مجلس قانونگذاری جدید چین توسط سون یات سن: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (The LinkTitles extension automatically added links to existing pages (https://github.com/bovender/LinkTitles).) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
دولت موقت جدید هنوز کنترل کاملی بر تمام ارتش نداشت. خیلی از فرماندهان نظامی در مناطق مختلف همچنان نسبت به سیستم پیشین وفادار بوده و رژیم جدید را به رسمیت نمی شناختند. با برگزاری انتخابات در سال1912مجلس قانونگذاری جدید [[چین]] شکل گرفت و از نانجینگ به [[پکن]] منتقل شد. | دولت موقت جدید هنوز کنترل کاملی بر تمام ارتش نداشت. خیلی از فرماندهان نظامی در مناطق مختلف همچنان نسبت به سیستم پیشین وفادار بوده و رژیم جدید را به رسمیت نمی شناختند. با برگزاری انتخابات در سال1912مجلس قانونگذاری جدید [[چین]] شکل گرفت و از نانجینگ به [[پکن]] منتقل شد. | ||
در این مجلس نمایندگان به دو گروه طرفدار [[سون یات سن، بنیانگذار جمهوری چین|سون یات سِن]] و هوادار یوان شیکای تقسیم شده بودند. بیشتر انقلابیون نسبت به اهداف پشت | در این مجلس نمایندگان به دو گروه طرفدار [[سون یات سن، بنیانگذار جمهوری چین|سون یات سِن]] و هوادار یوان شیکای تقسیم شده بودند. بیشتر انقلابیون نسبت به اهداف پشت پرده‌ی یوان مشکوک بودند. در مجلس قانونگذاری سونگ جیائورِن (Song Jiaoren)، از طرفداران [[سون یات سن، بنیانگذار جمهوری چین|سون]] تلاش کرد تا با متحد ساختن نمایندگان احزاب کوچکتر، مجلس را کنترل و آنان را زیر چتر تشکیلات بزرگتری به نام حزب ملی کومین تانگ در آورد. تلاش‌های سونگ به نتیجه رسید و حزب کومین تانگ در انتخابات پارلمانی سال1912-1913، موفق شد از 596کرسی نمایندگی پارلمان، 269 کرسی را به خود اختصاص دهد و در انتخابات مجلس سنا نیز از 274کرسی 123کرسی را به دست آورد. | ||
ادامه‌ی اختلاف میان [[سون یات سن، بنیانگذار جمهوری چین|سون یات سِن]] و انقلابیون هوادارش از یک سو و یوان شیکای و طرفدارانش از سوی دیگر، منجر به درگیری شدید نظامی در سال 1913 شد که به انقلاب دوم معروف گشت. شورش هواداران [[سون یات سن، بنیانگذار جمهوری چین|سون یات سِن]] علیه [[یوان شیائو، زون زی و کیک ماه سه غذای سنتی چینی|یوان]] نا موفق بود، لذا [[سون یات سن، بنیانگذار جمهوری چین|سون]] مجبور به درخواست پناهندگی از [[ژاپن]] شد و سونگ جیائورِن رهبر حزب کومین تانگ به دستور سرٌی [[یوان شیائو، زون زی و کیک ماه سه غذای سنتی چینی|یوان]] ترور شده و به قتل رسید. | ادامه‌ی اختلاف میان [[سون یات سن، بنیانگذار جمهوری چین|سون یات سِن]] و انقلابیون هوادارش از یک سو و یوان شیکای و طرفدارانش از سوی دیگر، منجر به درگیری شدید نظامی در سال 1913 شد که به انقلاب دوم معروف گشت. شورش هواداران [[سون یات سن، بنیانگذار جمهوری چین|سون یات سِن]] علیه [[یوان شیائو، زون زی و کیک ماه سه غذای سنتی چینی|یوان]] نا موفق بود، لذا [[سون یات سن، بنیانگذار جمهوری چین|سون]] مجبور به درخواست پناهندگی از [[ژاپن]] شد و سونگ جیائورِن رهبر حزب کومین تانگ به دستور سرٌی [[یوان شیائو، زون زی و کیک ماه سه غذای سنتی چینی|یوان]] ترور شده و به قتل رسید. | ||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
با غیر قانونی اعلام شدن حزب کومین تانگ و فرار سون به خارج از کشور و همچنین انحلال پارلمان به دستور یوان، تمام اختیارات به دست یوان افتاد و بدین ترتیب یوان شیکای فرمانروای مطلق [[چین]] شد. او به‌تدریج به‌فکر بازگشت به امپراتوری افتاد. وی در اکتبر 1915با برگزاری رفراندمی که طی آن اکثریت مردم خواستار بازگشت به رژیم سلطنتی شدند، خود را آماده‌ی تاجگذاری کرد. | با غیر قانونی اعلام شدن حزب کومین تانگ و فرار سون به خارج از کشور و همچنین انحلال پارلمان به دستور یوان، تمام اختیارات به دست یوان افتاد و بدین ترتیب یوان شیکای فرمانروای مطلق [[چین]] شد. او به‌تدریج به‌فکر بازگشت به امپراتوری افتاد. وی در اکتبر 1915با برگزاری رفراندمی که طی آن اکثریت مردم خواستار بازگشت به رژیم سلطنتی شدند، خود را آماده‌ی تاجگذاری کرد. | ||
