جِمبه: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
[[پرونده:جمبه2.jpg|بندانگشتی|قابل بازیابی از https://www.djembedirect.com/]]
[[پرونده:جمبه2.jpg|بندانگشتی|قابل بازیابی از https://www.djembedirect.com/]]
"جِمبه" (Djembé) نیز آلت موسیقی کوبشی است، از تنه چوبی ساخته شده و به شکل جامی است که روی آن را پوست بز کشیده اند و با دست روی آن می زنند. اصل آن به امپراطوری "ماندینگ" (Mandingue) ها در آفریقای غربی بر می گردد.اما از قرن 13 به گینه و [[مالی]] و [https://wikimelal.ir/%D8%B3%D8%A7%D8%AD%D9%84_%D8%B9%D8%A7%D8%AC ساحل عاج] و بورکی نافاسو هم آمد. گینه ای ها آنرا " بوته" (Boté) می نامند. در سال های 1950 بود که این آلت موسیقی به خارج از آفریقا صادر شد. در سال های 1980 جِمبه دنیا را فتح کرد و امروزه هم در مراکز آموزشی اروپا و [[آمریکا]] و [https://wikimelal.ir/%DA%98%D8%A7%D9%BE%D9%86 ژاپن] آموزش داده می شود.<ref>بصیری، محمدعلی، فتحی پور، ریحانه (1401 ).جامعه و فرهنگ [[سنگال]]. تهران: [https://www.icro.ir/ سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی](در دست انتشار)</ref>
"جِمبه" (Djembé) نیز آلت موسیقی کوبشی است، از تنه چوبی ساخته شده و به شکل جامی است که روی آن را پوست بز کشیده اند و با دست روی آن می زنند. اصل آن به امپراطوری "ماندینگ" (Mandingue) ها در آفریقای غربی بر می گردد.اما از قرن 13 به گینه و [[مالی]] و [[ساحل عاج]] و بورکی نافاسو هم آمد. گینه‎‌ای ها آنرا " بوته" (Boté) می نامند. در سال های 1950 بود که این آلت موسیقی به خارج از آفریقا صادر شد. در سال های 1980 جِمبه دنیا را فتح کرد و امروزه هم در مراکز آموزشی اروپا و [[آمریکا]] و [[ژاپن]] آموزش داده می شود.<ref>بصیری، محمدعلی، فتحی پور، ریحانه (1401).جامعه و فرهنگ [[سنگال]]. تهران: [https://www.icro.ir/ سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی](در دست انتشار)</ref>


== نیز نگاه کنید به ==
== نیز نگاه کنید به ==
 
[[موسیقی در سنگال]]؛ [[ابزار موسیقی در سنگال]]
* [[موسیقی در سنگال]]
 
* [[ابزار موسیقی در سنگال]]


== کتابشناسی ==
== کتابشناسی ==

نسخهٔ کنونی تا ‏۸ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۴۶

قابل بازیابی از https://www.djembedirect.com/

"جِمبه" (Djembé) نیز آلت موسیقی کوبشی است، از تنه چوبی ساخته شده و به شکل جامی است که روی آن را پوست بز کشیده اند و با دست روی آن می زنند. اصل آن به امپراطوری "ماندینگ" (Mandingue) ها در آفریقای غربی بر می گردد.اما از قرن 13 به گینه و مالی و ساحل عاج و بورکی نافاسو هم آمد. گینه‎‌ای ها آنرا " بوته" (Boté) می نامند. در سال های 1950 بود که این آلت موسیقی به خارج از آفریقا صادر شد. در سال های 1980 جِمبه دنیا را فتح کرد و امروزه هم در مراکز آموزشی اروپا و آمریکا و ژاپن آموزش داده می شود.[۱]

نیز نگاه کنید به

موسیقی در سنگال؛ ابزار موسیقی در سنگال

کتابشناسی

  1. بصیری، محمدعلی، فتحی پور، ریحانه (1401).جامعه و فرهنگ سنگال. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی(در دست انتشار)