قبیله سوسو: تفاوت میان نسخهها
صفحهای تازه حاوی «قبیله سوسو[10]: قبیله سوسو از قبایل کوچک سیرالئون بهشمار میرود که بیشتر اعضاء آن در شمال سیرالئون سکنی گزیدهاند. خاستگاه اصلی قبیله سوسو به کشور گینه باز میگردد و آنها در اوایل قرن هجدهم و تا حدودی با هدف تبلیغ دین اسلام به سیرالئون مهاجر...» ایجاد کرد |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
قبیله سوسو[ | [[قبیله سوسو]](Susu) از قبایل کوچک [[سیرالئون]] بهشمار میرود که بیشتر اعضاء آن در شمال [[سیرالئون]] سکنی گزیدهاند. خاستگاه اصلی [[قبیله سوسو]] به کشور گینه باز میگردد و آنها در اوایل قرن هجدهم و تا حدودی با هدف تبلیغ دین اسلام به [[سیرالئون]] مهاجرت کردند. | ||
شغل اصلی مردمان سوسو کشاورزی است و برخی از آنها نیز در معادن طلا و الماس [[سیرالئون]] فعالیت دارند. جمعیت فعلی آنها در کشور [[سیرالئون]] در حدود 135هزار نفر است و تقریباً تمامی آنها مسلمان میباشند<ref>برگرفته از [https://www.joshuaproject. https://www.joshuaproject.net]</ref>. | |||
==نیز نگاه کنید به== | |||
[[جامعه و نظام اجتماعی سیرالئون]]؛ [[اقوام و قبایل سیرالئون]] | |||
==کتابشناسی== | |||
<references /> | |||
== منبع اصلی == | |||
عرب احمدی، امیر بهرام(1390). جامعه و فرهنگ [[سیرالئون]]. تهران: [https://www.icro.ir/ سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی]( در دست انتشار). | |||
== نویسنده مقاله == | |||
امیربهرام عرب احمدی | |||
[[رده:اقوام شاخص]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۰ ژوئیهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۶:۳۷
قبیله سوسو(Susu) از قبایل کوچک سیرالئون بهشمار میرود که بیشتر اعضاء آن در شمال سیرالئون سکنی گزیدهاند. خاستگاه اصلی قبیله سوسو به کشور گینه باز میگردد و آنها در اوایل قرن هجدهم و تا حدودی با هدف تبلیغ دین اسلام به سیرالئون مهاجرت کردند.
شغل اصلی مردمان سوسو کشاورزی است و برخی از آنها نیز در معادن طلا و الماس سیرالئون فعالیت دارند. جمعیت فعلی آنها در کشور سیرالئون در حدود 135هزار نفر است و تقریباً تمامی آنها مسلمان میباشند[۱].
نیز نگاه کنید به
جامعه و نظام اجتماعی سیرالئون؛ اقوام و قبایل سیرالئون
کتابشناسی
- ↑ برگرفته از https://www.joshuaproject.net
منبع اصلی
عرب احمدی، امیر بهرام(1390). جامعه و فرهنگ سیرالئون. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی( در دست انتشار).
نویسنده مقاله
امیربهرام عرب احمدی