این حرکت که مخالف قانون اساسی جدید بود، با مخالفت اکثر فعالان سیاسی مواجه شد و سون رهبری این مخالفت‌ها را از خارج از کشور بر عهده داشت. این تحرکات سیاسی موجب آغاز دوران هرج و مرج سیاسی و نظامی و ظهور جنگ سالاران در مناطق مختلف این کشور شد. در چنین شرایطی بود که [[سون یات سن، بنیانگذار جمهوری چین|سون]] با ارسال نامه‌ای به پاریس از سوسیالیست‌های [[فرانسه]] درخواست کرد برای ایجاد یک جمهوری سوسیالیستی در [[چین]] به وی یاری کنند. | این حرکت که مخالف قانون اساسی جدید بود، با مخالفت اکثر فعالان سیاسی مواجه شد و سون رهبری این مخالفت‌ها را از خارج از کشور بر عهده داشت. این تحرکات سیاسی موجب آغاز دوران هرج و مرج سیاسی و نظامی و ظهور جنگ سالاران در مناطق مختلف این کشور شد. در چنین شرایطی بود که [[سون یات سن، بنیانگذار جمهوری چین|سون]] با ارسال نامه‌ای به [[پاریس]] از سوسیالیست‌های [[فرانسه]] درخواست کرد برای ایجاد یک جمهوری سوسیالیستی در [[چین]] به وی یاری کنند. | ||
در استان‌های جنوبی حوزه ی رودخانه‌ی«یانگ تسه» شورش‌ها واغتشاشاتی بروز کرد و دولت نیروهای شمال را برای سرکوب آنان به جنوب فرستاد. در این عملیات تعداد زیادی از جنوبی‌ها کشته شدند. [[سون یات سن، بنیانگذار جمهوری چین|سون یات سِن]]، در اعتراض به این کشتار نطق شدیدی در مجلس کرد و شخص یوان شیکای را متهم به انحراف از اصول قانون اساسی و قتل عام مردم بیگناه کرد، واز معاونت رئیس جمهوری استعفا داد. | در استان‌های جنوبی حوزه ی رودخانه‌ی«یانگ تسه» شورش‌ها واغتشاشاتی بروز کرد و دولت نیروهای شمال را برای سرکوب آنان به جنوب فرستاد. در این عملیات تعداد زیادی از جنوبی‌ها کشته شدند. [[سون یات سن، بنیانگذار جمهوری چین|سون یات سِن]]، در اعتراض به این کشتار نطق شدیدی در مجلس کرد و شخص یوان شیکای را متهم به انحراف از اصول قانون اساسی و قتل عام مردم بیگناه کرد، واز معاونت رئیس جمهوری استعفا داد. | ||
به دنبال وی ژنرال لی یوانخونگ (Li Yuanhong) از پست وزارت جنگ وکلیه‌ی اعضا حزب کومین تانگ که در دولت دارای پستی بودند از کار کناره گیری کردند. یوان شیکای به این حرکت سیاسی واکنش تندی نشان داد و رهبران حزب کومین تانگ را متهم به تحریک مردم به نا فرمانی ازقوانین جمهوری جوان چین نمود و اقدام به توقیف آنان کرد<ref>سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه | به دنبال وی ژنرال لی یوانخونگ (Li Yuanhong) از پست وزارت جنگ وکلیه‌ی اعضا حزب کومین تانگ که در دولت دارای پستی بودند از کار کناره گیری کردند. یوان شیکای به این حرکت سیاسی واکنش تندی نشان داد و رهبران حزب کومین تانگ را متهم به تحریک مردم به نا فرمانی ازقوانین جمهوری جوان چین نمود و اقدام به توقیف آنان کرد<ref>سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ [[چین]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی]، جلد 1، ص.174-176. </ref>. | ||
== نیز نگاه کنید به == | == نیز نگاه کنید به == | ||
[[سون یات سن، بنیانگذار جمهوری چین]] | |||
== کتابشناسی == | == کتابشناسی == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۳۶
دولت موقت جدید هنوز کنترل کاملی بر تمام ارتش نداشت. خیلی از فرماندهان نظامی در مناطق مختلف همچنان نسبت به سیستم پیشین وفادار بوده و رژیم جدید را به رسمیت نمی شناختند. با برگزاری انتخابات در سال1912مجلس قانونگذاری جدید چین شکل گرفت و از نانجینگ به پکن منتقل شد.
