پرش به محتوا

غارهای سنگی لونگ مینگ: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
Momtaz (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
Mahdi (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
غارهای سنگی لونگ مینگ(Longmen Grottos. Henan Province) در5/12 کیلومتری حومه‌<sub>­</sub>ي جنوبی شهر لو یانگ در استان خِه­نان در مرکز [[چین]] قرار دارد. از آن جا كه کوه‌­های شرقی و غربی اين منطقه در مقابل هم قرار گرفته و رودی که از میان آن­ها عبور می­کند مانند درگاه یک منزل به نظر می­آید، انرا لونگ مینگ، یعنی دروازه‌ي اژدها نام گذاشته اند. چون کیفیت سنگ­‌های اين منطقه برای حکاکی مناسب است، از این رو در این محل حکاکی­‌هاي بسياري صورت گرفته است. غارهاي سنگی لونگ­مینگ، موگای دون حوان در گان­سو و یون گان­داتوی در استان شان­سی«سه گنجینه‌­ي هنر سنگی چین» نامیده می شوند.  
[[پرونده:Longmen.jpg|بندانگشتی|غار سنگی لون مین. قابل بازیابی از https://www.discoverchinatours.com/travel-guide/luoyang/longmen-grottoes/]]
غارهای سنگی لونگ مینگ(Longmen Grottos. Henan Province) در5/12 کیلومتری حومه‌<sub>­</sub>ی جنوبی شهر لو یانگ در استان خِه نان در مرکز [[چین]] قرار دارد. از آن جا كه کوه‌­های شرقی و غربی این منطقه در مقابل هم قرار گرفته و رودی که از میان آن­ها عبور می‌کند مانند درگاه یک منزل به نظر می‌آید، انرا لونگ مینگ، یعنی دروازه‌ی اژدها نام گذاشته‌اند. چون کیفیت سنگ­‌های این منطقه برای حکاکی مناسب است، از این رو در این محل حکاکی­‌های بسیاری صورت گرفته است. غارهای سنگی لونگ مینگ، موگای دون حوان در گان­سو و یون گان­داتوی در استان شان­سی«سه گنجینه‌­ی هنر سنگی [[چین]]» نامیده می‌شوند.  


حکاکی این غارها از سال­471میلادی، و در دوران امپراتوري سلسله­‌ي ووی شمالي آغاز و  به مدت400سال ادامه داشته و1500 سال قدمت دارد. طول این غارها از جنوب به شمال حدود یک کیلومتر است و درحال حاضر حدود1300غار حفظ شده است. در اين مجموعه غارها حدود3600 سنگ نوشته­ و50 برج بودايي و97000 مجسمه‌­ي بودا دیده می­شود. در این میان غارهاي«بین­یانگ(Binyang)»، «فِنگ­شیان(Fengxian)» و «گو­ایانگ(Guyiang)» از همه دیدنی­تر و جالب توجه‌­تر است. اين مجموعه در 30 نوامبر سال 2000 ميلادي در فهرست میراث جهانی قرار گرفت
حکاکی این غارها از سال­471میلادی، و در دوران امپراتوری سلسله­‌ی ووی ش[[مالی]] آغاز و به مدت400سال ادامه داشته و1500 سال قدمت دارد. طول این غارها از جنوب به شمال حدود یک کیلومتر است و درحال حاضر حدود1300غار حفظ شده است. در این مجموعه غارها حدود3600 سنگ نوشته­ و50 برج بودایی و97000 مجسمه‌­ی [[بودا در هنرهای سنتی عامیانه چین|بودا]] دیده می‌شود.


=== کتابشناسی ===
در این میان غارهای«بین یانگ(Binyang)»، «فِنگ شیان(Fengxian)» و «گو­ایانگ(Guyiang)» از همه دیدنی‌تر و جالب توجه‌­تر است. این مجموعه در 30 نوامبر سال 2000 میلادی در فهرست میراث جهانی قرار گرفت.
 
== نیز نگاه کنید به ==
[[آثار فرهنگی، تاریخی و طبیعی ثبت شده کشور چین در فهرست میراث جهانی]]؛ [[نمادهای فرهنگی چین]]
 
== منبع اصلی ==
<sub><big>سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ [[چین]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی].</big></sub>
 
== نویسنده مقاله ==
علی محمد سابقی
[[رده:میراث و مفاخر فرهنگی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۳۰ نوامبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۶:۵۲

غار سنگی لون مین. قابل بازیابی از https://www.discoverchinatours.com/travel-guide/luoyang/longmen-grottoes/

غارهای سنگی لونگ مینگ(Longmen Grottos. Henan Province) در5/12 کیلومتری حومه‌­ی جنوبی شهر لو یانگ در استان خِه نان در مرکز چین قرار دارد. از آن جا كه کوه‌­های شرقی و غربی این منطقه در مقابل هم قرار گرفته و رودی که از میان آن­ها عبور می‌کند مانند درگاه یک منزل به نظر می‌آید، انرا لونگ مینگ، یعنی دروازه‌ی اژدها نام گذاشته‌اند. چون کیفیت سنگ­‌های این منطقه برای حکاکی مناسب است، از این رو در این محل حکاکی­‌های بسیاری صورت گرفته است. غارهای سنگی لونگ مینگ، موگای دون حوان در گان­سو و یون گان­داتوی در استان شان­سی«سه گنجینه‌­ی هنر سنگی چین» نامیده می‌شوند.

حکاکی این غارها از سال­471میلادی، و در دوران امپراتوری سلسله­‌ی ووی شمالی آغاز و به مدت400سال ادامه داشته و1500 سال قدمت دارد. طول این غارها از جنوب به شمال حدود یک کیلومتر است و درحال حاضر حدود1300غار حفظ شده است. در این مجموعه غارها حدود3600 سنگ نوشته­ و50 برج بودایی و97000 مجسمه‌­ی بودا دیده می‌شود.

در این میان غارهای«بین یانگ(Binyang)»، «فِنگ شیان(Fengxian)» و «گو­ایانگ(Guyiang)» از همه دیدنی‌تر و جالب توجه‌­تر است. این مجموعه در 30 نوامبر سال 2000 میلادی در فهرست میراث جهانی قرار گرفت.

نیز نگاه کنید به

آثار فرهنگی، تاریخی و طبیعی ثبت شده کشور چین در فهرست میراث جهانی؛ نمادهای فرهنگی چین

منبع اصلی

سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی.

نویسنده مقاله

علی محمد سابقی