کدوی قلیایی «خولو جیرجیرک»: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
نیز نگاه کنید به [[فرهنگ عمومی در چین]] | |||
خولن «نوعی کدوی قلیایی» به شکل شلغم است که از خشک شده‌ی آن وسیله‌ای به نام «خولو جیرجیرک» می‌سازند. | |||
روی پوست کدوی خشک شده، و براساس شکل ظاهری آن با خطی نازک، تصاویری از مضمون داستان‌های اپرایی، اساطیری، پرندگان، حیوانات، و گل و ماهی را به صورت خیلی ماهرانه و ظریف طراحی و کنده‌کاری می کنند. پس از حکاکی، ابتدا روی آن رنگ تیره مالیده و سریعا با پارچه پاک میکنند. در جای کنده‌کاری‌ها رنگ سیاه نقش بسته و نقاط دیگر به رنگ اصلی کدو باقی می‌ماند.<ref>سابقی، علی محمد (1392). جامع فرهنگ و ملل [[چین]]. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، جلد سوم، ص947.</ref> | |||
== نیز نگاه کنید به == | |||
* [[چین]] | |||
* [[فرهنگ عمومی در چین]] | |||
* [[صنایع دستی و هنرهای مردمی و فولكلور]] | |||
== کتابشناسی == | == کتابشناسی == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۲ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۲۰:۳۸
خولن «نوعی کدوی قلیایی» به شکل شلغم است که از خشک شده‌ی آن وسیله‌ای به نام «خولو جیرجیرک» می‌سازند.
روی پوست کدوی خشک شده، و براساس شکل ظاهری آن با خطی نازک، تصاویری از مضمون داستان‌های اپرایی، اساطیری، پرندگان، حیوانات، و گل و ماهی را به صورت خیلی ماهرانه و ظریف طراحی و کنده‌کاری می کنند. پس از حکاکی، ابتدا روی آن رنگ تیره مالیده و سریعا با پارچه پاک میکنند. در جای کنده‌کاری‌ها رنگ سیاه نقش بسته و نقاط دیگر به رنگ اصلی کدو باقی می‌ماند.[۱]