مراسم عید یوان شیائو: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
(صفحه‌ای تازه حاوی « == مراسم عید«یوان شیائو» == روز پانزدهم از ماه اول تقویم کشاورزی چین، عید سنتی«یوان­شیائو[1]» است. ماه اول را هم­چنین ماه«یوان» نیز می­گویند. شب پانزدهم این ماه، اولین شب کامل شدن ماه در سال جدید است. «شیائو» به معنای شب است، بنابراین، روز پانزد...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۹ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
[[پرونده:9624d74af85c4fc3ac4f14240c329647.jpg|بندانگشتی|جشن شیائو. برگرفته از سایت cnews.chinadaily، قابل بازیابی از http://cnews.chinadaily.com.cn/2015-03/05/content_19729330_10.htm]]
[[پرونده:Glutinous riceballs.jpg|بندانگشتی|یوان­شیائو (Yuan Xiao). برگرفته از سایت noobcook، قابل بازیابی از https://noobcook.com/tang-yuan/]]
روز پانزدهم از ماه اول تقویم کشاورزی [[چین]]، عید سنتی «یوان­شیائو (Yuan Xiao)» است. ماه اول را هم­چنین ماه «یوان» نیز می­‌گویند. شب پانزدهم این ماه، اولین شب کامل شدن ماه در سال جدید است. «شیائو» به معنای شب است، بنابراین، روز پانزدهم ماه اول را عید «یوان­شیائو­» می‌­گویند. در این عید، مردم [[چین]] فانوس­‌های سنتی قرمز رنگ را آویزان کرده و غذای «یوان­شیائو» (نوعی شیرینی گِرد و کوچک که با آرد برنج چسبنده درست می­شود) را می‌­خورند. در زبان عامیانه می‌گویند، روز پانزدهم ماه اول، همه جا چراغانی است. لذا، عید «یوان­شیائو» را عید فانوس نیز می‌­گویند.


== مراسم عید«یوان شیائو» ==
رسم آویختن فانوس‌­های قرمز در عید «یوان­شیائو» از دوران [[سلسله ی خن|سلسله­‌ی «خَن»]] شروع شده و تا به امروز بیش از دو هزار سال از قدمت آن می‌­گذرد. در روز عید «یوان­شیائو»، همه ­جا فانوس آویزان است و شور و نشاط فراوانی دارد. به هنگام فرا رسیدن شب مردم دسته دسته برای تماشای فانوس­‌های تزیینی می‌­روند.
روز پانزدهم از ماه اول تقویم کشاورزی چین، عید سنتی«یوان­شیائو[1]» است. ماه اول را هم­چنین ماه«یوان» نیز می­گویند. شب پانزدهم این ماه، اولین شب کامل شدن ماه در سال جدید است. «شیائو» به معنای شب است، بنابراین، روز پانزدهم ماه اول را عید«یوان­شیائو­» می­گویند. در این عید، مردم چین فانوس­های سنتی قرمز رنگ را آویزان کرده و غذای«یوان­شیائو» (نوعی شیرینی گِرد و کوچک که با آرد برنج چسبنده درست می­شود) را می­خورند. در زبان عامیانه می­گویند، روز پانزدهم ماه اول، همه جا چراغانی است. لذا، عید«یوان­شیائو» را عید فانوس نیز می­گویند.


رسم آویختن فانوس­های قرمز در عید«یوان­شیائو» از دوران سلسله­ی«خَن» شروع شده و تا به امروز بیش از دو هزار سال از قدمت آن می­گذرد. در روز عید«یوان­شیائو»، همه­جا فانوس آویزان است و شور و نشاط فراوانی دارد. به هنگام فرا رسیدن شب مردم دسته دسته برای تماشای فانوس­های تزیینی می­روند.
فانوس‌­های تزیینی در رنگ‌­ها و شکل‌­های متنوع و گوناگونی مانند فانوس­‌های درباری، دیواری، آدمی (به شکل آدم)، گل، حیوان و اسباب بازی وجود دارد که در کنار هم دریایی از فانوس به ­نظر می‌رسند. روی برخی از فانوس‌­های تزیینی معماهایی نوشته می‌­شود تا مردم را برای پیدا کردن پاسخ آن به طرف خود جذب کند. معمولا در ساختن بهترین و جذاب­ترین فانوس‌­ها رقابت شدیدی نیان هنرمندان به ­وجود می­‌آید و در پایان مراسم به ابتکار و خلاقیت سازندگان فانوس‌­ها توسط بازدیدکنندگان امتیاز داده شده و به بهترین آن­ها جوایزی اهدا می‌­شود.


فانوس­های تزیینی در رنگ­ها و شکل­های متنوع و گوناگونی مانند فانوس­های درباری، دیواری، آدمی(بشکل آدم)، گل، حیوان و اسباب بازی وجود دارد که در کنار هم دریایی از فانوس به­نظر می­رسند. روی برخی از فانوس­های تزیینی معماهایی نوشته می­شود تا مردم را برای پیدا کردن پاسخ آن به طرف خود جذب کند. معمولا در ساختن بهترین و جذاب­ترین فانوس­ها رقابت شدیدی نیان هنرمندان به­وجود می­آید و در پایان مراسم به ابتکار و خلاقیت سازندگان فانوس­ها توسط بازدیدکنندگان امتیاز داده شده و به بهترین آن­ها جوایزی اهدا می­شود.
در عید «یوان­شیائو»، خوردن غذای یوان­شیائو از آداب و رسوم سنتی مردم [[چین]] است. این غذا در دوران [[سلسله های سونگ، لیائو، جین و شیای غربی|سلسله­‌ی «سونگ»]] (960 ـ 1276) نیز وجود داشته است. یوان­شیائو نوعی شیرینی گِرد و کوچک است که با آرد برنج چسبنده درست می­‌شود. داخل آن را با شکر و انواع مغزها پر می‌­کنند؛ یوان­شیائو بعد از پخته شدن در آب، بسیار خوشمزه و شیرین است. از آن جا­ که این خوردنی در عید «یوانشیائو» خورده می­‌شود، مردم نام آن را یوان­شیائو گذاشته­‌اند. مردم امیدوارند که همه چیز در این روز همراه با موفقیت باشد.<ref>سابقی، علی محمد (1392). جامع فرهنگ و ملل [[چین]]. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، جلد سوم، ص 937-938.</ref>


