اشتغال زنان در فرانسه: تفاوت میان نسخهها
(صفحهای تازه حاوی «زنان در حوزه اشتغال نیز 45% جمعيت فعال را تشكيل ميدهند (5/11 ميليون از مجموع 26 ميليون نفر). نرخ فعاليت زنان 54 ـ 25 ساله در سال 1968 ميلادي 45% بوده و اين رقم امروزه از 80% تجاوز كرده است، ليكن اكثريت بيكاران را (51%) زنان تشكيل ميدهند. [13] اكثريت عظيم زنان...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
زنان در حوزه اشتغال نیز 45% | زنان در حوزه اشتغال نیز 45% جمعیت فعال را تشکیل میدهند (5/11 میلیون از مجموع 26 میلیون نفر). نرخ فعالیت زنان 54 ـ 25 ساله در سال 1968 میلادی 45% بوده و این رقم امروزه از 80% تجاوز کردهاست، لیکن اکثریت بیکاران را (51%) زنان تشکیل میدهند<ref>برگرفته از<nowiki/>http://www.insee.fr/fr/publications-et-services/sommaire.asp?codesage=FHPARIT12</ref>. | ||
اکثریت عظیم زنان در بخش آموزشی و پژوهشی فعال هستند. زنان، بالعکس، در مشاغل آزاد، بخشهای مهمی را اشغال نمودهاند. در حوزه پزشکی بهویژه 75% روانپزشکها و رواندرمانگرها، 55% داروسازها، 30% پزشکهای عمومی، 35% دندانپزشکها، 30% دامپزشکها و نیز 40% وکلا، 30% حسابدارها، معمارها، 15% محضردارها و غیره را تشکیل میدهند. | |||
بیکاری: نرخ بیکاری زنان که 45% جمعیت فعال (11.2 میلیون) را تشکیل میدهند، 9.1٪ در مقابل 7.8٪ مردان است (وزارت اشتغال، 2007). | |||
دستمزد: متوسط سالانه حقوق و دستمزد خالص برای زنان دربخش خصوصی و نیمه دولتی 18،730 یورو است. این مبلغ 20% کمتر از دستمزد مردان با میانگین سالانه 23315 یورو میباشد. در بخش دولتی این تفاوت دستمزد 14 درصدی است. زنان 23% کمتر از مردان در میان مدیران , 17% کمتر در میان کارگران و 7% کمتر از مردان در میان کارمندان دریافت میکنند. در پست ها و تجارب برابر, زنان 10% کمتر از مردان حقوق می گیرند. توزیع زنان و مردان بر اساس حرفه, کارکرد,بخش و زمان کار منبع اصلی نابرابری دستمزد و عامل اصلی برای تداوم آن است. 75% شکاف دستمزد به تفاوت ساختار اشتغال و طول مدت کار بر میگردد. این تفاوت حقوق در ساعات کار، آموزش، تجربه و مدارک تحصیلی، منطقه و بخش صنعت و محل کارنیز ظاهر میشود و به همین دلیل دستمزد مردان 10% بالاتر از زنان قرار میگیرد. | |||
حرفه: تقریبا نیمی از زنان, کارمند هستند. زنان 76% کل کارمندان و فقط 18% کل کارگران را تشکیل میدهند. دو سوم پست های مدیریتی در بخش خصوصی را مردان اشغال کرده اند و زنان کمتر از دو مدیر به ازای ده مدیر هستند. زنان حدود 58% مشاغل خدمات دولتی را بجز ارتش اشغال کردهاند. | |||
کارهای پاره وقت: از 4.1 میلیون فرد شاغل پاره وقت , 83% آنان را زنان تشکیل میدهند. میزان کار پاره وقت در میان زنان به شدت با تعداد کودکان حاضر در خانه در ارتباط است. کار پاره وقت برای 28% زنان و 42٪ مردان، انتخاب نیست , بلکه تحمیلی است. | |||
تصادفات مربوط به کار: کمتر از 26% از قربانیان حوادث نیازمند به مرخصی استعلاجی زنان هستند. به همین ترتیب، زنان 25 درصد از تصادفات منجر به از کار افتادگی دائم را تشکیل میدهند. در نهایت، مرگ زنان 25 برابر کمتر از مردان در محل کاراست. تعداد مرگ و میر منسوب به بیماری شغلی در زنان, بیش از 80 برابر کمتر از مردان است. | |||
کار شبانه: زنان کمتر از 25٪ از شیفت شبانه کار را اشغال میکنند<ref>نعيمی گورابی، محمد حسين (1392). جامعه و فرهنگ [[فرانسه]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی].</ref>. | |||
==نیز نگاه کنید به== | |||
[[جامعه و نظام اجتماعی فرانسه]]؛ [[اشتغال زنان اردن]]؛ [[وضعیت اشتغال زنان اتیوپی]] | |||
==کتابشناسی== |
نسخهٔ کنونی تا ۱ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۵۰
زنان در حوزه اشتغال نیز 45% جمعیت فعال را تشکیل میدهند (5/11 میلیون از مجموع 26 میلیون نفر). نرخ فعالیت زنان 54 ـ 25 ساله در سال 1968 میلادی 45% بوده و این رقم امروزه از 80% تجاوز کردهاست، لیکن اکثریت بیکاران را (51%) زنان تشکیل میدهند[۱].
