لیوبان، موسس سلسله خن: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
(صفحه‌ای تازه حاوی «=== مقدمه === «لیو بان» امپراتور و بنیانگذار سلسله­ ی«خَن» غربی به ­شمار می ­رود. وی یکی از دو امپراتور دوران باستان چین بود که از طبقه­ ی پایین جامعه برخاسته بود. === زندگینامه === او، یک کشاورز زاده و از مقامات دون پایه­ی محلی سلسله­ ی«چین»، اما فر...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
=== مقدمه ===
[[پرونده:سلسله هان.jpg|بندانگشتی|تصویر [[سلسله ی خن]](هان). قابل بازیابی از http://theaparthistory.com/193.html]]
«لیو بان» امپراتور و بنیانگذار سلسله­ ی«خَن» غربی به ­شمار می ­رود. وی یکی از دو امپراتور دوران باستان چین بود که از طبقه­ ی پایین جامعه برخاسته بود.
 
«لیو بان» امپراتور و بنیانگذار [[سلسله ی خن|سلسله­ ی«خَن»]]<nowiki/>غربی به ­شمار می ­رود. وی یکی از دو امپراتور دوران باستان چین(←[[تاریخ دوران باستان چین]]) بود که از طبقه­ ی پایین جامعه برخاسته بود.


=== زندگینامه ===
=== زندگینامه ===
او، یک کشاورز زاده و از مقامات دون پایه­ی محلی سلسله­ ی«چین»، اما فردی روشنفکر و متین بود. در سال 209 پیش از میلاد، وی در زادگاه خود مردم را جمع کرده و به شورش دهقانان به رهبری«چِن شِن» و «وو گوانگ» پاسخ مثبت داد. بعدها، «لیو­بان»خود در رأس ارتشی وارد«شیان یانگ»، پایتخت سلسله ­ی«چینگ» شد و به حاکمیت سلسله ­ی«چین» پایان بخشید. وی پس از روی کار آمدن، قوانین ظالمانه­ ی دوران سلسله ­ی چین را لغو کرد و به همین دلیل مورد استقبال مردم قرار گرفت.  
«لیو بان» امپراتور و بنیانگذار [[سلسله ی خن|سلسله‌­ی«خَن»]]<nowiki/>غربی به‌­شمار می­رود. وی یکی از دو امپراتور دوران باستان چین(←[[تاریخ دوران باستان چین]]) بود که از طبقه­‌ی پایین جامعه برخاسته بود. او، یک کشاورز زاده و از مقامات دون پایه‌­ی محلی [[سلسله چین|سلسله‌­ی«چین»]]، اما فردی روشنفکر و متین بود. در سال 209 پیش از میلاد، وی در زادگاه خود مردم را جمع کرده و به شورش دهقانان به رهبری«چِن شِن» و «وو گوانگ» پاسخ مثبت داد. بعدها، «لیو­بان»خود در رأس ارتشی وارد«شیان یانگ»، پایتخت [[سلسله چینگ|سلسله­‌ی«چینگ»]] شد و به حاکمیت [[سلسله چین|سلسله­‌ی«چین»]]، پایان بخشید. وی پس از روی کار آمدن، قوانین ظالمانه‌­ی دوران [[سلسله چین]] را لغو کرد و به همین دلیل مورد استقبال مردم قرار گرفت.


=== سلسله خن ===
=== [[سلسله ی خن]] ===
وی پس از جنگی 4 ساله،در سال 202 پیش از میلاد، در رأس نیرویی متشكل از 300 هزارسرباز، «شیان یو» آخرین امپراتور سلسله­ی چین را محاصره نمود که در نتیجه«شیان یو» خودکشی کرد و «لیو بَن» قدرتمندان به پیروزی رسید و در سال 202 پیش از میلاد در استان« شاندونگ» خود را امپراتور اعلام کرد و نام سلسله ­اش را «خَن»گذاشت.
وی پس از جنگی 4 ساله،در سال 202 پیش از میلاد، در رأس نیرویی متشكل از 300 هزارسرباز، «شیان یو» آخرین امپراتور [[سلسله چین]] را محاصره نمود که در نتیجه«شیان یو» خودکشی کرد و «لیو بَن» قدرتمندان به پیروزی رسید و در سال 202 پیش از میلاد در استان«شاندونگ» خود را امپراتور اعلام کرد و نام سلسله­‌اش را «خَن»گذاشت.


=== امپراطوری لیوبن ===
=== امپراطوری لیوبن ===
«لیو­بَن» پس از امپراتور شدن، برای از سرگیری پیشرفت کشور، تدابیری را اتخاذ کرد. او، نخست زندانی­های سراسر کشور را آزاد کرده و برده­ها را رها و سربازان را از خدمت مرخص کرد. سپس با ایجاد اشتغال، بیکاری را از میان برد و نظام پیشین سکونت افراد بر اساس خدمات نظامی را که در دوران سلسله ­ی« چین» اجرا می­شد، مجددا برقرار ساخت. پس از برقراری آرامش در مرزهای شمالی، وی بازارهای مرزی میان کشورچین با سرزمین«شیون نون» ها را باز کرد تا روابط دو طرف آرام شود.  
«لیو­بَن» پس از امپراتور شدن، برای از سرگیری پیشرفت کشور، تدابیری را اتخاذ کرد. او، نخست زندانی­‌های سراسر کشور را آزاد کرده و برده‌­ها را رها و سربازان را از خدمت مرخص کرد. سپس با ایجاد اشتغال، بیکاری را از میان برد و نظام پیشین سکونت افراد بر اساس خدمات نظامی را که در دوران [[سلسله چین]] اجرا می­شد، مجددا برقرار ساخت. پس از برقراری آرامش در مرزهای شمالی، وی بازارهای مرزی میان کشور[[چین]] با سرزمین«شیون نون» ها را باز کرد تا روابط دو طرف آرام شود.


