خط میخی در افغانستان: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
خط قبل از دوره هخامنشیان مشخص نیست و هنوز آثاری در این زمینه به دست نیامده است. قدیمی‌ترین آثار خطی که از ایرانیان پیدا شده به خط میخی است؛ مانند کتیبه‌های هخامنشیان. احتمال داده شده است که خط میخی قبل از دوره هخامنشی نیز وجود داشته و فارسی باستان به [[خط میخی در افغانستان|خط میخی]] نوشته شده است.
خط قبل از دوره هخامنشیان مشخص نیست و هنوز آثاری در این زمینه به دست نیامده است. قدیمی‌ترین آثار خطی که از ایرانیان پیدا شده به خط میخی است؛ مانند کتیبه‌های هخامنشیان. احتمال داده شده است که خط میخی قبل از دوره هخامنشی نیز وجود داشته و فارسی باستان به خط میخی نوشته شده است.


خط میخی را سومری‌ها اختراع کردند.<blockquote>«مادها این خط را از آشوری‌ها به دست آوردند و به آن صورت الفبایی دادند. از شواهدی که در تخت‌جمشید به دست آمده است روشن می‌شود که نقوش آن به سه زبان پارسی، عیلامی و آشوری نوشته شده است. میخی پارسی فقط سلیس‌تر و ساده‌تر از دو میخی دیگر است و زبان پارسی باستان همان فرس باستان است که زبان رایج عهد هخامنشی بوده و همواره به [[خط میخی در افغانستان|خط میخی]] نوشته شده است».<ref>نفیسی، سعید (1344)، تاریخ نظم و نثر در زبان فارسی. تهران: انتشارات فروغی، ص 10.</ref></blockquote>[[خط میخی در افغانستان|خط میخی]] از چپ به راست نوشته می‌شد.<ref>علی آبادی، علیرضا (1395). جامعه و فرهنگ افغانستان. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی]، ص 137.</ref>
 
 
خط میخی را سومری‌ها اختراع کردند.<blockquote>«مادها این خط را از آشوری‌ها به دست آوردند و به آن صورت الفبایی دادند. از شواهدی که در تخت‌جمشید به دست آمده است روشن می‌شود که نقوش آن به سه زبان پارسی، عیلامی و آشوری نوشته شده است. میخی پارسی فقط سلیس‌تر و ساده‌تر از دو میخی دیگر است و زبان پارسی باستان همان فرس باستان است که زبان رایج عهد هخامنشی بوده و همواره به خط میخی نوشته شده است».<ref>نفیسی، سعید (1344)، تاریخ نظم و نثر در زبان فارسی. تهران: انتشارات فروغی، ص 10.</ref></blockquote>خط میخی از چپ به راست نوشته می‌شد.<ref>علی آبادی، علیرضا (1395). جامعه و فرهنگ [[افغانستان]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی]، ص 137.</ref>


== نیز نگاه کنید به ==
== نیز نگاه کنید به ==
*[[خط ژاپنی]]
[[خط ژاپنی]]؛ [[خط روسی]]؛ [[خط چینی]]؛ [[خط سنگالی]]؛ [[زبان و خط کوبایی]]؛ [[زبان و خط تونسی]]
*[[خط روسی]]
*[[خط چینی]]
*[[خط سنگالی]]
*[[زبان و خط کوبایی]]
*[[زبان و خط تونسی]]


== کتابشناسی ==
== کتابشناسی ==
<references />
[[رده:خط و خوشنویسی فارسی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۳ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۸:۴۹

خط قبل از دوره هخامنشیان مشخص نیست و هنوز آثاری در این زمینه به دست نیامده است. قدیمی‌ترین آثار خطی که از ایرانیان پیدا شده به خط میخی است؛ مانند کتیبه‌های هخامنشیان. احتمال داده شده است که خط میخی قبل از دوره هخامنشی نیز وجود داشته و فارسی باستان به خط میخی نوشته شده است.


خط میخی را سومری‌ها اختراع کردند.

«مادها این خط را از آشوری‌ها به دست آوردند و به آن صورت الفبایی دادند. از شواهدی که در تخت‌جمشید به دست آمده است روشن می‌شود که نقوش آن به سه زبان پارسی، عیلامی و آشوری نوشته شده است. میخی پارسی فقط سلیس‌تر و ساده‌تر از دو میخی دیگر است و زبان پارسی باستان همان فرس باستان است که زبان رایج عهد هخامنشی بوده و همواره به خط میخی نوشته شده است».[۱]

خط میخی از چپ به راست نوشته می‌شد.[۲]

نیز نگاه کنید به

خط ژاپنی؛ خط روسی؛ خط چینی؛ خط سنگالی؛ زبان و خط کوبایی؛ زبان و خط تونسی

کتابشناسی

  1. نفیسی، سعید (1344)، تاریخ نظم و نثر در زبان فارسی. تهران: انتشارات فروغی، ص 10.
  2. علی آبادی، علیرضا (1395). جامعه و فرهنگ افغانستان. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، ص 137.