قبیله لوکو: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «قبیله لوکو[11]: قبیله لوکو از قدیمی‌ترین قبایل سیرالئون به‌شمار می‌رود. نکته شاخص قبیله لوکو اصالت نژادی آنها است و اعضاء لوکو قدمت خود در سیرالئون را به عنوان افتخاری بزرگ در مقایسه با دیگر قبایل کشور درنظر می‌گیرند. اکثر مردمان لوکویی در ف...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
قبیله لوکو[ | قبیله لوکو(Loko) از قدیمی‌ترین قبایل [[سیرالئون]] به‌شمار می‌رود. نکته شاخص قبیله لوکو اصالت نژادی آنها است و اعضاء لوکو قدمت خود در [[سیرالئون]] را به عنوان افتخاری بزرگ در مقایسه با دیگر قبایل کشور درنظر می‌گیرند. اکثر مردمان لوکویی در فریتاون و ایالت شمالی کشور زندگی می‌کنند. بخشی از لوکوها در دوره برداری به عنوان برده به آمریکای شمالی فرستاده شدند و بیشتر این برده‌ها پس از منسوخ شدن برده‌داری در [[ایالات متحده|ایالات متحده آمریکا]] باقی ماندند. | ||
لوکوها در دوره استعمار انگلستان یکی از بزرگ‌ترین گروه‌های قومی [[سیرالئون]] به‌شمار می‌رفتند ولی جمعیت آنها از بدو استقلال به‌تدریج رو به افول نهاد که علت اصلی آن نیز سخن گفتن برخی از مردمان [[قبیله لوکو|لوکو]] به زبان‌های تمنه، کریو و منده بود که موجب شد برخی از اعضای این قبیله به‌تدریج در دیگر قبایل کشور مستحیل گردند. شغل اصلی مردمان [[قبیله لوکو|لوکو]] کشاورزی، استخراج معدن و تولید روغن نخل است. بیشتر اعضای قبیله لوکو مسیحی می‌باشند<ref>zhou ,Y(2009) Decentralization, democracy, and development: recent experience from sierra leone, the world bank،p.39</ref><ref>عرب احمدی، امیر بهرام(1390). جامعه و فرهنگ [[سیرالئون]]. تهران: [https://www.icro.ir/ سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی]( در دست انتشار)</ref>. | |||
==نیز نگاه کنید به== | |||
[[جامعه و نظام اجتماعی سیرالئون]]؛ [[اقوام و قبایل سیرالئون]] | |||
==کتابشناسی== | |||
<references /> | |||
[[رده:اقوام شاخص]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۴ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۸:۰۴
قبیله لوکو(Loko) از قدیمی‌ترین قبایل سیرالئون به‌شمار می‌رود. نکته شاخص قبیله لوکو اصالت نژادی آنها است و اعضاء لوکو قدمت خود در سیرالئون را به عنوان افتخاری بزرگ در مقایسه با دیگر قبایل کشور درنظر می‌گیرند. اکثر مردمان لوکویی در فریتاون و ایالت شمالی کشور زندگی می‌کنند. بخشی از لوکوها در دوره برداری به عنوان برده به آمریکای شمالی فرستاده شدند و بیشتر این برده‌ها پس از منسوخ شدن برده‌داری در ایالات متحده آمریکا باقی ماندند.
لوکوها در دوره استعمار انگلستان یکی از بزرگ‌ترین گروه‌های قومی سیرالئون به‌شمار می‌رفتند ولی جمعیت آنها از بدو استقلال به‌تدریج رو به افول نهاد که علت اصلی آن نیز سخن گفتن برخی از مردمان لوکو به زبان‌های تمنه، کریو و منده بود که موجب شد برخی از اعضای این قبیله به‌تدریج در دیگر قبایل کشور مستحیل گردند. شغل اصلی مردمان لوکو کشاورزی، استخراج معدن و تولید روغن نخل است. بیشتر اعضای قبیله لوکو مسیحی می‌باشند[۱][۲].
نیز نگاه کنید به
جامعه و نظام اجتماعی سیرالئون؛ اقوام و قبایل سیرالئون
کتابشناسی
- ↑ zhou ,Y(2009) Decentralization, democracy, and development: recent experience from sierra leone, the world bank،p.39
- ↑ عرب احمدی، امیر بهرام(1390). جامعه و فرهنگ سیرالئون. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی( در دست انتشار)