انواع سازمان های اجتماعی چین: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۴ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
با توسعه‌­ی آزادی­‌های نسبی اجتماعی در [[چین|کشور چین]] پس از اجرای اصلاحات، نهادهای اجتماعی سنتی با شکل و شمایل تازه در این کشور تجدید حیات یافته و نقش اینگونه نهادها در تأمین [[رفاه اجتماعی در چین|رفاه اجتماعی]] و حفاظت از محیط زیست و رفع محرومیت از مناطق دور افتاده به ویژه جنوب غرب [[چین]] افزایش یافته است.


== انواع سازمان­‌های اجتماعی فعال در چین ==
=== انواع سازمان های اجتماعی فعال در [[چین]] ===
با توسعه‌­ی آزادی­‌های نسبی اجتماعی در کشور [[چین]] پس از اجرای اصلاحات، نهادهای اجتماعی سنتی با شکل و شمایل تازه در این کشور تجدید حیات یافته و نقش اینگونه نهادها در تأمین رفاه اجتماعی و حفاظت از محیط زیست و رفع محرومیت از مناطق دور افتاده به ویژه جنوب غرب چین افزایش یافته است. سازمان­‌های اجتماعی در چین را که عمدتا غیر سیاسی هستند( Non Political Organizations(NPO))، می­‌توان به3گروه سازمان­‌های اجتماعی وابسته به دولت(Governmental Social Organizations. (GOSO))؛ سازمان­‌های اجتماعی مردم نهاد(Non Governmental Organizations. (NGO))؛ و سازمان­‌های مردم نهاد و غیر انتفاعی بین المللی(International Non Governmental Organizations. (IOGO))؛ تقسیم کرد. میان دولت و این سازمان­‌ها تقسیم وظایف و مسئولیت صورت گرفته و هرکدام در حیطه­‌ی وظایف خود عمل می­‌کنند. نهادهای دولتی که مسئولیت نظارت بر این سازمان­‌ها را بر عهده دارند وزارت امور اجتماعی(Ministry of Social Affairs of the Peoples Republic of China) که توسعه، تدوین و نظارت بر مقررات مربوط به سمن­‌ها، بنیادها و نهادهای غیر انتفاعی خصوصی را بر عهده دارد و سازمان امور ادیان(State Administration of Religious Affairs of the PRC) که بررسی جایگاه و مسایل تئوریک اعتقادات مذهبی، تدوین، نظارت و تبلیغ مقررات و سیاست‌­های دینی و جلوگیری از فعالیت های غیر قانونی مذهبی را عهده دار است. برای دولت و سمن‌­ها(سازمان­‌های مردم نهاد)توان و نقش مختلفی در ارایه‌­ی خدمات و رفاه اجتماعی تعریف شده است. دولت نقش مهم و اصلی در1-تهیه و تدوین سیاست­‌های رفاهی و طرح­‌های خدماتی؛ 2-اجرای قوانین و مقررات؛ 3-تخصیص منابع(دولت صرفا به آن دسته از سمن­‌ها از بودجه ی دولتی کمک می کند که با دولت رابطه ی خوبی داشته و در چارچوب سیاست های دولت حرکت کنند.)؛ 4-نظارت و ارزیابی کیفیت خدمات ارایه شده؛ 5-تعیین مناطق مورد نیاز برای ارایه خدمات را ایفا می کند، و نقش سمن­‌ها اساسا در1-ارایه‌­ی خدمات رفاهی؛ 2-اجرای پروژه­‌های رفاه اجتماعی تعیین شده از سوی دولت؛ 3-کشف منابع جدید رفاهی؛ 4-ارایه­‌ی مشاوره به دولت در روند تهیه و تدوین قوانین و مقررات رفاه اجتماعی؛ 5-پیشگام شدن در ارایه­‌ی خدمات رفاهی جدید، توصیه به رعایت حقوق بشر، و عدالت و برابری اجتماعی خلاصه می شود.
سازمان­‌های اجتماعی در [[چین]] را که عمدتا غیر سیاسی هستند(Non Political Organizations, NPO)، می­‌توان به3گروه:


(New breakthrough for grassroots Charity Groups ،2011)<ref>سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی،جلد اول، ص307-308
* سازمان­‌های اجتماعی وابسته به دولت(Governmental Social Organizations, GOSO)؛
</ref>


=== کتاب شناسی ===
* سازمان­‌های اجتماعی مردم نهاد(Non Governmental Organizations, NGO)؛ و
* سازمان­‌های مردم نهاد و غیر انتفاعی بین المللی(International Non Governmental Organizations, IOGO)؛ تقسیم کرد.
 
میان دولت و این سازمان­‌ها تقسیم وظایف و مسئولیت صورت گرفته و هرکدام در حیطه­‌ی وظایف خود عمل می­‌کنند. نهادهای دولتی که مسئولیت نظارت بر این سازمان­‌ها را بر عهده دارند وزارت امور اجتماعی(Ministry of Social Affairs of the Peoples Republic of China) که توسعه، تدوین و نظارت بر مقررات مربوط به سمن­‌ها، بنیادها و نهادهای غیر انتفاعی خصوصی را بر عهده دارد و سازمان امور ادیان(State Administration of Religious Affairs of the PRC) که بررسی جایگاه و مسایل تئوریک اعتقادات مذهبی، تدوین، نظارت و تبلیغ مقررات و سیاست‌­های دینی و جلوگیری از فعالیت های غیر قانونی مذهبی را عهده دار است. برای دولت و سمن‌­ها(سازمان­‌های مردم نهاد)توان و نقش مختلفی در ارایه‌­ی [[رفاه اجتماعی در چین|خدمات و رفاه اجتماعی]] تعریف شده است.
 
