عصر نوسنگی: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ کنونی تا ‏۱ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۲۱:۴۷

جنگجگویان چینی در عصر نوسنگی. قابل بازیابی از https://www.advantour.com/china/history.htm

عصر نوسنگی در چین را میتوان از 10 تا 12هزار سال پیش ردیابی کرد. قدیمی ترین شواهد موجود از کشاورزی ارزن در چین که از طریق آزمایش مشخص شده است، مربوط به 7000سال قبل از میلاد است. فرهنگ پِیلیانگ(Pei Liang)، در شهرستان شین جینگ(Xin Zheng) از استان خِه نان(He Nan)، در سال 1977 کشف شد.

شروع کشاورزی

با شروع کشاورزی جمعیت افزایش یافت، توان انبار کردن و استفاده طولانی مدت از محصولات، و امکان حمایت از صنعتگران و رهبران قبایل فراهم گردید. در اواخر دوران نوسنگی، دردره‌ی رود زرد، جایی که نخستین روستا بنیان گذاشته شد، نخستین مرکز فرهنگ سازمان یافته در این منطقه از جهان شکل گرفت. بهترین نمونه‌ی این گونه روستاها در بانپوشیان(Ban Poxian)، یافت شده است. این رودخانه بدین دلیل زرد نامیده شده است که خاک رُس کناره‌های آن آب رودخانه را زرد می کند^[۱].

تصویر ظرف پخت و پز در عصر نوسنگی چین. قابل بازیابی از https://www.scmp.com/news/people-culture/trending-china/article/3249617/strange-7700-year-old-china-bottle-find-offers-insights-transition-between-ancient-cultures

7000 سال پیش از میلاد

در 7000 سال پیش از میلاد، چینی ها به کشت ارزن پرداخته و زمینه ی رشد فرهنگ جیاخو(Jiahu) را فراهم کردند. در منطقه ی دامایدی (Damaidi)در نینگ شیا، 3173 صخره ی کنده کاری شده متعلق به 6000 تا 5000سال پیش از میلاد یافت شده که دربردارنده‌ی 8453 کاراکتر یا واژه‌ی چینی مثل خورشید، ماه، ستارگان، خدایان و صحنه‌های شکار و چرا است. این علایم تصویری و صورت نگاری ها تقریبا شبیه کاراکترهای اولیه‌ای هستند که ثابت شده نوشته‌ی چینی هستند.

2500 سال پیش از میلاد

بعدها، حدود 2500 سال پیش از میلاد، فرهنگ یانگشائو(Yang Shao) از سوی فرهنگ لونگ شان(Longshan)جایگزین شد^[۲].

نیز نگاه کنید به

تاریخ چین؛ پیش از تاریخ چین؛ دوران قدیم؛ مزارع و زمین های قابل کشت در چین؛ کشاورزی افغانستان

کتابشناسی

↑ سابقی، علی محمد (1384). شهر تاریخی زیتون(چوانجو)، یادگاری از حضور ایرانیان در چین، مجله چشم انداز، شماره 19.
↑ سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی، جلد 1، ص.109-110.

[1] سابقی، علی محمد (1384). شهر تاریخی زیتون(چوانجو)، یادگاری از حضور ایرانیان در چین، مجله چشم انداز، شماره 19.

[2] سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی، جلد 1، ص.109-110.

[۱]

[۲]

