فرقه های مختلف بودایی در چین: تفاوت میان نسخه‌ها
(←پاورقی) |
|||
| (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:1598595-مدیتیشن-نشسته-مجسمه-بودا-حکاکی-شده-از-ماسه-سنگ.jpg|بندانگشتی|بودای نشسته، مدیتیشن]] | |||
در [[سلسله های جنوب و شمال|عصر سلسله های جنوبی و شمالی]](589-420 میلادی)، در [[آیین بودا]] یک جدایی جغرافیایی به وجود آمد( آیین یی (Yi) در جنوب و چان(Chan) در شمال). | |||
از آنجا که [[آیین بودا]] از راه های مختلفی وارد [[چین]] شده بود، و به دلیل اختلافات فرهنگی این مناطق، در جنوب [[چین]] بیشتر بر تئوری و تحلیل [[آموزه های بودا|اعتقادات بودایی]] تأکید می شد، در حالی که در شمال اغلب روی ریاضت کشی و مراقبه ی فکری این آیین اصرار به عمل می آمد. | |||
به هرحال، سبک های متفاوت آموزشی جنوب و شمال هر دو برای تأثیر گذاری روی یکدیگر تلاش می کردند، و مبنای اختلاف های آنها دقیقاً روشن و معین نبود. | |||
پس از اتحاد مجدد سرزمین [[چین]] تحت حاکمیت [[سلسله سویی|سلسله ی سووی]](Sui)(618-581 میلادی)، اختلافات فرقه های مختلف بودایی [[سلسله های جنوب و شمال|جنوب و شمال]] به تدریج از میان رفت. منشأ تمامی فرقه های گوناگون که توسط راهبان در [[سلسله های جنوب و شمال|دوران حاکمیت سلسله های جنوب و شمال]] پایه گذاری شده بودند، و یا آنهایی که در سلسله های بعدی به وجود آمدند، [[آموزه های بودا|اعتقادات بودایی]] هندی بود[i].<ref>سابقی، علی محمد. (1392). جامعه و فرهنگ [[چین]]. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی.</ref> | |||
== نیز نگاه کنید به == | |||
* [[آیین بودا]] | |||
* ''' '''[[آموزه های بودا]] | |||
== پاورقی == | == پاورقی == | ||
[i] - براساس خبر منتشره در روزنامه مردم مورخ 7 ژوئن2005، به نقل از آمار منتشره از سوی انجمن بوداییان چین، درحال حاضر در این کشور بیش از 34مرکز آوزش علوم بودایی، ده هزار معبد و 200هزار راهب و راهبه در حال فعالیت هستند. | <small>[i] - براساس خبر منتشره در روزنامه مردم مورخ 7 ژوئن2005، به نقل از آمار منتشره از سوی انجمن بوداییان چین، درحال حاضر در این کشور بیش از 34مرکز آوزش علوم بودایی، ده هزار معبد و 200هزار راهب و راهبه در حال فعالیت هستند.</small> | ||
== کتابشناسی == | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۸ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۸:۰۹
در عصر سلسله های جنوبی و شمالی(589-420 میلادی)، در آیین بودا یک جدایی جغرافیایی به وجود آمد( آیین یی (Yi) در جنوب و چان(Chan) در شمال).
از آنجا که آیین بودا از راه های مختلفی وارد چین شده بود، و به دلیل اختلافات فرهنگی این مناطق، در جنوب چین بیشتر بر تئوری و تحلیل اعتقادات بودایی تأکید می شد، در حالی که در شمال اغلب روی ریاضت کشی و مراقبه ی فکری این آیین اصرار به عمل می آمد.
به هرحال، سبک های متفاوت آموزشی جنوب و شمال هر دو برای تأثیر گذاری روی یکدیگر تلاش می کردند، و مبنای اختلاف های آنها دقیقاً روشن و معین نبود.
پس از اتحاد مجدد سرزمین چین تحت حاکمیت سلسله ی سووی(Sui)(618-581 میلادی)، اختلافات فرقه های مختلف بودایی جنوب و شمال به تدریج از میان رفت. منشأ تمامی فرقه های گوناگون که توسط راهبان در دوران حاکمیت سلسله های جنوب و شمال پایه گذاری شده بودند، و یا آنهایی که در سلسله های بعدی به وجود آمدند، اعتقادات بودایی هندی بود[i].[۱]
نیز نگاه کنید به
پاورقی
[i] - براساس خبر منتشره در روزنامه مردم مورخ 7 ژوئن2005، به نقل از آمار منتشره از سوی انجمن بوداییان چین، درحال حاضر در این کشور بیش از 34مرکز آوزش علوم بودایی، ده هزار معبد و 200هزار راهب و راهبه در حال فعالیت هستند.