تاریخچه ورود و تحول صنعت سینما در تایلند: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
(صفحه‌ای تازه حاوی «اولین نمایش فیلم در تایلند در شهر بانکوک و در ۹ ژوئن ۱۸۹۷ توسط برادران لومیر انجام شد. در همان سال، در جریان سفر پادشاه وقت تایلند چولالونگ‌کورن به اروپا، فیلمی از این سفر توسط برادر پادشاه تهیه شد و تجهیزات فیلم‌برداری توسط وی به تایلند آمد....» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
اولین نمایش فیلم در تایلند در شهر بانکوک و در ۹ ژوئن ۱۸۹۷ توسط برادران لومیر انجام شد. در همان سال، در جریان سفر پادشاه وقت تایلند چولالونگ‌کورن به اروپا، فیلمی از این سفر توسط برادر پادشاه تهیه شد و تجهیزات فیلم‌برداری توسط وی به تایلند آمد. شاهزاده تونگ تام سامبسترا که «پدر سینمای تایلند» نیز نامیده می‌شود پس از آن کارهای مستندی زیادی انجام داد که در بانکوک به نمایش درمی‌آمد.
اولین نمایش فیلم در [[تایلند]] در شهر [[بانکوک]] و در ۹ ژوئن ۱۸۹۷ توسط برادران لومیر انجام شد. در همان سال، در جریان سفر پادشاه وقت [[تایلند]] چولالونگ‌کورن به اروپا، فیلمی از این سفر توسط برادر پادشاه تهیه شد و تجهیزات فیلم‌برداری توسط وی به [[تایلند]] آمد. شاهزاده تونگ تام سامبسترا که «پدر سینمای [[تایلند]]» نیز نامیده می‌شود پس از آن کارهای مستندی زیادی انجام داد که در [[بانکوک]] به نمایش درمی‌آمد.


۱۹۰۰ م: یکی از شاهزادگان تایلندی برای اولین بار سینما را به تایلند آورد.
* ۱۹۰۰ م: یکی از شاهزادگان تایلندی برای اولین بار سینما را به [[تایلند]] آورد.
* ۱۹۰۴ م: ژاپنی‌ها فیلم‌های پردهٔ بزرگ را به تایلند آوردند.
* ۱۹۰۵م: نخستین تماشاخانه در [[تایلند]] ساخته شد.
* ۱۹۱۰م: ساختمان تئاتر «پری دالای» (Preedalai) در [[بانکوک]] گشایش یافت.
* ۱۹۱۶م: نخستین شرکت توزیع‌کننده فیلم‌های خارجی در [[تایلند]] به نام شرکت سینمایی «پاتاناکورن» (Patanakorn) تأسیس شد.
* ۱۹۲۲م: نخستین مجلهٔ سینمایی [[تایلند]] به نام «پارب پایون سیام» (Parb payon siam) منتشر شد.
* ۱۹۲۳م:گروه سینمایی «هنری مک رای» (Henry Mc Rae) نخستین فیلم داستانی [[تایلند]] را به نام «دوشیزه سووارنا» (Miss Suvarna) تولید کرد.
* ۱۹۲۷م: شرکت تصویری [[بانکوک]] (Bangkok Picture Company) با مدیریت برادران واسووات (Wasuwat)، که نخستین شرکت داخلی برای تولید فیلم بود در [[تایلند]] تأسیس شد.
* ۱۹۲۸ م: نخستین فیلم ناطق خارجی به سواحل [[تایلند]] رسید.
* ۱۹۳۲م: نخستین فیلم ناطق تایلندی به نام «سفر به آسترای» (Going Astray) تولید شد.
* ۱۹۳۳م:گشایش تئاتر «چالرم کرونگ» که نخستین ساختمان با تهویهٔ مطبوع [[تایلند]] بود.
* ۱۹۴۳م: نخستین دانشگاه هنر در تایلند به نام دانشگاه سیلپاکورن (Silpakorn) گشایش یافت.
* ۱۹۴۹م: فیلم سینمایی «جنایتکار بی‌گناه» نخستین فیلم جنجالی تاریخ سینمایی [[تایلند]] معرفی شد.
* ۱۹۵۲ م: نخستین برنامه رقص تایلندی از تلویزیون پخش شد.
* ۱۹۵۳م: نخستین فیلم سه‌بعدی به نام «مردی در تاریکی» در [[بانکوک]] به نمایش درآمد.
* ۱۹۵۴م: در نخستین جشنوارهٔ فیلم آسیا در توکیو، فیلمی تایلندی به‌نام «سانتی ونا» (Santivena) به‌دلیل پیوند دادن فرهنگ‌های شرق و غرب، جایزه گرفت.
* ۱۹۶۵ م: نخستین دانشکدهٔ تئاتر و بازیگری در دانشگاه چولالون کورن تأسیس شد.
* ۱۹۷۴م: فیلم‌برداری آخرین فیلم جیمز باند به نام «مردی با طپانچهٔ طلایی» در [[تایلند]] آغاز شد.
* ۱۹۹۵م: کوکریت پراموج، نخست‌وزیر پیشین [[تایلند]] که با مارلون براندو در فیلم «آمریکایی زشت» بازی کرده بود، درگذشت.
* ۱۹۹۸ م: نخستین جشنوارهٔ بین‌المللی فیلم، در [[بانکوک]] برگزار شد<ref>Lionen(1999). "20th Century Milestones in Thai Entertainment and Culture". The Nation (31 Dec).</ref><ref>الهی، امیر سعید(1391). جامعه و فرهنگ [[تایلند]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی هنری و انتشارات بین‌المللی الهدی]،ص.257-259.</ref>.  


