شیوه های تشخیص در طب سنتی چین: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
(صفحه‌ای تازه حاوی « == '''شیوه­های تشخیص در طب سنتی چین''' == پزشکان طب سنتی چینی، عمدتا با استفاده از کارکرد­های حواس پنجگانه­ی بینایی، شنوایی، بویایی، لامسه و چشایی و گفتگو با بیماران و بستگان آن­ها، اطلاعات کامل مربوط به هر بیمار را کسب کرده و سپس با استفاده از ای...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
[[پرونده:156343316.jpg|بندانگشتی|[[طب سنتی چینی|طب سوزنی،]] برگرفته از سایت خبرگزاری جمهوری اسلامی(ایرانا)، قابل بازیابی از https://www.irna.ir/news/83328258/%D8%AA%D8%A7%D8%B1%DB%8C%D8%AE%DA%86%D9%87-%D9%88-%D9%85%D9%81%D9%87%D9%88%D9%85-%D8%B7%D8%A8-%D8%B3%D9%86%D8%AA%DB%8C-%DA%86%DB%8C%D9%86%DB%8C]]
پزشکان [[طب سنتی چینی]]، عمدتا با استفاده از کارکرد‌های حواس پنجگانه‌ی بینایی، شنوایی، بویایی، لامسه و چشایی و گفتگو با بیماران و بستگان آن‌ها، اطلاعات کامل مربوط به هر بیمار را کسب کرده و سپس با استفاده از این اطلاعات به درمان بالینی او می‌پردازند. بررسی اولیه، گفتگو و بوییدن، سئوال کردن و گرفتن نبض بیمار چهار شیوه‌ی تشخیص بیماری در [[طب سنتی چینی]] است که هر یک از این شیوه‌ها نقش ویژه‌ای دارند که نمی‌توان آن را جایگزین دیگری کرد.


== '''شیوه­های تشخیص در طب سنتی چین''' ==
از طریق بررسی وضعیت ظاهری بیمار، تغییر رنگ پوست، جسم، حالات روحی، و تغییر حالت و کارکرد حواس پنجگانه می‌توان به تغییر ارگان‌های داخلی بیمار پی برد. این بررسی‌ها شامل نگاه کردن به وضعیت ظاهری بیمار، رنگ چهره، سر و گردن و پنج ارگان حسی گوش‌ها، چشم‌ها، لب‌ها، بینی و زبان، پوست، شریان‌ها و وریدها، مدفوع و ادرار بیمار می‌شود. با دیدن علایم گوناگون در چهره و زبان، می‌توان تغییرات ایجاد شده در نحوه‌ی کارکرد امعاء و احشاء فرد را تشخیص داد.
پزشکان طب سنتی چینی، عمدتا با استفاده از کارکرد­های حواس پنجگانه­ی بینایی، شنوایی، بویایی، لامسه و چشایی و گفتگو با بیماران و بستگان آن­ها، اطلاعات کامل مربوط به هر بیمار را کسب کرده و سپس با استفاده از این اطلاعات به درمان بالینی او می­پردازند. بررسی اولیه، گفتگو و بوییدن، سئوال کردن و گرفتن نبض بیمار چهار شیوه­ی تشخیص بیماری در طب چینی است که هر یک از این شیوه­ها نقش ویژه­ای دارند که نمی­توان آن را جایگزین دیگری کرد.  


از طریق بررسی وضعیت ظاهری بیمار، تغییر رنگ پوست، جسم، حالات روحی، و تغییر حالت و کارکرد حواس پنج گانه می­توان به تغییر ارگان­های داخلی بیمار پی برد. این بررسی­ها  شامل نگاه کردن به وضعیت ظاهری بیمار، رنگ چهره، سر و گردن و پنج ارگان حسی گوش­ها، چشم­ها، لب­ها، بینی و زبان، پوست، شریان­ها و وریدها، مدفوع و ادرار بیمار می­شود. با دیدن علایم گوناگون در چهره و زبان، می­توان تغییرات ایجاد شده در نحوه­ی کارکرد امعاء و احشاء فرد را تشخیص داد.  
پزشکان هم‌چنین، با استفاده از حس شنوایی و از طریق شنیدن صدای بیمار و حس بویایی و بوی مدفوع و ادرار بیمار و محل نگهداری او، بیماری و راه معالجه‌ی آن را تشخیص می‌دهند. آن‌ها از طریق شنیدن تنفس و سرفه و صدای بیمار، نه تنها متوجه تغییرات پاتولوژیک ارگان‌های صوتی او شده، بلکه با توجه به نوع صدا، متوجه تغییرات ایجاد شده در بخش‌های مختلف درون بیمار از جمله قلب، جگر، طحال، ریه، معده، کیسه‌ی صفرا، روده و مثانه او نیز شده و به مداوای آن می‌پردازند.


