مراسم عید یوان شیائو: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۵ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
[[پرونده:9624d74af85c4fc3ac4f14240c329647.jpg|بندانگشتی|جشن شیائو]]
[[پرونده:9624d74af85c4fc3ac4f14240c329647.jpg|بندانگشتی|جشن شیائو. برگرفته از سایت cnews.chinadaily، قابل بازیابی از http://cnews.chinadaily.com.cn/2015-03/05/content_19729330_10.htm]]
روز پانزدهم از ماه اول تقویم کشاورزی [[چین]]، عید سنتی «یوان­شیائو (Yuan Xiao)» است. ماه اول را هم­چنین ماه «یوان» نیز می­‌گویند. شب پانزدهم این ماه، اولین شب کامل شدن ماه در سال جدید است. «شیائو» به معنای شب است، بنابراین، روز پانزدهم ماه اول را عید «یوان­شیائو­» می‌­گویند. در این عید، مردم [[چین]] فانوس­‌های سنتی قرمز رنگ را آویزان کرده و [http://wiki.icro.ir/%DB%8C%D9%88%D8%A7%D9%86%20%D8%B4%DB%8C%D8%A7%D8%A6%D9%88%D8%8C%20%D8%B2%D9%88%D9%86%20%D8%B2%DB%8C%20%D9%88%20%DA%A9%DB%8C%DA%A9%20%D9%85%D8%A7%D9%87%20%D8%B3%D9%87%20%D8%BA%D8%B0%D8%A7%DB%8C%20%D8%B3%D9%86%D8%AA%DB%8C%20%DA%86%DB%8C%D9%86%DB%8C غذای «یوان­شیائو»] (نوعی شیرینی گِرد و کوچک که با آرد برنج چسبنده درست می­شود) را می‌­خورند. در زبان عامیانه می‌گویند، روز پانزدهم ماه اول، همه جا چراغانی است. لذا، عید «یوان­شیائو» را عید فانوس نیز می‌­گویند.
[[پرونده:Glutinous riceballs.jpg|بندانگشتی|یوان­شیائو (Yuan Xiao). برگرفته از سایت noobcook، قابل بازیابی از https://noobcook.com/tang-yuan/]]
روز پانزدهم از ماه اول تقویم کشاورزی [[چین]]، عید سنتی «یوان­شیائو (Yuan Xiao)» است. ماه اول را هم­چنین ماه «یوان» نیز می­‌گویند. شب پانزدهم این ماه، اولین شب کامل شدن ماه در سال جدید است. «شیائو» به معنای شب است، بنابراین، روز پانزدهم ماه اول را عید «یوان­شیائو­» می‌­گویند. در این عید، مردم [[چین]] فانوس­‌های سنتی قرمز رنگ را آویزان کرده و غذای «یوان­شیائو» (نوعی شیرینی گِرد و کوچک که با آرد برنج چسبنده درست می­شود) را می‌­خورند. در زبان عامیانه می‌گویند، روز پانزدهم ماه اول، همه جا چراغانی است. لذا، عید «یوان­شیائو» را عید فانوس نیز می‌­گویند.


