دشت های سودان: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (The LinkTitles extension automatically added links to existing pages (https://github.com/bovender/LinkTitles).) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
سرزمین | سرزمین [[سودان]]، دشت گسترده رسوبی، با شیب اندک است. ارتفاعات این کشور که حدود پنج درصد از سرزمین‌های آن را شامل می‌شوند عبارت‌اند از: کوه‌های «آماتونج» در جنوب، تپّه‌های مُشرف بر دریای سرخ در شرق، کوه‌های «نوبه» در جنوب استان کردفان، کوه «میدوب» و «مرّة» در دارفور<ref name=":22">برگرفته از http://www.ttea.gov.sd/turba.htm</ref>. | ||
مهم‌ترین | مهم‌ترین دشت‌های [[سودان]]، از نظر نوع خاک عبارت‌اند از: | ||
1- | 1- دشت‌های ماسه‌ای در بخش صحرایی و شبه صحرایی، در شمال و غرب سودان. اگرچه این بخش چندان حاصلخیز نیست ولی در برخی از این دشت‌ها، توتون، بادام زمینی، کنجد و کرکدی[III]، کاشته می‌شود و قسمت مرتع‌ها و چراگاه‌های مناسبی برای دام‌ها، یافت می‌شود. | ||
2- | 2- دشت‌های پوشیده از خاک رُس، در نواحی مرکزی و و شرق سودان که دربردارنده مهم‌ترین مناطق کشت پنبه و ذرّت هستند. در جنگل‌های این دشت‌ها، صمغ عربی و انواع چوب، قابل بهره‌برداری است. | ||
3- | 3- دشت‌های پوشیده از خاک سرخ در جنوب [[سودان]] | ||
4- | 4- دشت‌های پوشیده از رسوبات در کرانه‌های رود نیل و درّه‌ها، که حاصلخیزترین بخش از زمین‌های [[سودان]] به‌شمار می‌روند. | ||
زمین‌های قابل کشت در جمهوری سودان حدود دویست میلیون(000/000 | زمین‌های قابل کشت در جمهوری [[سودان]] حدود دویست میلیون(200/000/000) هکتار است. بیست درصد از زمین‌های قابل کشت این کشور، یعنی چهل میلیون (40/000/000) هکتار آن را، مورد بهره‌برداری قرار می‌گیرد. به عبارت دیگر ظرفیت کشاورزی [[سودان]] تا پنج برابر, قابل افزایش است.<ref name=":22">برگرفته از http://www.ttea.gov.sd/turba.htm</ref> | ||
6 | 11/6 درصد از مساحت کل کشور سودان، به وسیله جنگل‌های، پوشیده شده است<ref name=":02">وزارة الإعلام جمهورية السّودان(2011). السّودان: أرض الفرص، حقائق و أرقام . الخرطوم: وزارة الإعلام، يوليو .4</ref>. جنگل‌های و مراتع طبیعی این کشور، حدود پنجاه‌وهشت میلیون و پانصد هزار(58/500/000) هکتار از اراضی این کشور را تحت پوشش دارند<ref>برگرفته از http://www.sudan.net/facts.php</ref><ref>معماریان، مریم، امیدی، مصطفی (1394). جامعه و فرهنگ [[سودان]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی]، ص.19-20.</ref>. | ||
== نیز نگاه کنید به == | |||
[[جغرافیای طبیعی سودان]]؛ [[دشت های اردن]] | |||
== پاورقی == | |||
<small>[III] - در ایران به «کرکدی»، «چای ترش مکّه» گفته می‌شود ولی در اصل «کرکدی»، نوعی گیاه زینتی است که حدود دو متر بلندی دارد. گلبرگ های خوش رنگ و خوش عطر این گیاه زینتی، برای تولید داروهای کاهش فشار خون، تقویت ضربان قلب، برخی آنتی بیوتیک ها و رنگ های خوراکی به کارمی‌رود. یکی از بهترین انواع کرکدی، در سودان تولید می‌شود و سودانیان، با گلبرگ های خشک شده آن، چای و شربت، تهیّه می‌کنند ومی‌نوشند.</small> | |||
== کتابشناسی == | |||
نسخهٔ کنونی تا ۳ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۲۲:۴۷
سرزمین سودان، دشت گسترده رسوبی، با شیب اندک است. ارتفاعات این کشور که حدود پنج درصد از سرزمین‌های آن را شامل می‌شوند عبارت‌اند از: کوه‌های «آماتونج» در جنوب، تپّه‌های مُشرف بر دریای سرخ در شرق، کوه‌های «نوبه» در جنوب استان کردفان، کوه «میدوب» و «مرّة» در دارفور[۱].
