا (Japan International Cooperation Agency (JICA)) یکی از مراکزی است که جهت آموزش و پژوهش و تبادلنظر پیرامون موضوعات اقتصادی، فنی، اجتماعی و فرهنگی بهوجود آمده است.<ref>شادلو، شیده (۱۳۸۱). نقش موسسات پژوهشی در [[سیاست خارجی ژاپن]]. فصلنامه سیاست خارجی، سال شانزدهم، شماره ۴، ص۱۱۳۶-۱۱۲۵.</ref> | |||
==نیز نگاه کنید به== | ==نیز نگاه کنید به== | ||
[[سیاست و حکومت ژاپن]]؛ [[سیاست خارجی ژاپن]] | |||
==کتابشناسی== | ==کتابشناسی== | ||
<references /> | <references /> | ||
== منبع اصلی == | |||
پالیزدار، فرهاد، ذاکری، قدرت اله(1402). جامعه و فرهنگ [[ژاپن]]. تهران: [https://alhodapub.com/ موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی]، ص89-115. | |||
== نویسندگان مقاله == | |||
فرهاد پالیزدار و قدرت اله ذاکری | |||
[[رده:سیاست خارجی و کنشگری در جهان]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۸ ژوئیهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۸:۲۲
در راستای داشتن سیاست خارجی فعال، ژاپن به دنبال حمایت از سیاستهای عمومی است. مقامات ارشد ژاپنی در رسانهها به طور مستقیم با مردم در مورد سیاست خارجی صحبت میکنند. تا آخر سال ۲۰۱۱، تمام سفارتخانههای ژاپن و دفاتر کنسولگری وبسایتهای مخصوص به خود را باز و راهاندازی کردند.
درمجموع اتخاذ سیاست روابط عمومی قوی بهمنظور تبادل به موقع و مناسب اطلاعات و اهمیت قائل شدن به رسانهها و شناساندن فرهنگ ژاپن به سایرین جهت ارتباط بلندمدت و طولانیتر با سایر ملتها و متقابلاً درک سایر فرهنگها حائز اهمیت است.
علاوه بر مطالعات فرهنگی، این کشور جهت گسترش ارتباط همه جانبه و فراگیر انجام پژوهش و مطالعه پیرامون حوزه اقتصادی و فنی را نیز مد نظر قرار داده است. سازمان همکاریهای بینالمللی ژاپن یا جایکا (Japan International Cooperation Agency (JICA)) یکی از مراکزی است که جهت آموزش و پژوهش و تبادلنظر پیرامون موضوعات اقتصادی، فنی، اجتماعی و فرهنگی بهوجود آمده است.[۱]
نیز نگاه کنید به
سیاست و حکومت ژاپن؛ سیاست خارجی ژاپن
کتابشناسی
- ↑ شادلو، شیده (۱۳۸۱). نقش موسسات پژوهشی در سیاست خارجی ژاپن. فصلنامه سیاست خارجی، سال شانزدهم، شماره ۴، ص۱۱۳۶-۱۱۲۵.
منبع اصلی
پالیزدار، فرهاد، ذاکری، قدرت اله(1402). جامعه و فرهنگ ژاپن. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، ص89-115.
نویسندگان مقاله
فرهاد پالیزدار و قدرت اله ذاکری