در عید«یوان­شیائو»، خوردن غذای یوان­شیائو از آداب و رسوم سنتی مردم چین است. این غذا در دوران سلسله­ی«سونگ»(960 ـ 1276) نیز وجود داشته است. یوان­شیائو نوعی شیرینی گِرد و کوچک است که با آرد برنج چسبنده درست می­شود. داخل آن را با شکر و انواع مغزها پر می­کنند؛ یوان­شیائو بعد از پخته شدن در آب، بسیار خوشمزه و شیرین است. از آن جا­که این خوردنی در عید«یوان­شیائو» خورده می­شود، مردم نام آن را یوان­شیائو گذاشته­اند. مردم امیدوارند که همه چیز در این روز همراه با موفقیت باشد.
== نیز نگاه کنید به ==
----[1] - Yuan Xiao.
[[چین]]؛ [[فرهنگ عمومی در چین]]؛ [[آداب و رسوم عامیانه‌­ی مردم چین]]؛ [[یوان شیائو، زون زی و کیک ماه سه غذای سنتی چینی]]
== کتابشناسی ==

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۵ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۲۳:۴۱

جشن شیائو. برگرفته از سایت cnews.chinadaily، قابل بازیابی از http://cnews.chinadaily.com.cn/2015-03/05/content_19729330_10.htm
یوان­شیائو (Yuan Xiao). برگرفته از سایت noobcook، قابل بازیابی از https://noobcook.com/tang-yuan/

روز پانزدهم از ماه اول تقویم کشاورزی چین، عید سنتی «یوان­شیائو (Yuan Xiao)» است. ماه اول را هم­چنین ماه «یوان» نیز می­‌گویند. شب پانزدهم این ماه، اولین شب کامل شدن ماه در سال جدید است. «شیائو» به معنای شب است، بنابراین، روز پانزدهم ماه اول را عید «یوان­شیائو­» می‌­گویند. در این عید، مردم چین فانوس­‌های سنتی قرمز رنگ را آویزان کرده و غذای «یوان­شیائو» (نوعی شیرینی گِرد و کوچک که با آرد برنج چسبنده درست می­شود) را می‌­خورند. در زبان عامیانه می‌گویند، روز پانزدهم ماه اول، همه جا چراغانی است. لذا، عید «یوان­شیائو» را عید فانوس نیز می‌­گویند.

رسم آویختن فانوس‌­های قرمز در عید «یوان­شیائو» از دوران سلسله­‌ی «خَن» شروع شده و تا به امروز بیش از دو هزار سال از قدمت آن می‌­گذرد. در روز عید «یوان­شیائو»، همه ­جا فانوس آویزان است و شور و نشاط فراوانی دارد. به هنگام فرا رسیدن شب مردم دسته دسته برای تماشای فانوس­‌های تزیینی می‌­روند.

فانوس‌­های تزیینی در رنگ‌­ها و شکل‌­های متنوع و گوناگونی مانند فانوس­‌های درباری، دیواری، آدمی (به شکل آدم)، گل، حیوان و اسباب بازی وجود دارد که در کنار هم دریایی از فانوس به ­نظر می‌رسند. روی برخی از فانوس‌­های تزیینی معماهایی نوشته می‌­شود تا مردم را برای پیدا کردن پاسخ آن به طرف خود جذب کند. معمولا در ساختن بهترین و جذاب­ترین فانوس‌­ها رقابت شدیدی نیان هنرمندان به ­وجود می­‌آید و در پایان مراسم به ابتکار و خلاقیت سازندگان فانوس‌­ها توسط بازدیدکنندگان امتیاز داده شده و به بهترین آن­ها جوایزی اهدا می‌­شود.

در عید «یوان­شیائو»، خوردن غذای یوان­شیائو از آداب و رسوم سنتی مردم چین است. این غذا در دوران سلسله­‌ی «سونگ» (960 ـ 1276) نیز وجود داشته است. یوان­شیائو نوعی شیرینی گِرد و کوچک است که با آرد برنج چسبنده درست می­‌شود. داخل آن را با شکر و انواع مغزها پر می‌­کنند؛ یوان­شیائو بعد از پخته شدن در آب، بسیار خوشمزه و شیرین است. از آن جا­ که این خوردنی در عید «یوانشیائو» خورده می­‌شود، مردم نام آن را یوان­شیائو گذاشته­‌اند. مردم امیدوارند که همه چیز در این روز همراه با موفقیت باشد.[۱]

نیز نگاه کنید به

چین؛ فرهنگ عمومی در چین؛ آداب و رسوم عامیانه‌­ی مردم چین؛ یوان شیائو، زون زی و کیک ماه سه غذای سنتی چینی

کتابشناسی

  1. سابقی، علی محمد (1392). جامع فرهنگ و ملل چین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، جلد سوم، ص 937-938.