یونانی های اوکراین: تفاوت میان نسخهها
(صفحهای تازه حاوی «'''یونانی های اوکراین''' حضور یونانی در سراسر مناطق دریای سیاه به دوره شروع امپراطوری روس کی یف برمی گردد.در بیشتر موارد تاریخ یونانیها در روسیه و یونانیها در اوکراین از یک گذشته تاریخی واحدی برخوردار است. یونانیها مستعمره های خود را در سواحل...» ایجاد کرد) |
جز (The LinkTitles extension automatically added links to existing pages (https://github.com/bovender/LinkTitles).) |
||
(۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
حضور یونانی در سراسر مناطق دریای سیاه به دوره شروع امپراطوری روس کی یف برمی گردد. در بیشتر موارد تاریخ یونانیها در [[روسیه]] و یونانیها در اوکراین از یک گذشته تاریخی واحدی برخوردار است. یونانیها مستعمرههای خود را در سواحل دریای سیاه و اوکراین امروزی در اوایل قرن ششم بنا نهادند. مستعمرههای یونانی با ملتهای باستانی گوناگون به داد و ستد می پرداختند. بعد از حمله مغول به مناطق استپی شمال دریای سیاه، یونانیها تنها در شهرهای آن سوی کوههای کریمه و در شیبهای جنوبی آن باقی ماندند. یونانیها بعد از آن در بین تاتارهای کریمه زندگی می کردند و این روند تا غلبه امپراطوری روسیه کریمه توسط کاترین کبیر و طرح وی مبنی بر جدا کردن یونانیها از تاتارهای کریمه و جا دادن آنها در سواحل ش[[مالی]] دریای آزوف ادامه داشت. سرزمین جدید استقرار یونانیها بین شهرهای ماریوپول(Mariupol) و دانتسک(Donetsk) قرار داشت و اساساً بخش جنوبی استان دانتسک [[اوکراین]] رادربرمی گرفت. ابتدا اوکراینیها و آلمانیها و سپس روسها در بین یونانیها مستقر شدند. اوکراینیها عمدتاً درمناطق روستایی و در بعضی موارد در مناطق شهری مستقر شدند و برعکس یونانیها شهرها را دوباره بازسازی می کردند و حتی اسامی تاتاری برای آنها انتخاب می کردند. در طول دوره حکومت شوراها یونانیهای کریمه بعد از جنگ جهانی دوم تبعید شدند. تا سال 2001 آمارها نشان دهنده وجود 91500 یونانی که اکثر آنها (77000نفر) هنوز در استان دانتسک زندگی می کنند بود. برخی آمارهای دیگر از وجود 160000 نفر یونانی در اوکراین حکایت می کند.<ref>برگرفته از http://greecenow.criticalpublics.compolis</ref><ref>موسسه ایراس(1392). جامعه و فرهنگ [[اوکراین]]. تهران: [https://www.icro.ir/ سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی]( در دست انتشار).</ref> | |||
== نیز نگاه کنید به == | |||
[[جامعه و نظام اجتماعی اوکراین]]؛ [[نژادها و اقوام اوکراین]]؛ [[ارامنه اوکراین]]؛ [[آذربایجانی های اوکراین]]؛ [[بلغارهای اوکراین]]؛ [[تاتارهای اوکراین]]؛ [[مجارهای اوکراین]]؛ [[لهستانی های اوکراین]]؛ [[رومانیایی های اوکراین]]؛ [[روس های اوکراین]]؛ [[ترک های اوکراین]] | |||
== کتابشناسی == |
نسخهٔ کنونی تا ۱ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۲۳:۱۲
حضور یونانی در سراسر مناطق دریای سیاه به دوره شروع امپراطوری روس کی یف برمی گردد. در بیشتر موارد تاریخ یونانیها در روسیه و یونانیها در اوکراین از یک گذشته تاریخی واحدی برخوردار است. یونانیها مستعمرههای خود را در سواحل دریای سیاه و اوکراین امروزی در اوایل قرن ششم بنا نهادند. مستعمرههای یونانی با ملتهای باستانی گوناگون به داد و ستد می پرداختند. بعد از حمله مغول به مناطق استپی شمال دریای سیاه، یونانیها تنها در شهرهای آن سوی کوههای کریمه و در شیبهای جنوبی آن باقی ماندند. یونانیها بعد از آن در بین تاتارهای کریمه زندگی می کردند و این روند تا غلبه امپراطوری روسیه کریمه توسط کاترین کبیر و طرح وی مبنی بر جدا کردن یونانیها از تاتارهای کریمه و جا دادن آنها در سواحل شمالی دریای آزوف ادامه داشت. سرزمین جدید استقرار یونانیها بین شهرهای ماریوپول(Mariupol) و دانتسک(Donetsk) قرار داشت و اساساً بخش جنوبی استان دانتسک اوکراین رادربرمی گرفت. ابتدا اوکراینیها و آلمانیها و سپس روسها در بین یونانیها مستقر شدند. اوکراینیها عمدتاً درمناطق روستایی و در بعضی موارد در مناطق شهری مستقر شدند و برعکس یونانیها شهرها را دوباره بازسازی می کردند و حتی اسامی تاتاری برای آنها انتخاب می کردند. در طول دوره حکومت شوراها یونانیهای کریمه بعد از جنگ جهانی دوم تبعید شدند. تا سال 2001 آمارها نشان دهنده وجود 91500 یونانی که اکثر آنها (77000نفر) هنوز در استان دانتسک زندگی می کنند بود. برخی آمارهای دیگر از وجود 160000 نفر یونانی در اوکراین حکایت می کند.[۱][۲]
نیز نگاه کنید به
جامعه و نظام اجتماعی اوکراین؛ نژادها و اقوام اوکراین؛ ارامنه اوکراین؛ آذربایجانی های اوکراین؛ بلغارهای اوکراین؛ تاتارهای اوکراین؛ مجارهای اوکراین؛ لهستانی های اوکراین؛ رومانیایی های اوکراین؛ روس های اوکراین؛ ترک های اوکراین
کتابشناسی
- ↑ برگرفته از http://greecenow.criticalpublics.compolis
- ↑ موسسه ایراس(1392). جامعه و فرهنگ اوکراین. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی( در دست انتشار).