آموزش های فنی و حرفه ای در تایلند: تفاوت میان نسخهها
جز (The LinkTitles extension automatically added links to existing pages (https://github.com/bovender/LinkTitles).) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
در حال حاضر ۴۱۲ کالج و | در حال حاضر ۴۱۲ کالج و مؤسسهٔ آموزشی دولتی با بیش از یک میلیون دانشجو به آموزشهای فنیحرفهای در [[تایلند در جنگ جهانی دوم|تایلند]] مشغولند؛ حدود ۳۸۰ هزار نفر هم در ۴۰۱ مدرسه خصوصی فنیحرفهای سرگرم تحصیلاند.آموزش فنیحرفهای از سالهای بالای دبیرستان برای دانشآموزانی که به دورهٔ عمومی نمیروند، آغاز میشود و این تعداد حدود ۴۰ درصد دانشآموزان را دربر میگیرد. آموزش فنیحرفهای در سه سطح صورت میگیرد: | ||
۱ به دانشآموزان | ۱. به دانشآموزان دورهٔ دوم دبیرستان که در این رشته درس میخوانند، «گواهینامهٔ آموزش حرفهای» (Certificate In Vocational Education) داده میشود؛ | ||
۲. به دانشجویان بعد از دورهٔ دبیرستان، دیپلم فنی (Technical Diploma) داده میشود؛ | |||
۳. به گروه بالاتر، فوق دیپلم (Higher Diploma) داده میشود که با آن میتوانند در دورههای کارشناسی دانشگاهها پذیرفته شوند. | |||
شمار دانشجویان رشتههای فنیحرفهای [[تایلند]] در ۲۰۰۵<ref name=":1">Office of the Education Council(2008). Education in Thailand .Bangkok. Amarin Printing and Publishing</ref><ref>الهی، امیر سعید(1391). جامعه و فرهنگ [[تایلند]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی هنری و انتشارات بینالمللی الهدی]،ص.276-277.</ref> | |||
شمار دانشجویان رشتههای فنیحرفهای تایلند در ۲۰۰۵ | |||
{| class="wikitable" | {| class="wikitable" | ||
|رشته | |||
|شمار دانشجویان | |شمار دانشجویان | ||
|- | |- | ||
|فنی | |فنی | ||
|290،258 | |||
|- | |- | ||
|صنایع | |||
|۱۳۷،۳۷۷ | |۱۳۷،۳۷۷ | ||
|- | |- | ||
|مدیریت بازرگانی و توریسم | |||
|۳،۴۸۰ | |۳،۴۸۰ | ||
|- | |- | ||
|بازرگانی | |||
|۱۶،۶۲۲ | |۱۶،۶۲۲ | ||
|- | |- | ||
|هنر و صنعتگری | |||
|۲،۲۱۴ | |۲،۲۱۴ | ||
|- | |- | ||
|پلیتکنیک | |||
|۳۶،۳۰۴ | |۳۶،۳۰۴ | ||
|- | |- | ||
|حرفه | |||
|۸۹،۳۰۷ | |۸۹،۳۰۷ | ||
|- | |- | ||
|کشاورزی و تکنولوژی | |||
|۳۴،۹۱۴ | |۳۴،۹۱۴ | ||
|- | |- | ||
|کشتیسازی | |||
|۲،۳۹۱ | |۲،۳۹۱ | ||
|- | |- | ||
|شیلات | |||
|۱،۵۱۰ | |۱،۵۱۰ | ||
|- | |- | ||
|مهندسی کشاورزی | |||
|۸۰۶ | |۸۰۶ | ||
|} | |||
|} | |||
== نیز نگاه کنید به == | |||
[[نظام آموزش، تحقیقات و فناوری تایلند]]؛ [[آموزش های فنی و حرفه ای در چین]]. | |||
== کتابشناسی == |
نسخهٔ کنونی تا ۲۹ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۱۸
در حال حاضر ۴۱۲ کالج و مؤسسهٔ آموزشی دولتی با بیش از یک میلیون دانشجو به آموزشهای فنیحرفهای در تایلند مشغولند؛ حدود ۳۸۰ هزار نفر هم در ۴۰۱ مدرسه خصوصی فنیحرفهای سرگرم تحصیلاند.آموزش فنیحرفهای از سالهای بالای دبیرستان برای دانشآموزانی که به دورهٔ عمومی نمیروند، آغاز میشود و این تعداد حدود ۴۰ درصد دانشآموزان را دربر میگیرد. آموزش فنیحرفهای در سه سطح صورت میگیرد:
۱. به دانشآموزان دورهٔ دوم دبیرستان که در این رشته درس میخوانند، «گواهینامهٔ آموزش حرفهای» (Certificate In Vocational Education) داده میشود؛
۲. به دانشجویان بعد از دورهٔ دبیرستان، دیپلم فنی (Technical Diploma) داده میشود؛
۳. به گروه بالاتر، فوق دیپلم (Higher Diploma) داده میشود که با آن میتوانند در دورههای کارشناسی دانشگاهها پذیرفته شوند.
شمار دانشجویان رشتههای فنیحرفهای تایلند در ۲۰۰۵[۱][۲]
رشته | شمار دانشجویان |
فنی | 290،258 |
صنایع | ۱۳۷،۳۷۷ |
مدیریت بازرگانی و توریسم | ۳،۴۸۰ |
بازرگانی | ۱۶،۶۲۲ |
هنر و صنعتگری | ۲،۲۱۴ |
پلیتکنیک | ۳۶،۳۰۴ |
حرفه | ۸۹،۳۰۷ |
کشاورزی و تکنولوژی | ۳۴،۹۱۴ |
کشتیسازی | ۲،۳۹۱ |
شیلات | ۱،۵۱۰ |
مهندسی کشاورزی | ۸۰۶ |
نیز نگاه کنید به
نظام آموزش، تحقیقات و فناوری تایلند؛ آموزش های فنی و حرفه ای در چین.
کتابشناسی
- ↑ Office of the Education Council(2008). Education in Thailand .Bangkok. Amarin Printing and Publishing
- ↑ الهی، امیر سعید(1391). جامعه و فرهنگ تایلند. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشارات بینالمللی الهدی،ص.276-277.