پزشکان هم­چنین، با استفاده از حس شنوایی و از طریق شنیدن صدای بیمار و حس بویایی و بوی مدفوع و ادرار بیمار و محل نگهداری او، بیماری و راه معالجه­ی آن را تشخیص می­دهند. آن­ها از طریق شنیدن تنفس و سرفه و صدای بیمار، نه تنها متوجه تغییرات پاتولوژیک ارگان­های صوتی او شده، بلکه با توجه به نوع صدا، متوجه تغییرات ایجاد شده در بخش­های مختلف درون بیمار از جمله قلب، جگر، طحال، ریه، معده، کیسه­ی صفرا، روده و مثانه او نیز شده و به مداوای آن می­پردازند.  
گفتگو با بیماران و یا اطرافیان او، راه دیگر تشخیص بیماری و معالجه‌ی بیماران توسط پزشکان [[طب سنتی چینی]] است. آن‌ها از طریق گفتگو اطلاعاتی هم‌چون چگونگی ابتلا به بیماری، میزان و نحوه‌ی پیشرفت آن، عوارض کنونی، جریان درمان و... او را به دست می‌آورند. پزشکان با این روش می‌توانند از تمامی اطلاعات مربوط به بیمار، ازجمله زندگی روزانه، محیط کار، [[تنوع غذاهای چینی|غذا]]، اعتیاد، [[ازدواج در چین|وضعیت ازدواج]] و دیگر موارد آگاه شوند.


گفتگو با بیماران و یا اطرافیان او، راه دیگر تشخیص بیماری و معالجه­ی بیماران توسط پزشکان طب سنتی چینی است. آن­ها از طریق گفتگو اطلاعاتی هم­چون چگونگی ابتلا به بیماری، میزان و نحوه­ی پیشرفت آن، عوارض کنونی، جریان درمان و... او را به دست می­آورند. پزشکان با این روش می­توانند از تمامی اطلاعات مربوط به بیمار، ازجمله زندگی روزانه، محیط کار، غذا، اعتیاد، وضعیت ازدواج و دیگر موارد آگاه شوند.  
گرفتن نبض و لمس بدن بیمار، از دیگر شیوه‌ها‌ی این پزشکان برای تشخیص نوع بیماری است. این پزشکان به وسیله‌ی گرفتن نبض و مشاهده‌ی تغییرات حالت نبض، و فشار دادن برخی از نقاط بدن بیمار، تغییرات پاتولوژی درون بدن بیماران را به دست آورده و به درمان او می‌پردازند<ref>Things Chinese,  2003: 260- 267</ref><ref>سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ [[چین]]. تهران: [https://alhoda.ir موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی]، جلد2، ص. 466-467.</ref>.


گرفتن نبض و لمس بدن بیمار، از دیگر شیوه­ها­ی این پزشکان برای تشخیص نوع بیماری است. این پزشکان به وسیله­ی گرفتن نبض و مشاهده­ی تغییرات حالت نبض، و فشار دادن برخی از نقاط بدن بیمار، تغییرات پاتولوژی درون بدن بیماران را به دست آورده و به درمان او می­پردازند.
== نیز نگاه کنید به ==
[[نظام فرهنگی چین]]؛ [[طب سنتی چینی]]؛ [[سیر تحول طب سنتی چین]]؛ [[داروهای سنتی چین]]


(Things Chinese,  2003: 260- 267)
== کتابشناسی ==
<references />
[[رده:پزشکی سنتی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۳ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۰۵