۱۹۰۴ م: ژاپنی‌ها فیلم‌های پرده بزرگ را به تایلند آوردند. ۱۹۰۵م: نخستین تماشاخانه در تایلند ساخته شد.
== نیز نگاه کنید به ==
[[پیشینه سینمای آرژانتین]]؛ [[سیر تحول سینمای چین]]؛ [[پیشینه سینمای لبنان]]؛ [[سینمای ژاپن قبل از جنگ جهانی دوم]]؛ [[سینمای ژاپن بعد از جنگ جهانی دوم]]؛ [[سیر تحول سینمای سنگال]]؛ [[پیشینه سینمای فرانسه]]؛ [[پیشینه صنعت فیلم سازی در مالی]]؛ [[تاریخچه سینمای اردن]]؛ [[تاریخچه صنعت سینما در بنگلادش]]


۱۹۱۰م: ساختمان تئاتر «پری دالای» در بانکوک گشایش یافت. ۱۹۱۶ م: نخستین شرکت توزیع‌کننده فیلم‌های خارجی در تایلند به نام شرکت سینمایی «پاتاناکورن»۲ تأسیس شد.
== کتابشناسی ==
 
<references />
1. Preedalai
[[رده:سینما، مستند و پویانمایی]]
 
1. Patanakorn
 
۲۵۷
 
 
۲۵۸
 
۱۹۲۲م: نخستین مجله سینمایی تایلند به نام «پارب پایون سیام» منتشر شد.
 
۱۹۲۳ م:گروه سینمایی «هنری مک رای»۲ نخستین فیلم داستانی تایلند را به نام «دوشیزه سووارنا»۳ تولید کرد.
 
۱۹۲۷م: شرکت تصویری بانکوک با مدیریت برادران واسوواته، که نخستین شرکت داخلی برای تولید فیلم بود در تایلند تأسیس شد.
 
۱۹۲۸ م: نخستین فیلم ناطق خارجی به سواحل تایلند رسید. ۱۹۳۲م: نخستین فیلم ناطق تایلندی به نام «سفر به آسترای»۶ تولید شد.
 
۱۹۳۳م:گشایش تئاتر «چالرم کرونگ» که نخستین ساختمان با تهویه مطبوع تایلند بود.
 
۱۹۴۳م: نخستین دانشگاه هنر در تایلند به نام دانشگاه سیلپاکورن گشایش یافت.
 
۱۹۴۹م: فیلم سینمایی «جنایتکار بی‌گناه» نخستین فیلم جنجالی تاریخ سینمایی تایلند معرفی شد.
 
۱۹۵۲ م: نخستین برنامه رقص تایلندی از تلویزیون پخش شد. ۱۹۵۳م: نخستین فیلم سه‌بعدی به نام «مردی در تاریکی» در بانکوک به نمایش درآمد.
 
۱۹۵۴م: در نخستین جشنواره فیلم آسیا در توکیو، فیلمی تایلندی به‌نام «سانتی ونا»^ به‌دلیل پیوند دادن فرهنگ‌های شرق و غرب، جایزه گرفت.
 
2. Parb payon siam 3. Henry Mc Rae 4. Miss Suvarna
 
5. Bangkok Picture Company 6. Wasuwat
 
7. Going Astray 8. Silpakorn 1. Santivena
 
 
۱۹۶۵ م: نخستین دانشکده تئاتر و بازیگری در دانشگاه چولالون کورن تأسیس شد.
 
۱۹۷۴م: فیلم‌برداری آخرین فیلم جیمز باند به نام «مردی با طپانچه طلایی» در تایلند آغاز شد.
 
