تبعیض جنسیتی در آموزش چین: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
علیرغم بهبودهای چشمگیر حاصله در وضعیت و جایگاه زنان در [[چین]] پس از حاکمیت [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|حزب کمونیست]]، به ویژه اجرای اصلاحات اقتصادی، هنوز هم جامعه‌ی زنان این کشور تا حدودی با تبعیض‌های جنسیتی در درآمد، اشتغال در بخش‌های دولتی و بخش خصوصی، سطوح آموزشی، و نیروی کار، هر کدام در درجات مختلفی رنج می‌برند<ref name=":1">Yuhui Li: www.bridgew.edu/soas/jiws/vol1</ref>. برای نمونه، بوِرلی هوپر که در سال1991میلادی پژوهشی پیرامون جنسیت و آموزش و پرورش در چین انجام داده، اشاره می‌کند که از سال1949 تا کنون، در مدارس [[چین]] همواره تعداد دانش آموزان دختر نسبت به دانش آموزان پسر کمتر بوده است. | علیرغم بهبودهای چشمگیر حاصله در وضعیت و جایگاه زنان در [[چین]] پس از حاکمیت [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|حزب کمونیست]]، به ویژه اجرای اصلاحات اقتصادی، هنوز هم جامعه‌ی زنان این کشور تا حدودی با تبعیض‌های جنسیتی در درآمد، اشتغال در بخش‌های دولتی و بخش خصوصی، سطوح آموزشی، و نیروی کار، هر کدام در درجات مختلفی رنج می‌برند<ref name=":1">Yuhui Li: www.bridgew.edu/soas/jiws/vol1</ref>. برای نمونه، بوِرلی هوپر که در سال1991میلادی پژوهشی پیرامون جنسیت و [[نظام آموزش و پرورش در چین معاصر|آموزش و پرورش در چین]] انجام داده، اشاره می‌کند که از سال1949 تا کنون، در مدارس [[چین]] همواره تعداد دانش آموزان دختر نسبت به دانش آموزان پسر کمتر بوده است. | ||
=== تبعیض جنسیتی در آموزش === | === تبعیض جنسیتی در آموزش === | ||
در سال1950 وقتی [[جمهوری خلق چین]] تازه تأسیس شده بود، 26درصد دانش آموزان مدارس ابتدایی، 26درصد مدارس متوسطه، و 23درصد دانشجویان مراکز آموزش عالی دختر بودند. با پایان دهه‌ی1980(یک دهه پس از اجرای اصلاحات) این درصدها به ترتیب به 46، 41، و 33درصد افزایش یافت، این آمار نشان می‌دهد که هنوز هم برای برابری آموزشی دختران در مراکز آموزش عالی مشکلاتی وجود دارد<ref name=":2"> Hooper, Beverley)1991(.“Gender and Education”. Chinese Education: Problems, Policies and Prospects. Edited by Irving Epstein. New York: Garland Publishing.</ref>. | در سال1950 وقتی [[جمهوری خلق چین]] تازه تأسیس شده بود، 26درصد دانش آموزان مدارس ابتدایی، 26درصد مدارس متوسطه، و 23درصد دانشجویان مراکز آموزش عالی دختر بودند. با پایان دهه‌ی1980(یک دهه پس از اجرای اصلاحات) این درصدها به ترتیب به 46، 41، و 33درصد افزایش یافت، این آمار نشان می‌دهد که هنوز هم برای برابری آموزشی دختران در مراکز آموزش عالی مشکلاتی وجود دارد<ref name=":2"> Hooper, Beverley)1991(.“Gender and Education”. Chinese Education: Problems, Policies and Prospects. Edited by Irving Epstein. New York: Garland Publishing.</ref>. | ||
=== انقلاب فرهنگی === | === [[اجرای انقلاب فرهنگی در چین|انقلاب فرهنگی]] === | ||
بالا بودن میزان حضور زنان در مؤسسات آموزش عالی در دوران انقلاب فرهنگی نسبت به پیش و پس از این دوران، به احتمال زیاد در نتیجه‌ی دخالت مستقیم دولت و کنترل نهادهای آموزشی بوده است. در این دوران ورود به دانشگاه‌ها براساس معیارهای در نظر گرفته شده توسط [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|حزب کمونیست]] صورت می‌گرفت که ایدئولوژی سیاسی، سابقه‌ی انقلابی خانوادگی، و تجربه‌ی کاری از جمله‌ی این معیارها بود. هوپر، دلایل پایین بودن نسبت حضور زنان در دانشگاه‌ها در این سال‌ها، عدم کشش بازار برای جذب فارغ التحصیلان دختر نسبت به پسر، و فرهنگ و ایده‌های سنتی پدرسالاری که در ساختار خانوادگی تحت عنوان«برای زنان فضیلت این است که با استعداد نباشند» نفوذ دارد می‌داند. وی معتقد است، این نگرش جنسیتی عمیق و ریشه‌دار است که زنان را از فراگیری علم دل‌سرد می‌کند<ref name=":2" />. | بالا بودن میزان حضور زنان در مؤسسات آموزش عالی در [[اجرای انقلاب فرهنگی در چین|دوران انقلاب فرهنگی]] نسبت به پیش و پس از این دوران، به احتمال زیاد در نتیجه‌ی دخالت مستقیم دولت و کنترل نهادهای آموزشی