برپایی بازارچه ی سنتی در چین: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
[[پرونده:E06e18b6-ebc6-4fe9-a997-9f26ec93a939.jpg|بندانگشتی|بازارچه سنتی در چین]]بازارچه­‌ی سنتی نوعی فعالیت اجتماعی در میان مردم است و گفته می‌­شود که از مراسم قربانی کردن برای الهه‌­ی زمین در چین باستان نشأت گرفته و پس از مدتی به ­تدریج به ­عنوان بازاری برای تبادل کالا توسط مردم و برگزاری نمایش­‌های فرهنگی عامه و فولکلور تبدیل شده است.
[[پرونده:E06e18b6-ebc6-4fe9-a997-9f26ec93a939.jpg|بندانگشتی|بازارچه سنتی در چین. برگرفته از سایت eavar، قابل بازیابی از https://www.eavar.com/blog/2017/8/9/129940/chinese-culture/]]بازارچه­‌ی سنتی نوعی فعالیت اجتماعی در میان مردم است و گفته می‌­شود که از مراسم قربانی کردن برای الهه‌­ی زمین در چین باستان نشأت گرفته و پس از مدتی به ­تدریج به ­عنوان بازاری برای تبادل کالا توسط مردم و برگزاری نمایش­‌های فرهنگی عامه و فولکلور تبدیل شده است.


بازارچه‌­ی سنتی اغلب هم­زمان با [http://wiki.icro.ir/%D8%AC%D8%B4%D9%86%20%D8%B9%DB%8C%D8%AF%20%D8%A8%D9%87%D8%A7%D8%B1%D9%87 جشن­‌های عید بهاره] یا روزهای معینی از سال در داخل معابد یا فضای باز نزدیک معبد برگزار می‌­شود. برخی از بازارچه­‌ها فقط در عید بهاره­‌ی [[چین]] بر گزار می­‌شود. گرچه زمان برگزاری بازارچه­‌ی سنتی در سراسر [[چین]] متفاوت است، ولی موضوعات آن تا حدودی یکسان است. در زمان برگزاری بازارچه، کشاورزان و خرده فروشان محصولات کشاورزی و تولیدات محلی، اشیای عتیقه و یشم، گل، پرنده، ماهی و حشرات خوراکی را در بازارچه عرضه و معامله می­‌کنند. هم­چنین، صنعتگران عرصه‌­های مختلف هنری و صنایع دستی و خوراکی­‌های محلی خود را در آن جا ارایه می­‌کنند. هنرمندان مردمی نیز به اجرای رقص و آواز و برنامه­‌های هنری نمایشی می­‌پردازند، و مردم نیز شادمانه برای خرید کالا، تماشای برنامه‌­ها و چشیدن خوراکی‌­ها به این بازارهای سنتی می‌­روند.[[پرونده:00221917dec40c23d8c927.jpg|پیوند=http://wiki.icro.ir/%D9%BE%D8%B1%D9%88%D9%86%D8%AF%D9%87:00221917dec40c23d8c927.jpg|بندانگشتی|بازارچه معبد ابر سفید یا Bai Yunguan]][[پرونده:Caااpture.jpg|پیوند=http://wiki.icro.ir/%D9%BE%D8%B1%D9%88%D9%86%D8%AF%D9%87:Ca%D8%A7%D8%A7pture.jpg|بندانگشتی|بازارچه دی تَن (Ditan)]][[پرونده:Tong-hua-night-market.jpg|پیوند=http://wiki.icro.ir/%D9%BE%D8%B1%D9%88%D9%86%D8%AF%D9%87:Tong-hua-night-market.jpg|بندانگشتی|بازارچه «لونگ تَن­خو (Long Tanhu)»]][[پرونده:07fd581ed5564d0884fd6dc4982cf8fc.jpg|پیوند=http://wiki.icro.ir/%D9%BE%D8%B1%D9%88%D9%86%D8%AF%D9%87:07fd581ed5564d0884fd6dc4982cf8fc.jpg|بندانگشتی|بازارچه معبد «لونگ­فو (Longfu)»]]در حال­ حاضر، هر سال و در هنگام عید بهاره‌­ی [[چین]]، در معابد [[پکن]] بازارچه‌­­های سنتی متعددی برگزار می­‌شود که معروف‌­ترین آن­ها بازارچه­‌های «بَی یون­گوان (Bai Yunguan)»، «دی تَن (Ditan)»، «لونگ تَن­خو (Long Tanhu)» و معبد «لونگ­فو (Longfu)» می­‌باشد.[[پرونده:Tanghulu.jpg|پیوند=http://wiki.icro.ir/%D9%BE%D8%B1%D9%88%D9%86%D8%AF%D9%87:Tanghulu.jpg|بندانگشتی|غذای بازارچه «بینگ تَنگ­خولو (Bing Tang Hulu)» (سیخ کیالک پوشیده شده از شیره­‌ی شکر)]]بازارچه­‌های سنتی [[پکن]]، سنت­‌های قدیمی زیادی را حفظ کرده‌­اند. برای نمونه، در بازارچه­‌ی «بَی یون­گوان» مراسم گردش با الاغ و پرتاب سکه برگزار می‌­شود. کالاهایی که در بازارچه­‌های سنتی عرضه می‌­شوند، دارای ویژگی­‌های خاص مناطق شمالی هستند. برای نمونه، اسباب بازی­‌هایی مثل قرقره، فرفره، بادبادک، چاقو، تفنگ، شمشیر و غیره در این بازارها عرضه می­‌شود. هم­چنین، خوراکی‌هایی مانند «بینگ تَنگ­خولو (Bing Tang Hulu)» (سیخ کیالک پوشیده شده از شیره­‌ی شکر)  و «چا تانگ» جزو غذاهای محلی مورد توجه و علاقه‌­ی مردم است.<ref>سابقی، علی محمد (1392). جامع فرهنگ و ملل [[چین]]. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، جلد--- ص---</ref>
بازارچه‌­ی سنتی اغلب هم­زمان با جشن­‌های عید بهاره یا روزهای معینی از سال در داخل معابد یا فضای باز نزدیک معبد برگزار می‌­شود. برخی از بازارچه­‌ها فقط در عید بهاره­‌ی [[چین]] بر گزار می­‌شود. گرچه زمان برگزاری بازارچه­‌ی سنتی در سراسر [[چین]] متفاوت است، ولی موضوعات آن تا حدودی یکسان است. در زمان برگزاری بازارچه، کشاورزان و خرده فروشان محصولات کشاورزی و تولیدات محلی، اشیای عتیقه و یشم، گل، پرنده، ماهی و حشرات خوراکی را در بازارچه عرضه و معامله می­‌کنند. هم­چنین، صنعتگران عرصه‌­های مختلف هنری و صنایع دستی و خوراکی­‌های محلی خود را در آن جا ارایه می­‌کنند. هنرمندان مردمی نیز به اجرای رقص و آواز و برنامه­‌های هنری نمایشی می­‌پردازند، و مردم نیز شادمانه برای خرید کالا، تماشای برنامه‌­ها و چشیدن خوراکی‌­ها به این بازارهای سنتی می‌­روند.


