پرش به محتوا

شبكه France 3: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
Samiei (بحث | مشارکت‌ها)
صفحه‌ای تازه حاوی «'''شبكه''' '''France 3  :'''شبكه سوم فرانسه در 31 دسامبر 1972 بنیان گذاشته شد. در سال 1975به عنوان سومين شبكه تلويزيون، از دفتر راديو و تلويزيون فرانسه منفك و به عنوان FR3 تاسيس گرديد. اين كانال مانند آنتن 2 ، تحت نظارت مستقيم دولت قرار دارد. شبكه سه تلويزيون دو...» ایجاد کرد
 
Noskhechi (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
'''شبكه''' '''France 3  :'''شبكه سوم فرانسه در 31 دسامبر 1972 بنیان گذاشته شد. در سال 1975به عنوان سومين شبكه تلويزيون، از دفتر راديو و تلويزيون فرانسه منفك و به عنوان FR3 تاسيس گرديد. اين كانال مانند آنتن 2 ، تحت نظارت مستقيم دولت قرار دارد. شبكه سه تلويزيون دولتی است، در همه استان هاي فرانسه شعبه دارد و در زمينه توليد خبر و گزارش هاي محلي بسيار حائز اهميت است. شبكه سه به مسائل فرانسه و اروپا نگرشي ويژه دارد و در زمينه بين المللي با شبكه هاي " فرانس 5" و " تي وي" همكاري مي كند. كانال‌ سه فرانسه در وهله‌ اول‌ سريال‌هاي‌ داستاني‌ و سپس‌ برنامه‌هاي‌اطلاع‌رساني‌ براي‌ جوانان‌، اخبار، سرگرمي‌ها، فيلم‌ و... پخش‌ مي‌كند. مردم‌ فرانسه‌ اين‌ كانال‌ را بيش‌ از پيش‌ مي‌بينند (حدود 20%) و برخي‌ از برنامه‌هاي‌ اين‌كانال‌ خواهان‌ بسيار دارد.
شبکه سوم فرانسه در 31 دسامبر 1972 بنیان گذاشته شد. در سال 1975به عنوان سومین شبکه تلویزیون، از دفتر رادیو و تلویزیون فرانسه منفک و به عنوان FR3 تاسیس گردید. این کانال مانند آنتن تحت نظارت مستقیم دولت قرار دارد. شبکه سه تلویزیون دولتی است، در همه استان‌های فرانسه شعبه دارد و در زمینه تولید خبر و گزارش‌های محلی بسیار حائز اهمیت است. شبکه سه به مسائل فرانسه و اروپا نگرشی ویژه دارد و در زمینه بین‌المللی با شبکه‌های " فرانس 5" و " تی وی" همکاری می‌کند. کانال‌ سه فرانسه در وهله‌ اول‌ سریال‌های‌ داستانی‌ و سپس‌ برنامه‌های‌ اطلاع‌رسانی‌ برای‌ جوانان‌، اخبار، سرگرمی‌ها، فیلم‌ و... پخش‌ می‌کند. مردم‌ فرانسه‌ این‌ کانال‌ را بیش‌ از پیش‌ می‌بینند (حدود 20%) و برخی‌ از برنامه‌های‌ این‌کانال‌ خواهان‌ بسیار دارد.


گفتنی است شبكه هاي تلويزيوني 2 و 3 تحت تصميم دولت در سال 1993 در همديگر ادغام گرديدند . رياست مشترك دو شبكه بر عهده ژان پير الكاباش است . اين شبكه ها جانبداري از جناح سياسي  را به طور اختصاصي و متمايز دنبال نمي كنند و بي طرف هستند.[20]
گفتنی است شبکه‌های تلویزیونی 2 و 3 تحت تصمیم دولت در سال 1993 در همدیگر ادغام گردیدند. ریاست مشترک دو شبکه بر عهده ژان پیر الکاباش است. این شبکه‌ها جانبداری از جناح سیاسی را به طور اختصاصی و متمایز دنبال نمی‌کنند و بی‌طرف هستند.<ref>برگرفته از سایت http://fr.wikipedia.org/wiki/France_3</ref>
 
== نیز نگاه کنید به ==
[[رسانه‌ها و وسائل ارتباط جمعی فرانسه]]؛ [[تلویزیون در فرانسه]]؛ [[شبکه های رسمی تلویزیون فرانسه]]
 
== کتابشناسی ==
<references />
 
== منبع اصلی ==
نعیمی گورابی، محمدحسین(1392). جامعه و فرهنگ [[فرانسه]]. تهران: [https://www.icro.ir/ سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی] ( در دست انتشار ).
 
== نویسنده مقاله ==
محمدحسین نعیمی گورابی
[[رده:رادیو و تلویزیون]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۴ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۰۶

شبکه سوم فرانسه در 31 دسامبر 1972 بنیان گذاشته شد. در سال 1975به عنوان سومین شبکه تلویزیون، از دفتر رادیو و تلویزیون فرانسه منفک و به عنوان FR3 تاسیس گردید. این کانال مانند آنتن 2، تحت نظارت مستقیم دولت قرار دارد. شبکه سه تلویزیون دولتی است، در همه استان‌های فرانسه شعبه دارد و در زمینه تولید خبر و گزارش‌های محلی بسیار حائز اهمیت است. شبکه سه به مسائل فرانسه و اروپا نگرشی ویژه دارد و در زمینه بین‌المللی با شبکه‌های " فرانس 5" و " تی وی" همکاری می‌کند. کانال‌ سه فرانسه در وهله‌ اول‌ سریال‌های‌ داستانی‌ و سپس‌ برنامه‌های‌ اطلاع‌رسانی‌ برای‌ جوانان‌، اخبار، سرگرمی‌ها، فیلم‌ و... پخش‌ می‌کند. مردم‌ فرانسه‌ این‌ کانال‌ را بیش‌ از پیش‌ می‌بینند (حدود 20%) و برخی‌ از برنامه‌های‌ این‌کانال‌ خواهان‌ بسیار دارد.

گفتنی است شبکه‌های تلویزیونی 2 و 3 تحت تصمیم دولت در سال 1993 در همدیگر ادغام گردیدند. ریاست مشترک دو شبکه بر عهده ژان پیر الکاباش است. این شبکه‌ها جانبداری از جناح سیاسی را به طور اختصاصی و متمایز دنبال نمی‌کنند و بی‌طرف هستند.[۱]

نیز نگاه کنید به

رسانه‌ها و وسائل ارتباط جمعی فرانسه؛ تلویزیون در فرانسه؛ شبکه های رسمی تلویزیون فرانسه

کتابشناسی

  1. برگرفته از سایت http://fr.wikipedia.org/wiki/France_3

منبع اصلی

نعیمی گورابی، محمدحسین(1392). جامعه و فرهنگ فرانسه. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی ( در دست انتشار ).

نویسنده مقاله

محمدحسین نعیمی گورابی