ورود فرهنگ هندی به چین: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ کنونی تا ‏۲ دسامبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۷:۵۲

همراه با گسترش فرهنگ بودایی هندی، سایر زمینه‌های فرهنگی هند مثل زبان، هنرهای بودایی، علوم پزشکی، ستاره شناسی، ریاضیات و فلسفه‌ی هندی نیز در چین گسترش یافت. ردپای ترجمه‌های دو طرفه از زبان‌های هندی و چینی به یکدیگر را می‌توان تا دوران بین سلسله‌های‌هان شرقی و‌هان غربی(589-220 میلادی) مشاهده کرد. راهب‌های بودایی چین همچنین تراش مجسمه و احداث غارمعبدها را از هندی‌ها آموختند. راهب‌هایی همچون لِه زون(Le Zun) و فالیانگ(Fa Liang)عصرِ سلسله‌ی چین (394-352 میلادی) مجسمه‌های بودا را در غارهای کوه مینگشا(Mingsha) در دونخوانگ[i] از سنگ تراشیدند. اینها نخستین مجسمه‌های سنگی بودند که در غارهای موگائو(Mogao) ی دونخوانگ ساخته شدند و آغازی بر ساخت مجسمه‌های غول پیکر در چین به شمار می‌آیند. در دوران سلسله ی تانگ، ستاره شناسانی از هند در چین به عنوان مدیران مراکز ستاره شناسی اشتغال داشتند. در سال 718 میلادی، یکی از آنان به نام گوتاما سیدا(Gautama cida) مأمور شد تا کتاب تقویم هندی«گراهای نه گانه(The Nine Graha)» را که بعداً بخشی از کتاب بزرگ تقویمی کَی یوان(The Kaiyuan Great Calender Book) شد، به چینی ترجمه کند. در نتیجه، فرهنگ هندی نه تنها اندیشمندان بودایی، بلکه معماران، ستاره شناسان و حسابگران تقویمی را هم به همراه خود آورد.

نیز نگاه کنید به

ادیان در چین؛ آیین بودا؛ فرقه های مختلف بودایی در چین

پاورقی

[i] - Dunhuang ( مجموعه غار های دونه وانگ در استان کَنسو از مهمترین آثار تاریخی و فرهنگی آیین بودا در چین است که مجسمه ها و نقاشی های فوق العاده نفیس و ارزشمند موجود در آن گنجینه ی گرانبهایی است که نمونه ی آن را در کمتر جایی می توان مشاهده کرد. مترجم).