بوده است. در این دوران ورود به دانشگاه‌ها براساس معیارهای در نظر گرفته شده توسط [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|حزب کمونیست]] صورت می‌گرفت که ایدئولوژی سیاسی، سابقه‌ی انقلابی خانوادگی، و تجربه‌ی کاری از جمله‌ی این معیارها بود. هوپر، دلایل پایین بودن نسبت حضور زنان در دانشگاه‌ها در این سال‌ها، عدم کشش بازار برای جذب فارغ التحصیلان دختر نسبت به پسر، و فرهنگ و ایده‌های سنتی پدرسالاری که در [[گرایش خانوادگی در چین|ساختار خانوادگی]] تحت عنوان«برای زنان فضیلت این است که با استعداد نباشند» نفوذ دارد می‌داند. وی معتقد است، این نگرش جنسیتی عمیق و ریشه‌دار است که زنان را از فراگیری علم دل‌سرد می‌کند<ref name=":2" />. | ||
البته باید اشاره نمود که در سال‌های اخیر، با توسعه‌ی اقتصاد و گسترش فضای دانشگاهی در کشور [[چین]]، این تفاوت جنسیتی در امر آموزش در سطوح مختلف کاملا تغییر کرده و میزان حضور دختران در مدارس و دانشگاه‌ها پایین‌تر از پسران نیست. | البته باید اشاره نمود که در سال‌های اخیر، با توسعه‌ی اقتصاد و [[آموزش عالی در چین|گسترش فضای دانشگاهی]] در کشور [[چین]]، این تفاوت جنسیتی در امر آموزش در سطوح مختلف کاملا تغییر کرده و میزان حضور دختران در مدارس و دانشگاه‌ها پایین‌تر از پسران نیست. | ||
=== آمار وضعیت آموزش زنان در [[چین]] === | === آمار وضعیت آموزش زنان در [[چین]] === | ||
طبق آمار منتشره درسال2009میلادی، تعداد دانش آموزان و دانشجویان دختر در مدارس و مراکز آموزش عالی چین نسبت به کل دانشجویان به شرح زیر است: | طبق آمار منتشره درسال2009میلادی، تعداد دانش آموزان و دانشجویان دختر در [[مدارس خصوصی در چین باستان|مدارس]] و [[آموزش عالی در چین|مراکز آموزش عالی چین]] نسبت به کل دانشجویان به شرح زیر است: | ||
تعداد دانش آموزان دختر نسبت به کل دانش آموزان در مدارس ابتدایی 27/46درصد؛ در مدارس ابتدایی بزرگسالان 90/53درصد؛ در مدارس معمولی راهنمایی 32/47درصد؛ در مراکز فنی و حرفهای 35/47درصد؛ در مقطع دبیرستان 58/45درصد؛ در سواد آموزی بزرگسالان 08/55درصد؛ در مراکز آموزش عالی براساس مقاطع تحصیلی لیسانس 04/47درصد؛ فوق لیسانس 63/49درصد؛ مقطع دکتری 86/34درصد؛ مقطع لیسانس بزرگسالان 33/52 درصد؛ و آموزش مجازی در مقاطع مختلف 75/48درصد بوده است که تقریبا مساوی با پسران و مردان است<ref>Chinese Statistical Year Book,2009</ref>. | تعداد دانش آموزان دختر نسبت به کل دانش آموزان در مدارس ابتدایی 27/46درصد؛ در مدارس ابتدایی بزرگسالان 90/53درصد؛ در مدارس معمولی راهنمایی 32/47درصد؛ در مراکز فنی و حرفهای 35/47درصد؛ در مقطع دبیرستان 58/45درصد؛ در سواد آموزی بزرگسالان 08/55درصد؛ در مراکز آموزش عالی براساس مقاطع تحصیلی لیسانس 04/47درصد؛ فوق لیسانس 63/49درصد؛ مقطع دکتری 86/34درصد؛ مقطع لیسانس بزرگسالان 33/52 درصد؛ و آموزش مجازی در مقاطع مختلف 75/48درصد بوده است که تقریبا مساوی با پسران و مردان است<ref>Chinese Statistical Year Book,2009</ref><ref>سابقی، علی محمد (1392). جامعه و فرهنگ [[چین]]. تهران: [https://alhoda.ir موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی]، جلد1، ص. 330 -332.</ref>. | ||
نیز نگاه کنید | {{به روز رسانی}} | ||
== نیز نگاه کنید به == | |||
[[وضعیت زنان در چین]]؛ [[تبعیض جنسیتی زنان چین]]؛ [[تبعیض جنسیتی در نیروی کار و اشتغال چین]]؛ [[مشکلات زنان در چین]] | |||
== کتابشناسی == | == کتابشناسی == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۰ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۰۴:۳۴
علیرغم بهبودهای چشمگیر حاصله در وضعیت و جایگاه زنان در چین پس از حاکمیت حزب کمونیست، به ویژه اجرای اصلاحات اقتصادی، هنوز هم جامعه‌ی زنان این کشور تا حدودی با تبعیض‌های جنسیتی در درآمد، اشتغال در بخش‌های دولتی و بخش خصوصی، سطوح آموزشی، و نیروی کار، هر کدام در درجات مختلفی رنج می‌برند[۱]. برای نمونه، بوِرلی هوپر که در سال1991میلادی پژوهشی پیرامون جنسیت و آموزش و پرورش در چین انجام داده، اشاره می‌کند که از سال1949 تا کنون، در مدارس چین همواره تعداد دانش آموزان دختر نسبت به دانش آموزان پسر کمتر بوده است.