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-عصر نوسنگی در چین را میتوان از 10 تا 12هزار سال پیش ردیابی کرد. قدیمیترین شواهد موجود از کشاورزی ارزن در چین که از طریق آزمایش مشخص شده است، مربوط به 7000سال قبل از میلاد است. فرهنگ پِیلیانگ<sup>[1]</sup>، در شهرستان شین جینگ<sup>[2]</sup> از استان خِهنان<sup>[3]</sup>، در سال 1977 کشف شد. با شروع کشاورزی جمعیت افزایش یافت، توان انبار کردن و استفاده طولانی مدت از محصولات، و امکان حمایت از صنعتگران و رهبران قبایل فراهم گردید. در اواخر دوران نوسنگی، در درهی رود زرد، جاییکه نخستین روستا بنیان گذاشته شد، نخستین مرکز فرهنگ سازمان یافته در این منطقه از جهان شکل گرفت. بهترین نمونهی اینگونه روستاها در بانپوشیان<sup>[4]</sup>، یافت شده است. این رودخانه بدین دلیل زرد نامیده شده استکه خاک رُس کنارههای آن آب رودخانه را زرد میکند.
+[[پرونده:تاریخ باستان.jpg|بندانگشتی|جنگجگویان چینی در عصر نوسنگی. قابل بازیابی از https://www.advantour.com/china/history.htm]]عصر نوسنگی در [[چین]] را میتوان از 10 تا 12هزار سال پیش ردیابی کرد. قدیمی ترین شواهد موجود از کشاورزی ارزن در [[چین]] که از طریق آزمایش مشخص شده است، مربوط به 7000سال قبل از میلاد است. فرهنگ پِیلیانگ(Pei Liang)، در شهرستان شین جینگ(Xin Zheng) از استان خِه نان(He Nan)، در سال 1977 کشف شد.
-در 7000 سال پیش از میلاد، چینیها به کشت ارزن پرداخته و زمینهی رشد فرهنگ جیاخو<sup>[5]</sup>را فراهم کردند. در منطقهی دامایدی<sup>[6]</sup>در نینگ شیا، 3173 صخرهی کنده کاری شده متعلق به 6000 تا 5000سال پیش از میلاد یافت شده که در بردارندهی 8453 کاراکتر یا واژهی چینی مثل خورشید، ماه، ستارگان، خدایان و صحنههای شکار و چرا است. این علایم تصویری و صورت نگاریها تقریبا شبیه کاراکترهای اولیهای هستند که ثابت شده نوشتهی چینی هستند. بعدها، حدود 2500 سال پیش از میلاد، فرهنگ یانگشائو<sup>[7]</sup> از سوی فرهنگ لونگ شان<sup>[8]</sup>جایگزین شد<ref>سابقی، محمد علی(1392). جامعه و فرهنگ چین.جلد 1. تهران: موسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی،</ref>.
+=== شروع [[مزارع و زمین های قابل کشت در چین|کشاورزی]] ===
+با شروع [[مزارع و زمین های قابل کشت در چین|کشاورزی]] [[جمعیت چین|جمعیت]] افزایش یافت، توان انبار کردن و استفاده طولانی مدت از محصولات، و امکان حمایت از صنعتگران و رهبران قبایل فراهم گردید. در اواخر دوران نوسنگی، دردره‌ی رود زرد، جایی که نخستین روستا بنیان گذاشته شد، نخستین مرکز فرهنگ سازمان یافته در این منطقه از جهان شکل گرفت. بهترین نمونه‌ی این گونه روستاها در بانپوشیان(Ban Poxian)، یافت شده است. این رودخانه بدین دلیل زرد نامیده شده است که خاک رُس کناره‌های آن آب رودخانه را زرد می کند<ref>سابقی، علی محمد (1384). شهر تاریخی زیتون(چوانجو)، یادگاری از حضور ایرانیان در چین، مجله چشم انداز، شماره 19.</ref>.
+[[پرونده:57f0223f8ebc5.jpg|بندانگشتی|تصویر ظرف پخت و پز در عصر نوسنگی [[چین]]. قابل بازیابی از https://www.scmp.com/news/people-culture/trending-china/article/3249617/strange-7700-year-old-china-bottle-find-offers-insights-transition-between-ancient-cultures]]
-نیز نگاه کنید به [[تاریخ چین]]؛ [[پیش از تاریخ چین]]
+=== 7000 سال پیش از میلاد ===
+در 7000 سال پیش از میلاد، چینی ها به کشت ارزن پرداخته و زمینه ی رشد فرهنگ جیاخو(Jiahu) را فراهم کردند. در منطقه ی دامایدی (Damaidi)در نینگ شیا، 3173 صخره ی کنده کاری شده متعلق به 6000 تا 5000سال پیش از میلاد یافت شده که دربردارنده‌ی 8453 کاراکتر یا واژه‌ی چینی مثل خورشید، ماه، ستارگان، خدایان و صحنه‌های شکار و چرا است. این علایم تصویری و صورت نگاری ها تقریبا شبیه کاراکترهای اولیه‌ای هستند که ثابت شده [[خط چینی|نوشته‌ی چینی]] هستند.
-کتابشناسی
+=== 2500 سال پیش از میلاد ===
-----[1]- Pei Liang.
+بعدها، حدود 2500 سال پیش از میلاد، فرهنگ یانگشائو(Yang Shao) از سوی فرهنگ لونگ شان(Longshan)جایگزین شد<ref>سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ [[چین]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی]، جلد 1، ص.109-110.</ref>.
-[2]- Xin Zheng.
+== نیز نگاه کنید به ==
+[[تاریخ چین]]؛ [[پیش از تاریخ چین]]؛ [[دوران قدیم]]؛ [[مزارع و زمین های قابل کشت در چین]]؛ [[کشاورزی افغانستان]]
-[3]- He Nan.
+== کتابشناسی ==
-[4]- Ban Poxian.
-[5]- Jiahu.
-[6]- Damaidi.
-[7]_ Yang Shao.
-[8]- Longshan.