منبع اصلی

_{سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی.}

نویسنده مقاله

علی محمد سابقی

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-== ''ورود جنبههای مختلف فرهنگ هندی به چین'' ==
+همراه با گسترش فرهنگ بودایی هندی، سایر زمینه‌های فرهنگی هند مثل زبان، هنرهای بودایی، علوم پزشکی، ستاره شناسی، ریاضیات و فلسفه‌ی هندی نیز در [[چین]] گسترش یافت. ردپای ترجمه‌های دو طرفه از زبان‌های هندی و چینی به یکدیگر را می‌توان تا دوران بین [[سلسله ی خن|سلسله‌های‌هان شرقی و‌هان غربی]](589-220 میلادی) مشاهده کرد. راهب‌های بودایی [[چین]] همچنین تراش مجسمه و احداث غارمعبدها را از هندی‌ها آموختند. راهب‌هایی همچون لِه زون(Le Zun) و فالیانگ(Fa Liang)[[سلسله چین|عصرِ سلسله‌ی چین]] (394-352 میلادی) [[هنر مجسمه سازی در چین|مجسمه‌های بودا]] را در غارهای کوه مینگشا(Mingsha) در دونخوانگ[i] از سنگ تراشیدند. اینها نخستین مجسمه‌های سنگی بودند که در غارهای موگائو(Mogao) ی دونخوانگ ساخته شدند و آغازی بر ساخت مجسمه‌های غول پیکر در [[چین]] به شمار می‌آیند. در [[سلسله تانگ|دوران سلسله ی تانگ]]، ستاره شناسانی از هند در [[چین]] به عنوان مدیران مراکز ستاره شناسی اشتغال داشتند. در سال 718 میلادی، یکی از آنان به نام گو[[تاما]] سیدا(Gautama cida) مأمور شد تا کتاب تقویم هندی«گراهای نه گانه(The Nine Graha)» را که بعداً بخشی از کتاب بزرگ تقویمی کَی یوان(The Kaiyuan Great Calender Book) شد، به چینی ترجمه کند. در نتیجه، فرهنگ هندی نه تنها اندیشمندان بودایی، بلکه معماران، ستاره شناسان و حسابگران تقویمی را هم به همراه خود آورد.
-همراه با گسترش فرهنگ بودایی هندی، سایر زمینههای فرهنگی هند مثل زبان، هنرهای بودایی، علوم پزشکی، ستاره شناسی، ریاضیات و فلسفهی هندی نیز در چین گسترش یافت. ردپای ترجمههای دو طرفه از زبانهای هندی و چینی به یکدیگر را میتوان تا دوران بین سلسلههای هان غربی و هان غربی(589-220 میلادی) مشاهده کرد. راهبهای بودایی چین همچنین تراش مجسمه و احداث غارمعبدها را از هنديها آموختند. راهب هایی همچون لِه زون[1] و فالیانگ[2]عصرِ سلسلهی چین (394-352 میلادی) مجسمههای بودا را در غارهای کوه مینگشا[3] در دونخوانگ[i] از سنگ تراشیدند. اینها نخستین مجسمههای سنگی بودند که در غارهای موگائو[4] ی دونخوانگ ساخته شدند و آغازی بر ساخت مجسمههای غول پیکر در چین به شمار میآیند. در دوران سلسلهی تانگ، ستاره شناسانی از هند در چین به عنوان مدیران مراکز ستاره شناسی اشتغال داشتند. در سال 718 میلادی، یکی از آنان به نام گوتاما سیدا[5] مأمور شد تا کتاب تقویم هندی«گراهای نه گانه[6]» را که بعداً بخشی از ''کتاب بزرگ تقویمی کَی یوان''[ii] شد، به چینی ترجمه کند. در نتیجه، فرهنگ هندی نه تنها اندیشمندان بودایی، بلکه معماران، ستاره شناسان و حسابگران تقویمی را هم به همراه خود آورد.
-----[1] - Le Zun
-[2] - Fa Liang
+== نیز نگاه کنید به ==
+[[ادیان در چین]]؛ [[آیین بودا]]؛ [[فرقه های مختلف بودایی در چین]]
-[3] - Mingsha
+== پاورقی ==
+[i] <small>- Dunhuang  ( مجموعه غار های دونه وانگ در استان کَنسو از مهمترین آثار تاریخی و فرهنگی [[آیین بودا]] در چین است که مجسمه ها و نقاشی های فوق العاده نفیس و ارزشمند موجود در آن گنجینه ی گرانبهایی است که نمونه ی آن را در کمتر جایی می توان مشاهده کرد. مترجم).</small>
-[4] - Mogao
+== منبع اصلی ==
+<sub><big>سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ [[چین]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی].</big></sub>
-[5] - Gautama cida
+== نویسنده مقاله ==
+علی محمد سابقی
-[6] - The Nine Graha
+[[رده:ادیان و مذاهب]]
-----[i] - Dunhuang  ( مجموعه غار های دونهوانگ در استان کَنسو از مهمترین آثار تاریخی و فرهنگی آیین بودا در چین است که مجسمه ها و نقاشی های فوق العاده نفیس و ارزشمند موجود در آن گنجینه ی گرانبهایی است که نمونه ی آن را در کمتر جایی می توان مشاهده کرد. مترجم).
+[[رده:فرهنگ و نظام فرهنگی]]
-[ii] - The Kaiyuan Great Calender Book