۱۹۹۵م: کوکریت پراموج، نخست‌وزیر پیشین تایلند که با مارلون براندو در فیلم «آمریکایی زشت» بازی کرده بود، درگذشت. ۱۹۹۸ م: نخستین جشنواره بین‌المللی فیلم، در بانکوک برگزار شد .(Lionen, 1999)

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۸ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۱۵

اولین نمایش فیلم در تایلند در شهر بانکوک و در ۹ ژوئن ۱۸۹۷ توسط برادران لومیر انجام شد. در همان سال، در جریان سفر پادشاه وقت تایلند چولالونگ‌کورن به اروپا، فیلمی از این سفر توسط برادر پادشاه تهیه شد و تجهیزات فیلم‌برداری توسط وی به تایلند آمد. شاهزاده تونگ تام سامبسترا که «پدر سینمای تایلند» نیز نامیده می‌شود پس از آن کارهای مستندی زیادی انجام داد که در بانکوک به نمایش درمی‌آمد.

  • ۱۹۰۰ م: یکی از شاهزادگان تایلندی برای اولین بار سینما را به تایلند آورد.
  • ۱۹۰۴ م: ژاپنی‌ها فیلم‌های پردهٔ بزرگ را به تایلند آوردند.
  • ۱۹۰۵م: نخستین تماشاخانه در تایلند ساخته شد.
  • ۱۹۱۰م: ساختمان تئاتر «پری دالای» (Preedalai) در بانکوک گشایش یافت.
  • ۱۹۱۶م: نخستین شرکت توزیع‌کننده فیلم‌های خارجی در تایلند به نام شرکت سینمایی «پاتاناکورن» (Patanakorn) تأسیس شد.
  • ۱۹۲۲م: نخستین مجلهٔ سینمایی تایلند به نام «پارب پایون سیام» (Parb payon siam) منتشر شد.
  • ۱۹۲۳م:گروه سینمایی «هنری مک رای» (Henry Mc Rae) نخستین فیلم داستانی تایلند را به نام «دوشیزه سووارنا» (Miss Suvarna) تولید کرد.
  • ۱۹۲۷م: شرکت تصویری بانکوک (Bangkok Picture Company) با مدیریت برادران واسووات (Wasuwat)، که نخستین شرکت داخلی برای تولید فیلم بود در تایلند تأسیس شد.
  • ۱۹۲۸ م: نخستین فیلم ناطق خارجی به سواحل تایلند رسید.
  • ۱۹۳۲م: نخستین فیلم ناطق تایلندی به نام «سفر به آسترای» (Going Astray) تولید شد.
  • ۱۹۳۳م:گشایش تئاتر «چالرم کرونگ» که نخستین ساختمان با تهویهٔ مطبوع تایلند بود.
  • ۱۹۴۳م: نخستین دانشگاه هنر در تایلند به نام دانشگاه سیلپاکورن (Silpakorn) گشایش یافت.
  • ۱۹۴۹م: فیلم سینمایی «جنایتکار بی‌گناه» نخستین فیلم جنجالی تاریخ سینمایی تایلند معرفی شد.
  • ۱۹۵۲ م: نخستین برنامه رقص تایلندی از تلویزیون پخش شد.
  • ۱۹۵۳م: نخستین فیلم سه‌بعدی به نام «مردی در تاریکی» در بانکوک به نمایش درآمد.
  • ۱۹۵۴م: در نخستین جشنوارهٔ فیلم آسیا در توکیو، فیلمی تایلندی به‌نام «سانتی ونا» (Santivena) به‌دلیل پیوند دادن فرهنگ‌های شرق و غرب، جایزه گرفت.
  • ۱۹۶۵ م: نخستین دانشکدهٔ تئاتر و بازیگری در دانشگاه چولالون کورن تأسیس شد.
  • ۱۹۷۴م: فیلم‌برداری آخرین فیلم جیمز باند به نام «مردی با طپانچهٔ طلایی» در تایلند آغاز شد.
  • ۱۹۹۵م: کوکریت پراموج، نخست‌وزیر پیشین تایلند که با مارلون براندو در فیلم «آمریکایی زشت» بازی کرده بود، درگذشت.
  • ۱۹۹۸ م: نخستین جشنوارهٔ بین‌المللی فیلم، در بانکوک برگزار شد[۱][۲].

نیز نگاه کنید به

پیشینه سینمای آرژانتین؛ سیر تحول سینمای چین؛ پیشینه سینمای لبنان؛ سینمای ژاپن قبل از جنگ جهانی دوم؛ سینمای ژاپن بعد از جنگ جهانی دوم؛ سیر تحول سینمای سنگال؛ پیشینه سینمای فرانسه؛ پیشینه صنعت فیلم سازی در مالی؛ تاریخچه سینمای اردن؛ تاریخچه صنعت سینما در بنگلادش

کتابشناسی

  1. Lionen(1999). "20th Century Milestones in Thai Entertainment and Culture". The Nation (31 Dec).
  2. الهی، امیر سعید(1391). جامعه و فرهنگ تایلند. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشارات بین‌المللی الهدی،ص.257-259.