طب سوزنی، برگرفته از سایت خبرگزاری جمهوری اسلامی(ایرانا)، قابل بازیابی از https://www.irna.ir/news/83328258/%D8%AA%D8%A7%D8%B1%DB%8C%D8%AE%DA%86%D9%87-%D9%88-%D9%85%D9%81%D9%87%D9%88%D9%85-%D8%B7%D8%A8-%D8%B3%D9%86%D8%AA%DB%8C-%DA%86%DB%8C%D9%86%DB%8C

پزشکان طب سنتی چینی، عمدتا با استفاده از کارکرد‌های حواس پنجگانه‌ی بینایی، شنوایی، بویایی، لامسه و چشایی و گفتگو با بیماران و بستگان آن‌ها، اطلاعات کامل مربوط به هر بیمار را کسب کرده و سپس با استفاده از این اطلاعات به درمان بالینی او می‌پردازند. بررسی اولیه، گفتگو و بوییدن، سئوال کردن و گرفتن نبض بیمار چهار شیوه‌ی تشخیص بیماری در طب سنتی چینی است که هر یک از این شیوه‌ها نقش ویژه‌ای دارند که نمی‌توان آن را جایگزین دیگری کرد.

از طریق بررسی وضعیت ظاهری بیمار، تغییر رنگ پوست، جسم، حالات روحی، و تغییر حالت و کارکرد حواس پنجگانه می‌توان به تغییر ارگان‌های داخلی بیمار پی برد. این بررسی‌ها شامل نگاه کردن به وضعیت ظاهری بیمار، رنگ چهره، سر و گردن و پنج ارگان حسی گوش‌ها، چشم‌ها، لب‌ها، بینی و زبان، پوست، شریان‌ها و وریدها، مدفوع و ادرار بیمار می‌شود. با دیدن علایم گوناگون در چهره و زبان، می‌توان تغییرات ایجاد شده در نحوه‌ی کارکرد امعاء و احشاء فرد را تشخیص داد.

پزشکان هم‌چنین، با استفاده از حس شنوایی و از طریق شنیدن صدای بیمار و حس بویایی و بوی مدفوع و ادرار بیمار و محل نگهداری او، بیماری و راه معالجه‌ی آن را تشخیص می‌دهند. آن‌ها از طریق شنیدن تنفس و سرفه و صدای بیمار، نه تنها متوجه تغییرات پاتولوژیک ارگان‌های صوتی او شده، بلکه با توجه به نوع صدا، متوجه تغییرات ایجاد شده در بخش‌های مختلف درون بیمار از جمله قلب، جگر، طحال، ریه، معده، کیسه‌ی صفرا، روده و مثانه او نیز شده و به مداوای آن می‌پردازند.

گفتگو با بیماران و یا اطرافیان او، راه دیگر تشخیص بیماری و معالجه‌ی بیماران توسط پزشکان طب سنتی چینی است. آن‌ها از طریق گفتگو اطلاعاتی هم‌چون چگونگی ابتلا به بیماری، میزان و نحوه‌ی پیشرفت آن، عوارض کنونی، جریان درمان و... او را به دست می‌آورند. پزشکان با این روش می‌توانند از تمامی اطلاعات مربوط به بیمار، ازجمله زندگی روزانه، محیط کار، غذا، اعتیاد، وضعیت ازدواج و دیگر موارد آگاه شوند.

گرفتن نبض و لمس بدن بیمار، از دیگر شیوه‌ها‌ی این پزشکان برای تشخیص نوع بیماری است. این پزشکان به وسیله‌ی گرفتن نبض و مشاهده‌ی تغییرات حالت نبض، و فشار دادن برخی از نقاط بدن بیمار، تغییرات پاتولوژی درون بدن بیماران را به دست آورده و به درمان او می‌پردازند[۱][۲].

نیز نگاه کنید به

نظام فرهنگی چین؛ طب سنتی چینی؛ سیر تحول طب سنتی چین؛ داروهای سنتی چین

کتابشناسی

  1. ↑ Things Chinese,  2003: 260- 267
  2. ↑ سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، جلد2، ص. 466-467.
برگرفته از «https://dmelal.ir/index.php?title=شیوه_های_تشخیص_در_طب_سنتی_چین&oldid=62000»