طب سنتی قوم مسلمان خویی: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
(صفحه‌ای تازه حاوی « == '''نگاهی اجمالی به طب سنتی قوم مسلمان«خویی»''' == طب سنتی چین، تنها طب سنتی قوم«خَن» یا نژاد اکثریت این کشور نیست، بلکه مجموعه­ای از علوم طب سنتی اقلیت­های مختلف از جمله تبتی، مغولی، اویغوری، کره­ای، جوآن، دَی و قوم خویی است. با توجه به مسلمان...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۹ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
[[پرونده:Chinese-Herbal-medicine-and-acupuncture.jpg|بندانگشتی|طب سنتی قوم مسلمان خویی، برگرفته از سایت medical help، قابل بازیابی از https://medicalhelp.ir/BlogPosts/1908/%D8%B7%D8%A8-%D8%B3%D9%86%D8%AA%DB%8C-%DA%86%DB%8C%D9%86%DB%8C]]
[[طب سنتی چینی|طب سنتی چین]]، تنها طب سنتی قوم «خَن» یا نژاد اکثریت این کشور نیست، بلکه مجموعه‌ای از [[طب سنتی چینی|علوم طب سنتی]] اقلیت‌های مختلف از جمله تبتی، مغولی، اویغوری، کره‌ای، جوآن، دَی و قوم خویی است. با توجه به مسلمان بودن اقلیت «خویی» و ارتباط آن با ایران و سرزمین‌های اسلامی آسیای مرکزی و خاورمیانه، و ریشه‌داشتن [[طب سنتی چینی|طب سنتی]] آن‌ها در طب ایرانی و اسلامی، در این جا به پاره‌ای از ویژگی‌های طب سنتی قوم خویی اشاره می‌شود.


== '''نگاهی اجمالی به طب سنتی قوم مسلمان«خویی»''' ==
طب سنتی قوم خویی، محصول ترکیبی از [[طب سنتی چینی|طب سنتی چین]] با علوم پزشکی سرزمین‌های ایرانی، عربی و اسلامی است. در عصر سلسله جین و  [[سلسله یوان]] (1115 تا 1368 میلادی) بود که توسعه‌ی علوم پزشکی و دارویی قوم خویی، به اوج خود رسید و آثار مهم و ارزشمندی هم‌چون «نسخه‌های دارویی قوم خویی» آثار پزشکی جامع و بزرگ طبی و دارویی قوم خویی، یکپارچگی طب و دارو شناسی عربی و [[طب سنتی چینی|طب سنتی چین]] با خصوصیات قوم خویی [[چین]]، و... به وجود آمد. با نگاهی به نسخه‌های دارویی درج شده در کتاب «نسخه‌های دارویی قوم خویی» می‌توان دریافت که در طب سنتی قوم «خویی»، هم داروهای مایع، به صورت قرص، پودر، خمیر، و جوشانده‌های گیاهی چینی وجود دارد، و هم داروهای معطر، قطره‌ای، نوشیدنی‌های مخلوط با آب میوه، مایعات محلول و غلیظ قندی که در جهان عرب متداول بوده است. بنابراین، می‌توان اینگونه نتیجه‌گیری کرد که طب سنتی قوم «خویی» ترکیبی از طب سنتی ایرانی و اسلامی از یک سو، و [[طب سنتی چینی]] از سوی دیگر است.
طب سنتی چین، تنها طب سنتی قوم«خَن» یا نژاد اکثریت این کشور نیست، بلکه مجموعه­ای از علوم طب سنتی اقلیت­های مختلف از جمله تبتی، مغولی، اویغوری، کره­ای، جوآن، دَی و قوم خویی است. با توجه به مسلمان بودن اقلیت«خویی» و ارتباط آن با ایران و سرزمین­های اسلامی آسیای مرکزی و خاورمیانه، و ریشه­ داشتن طب سنتی آن­ها در طب ایرانی و اسلامی، در این جا به پاره ای از ویژگی­های طب سنتی قوم خویی اشاره می­شود.