رسم آویختن فانوس‌­های قرمز در عید «یوان­شیائو» از دوران [[سلسله ی خن|سلسله­‌ی «خَن»]] شروع شده و تا به امروز بیش از دو هزار سال از قدمت آن می‌­گذرد. در روز عید «یوان­شیائو»، همه ­جا فانوس آویزان است و شور و نشاط فراوانی دارد. به هنگام فرا رسیدن شب مردم دسته دسته برای تماشای فانوس­‌های تزیینی می‌­روند.
رسم آویختن فانوس‌­های قرمز در عید «یوان­شیائو» از دوران [[سلسله ی خن|سلسله­‌ی «خَن»]] شروع شده و تا به امروز بیش از دو هزار سال از قدمت آن می‌­گذرد. در روز عید «یوان­شیائو»، همه ­جا فانوس آویزان است و شور و نشاط فراوانی دارد. به هنگام فرا رسیدن شب مردم دسته دسته برای تماشای فانوس­‌های تزیینی می‌­روند.
خط ۶: خط ۷:
فانوس‌­های تزیینی در رنگ‌­ها و شکل‌­های متنوع و گوناگونی مانند فانوس­‌های درباری، دیواری، آدمی (به شکل آدم)، گل، حیوان و اسباب بازی وجود دارد که در کنار هم دریایی از فانوس به ­نظر می‌رسند. روی برخی از فانوس‌­های تزیینی معماهایی نوشته می‌­شود تا مردم را برای پیدا کردن پاسخ آن به طرف خود جذب کند. معمولا در ساختن بهترین و جذاب­ترین فانوس‌­ها رقابت شدیدی نیان هنرمندان به ­وجود می­‌آید و در پایان مراسم به ابتکار و خلاقیت سازندگان فانوس‌­ها توسط بازدیدکنندگان امتیاز داده شده و به بهترین آن­ها جوایزی اهدا می‌­شود.
فانوس‌­های تزیینی در رنگ‌­ها و شکل‌­های متنوع و گوناگونی مانند فانوس­‌های درباری، دیواری، آدمی (به شکل آدم)، گل، حیوان و اسباب بازی وجود دارد که در کنار هم دریایی از فانوس به ­نظر می‌رسند. روی برخی از فانوس‌­های تزیینی معماهایی نوشته می‌­شود تا مردم را برای پیدا کردن پاسخ آن به طرف خود جذب کند. معمولا در ساختن بهترین و جذاب­ترین فانوس‌­ها رقابت شدیدی نیان هنرمندان به ­وجود می­‌آید و در پایان مراسم به ابتکار و خلاقیت سازندگان فانوس‌­ها توسط بازدیدکنندگان امتیاز داده شده و به بهترین آن­ها جوایزی اهدا می‌­شود.


در عید «یوان­شیائو»، خوردن غذای یوان­شیائو از آداب و رسوم سنتی مردم [[چین]] است. این غذا در دوران [[سلسله های سونگ، لیائو، جین و شیای غربی|سلسله­‌ی «سونگ»]] (960 ـ 1276) نیز وجود داشته است. [http://wiki.icro.ir/%DB%8C%D9%88%D8%A7%D9%86%20%D8%B4%DB%8C%D8%A7%D8%A6%D9%88%D8%8C%20%D8%B2%D9%88%D9%86%20%D8%B2%DB%8C%20%D9%88%20%DA%A9%DB%8C%DA%A9%20%D9%85%D8%A7%D9%87%20%D8%B3%D9%87%20%D8%BA%D8%B0%D8%A7%DB%8C%20%D8%B3%D9%86%D8%AA%DB%8C%20%DA%86%DB%8C%D9%86%DB%8C یوان­شیائو] نوعی شیرینی گِرد و کوچک است که با آرد برنج چسبنده درست می­‌شود. داخل آن را با شکر و انواع مغزها پر می‌­کنند؛ یوان­شیائو بعد از پخته شدن در آب، بسیار خوشمزه و شیرین است. از آن جا­ که این خوردنی در عید «یوانشیائو» خورده می­‌شود، مردم نام آن را یوان­شیائو گذاشته­‌اند. مردم امیدوارند که همه چیز در این روز همراه با موفقیت باشد.<ref>سابقی، علی محمد (1392). جامع فرهنگ و ملل [[چین]]. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، جلد--- ص---</ref>
در عید «یوان­شیائو»، خوردن غذای یوان­شیائو از آداب و رسوم سنتی مردم [[چین]] است. این غذا در دوران [[سلسله های سونگ، لیائو، جین و شیای غربی|سلسله­‌ی «سونگ»]] (960 ـ 1276) نیز وجود داشته است. یوان­شیائو نوعی شیرینی گِرد و کوچک است که با آرد برنج چسبنده درست می­‌شود. داخل آن را با شکر و انواع مغزها پر می‌­کنند؛ یوان­شیائو بعد از پخته شدن در آب، بسیار خوشمزه و شیرین است. از آن جا­ که این خوردنی در عید «یوانشیائو» خورده می­‌شود، مردم نام آن را یوان­شیائو گذاشته­‌اند. مردم امیدوارند که همه چیز در این روز همراه با موفقیت باشد.<ref>سابقی، علی محمد (1392). جامع فرهنگ و ملل [[چین]]. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، جلد سوم، ص 937-938.</ref>
 