تبعیض جنسیتی در آموزش
در سال1950 وقتی جمهوری خلق چین تازه تأسیس شده بود، 26درصد دانش آموزان مدارس ابتدایی، 26درصد مدارس متوسطه، و 23درصد دانشجویان مراکز آموزش عالی دختر بودند. با پایان دهه‌ی1980(یک دهه پس از اجرای اصلاحات) این درصدها به ترتیب به 46، 41، و 33درصد افزایش یافت، این آمار نشان می‌دهد که هنوز هم برای برابری آموزشی دختران در مراکز آموزش عالی مشکلاتی وجود دارد[۲].
انقلاب فرهنگی
بالا بودن میزان حضور زنان در مؤسسات آموزش عالی در دوران انقلاب فرهنگی نسبت به پیش و پس از این دوران، به احتمال زیاد در نتیجه‌ی دخالت مستقیم دولت و کنترل نهادهای آموزشی بوده است. در این دوران ورود به دانشگاه‌ها براساس معیارهای در نظر گرفته شده توسط حزب کمونیست صورت می‌گرفت که ایدئولوژی سیاسی، سابقه‌ی انقلابی خانوادگی، و تجربه‌ی کاری از جمله‌ی این معیارها بود. هوپر، دلایل پایین بودن نسبت حضور زنان در دانشگاه‌ها در این سال‌ها، عدم کشش بازار برای جذب فارغ التحصیلان دختر نسبت به پسر، و فرهنگ و ایده‌های سنتی پدرسالاری که در ساختار خانوادگی تحت عنوان«برای زنان فضیلت این است که با استعداد نباشند» نفوذ دارد می‌داند. وی معتقد است، این نگرش جنسیتی عمیق و ریشه‌دار است که زنان را از فراگیری علم دل‌سرد می‌کند[۲].
البته باید اشاره نمود که در سال‌های اخیر، با توسعه‌ی اقتصاد و گسترش فضای دانشگاهی در کشور چین، این تفاوت جنسیتی در امر آموزش در سطوح مختلف کاملا تغییر کرده و میزان حضور دختران در مدارس و دانشگاه‌ها پایین‌تر از پسران نیست.
آمار وضعیت آموزش زنان در چین
طبق آمار منتشره درسال2009میلادی، تعداد دانش آموزان و دانشجویان دختر در مدارس و مراکز آموزش عالی چین نسبت به کل دانشجویان به شرح زیر است:
تعداد دانش آموزان دختر نسبت به کل دانش آموزان در مدارس ابتدایی 27/46درصد؛ در مدارس ابتدایی بزرگسالان 90/53درصد؛ در مدارس معمولی راهنمایی 32/47درصد؛ در مراکز فنی و حرفهای 35/47درصد؛ در مقطع دبیرستان 58/45درصد؛ در سواد آموزی بزرگسالان 08/55درصد؛ در مراکز آموزش عالی براساس مقاطع تحصیلی لیسانس 04/47درصد؛ فوق لیسانس 63/49درصد؛ مقطع دکتری 86/34درصد؛ مقطع لیسانس بزرگسالان 33/52 درصد؛ و آموزش مجازی در مقاطع مختلف 75/48درصد بوده است که تقریبا مساوی با پسران و مردان است[۳][۴].
در حال به روز رسانی و ویرایش
نیز نگاه کنید به
وضعیت زنان در چین؛ تبعیض جنسیتی زنان چین؛ تبعیض جنسیتی در نیروی کار و اشتغال چین؛ مشکلات زنان در چین
کتابشناسی
- ↑ Yuhui Li: www.bridgew.edu/soas/jiws/vol1
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ Hooper, Beverley)1991(.“Gender and Education”. Chinese Education: Problems, Policies and Prospects. Edited by Irving Epstein. New York: Garland Publishing.
- ↑ Chinese Statistical Year Book,2009
- ↑ سابقی، علی محمد (1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، جلد1، ص. 330 -332.