نیز نگاه کنید به [[فرهنگ عمومی در چین]]؛ [[آداب و رسوم عامیانه‌­ی مردم چین]]؛ [[فرهنگ، آداب و رسوم و تنوع غذایی در چين|فرهنگ، آداب و رسوم و تنوع غذایی در چین]]
در حال­ حاضر، هر سال و در هنگام عید بهاره‌­ی [[چین]]، در معابد [[پکن]] بازارچه‌­­های سنتی متعددی برگزار می­‌شود که معروف‌­ترین آن­ها بازارچه­‌های «بَی یون­گوان (Bai Yunguan)»، «دی تَن (Ditan)»، «لونگ تَن­خو (Long Tanhu)» و معبد «لونگ­فو (Longfu)» می­‌باشد.
 
بازارچه­‌های سنتی [[پکن]]، سنت­‌های قدیمی زیادی را حفظ کرده‌­اند. برای نمونه، در بازارچه­‌ی «بَی یون­گوان» مراسم گردش با الاغ و پرتاب سکه برگزار می‌­شود. کالاهایی که در بازارچه­‌های سنتی عرضه می‌­شوند، دارای ویژگی­‌های خاص مناطق ش[[مالی]] هستند. برای نمونه، اسباب بازی­‌هایی مثل قرقره، فرفره، بادبادک، چاقو، تفنگ، شمشیر و غیره در این بازارها عرضه می­‌شود. هم­چنین، خوراکی‌هایی مانند «بینگ تَنگ­خولو (Bing Tang Hulu)» (سیخ کیالک پوشیده شده از شیره­‌ی شکر)  و «چا تانگ» جزو غذاهای محلی مورد توجه و علاقه‌­ی مردم است.<ref>سابقی، علی محمد (1392). جامع فرهنگ و ملل [[چین]]. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، جلد سوم، ص932-933.</ref>
==نیز نگاه کنید به==
[[چین]]؛ [[فرهنگ عمومی در چین]]؛ [[آداب و رسوم عامیانه‌­ی مردم چین]]  
==کتابشناسی==
==کتابشناسی==
<references />

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۵ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۲۳:۳۷

بازارچه سنتی در چین. برگرفته از سایت eavar، قابل بازیابی از https://www.eavar.com/blog/2017/8/9/129940/chinese-culture/

بازارچه­‌ی سنتی نوعی فعالیت اجتماعی در میان مردم است و گفته می‌­شود که از مراسم قربانی کردن برای الهه‌­ی زمین در چین باستان نشأت گرفته و پس از مدتی به ­تدریج به ­عنوان بازاری برای تبادل کالا توسط مردم و برگزاری نمایش­‌های فرهنگی عامه و فولکلور تبدیل شده است.

بازارچه‌­ی سنتی اغلب هم­زمان با جشن­‌های عید بهاره یا روزهای معینی از سال در داخل معابد یا فضای باز نزدیک معبد برگزار می‌­شود. برخی از بازارچه­‌ها فقط در عید بهاره­‌ی چین بر گزار می­‌شود. گرچه زمان برگزاری بازارچه­‌ی سنتی در سراسر چین متفاوت است، ولی موضوعات آن تا حدودی یکسان است. در زمان برگزاری بازارچه، کشاورزان و خرده فروشان محصولات کشاورزی و تولیدات محلی، اشیای عتیقه و یشم، گل، پرنده، ماهی و حشرات خوراکی را در بازارچه عرضه و معامله می­‌کنند. هم­چنین، صنعتگران عرصه‌­های مختلف هنری و صنایع دستی و خوراکی­‌های محلی خود را در آن جا ارایه می­‌کنند. هنرمندان مردمی نیز به اجرای رقص و آواز و برنامه­‌های هنری نمایشی می­‌پردازند، و مردم نیز شادمانه برای خرید کالا، تماشای برنامه‌­ها و چشیدن خوراکی‌­ها به این بازارهای سنتی می‌­روند.

در حال­ حاضر، هر سال و در هنگام عید بهاره‌­ی چین، در معابد پکن بازارچه‌­­های سنتی متعددی برگزار می­‌شود که معروف‌­ترین آن­ها بازارچه­‌های «بَی یون­گوان (Bai Yunguan)»، «دی تَن (Ditan)»، «لونگ تَن­خو (Long Tanhu)» و معبد «لونگ­فو (Longfu)» می­‌باشد.

بازارچه­‌های سنتی پکن، سنت­‌های قدیمی زیادی را حفظ کرده‌­اند. برای نمونه، در بازارچه­‌ی «بَی یون­گوان» مراسم گردش با الاغ و پرتاب سکه برگزار می‌­شود. کالاهایی که در بازارچه­‌های سنتی عرضه می‌­شوند، دارای ویژگی­‌های خاص مناطق شمالی هستند. برای نمونه، اسباب بازی­‌هایی مثل قرقره، فرفره، بادبادک، چاقو، تفنگ، شمشیر و غیره در این بازارها عرضه می­‌شود. هم­چنین، خوراکی‌هایی مانند «بینگ تَنگ­خولو (Bing Tang Hulu)» (سیخ کیالک پوشیده شده از شیره­‌ی شکر)  و «چا تانگ» جزو غذاهای محلی مورد توجه و علاقه‌­ی مردم است.[۱]

نیز نگاه کنید به

چین؛ فرهنگ عمومی در چین؛ آداب و رسوم عامیانه‌­ی مردم چین

کتابشناسی

  1. ↑ سابقی، علی محمد (1392). جامع فرهنگ و ملل چین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، جلد سوم، ص932-933.
برگرفته از «https://dmelal.ir/index.php?title=برپایی_بازارچه_ی_سنتی_در_چین&oldid=58516»