در این مجلس نمایندگان به دو گروه طرفدار سون یات سِن و هوادار یوان شیکای تقسیم شده بودند. بیشتر انقلابیون نسبت به اهداف پشت پرده‌ی یوان مشکوک بودند. در مجلس قانونگذاری سونگ جیائورِن (Song Jiaoren)، از طرفداران سون تلاش کرد تا با متحد ساختن نمایندگان احزاب کوچکتر، مجلس را کنترل و آنان را زیر چتر تشکیلات بزرگتری به نام حزب ملی کومین تانگ در آورد. تلاش‌های سونگ به نتیجه رسید و حزب کومین تانگ در انتخابات پارلمانی سال1912-1913، موفق شد از 596کرسی نمایندگی پارلمان، 269 کرسی را به خود اختصاص دهد و در انتخابات مجلس سنا نیز از 274کرسی 123کرسی را به دست آورد.
ادامه‌ی اختلاف میان سون یات سِن و انقلابیون هوادارش از یک سو و یوان شیکای و طرفدارانش از سوی دیگر، منجر به درگیری شدید نظامی در سال 1913 شد که به انقلاب دوم معروف گشت. شورش هواداران سون یات سِن علیه یوان نا موفق بود، لذا سون مجبور به درخواست پناهندگی از ژاپن شد و سونگ جیائورِن رهبر حزب کومین تانگ به دستور سرٌی یوان ترور شده و به قتل رسید.
با غیر قانونی اعلام شدن حزب کومین تانگ و فرار سون به خارج از کشور و همچنین انحلال پارلمان به دستور یوان، تمام اختیارات به دست یوان افتاد و بدین ترتیب یوان شیکای فرمانروای مطلق چین شد. او به‌تدریج به‌فکر بازگشت به امپراتوری افتاد. وی در اکتبر 1915با برگزاری رفراندمی که طی آن اکثریت مردم خواستار بازگشت به رژیم سلطنتی شدند، خود را آماده‌ی تاجگذاری کرد.
این حرکت که مخالف قانون اساسی جدید بود، با مخالفت اکثر فعالان سیاسی مواجه شد و سون رهبری این مخالفت‌ها را از خارج از کشور بر عهده داشت. این تحرکات سیاسی موجب آغاز دوران هرج و مرج سیاسی و نظامی و ظهور جنگ سالاران در مناطق مختلف این کشور شد. در چنین شرایطی بود که سون با ارسال نامه‌ای به پاریس از سوسیالیست‌های فرانسه درخواست کرد برای ایجاد یک جمهوری سوسیالیستی در چین به وی یاری کنند.
در استان‌های جنوبی حوزه ی رودخانه‌ی«یانگ تسه» شورش‌ها واغتشاشاتی بروز کرد و دولت نیروهای شمال را برای سرکوب آنان به جنوب فرستاد. در این عملیات تعداد زیادی از جنوبی‌ها کشته شدند. سون یات سِن، در اعتراض به این کشتار نطق شدیدی در مجلس کرد و شخص یوان شیکای را متهم به انحراف از اصول قانون اساسی و قتل عام مردم بیگناه کرد، واز معاونت رئیس جمهوری استعفا داد.
به دنبال وی ژنرال لی یوانخونگ (Li Yuanhong) از پست وزارت جنگ وکلیه‌ی اعضا حزب کومین تانگ که در دولت دارای پستی بودند از کار کناره گیری کردند. یوان شیکای به این حرکت سیاسی واکنش تندی نشان داد و رهبران حزب کومین تانگ را متهم به تحریک مردم به نا فرمانی ازقوانین جمهوری جوان چین نمود و اقدام به توقیف آنان کرد[۱].
نیز نگاه کنید به
سون یات سن، بنیانگذار جمهوری چین
کتابشناسی
- ↑ سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی، جلد 1، ص.174-176.