توماس گوتی یرز آله آ: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
[[پرونده:09-memories-of-underdevelopment-1968-couple-stripes.jpg|بندانگشتی|کارگردان کوبایی توماس گوتیرز آلئا معتقد بود که سینما وظیفه نقد دارد، برگرفته از ده فیلم انقلابی برتر دهه 60 میلادی، قابل بازیابی از https://www.digikala.com/mag/10-great-revolutionary-films-1960s/]]
از میان این کارگردانان مطرح [[کوبا]] می‌توان از توماس گوتی یرز آله آ (۱۹۲۸) نام برد. این کارگردان، پس از دوره‌ای که در مرکز تجربی سینمایی (Centro Experimental de Cinematografia) در رم آموزش دید به [[کوبا]] بازگشت و با همکاری [[خولیو گارسیا اسپینوسا]] (Julio Garcia Espinosa) فیلم مستندی با نام مگانو را در سال ۱۹۵۵ ساختند.  
از میان این کارگردانان مطرح [[کوبا]] می‌توان از توماس گوتی یرز آله آ (۱۹۲۸) نام برد. این کارگردان، پس از دوره‌ای که در مرکز تجربی سینمایی (Centro Experimental de Cinematografia) در رم آموزش دید به [[کوبا]] بازگشت و با همکاری [[خولیو گارسیا اسپینوسا]] (Julio Garcia Espinosa) فیلم مستندی با نام مگانو را در سال ۱۹۵۵ ساختند.  


این فیلم نئورئالیستی بیانگر شرایط کارگران معادن زغال سنگ و اعتراضیه‌ای علیه استعمار روستائیان در دوران دیکتاتوری باتیستا می‌باشد. لازم به ذکر است که فیلم‌های مستند کوتاهی چون «این زمین است» اثر توماس‌گوتی یرز آله آ، از اولین فیلم‌های مستند بعد از [[انقلاب کوبا]] بشمار می‌آیند.  
این فیلم نئورئالیستی بیانگر شرایط کارگران معادن زغال سنگ و اعتراضیه‌ای علیه استعمار روستائیان در دوران دیکتاتوری باتیستا می‌باشد. لازم به ذکر است که فیلم‌های مستند کوتاهی چون «این زمین است» اثر توماس‌گوتی یرز آله آ، از اولین فیلم‌های مستند بعد از [[انقلاب کوبا]] بشمار می‌آیند.  


گوتی یرز آله آ، نیز یکی از چهره‌های برجسته [[سینمای کوبا]] بشمار می‌آید. که از تاثیرگذارترین سینماگران در عرصه سینمای پس از انقلاب می‌باشد. آن‌چه که در مورد وی قابل تأمل است، توجه وی به [[انقلاب کوبا]] می‌باشد و از طرف دیگر، یکی از منتقدین نسبت به وضعیت [[جامعه و نظام اجتماعی کوبا|جامعه کوبا]] بشمار می‌آمد.کارهای وی نمایانگر جنبش دهه ۶۰ و ۷۰ است که همان جنبش سینمای نوین آمریکای لاتین می‌باشد. از جمله آثار وی می‌توان، «مرگ یک دیوان‌سالار» (۱۹۶۶) و «خاطرات دوران عقب‌ماندگی» (۱۹۹۸) را نام برد که از مطرح‌ترین آثار [[سینمای کوبا|سینمایی کوبا]] می‌باشند<ref>حق روستا، مریم(1396). جامعه و فرهنگ [[کوبا]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی]، ص.329.</ref>.  
گوتی یرز آله آ، نیز یکی از چهره‌های برجسته [[سینمای کوبا]] بشمار می‌آید. که از تاثیرگذارترین سینماگران در عرصه سینمای پس از انقلاب می‌باشد. آن‌چه که در مورد وی قابل تأمل است، توجه وی به [[انقلاب کوبا]] می‌باشد و از طرف دیگر، یکی از منتقدین نسبت به وضعیت [[جامعه و نظام اجتماعی کوبا|جامعه کوبا]] بشمار می‌آمد.
 
کارهای وی نمایانگر جنبش دهه ۶۰ و ۷۰ است که همان جنبش سینمای نوین آمریکای لاتین می‌باشد. از جمله آثار وی می‌توان، «مرگ یک دیوان‌سالار» (۱۹۶۶) و «خاطرات دوران عقب‌ماندگی» (۱۹۹۸) را نام برد که از مطرح‌ترین آثار [[سینمای کوبا|سینمایی کوبا]] می‌باشند<ref>حق روستا، مریم(1396). جامعه و فرهنگ [[کوبا]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی]، ص.329.</ref>.  


== نیز نگاه کنید به ==
== نیز نگاه کنید به ==
خط ۹: خط ۱۲:


== کتابشناسی ==
== کتابشناسی ==
<references />
[[رده:سینما، مستند و پویانمایی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۸ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۳۹

کارگردان کوبایی توماس گوتیرز آلئا معتقد بود که سینما وظیفه نقد دارد، برگرفته از ده فیلم انقلابی برتر دهه 60 میلادی، قابل بازیابی از https://www.digikala.com/mag/10-great-revolutionary-films-1960s/

از میان این کارگردانان مطرح کوبا می‌توان از توماس گوتی یرز آله آ (۱۹۲۸) نام برد. این کارگردان، پس از دوره‌ای که در مرکز تجربی سینمایی (Centro Experimental de Cinematografia) در رم آموزش دید به کوبا بازگشت و با همکاری خولیو گارسیا اسپینوسا (Julio Garcia Espinosa) فیلم مستندی با نام مگانو را در سال ۱۹۵۵ ساختند.

این فیلم نئورئالیستی بیانگر شرایط کارگران معادن زغال سنگ و اعتراضیه‌ای علیه استعمار روستائیان در دوران دیکتاتوری باتیستا می‌باشد. لازم به ذکر است که فیلم‌های مستند کوتاهی چون «این زمین است» اثر توماس‌گوتی یرز آله آ، از اولین فیلم‌های مستند بعد از انقلاب کوبا بشمار می‌آیند.

گوتی یرز آله آ، نیز یکی از چهره‌های برجسته سینمای کوبا بشمار می‌آید. که از تاثیرگذارترین سینماگران در عرصه سینمای پس از انقلاب می‌باشد. آن‌چه که در مورد وی قابل تأمل است، توجه وی به انقلاب کوبا می‌باشد و از طرف دیگر، یکی از منتقدین نسبت به وضعیت جامعه کوبا بشمار می‌آمد.

کارهای وی نمایانگر جنبش دهه ۶۰ و ۷۰ است که همان جنبش سینمای نوین آمریکای لاتین می‌باشد. از جمله آثار وی می‌توان، «مرگ یک دیوان‌سالار» (۱۹۶۶) و «خاطرات دوران عقب‌ماندگی» (۱۹۹۸) را نام برد که از مطرح‌ترین آثار سینمایی کوبا می‌باشند[۱].

نیز نگاه کنید به

هنر کوبا؛ سینمای کوبا؛ خولیو گارسیا اسپینوسا؛ اومبرتو سولاس

کتابشناسی

  1. حق روستا، مریم(1396). جامعه و فرهنگ کوبا. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، ص.329.