مراسم عید یوان شیائو: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۳ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:9624d74af85c4fc3ac4f14240c329647.jpg|بندانگشتی|جشن شیائو]] | [[پرونده:9624d74af85c4fc3ac4f14240c329647.jpg|بندانگشتی|جشن شیائو. برگرفته از سایت cnews.chinadaily، قابل بازیابی از http://cnews.chinadaily.com.cn/2015-03/05/content_19729330_10.htm]] | ||
[[پرونده:Glutinous riceballs.jpg|بندانگشتی|یوانشیائو (Yuan Xiao)]] | [[پرونده:Glutinous riceballs.jpg|بندانگشتی|یوانشیائو (Yuan Xiao). برگرفته از سایت noobcook، قابل بازیابی از https://noobcook.com/tang-yuan/]] | ||
روز پانزدهم از ماه اول تقویم کشاورزی [[چین]]، عید سنتی «یوانشیائو (Yuan Xiao)» است. ماه اول را همچنین ماه «یوان» نیز می‌گویند. شب پانزدهم این ماه، اولین شب کامل شدن ماه در سال جدید است. «شیائو» به معنای شب است، بنابراین، روز پانزدهم ماه اول را عید «یوانشیائو» می‌گویند. در این عید، مردم [[چین]] فانوس‌های سنتی قرمز رنگ را آویزان کرده و | روز پانزدهم از ماه اول تقویم کشاورزی [[چین]]، عید سنتی «یوانشیائو (Yuan Xiao)» است. ماه اول را همچنین ماه «یوان» نیز می‌گویند. شب پانزدهم این ماه، اولین شب کامل شدن ماه در سال جدید است. «شیائو» به معنای شب است، بنابراین، روز پانزدهم ماه اول را عید «یوانشیائو» می‌گویند. در این عید، مردم [[چین]] فانوس‌های سنتی قرمز رنگ را آویزان کرده و غذای «یوانشیائو» (نوعی شیرینی گِرد و کوچک که با آرد برنج چسبنده درست میشود) را می‌خورند. در زبان عامیانه می‌گویند، روز پانزدهم ماه اول، همه جا چراغانی است. لذا، عید «یوانشیائو» را عید فانوس نیز می‌گویند. | ||
رسم آویختن فانوس‌های قرمز در عید «یوانشیائو» از دوران [[سلسله ی خن|سلسله‌ی «خَن»]] شروع شده و تا به امروز بیش از دو هزار سال از قدمت آن می‌گذرد. در روز عید «یوانشیائو»، همه جا فانوس آویزان است و شور و نشاط فراوانی دارد. به هنگام فرا رسیدن شب مردم دسته دسته برای تماشای فانوس‌های تزیینی می‌روند. | رسم آویختن فانوس‌های قرمز در عید «یوانشیائو» از دوران [[سلسله ی خن|سلسله‌ی «خَن»]] شروع شده و تا به امروز بیش از دو هزار سال از قدمت آن می‌گذرد. در روز عید «یوانشیائو»، همه جا فانوس آویزان است و شور و نشاط فراوانی دارد. به هنگام فرا رسیدن شب مردم دسته دسته برای تماشای فانوس‌های تزیینی می‌روند. | ||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
فانوس‌های تزیینی در رنگ‌ها و شکل‌های متنوع و گوناگونی مانند فانوس‌های درباری، دیواری، آدمی (به شکل آدم)، گل، حیوان و اسباب بازی وجود دارد که در کنار هم دریایی از فانوس به نظر می‌رسند. روی برخی از فانوس‌های تزیینی معماهایی نوشته میشود تا مردم را برای پیدا کردن پاسخ آن به طرف خود جذب کند. معمولا در ساختن بهترین و جذابترین فانوس‌ها رقابت شدیدی نیان هنرمندان به وجود می‌آید و در پایان مراسم به ابتکار و خلاقیت سازندگان فانوس‌ها توسط بازدیدکنندگان امتیاز داده شده و به بهترین آنها جوایزی اهدا میشود. | فانوس‌های تزیینی در رنگ‌ها و شکل‌های متنوع و گوناگونی مانند فانوس‌های درباری، دیواری، آدمی (به شکل آدم)، گل، حیوان و اسباب بازی وجود دارد که در کنار هم دریایی از فانوس به نظر می‌رسند. روی برخی از فانوس‌های تزیینی معماهایی نوشته میشود تا مردم را برای پیدا کردن پاسخ آن به طرف خود جذب کند. معمولا در ساختن بهترین و جذابترین فانوس‌ها رقابت شدیدی نیان هنرمندان به وجود می‌آید و در پایان مراسم به ابتکار و خلاقیت سازندگان فانوس‌ها توسط بازدیدکنندگان امتیاز داده شده و به بهترین آنها جوایزی اهدا میشود. | ||