وقتی«لیو­بَن» جوانی بیش نبود، دانشمندان را تحقیر می­کرد، اما پس از آنکه امپراتور شد، به«لو جیان»، دانشمند برجسته­ی دربار فرمان داد تا کتابی بنویسد و در آن علت سقوط حاکمیت سلسله­ی«چین» را برای عبرت گرفتن خود و دیگران تشریح کند. او در دوازدهمین سال حاکمیت خود، برای خاموش کردن شورش« این بو» لشگرکشی کرد که در میدان نبرد تیر خورده و بر اثر جراحت ناشی از آن، درگذشت<ref>سابقی، محمد علی(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، جلد اول، صفحه 150-151</ref>.
وقتی«لیو­بَن» جوانی بیش نبود، دانشمندان را تحقیر می ­کرد، اما پس از آنکه امپراتور شد، به«لو جیان»، دانشمند برجسته‌­ی دربار فرمان داد تا کتابی بنویسد و در آن علت سقوط حاکمیت [[سلسله چین]] را برای عبرت گرفتن خود و دیگران تشریح کند. او در دوازدهمین سال حاکمیت خود، برای خاموش کردن شورش«این بو» لشگرکشی کرد که در میدان نبرد تیر خورده و بر اثر جراحت ناشی از آن،درگذشت<ref>سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ [[چین]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی]، جلد 1، ص.150-151.</ref>.


نیز نگاه کنید به [[شخصیت های مشهور تاریخی، علمی و ادبی چین]]
== نیز نگاه کنید به ==
 [[شخصیت های مشهور تاریخی، علمی و ادبی چین]]


=== کتابشناسی ===
== کتابشناسی ==

نسخهٔ کنونی تا ‏۱ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۲۳:۰۸

تصویر سلسله ی خن(هان). قابل بازیابی از http://theaparthistory.com/193.html

«لیو بان» امپراتور و بنیانگذار سلسله­ ی«خَن»غربی به ­شمار می ­رود. وی یکی از دو امپراتور دوران باستان چین(←تاریخ دوران باستان چین) بود که از طبقه­ ی پایین جامعه برخاسته بود.

زندگینامه

«لیو بان» امپراتور و بنیانگذار سلسله‌­ی«خَن»غربی به‌­شمار می­رود. وی یکی از دو امپراتور دوران باستان چین(←تاریخ دوران باستان چین) بود که از طبقه­‌ی پایین جامعه برخاسته بود. او، یک کشاورز زاده و از مقامات دون پایه‌­ی محلی سلسله‌­ی«چین»، اما فردی روشنفکر و متین بود. در سال 209 پیش از میلاد، وی در زادگاه خود مردم را جمع کرده و به شورش دهقانان به رهبری«چِن شِن» و «وو گوانگ» پاسخ مثبت داد. بعدها، «لیو­بان»خود در رأس ارتشی وارد«شیان یانگ»، پایتخت سلسله­‌ی«چینگ» شد و به حاکمیت سلسله­‌ی«چین»، پایان بخشید. وی پس از روی کار آمدن، قوانین ظالمانه‌­ی دوران سلسله چین را لغو کرد و به همین دلیل مورد استقبال مردم قرار گرفت.

سلسله ی خن

وی پس از جنگی 4 ساله،در سال 202 پیش از میلاد، در رأس نیرویی متشكل از 300 هزارسرباز، «شیان یو» آخرین امپراتور سلسله چین را محاصره نمود که در نتیجه«شیان یو» خودکشی کرد و «لیو بَن» قدرتمندان به پیروزی رسید و در سال 202 پیش از میلاد در استان«شاندونگ» خود را امپراتور اعلام کرد و نام سلسله­‌اش را «خَن»گذاشت.

امپراطوری لیوبن

«لیو­بَن» پس از امپراتور شدن، برای از سرگیری پیشرفت کشور، تدابیری را اتخاذ کرد. او، نخست زندانی­‌های سراسر کشور را آزاد کرده و برده‌­ها را رها و سربازان را از خدمت مرخص کرد. سپس با ایجاد اشتغال، بیکاری را از میان برد و نظام پیشین سکونت افراد بر اساس خدمات نظامی را که در دوران سلسله چین اجرا می­شد، مجددا برقرار ساخت. پس از برقراری آرامش در مرزهای شمالی، وی بازارهای مرزی میان کشورچین با سرزمین«شیون نون» ها را باز کرد تا روابط دو طرف آرام شود.

وقتی«لیو­بَن» جوانی بیش نبود، دانشمندان را تحقیر می ­کرد، اما پس از آنکه امپراتور شد، به«لو جیان»، دانشمند برجسته‌­ی دربار فرمان داد تا کتابی بنویسد و در آن علت سقوط حاکمیت سلسله چین را برای عبرت گرفتن خود و دیگران تشریح کند. او در دوازدهمین سال حاکمیت خود، برای خاموش کردن شورش«این بو» لشگرکشی کرد که در میدان نبرد تیر خورده و بر اثر جراحت ناشی از آن،درگذشت[۱].

نیز نگاه کنید به

 شخصیت های مشهور تاریخی، علمی و ادبی چین

کتابشناسی

  1. سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی، جلد 1، ص.150-151.