دولت نقش مهم و اصلی در موارد زیر را دارد:
 
* تهیه و تدوین سیاست­‌های رفاهی و طرح­‌های خدماتی؛
* اجرای قوانین و مقررات؛
* تخصیص منابع(دولت صرفا به آن دسته از سمن­‌ها از بودجه ی دولتی کمک می کند که با دولت رابطه ی خوبی داشته و در چارچوب سیاست های دولت حرکت کنند.)؛
* نظارت و ارزیابی کیفیت خدمات ارایه شده؛
* تعیین مناطق مورد نیاز برای ارایه خدمات را ایفا می کند.
 
و نقش سمن­‌ها اساسا در موارد زیر است:
 
* ارایه‌­ی خدمات رفاهی؛
* اجرای پروژه­‌های رفاه اجتماعی تعیین شده از سوی دولت؛
* کشف منابع جدید رفاهی؛
* ارایه­‌ی مشاوره به دولت در روند تهیه و تدوین قوانین و مقررات [[رفاه اجتماعی در چین|رفاه اجتماعی]]؛
* پیشگام شدن در ارایه­‌ی [[رفاه اجتماعی در چین|خدمات رفاهی]] جدید، توصیه به رعایت حقوق بشر، و عدالت و برابری اجتماعی خلاصه می شود<ref>New breakthrough for grassroots Charity Groups ،2011</ref><ref>سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ [[چین]]. تهران: [https://alhoda.ir موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی]، جلد 1، ص. 307-308.</ref>.
 
== نیز نگاه کنید به ==
[[سازمان های اجتماعی چین]]؛ [[مقررات ثبت سمن در چین]]
 
== کتاب شناسی ==

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۰ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۰۴:۰۳

با توسعه‌­ی آزادی­‌های نسبی اجتماعی در کشور چین پس از اجرای اصلاحات، نهادهای اجتماعی سنتی با شکل و شمایل تازه در این کشور تجدید حیات یافته و نقش اینگونه نهادها در تأمین رفاه اجتماعی و حفاظت از محیط زیست و رفع محرومیت از مناطق دور افتاده به ویژه جنوب غرب چین افزایش یافته است.

انواع سازمان های اجتماعی فعال در چین

سازمان­‌های اجتماعی در چین را که عمدتا غیر سیاسی هستند(Non Political Organizations, NPO)، می­‌توان به3گروه:

  • سازمان­‌های اجتماعی وابسته به دولت(Governmental Social Organizations, GOSO)؛
  • سازمان­‌های اجتماعی مردم نهاد(Non Governmental Organizations, NGO)؛ و
  • سازمان­‌های مردم نهاد و غیر انتفاعی بین المللی(International Non Governmental Organizations, IOGO)؛ تقسیم کرد.

میان دولت و این سازمان­‌ها تقسیم وظایف و مسئولیت صورت گرفته و هرکدام در حیطه­‌ی وظایف خود عمل می­‌کنند. نهادهای دولتی که مسئولیت نظارت بر این سازمان­‌ها را بر عهده دارند وزارت امور اجتماعی(Ministry of Social Affairs of the Peoples Republic of China) که توسعه، تدوین و نظارت بر مقررات مربوط به سمن­‌ها، بنیادها و نهادهای غیر انتفاعی خصوصی را بر عهده دارد و سازمان امور ادیان(State Administration of Religious Affairs of the PRC) که بررسی جایگاه و مسایل تئوریک اعتقادات مذهبی، تدوین، نظارت و تبلیغ مقررات و سیاست‌­های دینی و جلوگیری از فعالیت های غیر قانونی مذهبی را عهده دار است. برای دولت و سمن‌­ها(سازمان­‌های مردم نهاد)توان و نقش مختلفی در ارایه‌­ی خدمات و رفاه اجتماعی تعریف شده است.

دولت نقش مهم و اصلی در موارد زیر را دارد:

  • تهیه و تدوین سیاست­‌های رفاهی و طرح­‌های خدماتی؛
  • اجرای قوانین و مقررات؛
  • تخصیص منابع(دولت صرفا به آن دسته از سمن­‌ها از بودجه ی دولتی کمک می کند که با دولت رابطه ی خوبی داشته و در چارچوب سیاست های دولت حرکت کنند.)؛
  • نظارت و ارزیابی کیفیت خدمات ارایه شده؛
  • تعیین مناطق مورد نیاز برای ارایه خدمات را ایفا می کند.

و نقش سمن­‌ها اساسا در موارد زیر است:

  • ارایه‌­ی خدمات رفاهی؛
  • اجرای پروژه­‌های رفاه اجتماعی تعیین شده از سوی دولت؛
  • کشف منابع جدید رفاهی؛
  • ارایه­‌ی مشاوره به دولت در روند تهیه و تدوین قوانین و مقررات رفاه اجتماعی؛
  • پیشگام شدن در ارایه­‌ی خدمات رفاهی جدید، توصیه به رعایت حقوق بشر، و عدالت و برابری اجتماعی خلاصه می شود[۱][۲].

نیز نگاه کنید به

سازمان های اجتماعی چین؛ مقررات ثبت سمن در چین

کتاب شناسی

  1. New breakthrough for grassroots Charity Groups ،2011
  2. سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، جلد 1، ص. 307-308.