آذربایجانی های اوکراین: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
روابط [[اوکراین]] و آذربایجان به قرن‌ها پیش برمی گردد زمانی هر دوی این کشورها بخشی از امپراطوری [[روسیه]] و شوروی محسوب می گشتند و همین امر موجب نزدیکی این دو کشور گشته است. در حال حاضر 45000 نفر آذری در [[اوکراین]] زندگی می کنند. بسیاری از آن‌ها در استان دانتسک (8هزار نفر)، خارکف (5تا6 هزار نفر، دنیپروپتروسک (5تا6 هزار نفر) زندگی می کنند. | روابط [[اوکراین]] و آذربایجان به قرن‌ها پیش برمی گردد زمانی هر دوی این کشورها بخشی از امپراطوری [[روسیه]] و شوروی محسوب می گشتند و همین امر موجب نزدیکی این دو کشور گشته است. در حال حاضر 45000 نفر آذری در [[اوکراین]] زندگی می کنند. بسیاری از آن‌ها در استان دانتسک (8هزار نفر)، خارکف (5تا6 هزار نفر، دنیپروپتروسک (5تا6 هزار نفر) زندگی می کنند. | ||
تعداد آذری نژادها به طور سریع در جامعه [[اوکراین]] بخصوص در بین سال‌های 1960 تا 1990 افزایش پیدا کرد و به بیش از 5 برابر رسید که دلیل اصلی آن بی ثباتی در قفقاز جنوبی بود. امروزه [[اوکراین]] هفتمین جامعه بزرگ آذری‌ها را در جهان در خود جای داده است. اکثریت آذری‌ها در [[اوکراین]] مسلمان و شیعه مذهب هستند و اوکراین هیچگاه مشکل خاصی با مذهب این گروه از آذری‌ها در این کشور نداشته است. در حال حاضر در 15 ناحیه [[اوکراین]] جامعه فرهنگی آذری‌ها فعال می باشد. انتشار مجله صدای آذربایجان از سال 1998 در کی یف شروع به چاپ کرد و اولین روزنامه آذربایجانی در [[اوکراین]] با نام ملت از سال 1991 در کریمه منتشر می شود.<ref> GALLUP WorldView - data accessed on 17 January 2009</ref> | تعداد آذری نژادها به طور سریع در جامعه [[اوکراین]] بخصوص در بین سال‌های 1960 تا 1990 افزایش پیدا کرد و به بیش از 5 برابر رسید که دلیل اصلی آن بی ثباتی در قفقاز جنوبی بود. امروزه [[اوکراین]] هفتمین جامعه بزرگ آذری‌ها را در جهان در خود جای داده است. اکثریت آذری‌ها در [[اوکراین]] مسلمان و شیعه مذهب هستند و اوکراین هیچگاه مشکل خاصی با مذهب این گروه از آذری‌ها در این کشور نداشته است. در حال حاضر در 15 ناحیه [[اوکراین]] جامعه فرهنگی آذری‌ها فعال می باشد. انتشار مجله صدای آذربایجان از سال 1998 در کی یف شروع به چاپ کرد و اولین روزنامه آذربایجانی در [[اوکراین]] با نام ملت از سال 1991 در کریمه منتشر می شود.<ref> GALLUP WorldView - data accessed on 17 January 2009</ref> | ||
== نیز نگاه کنید به == | |||
[[جامعه و نظام اجتماعی اوکراین]]؛ [[نژادها و اقوام اوکراین]]؛ [[ارامنه اوکراین]]؛ [[بلغارهای اوکراین]]؛ [[تاتارهای اوکراین]]؛ [[یونانی های اوکراین]]؛ [[مجارهای اوکراین]]؛ [[لهستانی های اوکراین]]؛ [[رومانیایی های اوکراین]]؛ [[روس های اوکراین]]؛ [[ترک های اوکراین]] | |||
== کتابشناسی == | == کتابشناسی == | ||
<references /> | |||
== منبع اصلی == | |||
موسسه ایراس(1392). جامعه و فرهنگ [[اوکراین]]. تهران: [https://www.icro.ir/ سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی]( در دست انتشار). | |||
[[رده:اقوام شاخص]] | |||
[[رده:جمعیت و پراکندگی اقوام شاخص]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۵ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۳۵
روابط اوکراین و آذربایجان به قرن‌ها پیش برمی گردد زمانی هر دوی این کشورها بخشی از امپراطوری روسیه و شوروی محسوب می گشتند و همین امر موجب نزدیکی این دو کشور گشته است. در حال حاضر 45000 نفر آذری در اوکراین زندگی می کنند. بسیاری از آن‌ها در استان دانتسک (8هزار نفر)، خارکف (5تا6 هزار نفر، دنیپروپتروسک (5تا6 هزار نفر) زندگی می کنند.
تعداد آذری نژادها به طور سریع در جامعه اوکراین بخصوص در بین سال‌های 1960 تا 1990 افزایش پیدا کرد و به بیش از 5 برابر رسید که دلیل اصلی آن بی ثباتی در قفقاز جنوبی بود. امروزه اوکراین هفتمین جامعه بزرگ آذری‌ها را در جهان در خود جای داده است. اکثریت آذری‌ها در اوکراین مسلمان و شیعه مذهب هستند و اوکراین هیچگاه مشکل خاصی با مذهب این گروه از آذری‌ها در این کشور نداشته است. در حال حاضر در 15 ناحیه اوکراین جامعه فرهنگی آذری‌ها فعال می باشد. انتشار مجله صدای آذربایجان از سال 1998 در کی یف شروع به چاپ کرد و اولین روزنامه آذربایجانی در اوکراین با نام ملت از سال 1991 در کریمه منتشر می شود.[۱]
نیز نگاه کنید به
جامعه و نظام اجتماعی اوکراین؛ نژادها و اقوام اوکراین؛ ارامنه اوکراین؛ بلغارهای اوکراین؛ تاتارهای اوکراین؛ یونانی های اوکراین؛ مجارهای اوکراین؛ لهستانی های اوکراین؛ رومانیایی های اوکراین؛ روس های اوکراین؛ ترک های اوکراین
کتابشناسی
- ↑ GALLUP WorldView - data accessed on 17 January 2009
منبع اصلی
موسسه ایراس(1392). جامعه و فرهنگ اوکراین. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی( در دست انتشار).