اکثریت عظیم زنان در بخش آموزشی و پژوهشی فعال هستند. زنان، بالعکس، در مشاغل آزاد، بخشهای مهمی را اشغال نمودهاند. در حوزه پزشکی بهویژه 75% روانپزشکها و رواندرمانگرها، 55% داروسازها، 30% پزشکهای عمومی، 35% دندانپزشکها، 30% دامپزشکها و نیز 40% وکلا، 30% حسابدارها، معمارها، 15% محضردارها و غیره را تشکیل میدهند.
بیکاری: نرخ بیکاری زنان که 45% جمعیت فعال (11.2 میلیون) را تشکیل میدهند، 9.1٪ در مقابل 7.8٪ مردان است (وزارت اشتغال، 2007).
دستمزد: متوسط سالانه حقوق و دستمزد خالص برای زنان دربخش خصوصی و نیمه دولتی 18،730 یورو است. این مبلغ 20% کمتر از دستمزد مردان با میانگین سالانه 23315 یورو میباشد. در بخش دولتی این تفاوت دستمزد 14 درصدی است. زنان 23% کمتر از مردان در میان مدیران , 17% کمتر در میان کارگران و 7% کمتر از مردان در میان کارمندان دریافت میکنند. در پست ها و تجارب برابر, زنان 10% کمتر از مردان حقوق می گیرند. توزیع زنان و مردان بر اساس حرفه, کارکرد,بخش و زمان کار منبع اصلی نابرابری دستمزد و عامل اصلی برای تداوم آن است. 75% شکاف دستمزد به تفاوت ساختار اشتغال و طول مدت کار بر میگردد. این تفاوت حقوق در ساعات کار، آموزش، تجربه و مدارک تحصیلی، منطقه و بخش صنعت و محل کارنیز ظاهر میشود و به همین دلیل دستمزد مردان 10% بالاتر از زنان قرار میگیرد.
حرفه: تقریبا نیمی از زنان, کارمند هستند. زنان 76% کل کارمندان و فقط 18% کل کارگران را تشکیل میدهند. دو سوم پست های مدیریتی در بخش خصوصی را مردان اشغال کرده اند و زنان کمتر از دو مدیر به ازای ده مدیر هستند. زنان حدود 58% مشاغل خدمات دولتی را بجز ارتش اشغال کردهاند.
کارهای پاره وقت: از 4.1 میلیون فرد شاغل پاره وقت , 83% آنان را زنان تشکیل میدهند. میزان کار پاره وقت در میان زنان به شدت با تعداد کودکان حاضر در خانه در ارتباط است. کار پاره وقت برای 28% زنان و 42٪ مردان، انتخاب نیست , بلکه تحمیلی است.
تصادفات مربوط به کار: کمتر از 26% از قربانیان حوادث نیازمند به مرخصی استعلاجی زنان هستند. به همین ترتیب، زنان 25 درصد از تصادفات منجر به از کار افتادگی دائم را تشکیل میدهند. در نهایت، مرگ زنان 25 برابر کمتر از مردان در محل کاراست. تعداد مرگ و میر منسوب به بیماری شغلی در زنان, بیش از 80 برابر کمتر از مردان است.
کار شبانه: زنان کمتر از 25٪ از شیفت شبانه کار را اشغال میکنند[۲].
نیز نگاه کنید به
جامعه و نظام اجتماعی فرانسه؛ اشتغال زنان اردن؛ وضعیت اشتغال زنان اتیوپی
کتابشناسی
- ↑ برگرفته ازhttp://www.insee.fr/fr/publications-et-services/sommaire.asp?codesage=FHPARIT12
- ↑ نعيمی گورابی، محمد حسين (1392). جامعه و فرهنگ فرانسه. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی.