هفته نامه کانار آنشنه: تفاوت میان نسخهها
(صفحهای تازه حاوی «'''هفته نامه کانار آنشِنه[50] :''' همه کسانی که با دنيای سياست و مطبوعات فرانسه آشنا هستند ، از اهميّت اين هفته نامه استثنايی آگاهند . تا به امروز، بارها و بارها، چهره های بسيار مطرحی در فرانسه ـ از رييس جمهوری و نخست وزير و وزير و نماینده مجلس گرفته...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
هفتهنامه کانار آنشِنه(Le Canard enchaîné)، همه کسانی که با دنیای سیاست و مطبوعات فرانسه آشنا هستند، از اهمیّت این هفتهنامه استثنایی آگاهند. تا به امروز، بارها و بارها، چهرههای بسیار مطرحی در فرانسه ـ از رییس جمهوری و نخست وزیر و وزیر و نماینده مجلس گرفته تا پرنفوذترین فعالان اقتصادی و سیاسی و فرهنگی، طعم تلخ افشاگریهای دقیق و مستند این نشریه «طنز» ـ که بسیاری آن را جدّیترین نشریه فرانسه میدانند ـ را چشیده و گاه بهای سنگینی هم بابت آن پرداختهاند. «کانار آنشنه» و یا به قول دوستدارانش «کانار» در 10 سپتامبر 1915 توسط موریس مارشال(Maurice Maréchal, Jeanne Maréchal et Henri-Paul Deyvaux-Gassier)، جین مارشال و هانری - پل دِوو گاسیه آغاز به کار کرد و در واقع نزدیک به یک قرن، از حیات این نشریّه هفتگی میگذرد و در حال حاضر یکی از قدیمیترین عنوانهای مطبوعاتی فرانسه محسوب میشود.این نشریّه، نخست «انسان آزاد» نام داشت؛ و بعد از آن که در همان آغاز کارش، به تیغ سانسور گرفتار شد، نام خود را به «انسانِ به بند کشیده شده» تغییر داد؛ و اندکی بعدتر هم اردک بودن را بی دردسرتر و در عین حال مناسبتر دانست، و کلمه «انسان» را با کلمه «اردک» معاوضه کرد؛ و کانار آنشنه (یعنی اردک به بند کشیده شده) نامیده شد وجالب است که این اردک به بند کشیده شده، همچنان شعار اولیه خودش (شعار ابتکاری گاسیه در سال 1915) را تکرار میکند که:«تو میتوانی قلم مرا بشکنی؛ امّا نمیتوانی مرا سر به نیست کنی» | |||
هر چند «کانار»، در مجموع، جزء | هر چند «کانار»، در مجموع، جزء طیف گسترده چپ فرانسه به حساب میآید، امّا شاید در همین طیف هم، هیچ جریان عمدهای را نتوان یافت که از «شرّ» این هفتهنامه در امان مانده باشد. در واقع سیاست کانار این است که از هرگونه رسوایی عمومی ( سیاسی، اقتصادی، حقوقی و.. )در فرانسه، همچنین در دیگر کشورها پرده بر میدارد. به عبارتی میتوان گفت اگرچه این هفتهنامه مستقل است، ولی حساسیت خود را نسبت به جناح چپ حفظ نموده و با این توصیف هر گونه انحراف سیاسی را به نقد کشیده و مورد انتقاد قرار میدهد. کانار یکی از آخرین روزنامههای تحقیق و بازرسی است که در فرانسه باقیمانده و مورد وثوق همه عوامل دخیل در صفحه شطرنج سیاست فرانسه میباشد. | ||
کانار غالبا | کانار غالبا سختگیر و حتی گاهی اوقات بیرحم است، حتی نسبت به دوستان سیاسیاش، ولی انتقامگیر نیست. کاپیتان نوزیلار، رئیس بخش سانسور از سال 1916 تا 1918، یکی از اشخاص وفادار به این هفتهنامه بود که تا زمان مرگش در سن 95 سالگی آن را آبونمان بوده است. | ||
ژرژ مارشه | ژرژ مارشه(Georges René Louis Marchais)، دبیر کلّ [[حزب کمونیست]] فرانسه، یک بار از سر لج گفته بود که من اصلاً این نشریه را نمیخوانم؛ و چندین بار هم فرانسوا میتران سوسیالیست و دوستان و همراهان او دادشان در آمده بود و این در حالی است که «کانار» در تمام ایام حیات خود، و در تمام دورههای انتخابات ریاست جمهوری و مجلس و شهر و استان، در جهت به پیروزی رسیدن کاندیداهای طیف گسترده چپ، و جلوگیری از انتخاب راستگرایان گام برداشته است. این هفته نامه طنزآمیز، کمترین آگهی تبلیغاتی را در صفحاتش نمیپذیرد و این امر موردی نادر در مطبوعات حرفهای فرانسه است که به صورت کاغذی منتشر میشوند. کارمندان آن از بهترین دستمزدها در میان مطبوعات فرانسه برخوردارند و در عوض، نویسندگان آن نمیتوانند دربورس بازی یا در نشریات دیگر فعالیت کنند و یا هدیهای ( به ویژه وسایل تزیینی اداری ) بپذیرند تا سلامت اقتصادی و سیاسی آن حفظ شود.این هفتهنامه در ابتدای بعد از ظهر سه شنبهها چاپ و در روزهای چهارشنبه منتشر میگردد. نقل قول آناتول فرانس در سال 1917 در خصوص این هفتهنامه پایان بخش کلام خواهد بود :من فقط کانار آنشنه را میخوانم.<ref>برگرفته از سایت http://en.wikipedia.org/wiki/Le_Canard_encha%C3%AEn%C3%A9</ref><ref>نعیمی گورابی، محمدحسین(1392). جامعه و فرهنگ [[فرانسه]]. تهران: [https://www.icro.ir/ سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی] ( در دست انتشار )،</ref> | ||
==نیز نگاه کنید به== | |||
[[هفته نامه های زیمبابوه]]؛ [[هفتهنامههای تایلندی]] ؛ [[مهم ترین نشریات ادواری مصر]]؛ [[مهم ترین نشریات ادواری مالی]]؛ [[مهم ترین نشریات ادواری زیمبابوه]]؛ [[روزنامههای مهم و پرتیراژ به زبان تایلندی]]؛ [[مهم ترین نشریات ادواری اسپانیا]]؛ [[مهم ترین نشریات ادواری اردن]]؛ [[مهم ترین نشریات ادواری اتیوپی]]؛ [[مجلات و نشریات ادواری تاثیرگذار در قطر]]؛ [[مجلات تاثیرگذار در کوبا]] | |||
==کتابشناسی== |
نسخهٔ کنونی تا ۱۷ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۱۳
هفتهنامه کانار آنشِنه(Le Canard enchaîné)، همه کسانی که با دنیای سیاست و مطبوعات فرانسه آشنا هستند، از اهمیّت این هفتهنامه استثنایی آگاهند. تا به امروز، بارها و بارها، چهرههای بسیار مطرحی در فرانسه ـ از رییس جمهوری و نخست وزیر و وزیر و نماینده مجلس گرفته تا پرنفوذترین فعالان اقتصادی و سیاسی و فرهنگی، طعم تلخ افشاگریهای دقیق و مستند این نشریه «طنز» ـ که بسیاری آن را جدّیترین نشریه فرانسه میدانند ـ را چشیده و گاه بهای سنگینی هم بابت آن پرداختهاند. «کانار آنشنه» و یا به قول دوستدارانش «کانار» در 10 سپتامبر 1915 توسط موریس مارشال(Maurice Maréchal, Jeanne Maréchal et Henri-Paul Deyvaux-Gassier)، جین مارشال و هانری - پل دِوو گاسیه آغاز به کار کرد و در واقع نزدیک به یک قرن، از حیات این نشریّه هفتگی میگذرد و در حال حاضر یکی از قدیمیترین عنوانهای مطبوعاتی فرانسه محسوب میشود.این نشریّه، نخست «انسان آزاد» نام داشت؛ و بعد از آن که در همان آغاز کارش، به تیغ سانسور گرفتار شد، نام خود را به «انسانِ به بند کشیده شده» تغییر داد؛ و اندکی بعدتر هم اردک بودن را بی دردسرتر و در عین حال مناسبتر دانست، و کلمه «انسان» را با کلمه «اردک» معاوضه کرد؛ و کانار آنشنه (یعنی اردک به بند کشیده شده) نامیده شد وجالب است که این اردک به بند کشیده شده، همچنان شعار اولیه خودش (شعار ابتکاری گاسیه در سال 1915) را تکرار میکند که:«تو میتوانی قلم مرا بشکنی؛ امّا نمیتوانی مرا سر به نیست کنی»
