واحه های توریستی مصر: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
[[پرونده:Siwa-Oasis-Egypt-Tours-Portal.jpg|بندانگشتی|واحه سیوة]]
[[پرونده:Siwa-Oasis-Egypt-Tours-Portal.jpg|بندانگشتی|واحه سیوة. برگرفته از سایت Tridge، قابل بازیابی از https://www.tridge.com/find-suppliers/basic/shali-siwa-salt]]
[[پرونده:Exploring-the-Hidden-Beauty-of-Siwa-Oasis-in-Egypt.jpg|پیوند=http://wiki.icro.ir/%D9%BE%D8%B1%D9%88%D9%86%D8%AF%D9%87:Exploring-the-Hidden-Beauty-of-Siwa-Oasis-in-Egypt.jpg|بندانگشتی|واحه سیوة]]
[[پرونده:Exploring-the-Hidden-Beauty-of-Siwa-Oasis-in-Egypt.jpg|پیوند=http://wiki.icro.ir/%D9%BE%D8%B1%D9%88%D9%86%D8%AF%D9%87:Exploring-the-Hidden-Beauty-of-Siwa-Oasis-in-Egypt.jpg|بندانگشتی|واحه سیوة. برگرفته از سایت winning paradise، قابل بازیابی از https://www.winningparadise.com/beauty-of-siwa-oasis-in-egypt]]
واحه‌های توریستی متعددی در [[مصر]] وجود دارد که از جمله آنها، واحه سیوة در صحرای غربی در نزدیکی مرزهای لیبی قرار دارد. آب و هوای این واحه صحرایی در زمستان­‌ها بسیار سرد و در تابستان­‌ها بسیار گرم و در فصل بهار و پاییز دارای آب و هوایی معتدل است. این واحه دارای انبوه درختان نخل، چشمه‌­های آب، تپه‌­های شنی سفید رنگ و گرم است که مورد استفاده استعلاجی گردشگران قرار می‌­گیرد. چشمه­‌های آب گرم معمولی و گوگردی هم از دیگر امکانات استعلاجی این واحه است. هوای خشک واحه سیوة مناسب افرادی است که از بیماری دستگاه تنفسی رنج می‌برند. واحه البحریة در 180 کیلومتری شهر اسیوط از دیگر واحه‌های مصری با جاذبه‌های توریستی و تفریحی است. در این واحه حدود 268 چشمه آب گرم معدنی (گوگردی) وجود دارد که مورد استفاده استعلاجی قرار می­‌گیرد. از دیگر واحه‌های [[مصر]]، الخارجة و الداخلة در استان الوادی الجدید است.<ref>صدر هاشمی، سید محمد (1392). جامع فرهنگ و ملل مصر. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، ص228-229.</ref>
واحه‌های توریستی متعددی در [[مصر]] وجود دارد که از جمله آنها، واحه سیوة در صحرای غربی در نزدیکی مرزهای لیبی قرار دارد. آب و هوای این واحه صحرایی در زمستان­‌ها بسیار سرد و در تابستان­‌ها بسیار گرم و در فصل بهار و پاییز دارای آب و هوایی معتدل است. این واحه دارای انبوه درختان نخل، چشمه‌­های آب، تپه‌­های شنی سفید رنگ و گرم است که مورد استفاده استعلاجی گردشگران قرار می‌­گیرد. چشمه­‌های آب گرم معمولی و گوگردی هم از دیگر امکانات استعلاجی این واحه است. هوای خشک واحه سیوة مناسب افرادی است که از بیماری دستگاه تنفسی رنج می‌برند. واحه البحریة در 180 کیلومتری شهر اسیوط از دیگر واحه‌های مصری با جاذبه‌های توریستی و تفریحی است. در این واحه حدود 268 چشمه آب گرم معدنی (گوگردی) وجود دارد که مورد استفاده استعلاجی قرار می­‌گیرد. از دیگر واحه‌های [[مصر]]، الخارجة و الداخلة در استان الوادی الجدید است.<ref>صدر هاشمی، سید محمد (1392). جامعه و فرهنگ [[مصر]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی]، ص228-229.</ref>
==نیز نگاه کنید به==
==نیز نگاه کنید به==
* [[مصر]]  
[[مصر]]؛ [[نظام فرهنگی مصر]]
 
*[[نظام فرهنگی مصر]]
==کتابشناسی==
==کتابشناسی==

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۰ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۰۱:۲۵

واحه سیوة. برگرفته از سایت Tridge، قابل بازیابی از https://www.tridge.com/find-suppliers/basic/shali-siwa-salt
واحه سیوة. برگرفته از سایت winning paradise، قابل بازیابی از https://www.winningparadise.com/beauty-of-siwa-oasis-in-egypt

واحه‌های توریستی متعددی در مصر وجود دارد که از جمله آنها، واحه سیوة در صحرای غربی در نزدیکی مرزهای لیبی قرار دارد. آب و هوای این واحه صحرایی در زمستان­‌ها بسیار سرد و در تابستان­‌ها بسیار گرم و در فصل بهار و پاییز دارای آب و هوایی معتدل است. این واحه دارای انبوه درختان نخل، چشمه‌­های آب، تپه‌­های شنی سفید رنگ و گرم است که مورد استفاده استعلاجی گردشگران قرار می‌­گیرد. چشمه­‌های آب گرم معمولی و گوگردی هم از دیگر امکانات استعلاجی این واحه است. هوای خشک واحه سیوة مناسب افرادی است که از بیماری دستگاه تنفسی رنج می‌برند. واحه البحریة در 180 کیلومتری شهر اسیوط از دیگر واحه‌های مصری با جاذبه‌های توریستی و تفریحی است. در این واحه حدود 268 چشمه آب گرم معدنی (گوگردی) وجود دارد که مورد استفاده استعلاجی قرار می­‌گیرد. از دیگر واحه‌های مصر، الخارجة و الداخلة در استان الوادی الجدید است.[۱]

نیز نگاه کنید به

مصر؛ نظام فرهنگی مصر

کتابشناسی

  1. صدر هاشمی، سید محمد (1392). جامعه و فرهنگ مصر. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، ص228-229.