دانشگاه اسیوط مصر: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:دانشگاه اسیوط.png|بندانگشتی|دانشگاه اسیوط | [[پرونده:دانشگاه اسیوط.png|بندانگشتی|دانشگاه اسیوط. برگرفته از سایت asiaeducationreview، قابل بازیابی از https://www.asiaeducationreview.com/others/news/assiut-university-launches-first-japanese-language-course-with-japan-foundation-nwid-2389.html]] | ||
این دانشگاه (جامعة اسیوط) در سال 1957 با دو دانشکده علوم و مهندسی فعالیت خود را در شهر اسیوط در جنوب مصر آغاز کرد. | |||
این دانشگاه دارای 20 دانشکده است که برخی از آن‌ها در شهرهای سوهاج، اسوان و قنا قرار دارد. بهترین دانشکده‌های این دانشگاه عبارت است از: ادبیات، حقوق، علوم، بازرگانی، پزشکی، داروسازی، مهندسی و کشاورزی.<ref>صدر هاشمی، سید محمد (1392). جامعه و فرهنگ [[مصر]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی]، ص373-374.</ref> | |||
==نیز نگاه کنید به== | ==نیز نگاه کنید به== | ||
[[نظام آموزش، تحقیقات و فناوری مصر]]؛ [[دانشگاه قاهره مصر]]؛ [[دانشگاه اسکندریه مصر]]؛ [[دانشگاه عین شمس مصر]]؛ [[دانشگاه المنصورة مصر]]؛ [[دانشگاه طنطای مصر]] | |||
==کتابشناسی== | ==کتابشناسی== | ||
<references /> | |||
[[رده:مراکز شاخص علمی- دانشگاهی]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۵ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۲۱:۴۶
دانشگاه اسیوط. برگرفته از سایت asiaeducationreview، قابل بازیابی از https://www.asiaeducationreview.com/others/news/assiut-university-launches-first-japanese-language-course-with-japan-foundation-nwid-2389.html
این دانشگاه (جامعة اسیوط) در سال 1957 با دو دانشکده علوم و مهندسی فعالیت خود را در شهر اسیوط در جنوب مصر آغاز کرد.
این دانشگاه دارای 20 دانشکده است که برخی از آن‌ها در شهرهای سوهاج، اسوان و قنا قرار دارد. بهترین دانشکده‌های این دانشگاه عبارت است از: ادبیات، حقوق، علوم، بازرگانی، پزشکی، داروسازی، مهندسی و کشاورزی.[۱]
نیز نگاه کنید به
نظام آموزش، تحقیقات و فناوری مصر؛ دانشگاه قاهره مصر؛ دانشگاه اسکندریه مصر؛ دانشگاه عین شمس مصر؛ دانشگاه المنصورة مصر؛ دانشگاه طنطای مصر
کتابشناسی
- ↑ صدر هاشمی، سید محمد (1392). جامعه و فرهنگ مصر. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، ص373-374.