مهم‌ترین دشت‌های سودان، از نظر نوع خاک عبارت‌اند از:
1- دشت‌های ماسه‌ای در بخش صحرایی و شبه صحرایی، در شمال و غرب سودان. اگرچه این بخش چندان حاصلخیز نیست ولی در برخی از این دشت‌ها، توتون، بادام زمینی، کنجد و کرکدی[III]، کاشته می‌شود و قسمت مرتع‌ها و چراگاه‌های مناسبی برای دام‌ها، یافت می‌شود.
2- دشت‌های پوشیده از خاک رُس، در نواحی مرکزی و و شرق سودان که دربردارنده مهم‌ترین مناطق کشت پنبه و ذرّت هستند. در جنگل‌های این دشت‌ها، صمغ عربی و انواع چوب، قابل بهره‌برداری است.
3- دشت‌های پوشیده از خاک سرخ در جنوب سودان
4- دشت‌های پوشیده از رسوبات در کرانه‌های رود نیل و درّه‌ها، که حاصلخیزترین بخش از زمین‌های سودان به‌شمار می‌روند.
زمین‌های قابل کشت در جمهوری سودان حدود دویست میلیون(200/000/000) هکتار است. بیست درصد از زمین‌های قابل کشت این کشور، یعنی چهل میلیون (40/000/000) هکتار آن را، مورد بهره‌برداری قرار می‌گیرد. به عبارت دیگر ظرفیت کشاورزی سودان تا پنج برابر, قابل افزایش است.[۱]
11/6 درصد از مساحت کل کشور سودان، به وسیله جنگل‌های، پوشیده شده است[۲]. جنگل‌های و مراتع طبیعی این کشور، حدود پنجاه‌وهشت میلیون و پانصد هزار(58/500/000) هکتار از اراضی این کشور را تحت پوشش دارند[۳][۴].
نیز نگاه کنید به
جغرافیای طبیعی سودان؛ دشت های اردن
پاورقی
[III] - در ایران به «کرکدی»، «چای ترش مکّه» گفته می‌شود ولی در اصل «کرکدی»، نوعی گیاه زینتی است که حدود دو متر بلندی دارد. گلبرگ های خوش رنگ و خوش عطر این گیاه زینتی، برای تولید داروهای کاهش فشار خون، تقویت ضربان قلب، برخی آنتی بیوتیک ها و رنگ های خوراکی به کارمی‌رود. یکی از بهترین انواع کرکدی، در سودان تولید می‌شود و سودانیان، با گلبرگ های خشک شده آن، چای و شربت، تهیّه می‌کنند ومی‌نوشند.
کتابشناسی
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ برگرفته از http://www.ttea.gov.sd/turba.htm
- ↑ وزارة الإعلام جمهورية السّودان(2011). السّودان: أرض الفرص، حقائق و أرقام . الخرطوم: وزارة الإعلام، يوليو .4
- ↑ برگرفته از http://www.sudan.net/facts.php
- ↑ معماریان، مریم، امیدی، مصطفی (1394). جامعه و فرهنگ سودان. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی، ص.19-20.