گوری

گوری از سال 1801 به عنوان نقطه شهری شناخته می‌شود. اهمیت اقتصادی این شهر از سال 1872 پس از ساخت راه‌آهن تفلیس پوتی افزایش یافت. پیش از انقلاب بزرگ، هیچگونه صنایعی در شهر وجود نداشت و فقط صنایع دستی و بازرگانی، فعالیت عمده را در کنار کشاورزی تشکیل می‌داد. در سال 1920 قسمت‌های زیادی از شهر گوری در اثر زلزله از بین رفت، اما در سال 1926 از نو ساخته شد و جمعیت آن به سرعت افزایش یافت و به 10 هزار نفر رسید. گوری معاصر مساحتی حدود 800 هکتار را در دو سوی ساحل رودهای کُر و لیاخوی تشکیل می‌دهد. موقعیت جغرافیایی آن به عنوان محل تلاقی راه‌ها و دارا بودن اقلیم مناسب، تأثیر بسیار زیادی در شهر داشته است. در 40 سال گذشته جمعیت آن پنج برابر شده است. گوری را قلب کارتلی داخلی به شمار می‌آورند. راه‌های ارتباطی که نقاط مختلف را بهم متصل می‌کنند در این شهر یکدیگر را تلاقی می‌کنند. گوری یک شهر صنعتی است. اکثریت جمعیت آن را کارکنان بخش صنعت تشکیل می‌دهند که در صنایع و ساختمان و حمل و نقل به کار آشتغال دارند. در ساحل راست رود لیاخوی، کارخانه نساجی فعالیت دارد که از سال 1945 تأسیس شده است. کارخانه کنسروسازی و شراب‌سازی گوری، جزو کارخانه‌های معتبر مواد غذایی گرجستان به شمار می‌روند. کمپوت میوه تولیدی این کارخانه در تمام منطقه و خارج از مرزهای جمهوری از شهرت زیادی برخوردار است. گوری یکی از مراکز مهم تولید میوه گرجستان است. گوری محل تلاقی راه‌آهن قفقاز جنوبی بوده و دارای ایستگاه راه‌آهن است. از این نقطه شاخه‌ای از خط آهن و جاده به «تسخین والی» (مرکز اوستیای جنوبی) به سوی شمال کشیده شده است. علاوه بر آن از گوری شاه‌راهی به سوی دره «آتنی» می‌رود. صومعه سیونی یکی از آثار بسیار معروف معماری قرن هفتم میلادی گرجستان است که در نزدیکی روستای آتنی قرار دارد. در این معبد نقاشی‌های دیواری که به قرن 10 میلادی تعلق دارد، بسیار معروف است.

ژوزف استالین در این شهر بدنیا آمده بود و تا سال 1894 در آنجا زندگی می‌کرد. خانه مسکونی استالین به موزه تبدیل شده و مجسمه بزرگی از استالین در شهر گوری ساخته شده است که هنوز هم پس از فروپاشی شوروی، پا برجاست.

نیز نگاه کنید به

شهرهای مهم گرجستان؛ جغرافیای طبیعی و انسانی گرجستان