یخچال های طبیعی گرجستان: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «'''يخچال ها''' در كوه قفقاز مركز ي در قلمرو گرجستان، تعداد زيادي يخچال وجود دارد، اين مورد طبيعي است، زيرا حد برف هاي دائمي در قسمت غربي اين رشته كوه در ارتفاع 3000 متري و در قسم ت شرقي در ارتفاع 3400 متر ي از سط ح دريا قراردارد. صدها كوه از رشته كوه ها...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
در کوه قفقاز مرکزی در قلمرو [[گرجستان]]، تعداد زیادی یخچال وجود دارد، این مورد طبیعی است، زیرا حد برف‌های دائمی در قسمت غربی این رشته کوه در ارتفاع 3000 متری و در قسمت شرقی در ارتفاع 3400 متر ی از سطح دریا قرار دارد. صدها کوه از رشته کوه‌های قفقاز بزرگ، بالاتر از این ارتفاع واقع شد‌ه‌اند بسیاری از یخچال‌های [[گرجستان]] در دامنه‌های جنوبی قفقاز بزرگ، متمرکز شد‌ه‌اند. بسیاری از آن‌ها کاملاً بزرگ و گسترده هستند. به ویژه تعداد یخچال‌های بزرگ در حوضه رود این[[گوری]] به حدود 170 یخچال می‌رسد. بزرگ‌ترین آن‌ها عبارتند از: تویبری، Tviberi (به طول 10 کیلومتر)، لکزیری Lekziri (13 کیلومتر) و تسانری Tsaneri (به طول 12 کیلومتر). یخچال‌های بزرگ، از دامنه‌های مقینواری Mkinvari (قازبک) سرازیر میشوند. مساحت زیر پوشش یخچال‌ها در قازبک و گیمارای خوج Gimarai-khokh بیش از 120 کیلومتر مربع است. یخچال‌هایی که برای توریست‌ها بیشتر آشناست، یخچال‌های «اورتسوری» Ortsveri و دودوراک Devdorak نام دارند که دامنه‌های قازبک به داخل دره بزرگ «ترک» سرازیر میشوند. تعداد دیگری یخچال بزرگ در حوضه ریونی وجود دارد که عبارتند از کیوتیشو، زوپخیتو و ادنا. در دیگر نواحی آلپی [[گرجستان]]، در سرچشمه‌های رودهای کودوری، تسخینس شقالی و آراگوی نیز تعداد اندکی رودخانه‌های تقریباً یخچالی وجود دارد. یخچال‌ها دارای اهمیت اقتصادی قابل توجهی هستند، این یخچال‌ها رودهای بزرگ [[گرجستان]] را تغذیه می‌کنند. در تابستان، یخ‌های ذوب شده در یخچال‌ها آب رودخانه‌های ریونی، اینگوری، ترک و سایر رودها را با حجم زیاد، تغذیه می‌کنند<ref>عنایت‌الله، رضا (1372). جمهوری [[گرجستان]]. مجله مطالعات آسیای مرکزی و قفقاز، مؤسسه چاپ و انتشارات وزارت امور خارجه، شماره 4، ص19.</ref><ref>بنیاد مطالعات قفقاز (۱۳۹۲). جامعه و فرهنگ [https://wikimelal.ir/%DA%AF%D8%B1%D8%AC%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D9%86 گرجستان]. تهران: [https://www.icro.ir/ سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی] (در دست انتشار)، ص17-18.</ref>. | |||
==نیز نگاه کنید به== | |||
در | [[گرجستان]]؛ [[جغرافیای طبیعی گرجستان]] | ||
==کتابشناسی== | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۳ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۸:۲۰
در کوه قفقاز مرکزی در قلمرو گرجستان، تعداد زیادی یخچال وجود دارد، این مورد طبیعی است، زیرا حد برف‌های دائمی در قسمت غربی این رشته کوه در ارتفاع 3000 متری و در قسمت شرقی در ارتفاع 3400 متر ی از سطح دریا قرار دارد. صدها کوه از رشته کوه‌های قفقاز بزرگ، بالاتر از این ارتفاع واقع شد‌ه‌اند بسیاری از یخچال‌های گرجستان در دامنه‌های جنوبی قفقاز بزرگ، متمرکز شد‌ه‌اند. بسیاری از آن‌ها کاملاً بزرگ و گسترده هستند. به ویژه تعداد یخچال‌های بزرگ در حوضه رود اینگوری به حدود 170 یخچال می‌رسد. بزرگ‌ترین آن‌ها عبارتند از: تویبری، Tviberi (به طول 10 کیلومتر)، لکزیری Lekziri (13 کیلومتر) و تسانری Tsaneri (به طول 12 کیلومتر). یخچال‌های بزرگ، از دامنه‌های مقینواری Mkinvari (قازبک) سرازیر میشوند. مساحت زیر پوشش یخچال‌ها در قازبک و گیمارای خوج Gimarai-khokh بیش از 120 کیلومتر مربع است. یخچال‌هایی که برای توریست‌ها بیشتر آشناست، یخچال‌های «اورتسوری» Ortsveri و دودوراک Devdorak نام دارند که دامنه‌های قازبک به داخل دره بزرگ «ترک» سرازیر میشوند. تعداد دیگری یخچال بزرگ در حوضه ریونی وجود دارد که عبارتند از کیوتیشو، زوپخیتو و ادنا. در دیگر نواحی آلپی گرجستان، در سرچشمه‌های رودهای کودوری، تسخینس شقالی و آراگوی نیز تعداد اندکی رودخانه‌های تقریباً یخچالی وجود دارد. یخچال‌ها دارای اهمیت اقتصادی قابل توجهی هستند، این یخچال‌ها رودهای بزرگ گرجستان را تغذیه می‌کنند. در تابستان، یخ‌های ذوب شده در یخچال‌ها آب رودخانه‌های ریونی، اینگوری، ترک و سایر رودها را با حجم زیاد، تغذیه می‌کنند[۱][۲].
نیز نگاه کنید به
گرجستان؛ جغرافیای طبیعی گرجستان
کتابشناسی
- ↑ عنایت‌الله، رضا (1372). جمهوری گرجستان. مجله مطالعات آسیای مرکزی و قفقاز، مؤسسه چاپ و انتشارات وزارت امور خارجه، شماره 4، ص19.
- ↑ بنیاد مطالعات قفقاز (۱۳۹۲). جامعه و فرهنگ گرجستان. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی (در دست انتشار)، ص17-18.