در عید «یوانشیائو»، خوردن غذای یوانشیائو از آداب و رسوم سنتی مردم [[چین]] است. این غذا در دوران [[سلسله های سونگ، لیائو، جین و شیای غربی|سلسله‌ی «سونگ»]] (960 ـ 1276) نیز وجود داشته است. | در عید «یوانشیائو»، خوردن غذای یوانشیائو از آداب و رسوم سنتی مردم [[چین]] است. این غذا در دوران [[سلسله های سونگ، لیائو، جین و شیای غربی|سلسله‌ی «سونگ»]] (960 ـ 1276) نیز وجود داشته است. یوانشیائو نوعی شیرینی گِرد و کوچک است که با آرد برنج چسبنده درست میشود. داخل آن را با شکر و انواع مغزها پر می‌کنند؛ یوانشیائو بعد از پخته شدن در آب، بسیار خوشمزه و شیرین است. از آن جا که این خوردنی در عید «یوانشیائو» خورده میشود، مردم نام آن را یوانشیائو گذاشته‌اند. مردم امیدوارند که همه چیز در این روز همراه با موفقیت باشد.<ref>سابقی، علی محمد (1392). جامع فرهنگ و ملل [[چین]]. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، جلد سوم، ص 937-938.</ref> | ||
نیز نگاه کنید به [[فرهنگ عمومی در چین]]؛ [[آداب و رسوم عامیانه‌ی مردم چین]] | == نیز نگاه کنید به == | ||
[[چین]]؛ [[فرهنگ عمومی در چین]]؛ [[آداب و رسوم عامیانه‌ی مردم چین]]؛ [[یوان شیائو، زون زی و کیک ماه سه غذای سنتی چینی]] | |||
== کتابشناسی == | == کتابشناسی == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۵ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۲۳:۴۱
روز پانزدهم از ماه اول تقویم کشاورزی چین، عید سنتی «یوانشیائو (Yuan Xiao)» است. ماه اول را همچنین ماه «یوان» نیز می‌گویند. شب پانزدهم این ماه، اولین شب کامل شدن ماه در سال جدید است. «شیائو» به معنای شب است، بنابراین، روز پانزدهم ماه اول را عید «یوانشیائو» می‌گویند. در این عید، مردم چین فانوس‌های سنتی قرمز رنگ را آویزان کرده و غذای «یوانشیائو» (نوعی شیرینی گِرد و کوچک که با آرد برنج چسبنده درست میشود) را می‌خورند. در زبان عامیانه می‌گویند، روز پانزدهم ماه اول، همه جا چراغانی است. لذا، عید «یوانشیائو» را عید فانوس نیز می‌گویند.
رسم آویختن فانوس‌های قرمز در عید «یوانشیائو» از دوران سلسله‌ی «خَن» شروع شده و تا به امروز بیش از دو هزار سال از قدمت آن می‌گذرد. در روز عید «یوانشیائو»، همه جا فانوس آویزان است و شور و نشاط فراوانی دارد. به هنگام فرا رسیدن شب مردم دسته دسته برای تماشای فانوس‌های تزیینی می‌روند.
فانوس‌های تزیینی در رنگ‌ها و شکل‌های متنوع و گوناگونی مانند فانوس‌های درباری، دیواری، آدمی (به شکل آدم)، گل، حیوان و اسباب بازی وجود دارد که در کنار هم دریایی از فانوس به نظر می‌رسند. روی برخی از فانوس‌های تزیینی معماهایی نوشته میشود تا مردم را برای پیدا کردن پاسخ آن به طرف خود جذب کند. معمولا در ساختن بهترین و جذابترین فانوس‌ها رقابت شدیدی نیان هنرمندان به وجود می‌آید و در پایان مراسم به ابتکار و خلاقیت سازندگان فانوس‌ها توسط بازدیدکنندگان امتیاز داده شده و به بهترین آنها جوایزی اهدا میشود.
در عید «یوانشیائو»، خوردن غذای یوانشیائو از آداب و رسوم سنتی مردم چین است. این غذا در دوران سلسله‌ی «سونگ» (960 ـ 1276) نیز وجود داشته است. یوانشیائو نوعی شیرینی گِرد و کوچک است که با آرد برنج چسبنده درست میشود. داخل آن را با شکر و انواع مغزها پر می‌کنند؛ یوانشیائو بعد از پخته شدن در آب، بسیار خوشمزه و شیرین است. از آن جا که این خوردنی در عید «یوانشیائو» خورده میشود، مردم نام آن را یوانشیائو گذاشته‌اند. مردم امیدوارند که همه چیز در این روز همراه با موفقیت باشد.[۱]
نیز نگاه کنید به
چین؛ فرهنگ عمومی در چین؛ آداب و رسوم عامیانه‌ی مردم چین؛ یوان شیائو، زون زی و کیک ماه سه غذای سنتی چینی