کشاورزی در بنگلادش: تفاوت میان نسخهها
جز The LinkTitles extension automatically added links to existing pages (https://github.com/bovender/LinkTitles). |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:کشاورزی در بنگلادش.jpg|بندانگشتی|360x360پیکسل|کشاورزی در بنگلادش ، قابل بازیابی از[https://www.lightcastlebd.com/insights/2021/08/agricultural-productivity-in-bangladesh-and-green-revolution-where-are-we-heading-3/ https://www.lightcastlebd.com/]<nowiki/>[https://www.lightcastlebd.com/insights/2021/08/agricultural-productivity-in-bangladesh-and-green-revolution-where-are-we-heading-3/ insights/2021/08/agricultural-productivity-in-bangladesh-and-green-revolution-where-are-we-heading-3/]]][[کشاورزی در بنگلادش|کشاورزی]] بازوی مهم اقتصاد [[بنگلادش]] است. کشاورزی در زمینههای اشتغال، فقر زدایی، رشد نیروی انسانی و تولید مواد غذایی و در مجموع در رشد و پیشرفت اقتصاد کشور تاثیر بسزایی دارد. محصولات عمده بنگلادش، برنج، کنف، نی شکر، سیب زمینی، عدس، گندم، چای و تنباکو است. تقریباً 72 درصد از تولیدات ناخالص کشور از بخش کشاورزی تامین میشود. | |||
[[پرونده:کشاورزی در بنگلادش.jpg|بندانگشتی|360x360پیکسل|کشاورزی در | |||
بنگلادش بزرگترین تولید کننده کنف در جهان است. بدلیل این که برنج غذای اصلی و از اهمیت زیادی برخوردار است، در سال بنا بر آمار FAO حدود 30 میلیون تن و بنا بر اعلام مقامات محلی 43 میلیون تن برنج تولید میشود. در سالهای 1996 و 1997 م تولیدات سیب زمینی 1520000 تن، عدس 523000 تن، بذر خردل 390000 تن و نیشکر 7520000 تن بوده است. سی و دو درصد از درآمد ناخالص ملی کشور از بخش کشاورزی تأمین میشود. از میان تولیدات کشاورزی، مواد غذایی | [[بنگلادش]] بزرگترین تولید کننده کنف در جهان است. بدلیل این که برنج غذای اصلی و از اهمیت زیادی برخوردار است، در سال بنا بر آمار FAO حدود 30 میلیون تن و بنا بر اعلام مقامات محلی 43 میلیون تن برنج تولید میشود. در سالهای 1996 و 1997 م تولیدات سیب زمینی 1520000 تن، عدس 523000 تن، بذر خردل 390000 تن و نیشکر 7520000 تن بوده است. سی و دو درصد از درآمد ناخالص ملی کشور از بخش کشاورزی تأمین میشود. از میان تولیدات کشاورزی، مواد غذایی 73درصد، ماهی و دامها 19 درصد و ثروتهای جنگلی 7 درصد را تشکیل میدهند. | ||
مسئله آبیاری در رشد تولیدات کشاورزی از درخور توجه است. ستاد عمران منابع آبی بنگلادش از طریق ساخت سدها، | مسئله آبیاری در رشد تولیدات کشاورزی از درخور توجه است. ستاد عمران منابع آبی [[بنگلادش]] از طریق ساخت سدها، پلهای آبگیر و کندن رودها نقش مهمی را در پیشرفت آبیاری کشور و کنترل سیل ایفا میکند. البته به دلیل نابرابری در سیستم مالکیت زمین در [[بنگلادش]] تنها 10 درصد از مردم کشور صاحب 60 درصد زمین و 66 درصد از مردم فقط 1 درصد از زمینهای کشور را مالک هستند و یک سوم از مردم [[بنگلادش]] فاقد زمین هستند<ref name=":0">Bangladesh-Britannica Online Encyclopedia, 2011</ref>. | ||
== نیز نگاه کنید به == | |||
[[جامعه و نظام اجتماعی بنگلادش]]؛ [[ساختار و نظام اقتصادی بنگلادش]]؛ [[صنعت چای در بنگلادش]] | |||
== کتابشناسی == | == کتابشناسی == | ||
<references /> | |||
== منبع اصلی == | |||
توسلی، محمد مهدی، علی زاده کندی، عزیز، توسلی، سینا(1391). جامعه و فرهنگ [[بنگلادش]]. تهران: [https://www.icro.ir/ سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی]( در دست انتشار) | |||
== نویسندگان مقاله == | |||
محمدمهدی توسلی، عزیز علی زاده کندی و سینا توسلی | |||
نسخهٔ کنونی تا ۸ اکتبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۰:۵۹
کشاورزی بازوی مهم اقتصاد بنگلادش است. کشاورزی در زمینههای اشتغال، فقر زدایی، رشد نیروی انسانی و تولید مواد غذایی و در مجموع در رشد و پیشرفت اقتصاد کشور تاثیر بسزایی دارد. محصولات عمده بنگلادش، برنج، کنف، نی شکر، سیب زمینی، عدس، گندم، چای و تنباکو است. تقریباً 72 درصد از تولیدات ناخالص کشور از بخش کشاورزی تامین میشود.
بنگلادش بزرگترین تولید کننده کنف در جهان است. بدلیل این که برنج غذای اصلی و از اهمیت زیادی برخوردار است، در سال بنا بر آمار FAO حدود 30 میلیون تن و بنا بر اعلام مقامات محلی 43 میلیون تن برنج تولید میشود. در سالهای 1996 و 1997 م تولیدات سیب زمینی 1520000 تن، عدس 523000 تن، بذر خردل 390000 تن و نیشکر 7520000 تن بوده است. سی و دو درصد از درآمد ناخالص ملی کشور از بخش کشاورزی تأمین میشود. از میان تولیدات کشاورزی، مواد غذایی 73درصد، ماهی و دامها 19 درصد و ثروتهای جنگلی 7 درصد را تشکیل میدهند.
مسئله آبیاری در رشد تولیدات کشاورزی از درخور توجه است. ستاد عمران منابع آبی بنگلادش از طریق ساخت سدها، پلهای آبگیر و کندن رودها نقش مهمی را در پیشرفت آبیاری کشور و کنترل سیل ایفا میکند. البته به دلیل نابرابری در سیستم مالکیت زمین در بنگلادش تنها 10 درصد از مردم کشور صاحب 60 درصد زمین و 66 درصد از مردم فقط 1 درصد از زمینهای کشور را مالک هستند و یک سوم از مردم بنگلادش فاقد زمین هستند[۱].
نیز نگاه کنید به
جامعه و نظام اجتماعی بنگلادش؛ ساختار و نظام اقتصادی بنگلادش؛ صنعت چای در بنگلادش
کتابشناسی
- ↑ Bangladesh-Britannica Online Encyclopedia, 2011
منبع اصلی
توسلی، محمد مهدی، علی زاده کندی، عزیز، توسلی، سینا(1391). جامعه و فرهنگ بنگلادش. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی( در دست انتشار)
نویسندگان مقاله
محمدمهدی توسلی، عزیز علی زاده کندی و سینا توسلی