طب سنتی قوم خویی، محصول ترکیبی از طب سنتی چین با علوم پزشکی سرزمین­های ایرانی، عربی و اسلامی است. در عصر سلسله های جین و یوان­(1115تا 1368میلادی) بود که توسعه­ی علوم پزشکی و دارویی قوم خویی، به اوج خود رسید و آثار مهم و ارزشمندی هم­چون«نسخه­های دارویی قوم خویی» آثار پزشکی جامع و بزرگ طبی و دارویی قوم خویی، یکپارچگی طب و دارو شناسی عربی و طب سنتی چین با خصوصیات قوم خویی چین، و... به وجود آمد. با نگاهی به نسخه­های دارویی درج شده در کتاب      «نسخه­های دارویی قوم خویی» می­توان دریافت که در طب سنتی قوم«خویی»، هم داروهای مایع، به صورت قرص، پودر، خمیر، و جوشانده­های گیاهی چینی وجود دارد، و هم داروهای معطر، قطره­ای، نوشیدنی­های مخلوط با آب میوه، مایعات محلول و غلیظ قندی که در جهان عرب متداول بوده است. بنابراین، می­توان اینگونه نتیجه گیری کرد که طب سنتی قوم«خویی» ترکیبی از طب سنتی ایرانی و اسلامی از یک سو، و طب سنتی چینی از سوی دیگر است.
البته، اویغورها که قوم ترک تبار مسلمان دیگری از اقوام پنجاه و ششگانه‌ی چینی هستند نیز دارای طب سنتی مخصوصی هستند که به طب سنتی اویغوری معروف است. طب سنتی اویغورها نیز هم‌چون طب سنتی «خویی»، آمیزه‌ای از طب ایرانی و اسلامی و [[طب سنتی چینی]] است.<ref>سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ [[چین]]. تهران: [https://alhoda.ir موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی]، جلد2، ص.478-479.</ref>


البته، اویغورها که قوم ترک تبار مسلمان دیگری از اقوام پنجاه و ششگانه­ی چینی هستند نیز دارای طب سنتی مخصوصی هستند که به طب سنتی اویغوری معروف است. طب سنتی اویغورها نیز هم­چون طب سنتی«خویی»، آمیزه­ای از طب ایرانی و اسلامی و طب سنتی چینی است.      
== نیز نگاه کنید به ==
[[طب سنتی چینی]]؛ [[شاخه های مهم طب سنتی چین]]؛ [[داروهای سنتی چین]]
 
== کتابشناسی ==
<references />
[[رده:پزشکی سنتی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۳ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۰۸

طب سنتی قوم مسلمان خویی، برگرفته از سایت medical help، قابل بازیابی از https://medicalhelp.ir/BlogPosts/1908/%D8%B7%D8%A8-%D8%B3%D9%86%D8%AA%DB%8C-%DA%86%DB%8C%D9%86%DB%8C

طب سنتی چین، تنها طب سنتی قوم «خَن» یا نژاد اکثریت این کشور نیست، بلکه مجموعه‌ای از علوم طب سنتی اقلیت‌های مختلف از جمله تبتی، مغولی، اویغوری، کره‌ای، جوآن، دَی و قوم خویی است. با توجه به مسلمان بودن اقلیت «خویی» و ارتباط آن با ایران و سرزمین‌های اسلامی آسیای مرکزی و خاورمیانه، و ریشه‌داشتن طب سنتی آن‌ها در طب ایرانی و اسلامی، در این جا به پاره‌ای از ویژگی‌های طب سنتی قوم خویی اشاره می‌شود.

طب سنتی قوم خویی، محصول ترکیبی از طب سنتی چین با علوم پزشکی سرزمین‌های ایرانی، عربی و اسلامی است. در عصر سلسله جین و سلسله یوان (1115 تا 1368 میلادی) بود که توسعه‌ی علوم پزشکی و دارویی قوم خویی، به اوج خود رسید و آثار مهم و ارزشمندی هم‌چون «نسخه‌های دارویی قوم خویی» آثار پزشکی جامع و بزرگ طبی و دارویی قوم خویی، یکپارچگی طب و دارو شناسی عربی و طب سنتی چین با خصوصیات قوم خویی چین، و... به وجود آمد. با نگاهی به نسخه‌های دارویی درج شده در کتاب «نسخه‌های دارویی قوم خویی» می‌توان دریافت که در طب سنتی قوم «خویی»، هم داروهای مایع، به صورت قرص، پودر، خمیر، و جوشانده‌های گیاهی چینی وجود دارد، و هم داروهای معطر، قطره‌ای، نوشیدنی‌های مخلوط با آب میوه، مایعات محلول و غلیظ قندی که در جهان عرب متداول بوده است. بنابراین، می‌توان اینگونه نتیجه‌گیری کرد که طب سنتی قوم «خویی» ترکیبی از طب سنتی ایرانی و اسلامی از یک سو، و طب سنتی چینی از سوی دیگر است.

البته، اویغورها که قوم ترک تبار مسلمان دیگری از اقوام پنجاه و ششگانه‌ی چینی هستند نیز دارای طب سنتی مخصوصی هستند که به طب سنتی اویغوری معروف است. طب سنتی اویغورها نیز هم‌چون طب سنتی «خویی»، آمیزه‌ای از طب ایرانی و اسلامی و طب سنتی چینی است.[۱]

نیز نگاه کنید به

طب سنتی چینی؛ شاخه های مهم طب سنتی چین؛ داروهای سنتی چین

کتابشناسی

  1. ↑ سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، جلد2، ص.478-479.
برگرفته از «https://dmelal.ir/index.php?title=طب_سنتی_قوم_مسلمان_خویی&oldid=62010»