== نیز نگاه کنید به ==
[[چین]]؛ [[فرهنگ عمومی در چین]]؛ [[آداب و رسوم عامیانه‌­ی مردم چین]]؛ [[یوان شیائو، زون زی و کیک ماه سه غذای سنتی چینی]]
== کتابشناسی ==
== کتابشناسی ==

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۵ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۲۳:۴۱

جشن شیائو. برگرفته از سایت cnews.chinadaily، قابل بازیابی از http://cnews.chinadaily.com.cn/2015-03/05/content_19729330_10.htm
یوان­شیائو (Yuan Xiao). برگرفته از سایت noobcook، قابل بازیابی از https://noobcook.com/tang-yuan/

روز پانزدهم از ماه اول تقویم کشاورزی چین، عید سنتی «یوان­شیائو (Yuan Xiao)» است. ماه اول را هم­چنین ماه «یوان» نیز می­‌گویند. شب پانزدهم این ماه، اولین شب کامل شدن ماه در سال جدید است. «شیائو» به معنای شب است، بنابراین، روز پانزدهم ماه اول را عید «یوان­شیائو­» می‌­گویند. در این عید، مردم چین فانوس­‌های سنتی قرمز رنگ را آویزان کرده و غذای «یوان­شیائو» (نوعی شیرینی گِرد و کوچک که با آرد برنج چسبنده درست می­شود) را می‌­خورند. در زبان عامیانه می‌گویند، روز پانزدهم ماه اول، همه جا چراغانی است. لذا، عید «یوان­شیائو» را عید فانوس نیز می‌­گویند.

رسم آویختن فانوس‌­های قرمز در عید «یوان­شیائو» از دوران سلسله­‌ی «خَن» شروع شده و تا به امروز بیش از دو هزار سال از قدمت آن می‌­گذرد. در روز عید «یوان­شیائو»، همه ­جا فانوس آویزان است و شور و نشاط فراوانی دارد. به هنگام فرا رسیدن شب مردم دسته دسته برای تماشای فانوس­‌های تزیینی می‌­روند.

فانوس‌­های تزیینی در رنگ‌­ها و شکل‌­های متنوع و گوناگونی مانند فانوس­‌های درباری، دیواری، آدمی (به شکل آدم)، گل، حیوان و اسباب بازی وجود دارد که در کنار هم دریایی از فانوس به ­نظر می‌رسند. روی برخی از فانوس‌­های تزیینی معماهایی نوشته می‌­شود تا مردم را برای پیدا کردن پاسخ آن به طرف خود جذب کند. معمولا در ساختن بهترین و جذاب­ترین فانوس‌­ها رقابت شدیدی نیان هنرمندان به ­وجود می­‌آید و در پایان مراسم به ابتکار و خلاقیت سازندگان فانوس‌­ها توسط بازدیدکنندگان امتیاز داده شده و به بهترین آن­ها جوایزی اهدا می‌­شود.

در عید «یوان­شیائو»، خوردن غذای یوان­شیائو از آداب و رسوم سنتی مردم چین است. این غذا در دوران سلسله­‌ی «سونگ» (960 ـ 1276) نیز وجود داشته است. یوان­شیائو نوعی شیرینی گِرد و کوچک است که با آرد برنج چسبنده درست می­‌شود. داخل آن را با شکر و انواع مغزها پر می‌­کنند؛ یوان­شیائو بعد از پخته شدن در آب، بسیار خوشمزه و شیرین است. از آن جا­ که این خوردنی در عید «یوانشیائو» خورده می­‌شود، مردم نام آن را یوان­شیائو گذاشته­‌اند. مردم امیدوارند که همه چیز در این روز همراه با موفقیت باشد.[۱]

نیز نگاه کنید به

چین؛ فرهنگ عمومی در چین؛ آداب و رسوم عامیانه‌­ی مردم چین؛ یوان شیائو، زون زی و کیک ماه سه غذای سنتی چینی

کتابشناسی

  1. سابقی، علی محمد (1392). جامع فرهنگ و ملل چین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، جلد سوم، ص 937-938.