جنگ تریاک در چین: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:Opium war in China.jpg|بندانگشتی|جنگ تریاک در چین]] | [[پرونده:Opium war in China.jpg|بندانگشتی|جنگ تریاک در چین]] | ||
نخستین جنگ تریاک(1842-1840)، نقطه‌ی عطفی در | نخستین جنگ تریاک(1842-1840)، نقطه‌ی عطفی در [[تاریخ چین]] به شمار می‌آید. با شکست [[چین]] در این جنگ و تحمیل قراردادهای ننگین به دربار، از سویی سیل کالاهای خارجی و بریتانیایی از طریق بنادر آزاد تجاری در اختیار آنها، وارد [[چین]] شده و به بخش کشاورزی و تولیدی این کشور لطمات جبران ناپذیری وارد کرد. از سوی دیگر، با باز شدن دست [[تشکیل دولتی مسیحی در چین با حمایت مسیونرهای خارجی|مسیونرهای مسیحی]] که همدست نیروهای اشغالگر و دست نشانده و جاسوس آنها به شمار می‌آمدند، افزون بر تبلیغ [[مسیحیت در چین|مسیحیت،]] و تحقیر آیین‌ها و [[فرهنگ چینی|فرهنگ سنتی چین]]، علاوه بر دلالی برای تجار و بازرگانان خارجی، خود نیز به کارهای تجاری پرداخته و عرصه را برای بازرگانان چینی تنگ کرده و موجب خشم و نفرت مردم از نیروهای خارجی، تجار و بازرگانان غربی و [[مسیحیت در چین|میسیونرهای مسیحی]] گردید. فشار روزافزون روحی و روانی زندگی تحت اشغال خارجی، مالیات سنگین وضع شده از سوی دربار، ظلم و بیرحمی ملاکان و زمین داران، در کنار قحطی و گرسنگی توانفرسا، طی ده سال پس از جنگ تریاک، زمینه را برای بیش از 100 مورد قیام و شورش در سرتاسر [[چین]] فراهم ساخت که [[قیام بوکسورها در چین|قیام بوکسورها]] در ادامه‌ی همین شورش‌ها و در واقع، واکنشی به فعالیت نامحدود [[مسیحیت در چین|مسیحیان در چین]] به شمار می‌آید. | ||
گفته‌ی مشهوری از یکی از درباریان امپراتوری در خصوص [[مسیحیت در چین|مسیونرهای مسیحی]] نقل شده که بیانگر عمق و میزان تنفر مردم [[چین]] از فعالیت این گروه است. وی خطاب به غربی‌ها گفته:<blockquote>«شما اگر تریاک و میسیونرهای غربی را از این کشور بیرون ببرید، در آنصورت به شما در [[چین]] خوشامد گفته خواهد شد.»<ref>سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ [[چین]]. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی.</ref>.</blockquote> | |||
== نیز نگاه کنید به == | |||
* [[مسیحیت در چین]] | |||
* [[قیام بوکسورها در چین]] | |||
* ''' '''[[مسيحيت در دوران جمهوری چين]] | |||
==کتابشناسی== | ==کتابشناسی== | ||
<references /> | <references /> | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۳ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۳۰
نخستین جنگ تریاک(1842-1840)، نقطه‌ی عطفی در تاریخ چین به شمار می‌آید. با شکست چین در این جنگ و تحمیل قراردادهای ننگین به دربار، از سویی سیل کالاهای خارجی و بریتانیایی از طریق بنادر آزاد تجاری در اختیار آنها، وارد چین شده و به بخش کشاورزی و تولیدی این کشور لطمات جبران ناپذیری وارد کرد. از سوی دیگر، با باز شدن دست مسیونرهای مسیحی که همدست نیروهای اشغالگر و دست نشانده و جاسوس آنها به شمار می‌آمدند، افزون بر تبلیغ مسیحیت، و تحقیر آیین‌ها و فرهنگ سنتی چین، علاوه بر دلالی برای تجار و بازرگانان خارجی، خود نیز به کارهای تجاری پرداخته و عرصه را برای بازرگانان چینی تنگ کرده و موجب خشم و نفرت مردم از نیروهای خارجی، تجار و بازرگانان غربی و میسیونرهای مسیحی گردید. فشار روزافزون روحی و روانی زندگی تحت اشغال خارجی، مالیات سنگین وضع شده از سوی دربار، ظلم و بیرحمی ملاکان و زمین داران، در کنار قحطی و گرسنگی توانفرسا، طی ده سال پس از جنگ تریاک، زمینه را برای بیش از 100 مورد قیام و شورش در سرتاسر چین فراهم ساخت که قیام بوکسورها در ادامه‌ی همین شورش‌ها و در واقع، واکنشی به فعالیت نامحدود مسیحیان در چین به شمار می‌آید.
گفته‌ی مشهوری از یکی از درباریان امپراتوری در خصوص مسیونرهای مسیحی نقل شده که بیانگر عمق و میزان تنفر مردم چین از فعالیت این گروه است. وی خطاب به غربی‌ها گفته:
«شما اگر تریاک و میسیونرهای غربی را از این کشور بیرون ببرید، در آنصورت به شما در چین خوشامد گفته خواهد شد.»[۱].