هر چند «کانار»، در مجموع، جزء طیف گسترده چپ فرانسه به حساب میآید، امّا شاید در همین طیف هم، هیچ جریان عمدهای را نتوان یافت که از «شرّ» این هفتهنامه در امان مانده باشد. در واقع سیاست کانار این است که از هرگونه رسوایی عمومی ( سیاسی، اقتصادی، حقوقی و.. )در فرانسه، همچنین در دیگر کشورها پرده بر میدارد. به عبارتی میتوان گفت اگرچه این هفتهنامه مستقل است، ولی حساسیت خود را نسبت به جناح چپ حفظ نموده و با این توصیف هر گونه انحراف سیاسی را به نقد کشیده و مورد انتقاد قرار میدهد. کانار یکی از آخرین روزنامههای تحقیق و بازرسی است که در فرانسه باقیمانده و مورد وثوق همه عوامل دخیل در صفحه شطرنج سیاست فرانسه میباشد.
کانار غالبا سختگیر و حتی گاهی اوقات بیرحم است، حتی نسبت به دوستان سیاسیاش، ولی انتقامگیر نیست. کاپیتان نوزیلار، رئیس بخش سانسور از سال 1916 تا 1918، یکی از اشخاص وفادار به این هفتهنامه بود که تا زمان مرگش در سن 95 سالگی آن را آبونمان بوده است.
ژرژ مارشه(Georges René Louis Marchais)، دبیر کلّ حزب کمونیست فرانسه، یک بار از سر لج گفته بود که من اصلاً این نشریه را نمیخوانم؛ و چندین بار هم فرانسوا میتران سوسیالیست و دوستان و همراهان او دادشان در آمده بود و این در حالی است که «کانار» در تمام ایام حیات خود، و در تمام دورههای انتخابات ریاست جمهوری و مجلس و شهر و استان، در جهت به پیروزی رسیدن کاندیداهای طیف گسترده چپ، و جلوگیری از انتخاب راستگرایان گام برداشته است. این هفته نامه طنزآمیز، کمترین آگهی تبلیغاتی را در صفحاتش نمیپذیرد و این امر موردی نادر در مطبوعات حرفهای فرانسه است که به صورت کاغذی منتشر میشوند. کارمندان آن از بهترین دستمزدها در میان مطبوعات فرانسه برخوردارند و در عوض، نویسندگان آن نمیتوانند دربورس بازی یا در نشریات دیگر فعالیت کنند و یا هدیهای ( به ویژه وسایل تزیینی اداری ) بپذیرند تا سلامت اقتصادی و سیاسی آن حفظ شود.این هفتهنامه در ابتدای بعد از ظهر سه شنبهها چاپ و در روزهای چهارشنبه منتشر میگردد. نقل قول آناتول فرانس در سال 1917 در خصوص این هفتهنامه پایان بخش کلام خواهد بود :من فقط کانار آنشنه را میخوانم.[۱][۲]
نیز نگاه کنید به
هفته نامه های زیمبابوه؛ هفتهنامههای تایلندی ؛ مهم ترین نشریات ادواری مصر؛ مهم ترین نشریات ادواری مالی؛ مهم ترین نشریات ادواری زیمبابوه؛ روزنامههای مهم و پرتیراژ به زبان تایلندی؛ مهم ترین نشریات ادواری اسپانیا؛ مهم ترین نشریات ادواری اردن؛ مهم ترین نشریات ادواری اتیوپی؛ مجلات و نشریات ادواری تاثیرگذار در قطر؛ مجلات تاثیرگذار در کوبا
کتابشناسی
- ↑ برگرفته از سایت http://en.wikipedia.org/wiki/Le_Canard_encha%C3%AEn%C3%A9
- ↑ نعیمی گورابی، محمدحسین(1392). جامعه و فرهنگ فرانسه. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی ( در دست انتشار )،